“You’re the luckiest bastard on this rig, and we need that right now” -Brodie
Στο παρελθόν, η βρετανική The Chinese Room, είχε δείξει πως ξέρει να ελίσσεται, να βγαίνει αυτοπρόσωπη και να αποδίδει σωστά την ατμόσφαιρα ανάλογα με τον τίτλο που καλείται να αναπτύξει. Παρόλο που στην αρχή κυκλοφορούσε mods σε τίτλους όπως το Half-Life 2 και το Doom 3, στην πορεία έγινε γνωστή για το περίφημο Dear Esther καθώς και για το γνωστό σε όλους Amnesia: A Machine for Pigs. Στο νέο της πόνημα με τίτλο Still Wakes the Deep έχετε τον ρόλο του Cameron “Caz” McCleary, που αναλαμβάνει καθήκοντα ηλεκτρολόγου στη Beira D, μια πλατφόρμα εξόρυξης πετρελαίου. Από τα πρώτα κιόλας λεπτά θα μάθετε τον λόγο που τον ανάγκασε να πάρει μέρος στη συγκεκριμένη αποστολή και να αφήσει για κάποιους μήνες την οικογένειά του, ειδικά από την στιγμή που η σχέση του με τη σύζυγό του Suzie, κρέμεται από μια κλωστή.
Ο Caz είναι ιδιαίτερος χαρακτήρας και θα σας πάρει αρκετές ώρες για να δεθείτε μαζί του, καθώς φαίνεται να αποστασιοποιείται συναισθηματικά από όλα τα γεγονότα, τουλάχιστον στην αρχή της ιστορίας. Τα υπόλοιπα μέλη του πληρώματος παρουσιάζουν αρκετό ενδιαφέρον και σε καμιά περίπτωση δεν θα σκεφτείτε να παραμερίσετε cutscenes, ειδικά σε αυτά που γίνεται η εισαγωγή των χαρακτήρων. H “βαριά” Σκωτσέζικη προφορά της δεκαετίας του 1970 που θα συνηθίσουμε να ακούμε μέσα από τους άκρως καλογραμμένους διαλόγους θα σας ξενίσει στην αρχή και η χρήση υποτίτλων θα καταστεί απαραίτητη. Η αφήγηση ξετυλίγεται σε σχετικά γρήγορους ρυθμούς και σας βάζει απευθείας στο “ψητό”, χωρίς να χρειαστεί να μιλήσετε με NPCs ή να συλλέξετε αντικείμενα και να διαβάσετε επιστολές. Όλα βαίνουν καλώς μέχρι τη στιγμή που το αφεντικό σας καλεί στο γραφείο του... αλλά αυτό δεν είναι το χειρότερο καθώς στη διάρκεια της πρωινής βάρδιας το πλοίο θα χτυπήσει πάνω σε κάποιο αντικείμενο και θα καθηλωθεί καταμεσής της Βόρειας Θάλασσας. Η κλιμάκωση στο συγκεκριμένο κομμάτι της αφήγησης είναι αναπόφευκτη καθώς τα ερωτηματικά τοποθετούνται το ένα πίσω από το άλλο, μέχρι το σημείο που θα συναντήσετε τις πρώτες εκφάνσεις του κακού. Ο Caz είναι ένας απλός, καθημερινός άνθρωπος. Δεν έχει λάβει ιδιαίτερη εκπαίδευση, δεν γνωρίζει πως να επιβιώνει σε παρόμοιες στιγμές και η αβεβαιότητά που τον διακατέχει γίνεται ορατή πίσω από κάθε του βήμα. Όσο βυθίζεται στα άδυτα της μεταφυσικής παράνοιας που βρίθει σε κάθε δωμάτιο της Beira D, αρχίζει να αναπολεί τις οικογενειακές στιγμές καθώς αποτελούν μοναδικό του κίνητρο για επιβίωση. Το ίδιο ακριβώς συναίσθημα που είχε ο Ethan Winters στο Resident Evil Village και τον έκανε να σηκώνει το κεφάλι ψηλά, ακόμη και τις στιγμές που όλα έμοιαζαν μάταια.
Μετά από αρκετή περιπλάνηση στους εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους του πλοίου θα διαπιστώσετε πως το τμήμα που ανέλαβε το level design, πρέπει να πέρασε αρκετές ώρες σε παρόμοια πλατφόρμα εξόρυξης πετρελαίου, καθώς η χαρτογράφηση έχει γίνει σπιθαμή προς σπιθαμή και τα μέρη που την απαρτίζουν παρουσιάζουν μεγάλη ποικιλομορφία. Από την πλώρη μέχρι τα μηχανουργία και τα control rooms, δεν θα νιώσετε πως έχετε επισκεφθεί ξανά τον ίδιο χώρο. Αυτό λειτουργεί θετικά μιας και η περιπλάνηση δεν θα είναι κάτι που θα σας απασχολήσει καθώς οι επιλογές δεν είναι πάρα πολλές. Υπό αυτή την έννοια, το Still Wakes the Deep θα χαρακτηριστεί από πολλούς ως ένας τίτλος με αρκετά στοιχεία walking simulator (τουλάχιστον στο μεγαλύτερο μέρος του) καθώς είναι αρκετά γραμμικό, σε σημείο που δημιουργεί την εντύπωση πως έχετε παίξει το παιχνίδι και παλιότερα και γνωρίζετε τα κατατόπια. Παρά την έμφαση που έχει δοθεί στο level design, οι αποστολές που καλείστε να φέρετε εις πέρας παρουσιάζουν επαναληψιμότητα. Κυρίως θα πρέπει να περιπλανηθείτε σε διαφορετικά μέρη της πλατφόρμας σε μια προσπάθεια να βρείτε τους εναπομείναντες συναδέλφους σας και να προετοιμάσετε σχέδιο διαφυγής.
Το παιχνίδι θα σας πιάσει αρκετές φορές από το χέρι και αυτό είναι κάτι που δεν προσφέρει θετικό πρόσημο και μειώνει την αγωνία που θα μπορούσατε να είχατε σε άλλες περιπτώσεις. Καθ΄ όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού θα συναντάτε συνεχώς τα περίφημα σημεία που είναι βαμμένα με κίτρινη μπογιά, πράγμα που έχει διχάσει τους απανταχού gamers μιας και ο λόγος ύπαρξης τους έχει αρχίσει να αμφισβητείται σε κάθε γωνία του internet. Για όσους δεν γνωρίζουν, πρόκειται για ένα σύγχρονο τρόπο υπόδειξης για την πορεία που πρέπει να ακολουθήσετε, είτε για την ανάβασή σας σε μια πλατφόρμα είτε ως καταφύγιο από τις απειλές που καραδοκούν. Τα αντικείμενα που θα μπορείτε να χρησιμοποιείτε κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού μετριούνται στα δάχτυλά του ενός χεριού. Ένα κατσαβίδι, για να σπάτε τα λουκέτα και να ξεβιδώνετε σχάρες προκειμένου να συρθείτε υπογείως και να μην γίνετε αντιληπτοί. Ένα φακό να φέγγει στο διάβα σας για να σας κάνει τη ζωή πιο εύκολη και τέλος διάφορα μικροαντικείμενα που μπορείτε να τα χρησιμοποιήσετε ως αντιπερισπασμό. Ένα από τα ερωτηματικά που θα σας δημιουργηθούν, τα οποία τείνουν να μείνουν μέχρι και το τέλος του παιχνιδιού, είναι η φύση του κακού και από τι αποτελείται. Ειλικρινά, δεν λαμβάνουμε καμία πληροφορία περί τίνος πρόκειται. Το μόνο που μπορούμε να υποθέσουμε είναι πως πρόκειται για μια εξωγήινη οντότητα, που έχει ριζώσει στο βάθος της θάλασσας και μπορεί να επεμβαίνει και να επηρεάζει τη συνείδηση του καθενός. Όπως είναι λογικό, ο πρωταγωνιστής μας μένει ανεπηρέαστος από αυτό και το συνειδητοποιεί στη πορεία, όταν ψάχνει να βρει τα υπόλοιπα μέλη του πληρώματος και για κακή του τύχη βλέπει πως αρκετοί από αυτούς έχουν μεταλλαχτεί σε απόκοσμα όντα. Αν εξαιρέσει κανείς τις κραυγές βοήθειας των πάλαι πότε συναδέλφων του Caz, τις στιγμές που έρχεται αντιμέτωπος μαζί τους, η AI και ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρονται δεν είναι και τόσο αποτελεσματικός.
Όπως καταλαβαίνετε δεν υπάρχει μάχη σώμα με σώμα παρά μόνο το γνωστό σε όλους “κρυφτό” που έχουμε μάθει από τίτλους όπως το Amnesia: The Dark Descent αλλά και αυτό το χαρακτηριστικό καταλήγει να παραπαίει στη δομή που έχει ακολουθηθεί. Οι κρυψώνες είναι φανερές και δεν θα ταλαιπωρηθείτε να βρείτε αντικείμενα ώστε να τα πετάξετε στην άλλη πλευρά του δωματίου για αντιπερισπασμό. Η The Chinese Room είναι γνωστό πως βρίσκετε πίσω από το Amnesia: A Machine for Pigs, οπότε είναι λογικό ορισμένοι μηχανισμοί να εφαρμόζονται αυτούσιοι, όμως αυτό δεν θα μπορούσε να δικαιολογήσει την έλλειψη σασπένς. Άλλωστε, τι άλλο θα μπορούσαμε να ζητήσουμε από ένα horror; Ο οπτικός τομέας είναι αρκετά απολαυστικός με την Unreal Engine 5 να προσφέρει τη ζωντάνια που αδυνατεί να προσδώσει το gameplay και θα διαπιστώσετε και οι ίδιοι πως η μετάβαση που πραγματοποιήθηκε από την Unreal Engine 4 που είχε χρησιμοποιηθεί στο πρώτο στάδιο ανάπτυξης, άξιζε τον κόπο (και με το παραπάνω). O Jason Graves κάνει πάλι τα “μαγικά” στον ηχητικό τομέα, μοιράζοντας απλόχερα τις ανατριχιαστικές του νότες με ιδιαίτερα μινιμαλιστικό τρόπο, όπως είχε κάνει στο παρελθόν με το Dead Space, το Dark Pictures Anthology και το Until Dawn.
Το Still Wakes the Deep αποτελεί μια αρκετά προσεγμένη προσπάθεια που ενώ αστοχεί σε ορισμένα σημεία του gameplay καταφέρνει κάπως να ισορροπήσει. Το μεταφυσικό υπόβαθρο που περιπλέκει το μυστήριο και πίσω απ’ όλα τοποθετεί τον αρχέγονο φόβο του ανθρώπου για το άγνωστο, δικαιολογεί την ψυχολογική υπόσταση των χαρακτήρων αλλά και την έλλειψη jumpscares, κάτι που μπορεί να ξενίσει όσους ψάχνουν για “καθαρόαιμο” horror.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity