Η ιστορία είναι γνωστή, αλλά επειδή πάνε και κάποια χρόνια από την τελευταία φορά, ίσως ένα φρεσκάρισμα να είναι χρήσιμο. Πρωταγωνιστής μας λοιπόν δεν είναι άλλος από τον Isaac Clarke, έναν μηχανικό διαστημικών αεροσκαφών, με την ομάδα του να έχει λάβει σήμα κινδύνου από το Ishimura. Το τελευταίο είναι ένα διαστημόπλοιο εξόρυξης πλανητών (!), και ανάμεσα στο προσωπικό του βρίσκεται η Nicole, σύντροφος του Isaac. Ανησυχώντας λοιπόν για την τύχη της αγαπημένης του και με τα πράγματα μεταξύ τους να μην είναι στην καλύτερη φάση, ο Isaac φτάνει στο Ishimura προσπαθώντας να καταλάβει τι έχει πάει στραβά, μόνο που κανείς δεν βρίσκεται εκεί να τους υποδεχθεί, και το σκάφος δείχνει σημάδια εγκατάλειψης, αλλά και μάχης στο εσωτερικό του. Πολύ γρήγορα αποκαλύπτεται για όλα αυτά ευθύνονται οι necomorphs, μια μορφή ζωής στην οποία μεταλλάσσονται οι ζωντανοί οργανισμοί, και πως όλα αυτά προκαλούνται από ένα τεχνούργημα που βρέθηκε κατά την εξόρυξη του πλανήτη.
Ξεκινώντας λοιπόν μια περιπέτεια που ποτέ δεν περίμενε, ο Isaac θα πρέπει σχεδόν μόνος του να διορθώσει ότι μπορεί από το Ishimura, να βρει ξανά την αγαπημένη του Nicole πριν να είναι πολύ αργά, αλλά και να ανακαλύψει την πηγή αυτής της απειλής, και πως θα μπορέσει να την εξαλείψει. Καθόλου μικρό εγχείρημα, που θα φέρει τον πρωταγωνιστή κυριολεκτικά σε κάθε άκρη και γωνιά του σκάφους, περισσότερες από μία φορές, βάζοντάς τον να εκτελεί πολλές και διαφορετικές αποστολές. Όποιος ασχολήθηκε με το πρωτότυπο, περίπου ξέρει τι αντιμετωπίζει, αφού στην πλειοψηφία του ο τίτλος ακολουθεί αρκετά πιστά την αρχική κυκλοφορία, με τα scares δυστυχώς να χάνουν, αφού είναι σχεδόν τηλεγραφημένα για όσους τα θυμούνται. Παρ’ όλα αυτά, είναι αξιέπαινη η προσπάθεια της Motive να αλλάξει κάπως συγκεκριμένα κομμάτια της ιστορίας, ούτως ώστε να μπορέσει να εξυπηρετήσει καλύτερα το gameplay.
Όπως για παράδειγμα η σεκάνς με τους αστεροειδείς και τα κανόνια του Ishimura, που πλέον έχει αλλάξει τελείως και βάζει τον Isaac να βρίσκεται εκτός σκάφους, στοχεύοντας με laser τους αστεροειδείς και αφήνοντας τα συστήματα του Ishimura να κάνουν τη δουλειά τους. Ή ορισμένες μικρές αλλαγές στην διάταξη του χώρου, και ο τρόπος με τον οποίο τα διαφορετικά όπλα γίνονται διαθέσιμα σταδιακά και δωρεάν (σε αντίθεση με το original), επιτρέποντας στους παίκτες να δοκιμάσουν τα πάντα, χωρίς να σκέφτονται το ποσό που πρέπει να δαπανήσουν σε in-game currency. Επιπρόσθετα ο Isaac πλέον μιλάει με τα άλλα μέλη της ομάδας του και δεν είναι σιωπηλός καθ’όλη τη διάρκεια, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα να αλλάξει ολόκληρο το σενάριο και οι διάλογοι – ευτυχώς προς το καλύτερο. Γενικότερα, η νέα κατεύθυνση δείχνει να δουλεύει καλύτερα, αφού όχι μόνο ο Isaac είναι πιο προσβάσιμος σαν χαρακτήρας, αλλά αυτή τη φορά και οι συνάδελφοί του είναι πιο συμπαθείς, με καλύτερη και πιο ενδιαφέρουσα γραφή.
Κατά τα άλλα, καθ΄ όλη τη διάρκεια της περιπέτειας το αίσθημα του déjà vu δεν μας εγκαταλείπει, και λογικό, αφού για ακόμα μια φορά η δουλειά που έχει γίνει είναι εξαιρετική. Ο οπτικός τομέας, αν και δεν θα αφήσει κάποιον με το στόμα ανοιχτό, δουλεύει εξαιρετικά στο να δώσει τον τόνο και την ατμόσφαιρα, αποδίδοντας ακόμα καλύτερα το αίσθημα του τρόμου και της ατμόσφαιρας που είχαν στον νου τους οι δημιουργοί. Κάτι τέτοιο γίνεται ακόμα περισσότερο προφανές αν κανείς κάνει σύγκριση σε screenshots/reels δίπλα-δίπλα, του remake και του πρωτότυπου, αποδεικνύοντας πόσο πολλή προσοχή έχει δοθεί στην παρουσίαση. Ο ήχος συμπληρώνει ιδανικά το σύνολο που αποτυπώνεται στις οθόνες μας, με φοβερή πιστότητα και ποιότητα των εφέ και της μουσικής επένδυσης, αν και οι ερμηνείες κάποιες φορές δείχνουν να «χάνουν» στα σημεία.
Αξίζει να σημειωθεί ότι παρά το γεγονός ότι μπορεί κανείς να ξέρει τι θα συμβεί στη συνέχεια, η δουλειά που έχει γίνει από την ομάδα ανάπτυξης είναι τόσο καλή, που κρατάει το ενδιαφέρον αμείωτο, ακόμα και αν τα πάντα είναι οικεία. Οι 8-12 ώρες (ανάλογα τη μνήμη) του πρώτου playthrough είναι εξαιρετικά ευχάριστες, με το New Game + να υπόσχεται ακόμα περισσότερες συγκινήσεις. Ακόμα πιο ευχάριστη είναι η προσθήκη ορισμένων collectibles στο NG+, τα οποία ξεκλειδώνουν ένα μυστικό τερματισμό που δένει καλύτερα με τα γεγονότα και την εισαγωγή του Dead Space 2. Ίσως η Motive μας κλείνει το μάτι για remake του αγαπημένου sequel – και με βάση αυτά που βλέπουμε εν προκειμένω, δε βλέπουμε την ώρα για κάτι τέτοιο. Το Dead Space (2023) είναι ένα remake που θα αποτελέσει σημείο αναφοράς, με διορθώσεις σε αυτά που χρειαζόταν, και μικρές, ανεπαίσθητες πινελιές σε αυτά που δε χρειαζόταν, για να το κρατήσουν φρέσκο και μοντέρνο. Η επιστροφή στο Ishimura αξίζει και με το παραπάνω.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity