Είναι απίστευτη η συνέπεια με την οποία η Codemasters δημιουργεί και κυκλοφορεί κάθε χρόνο τον αντίστοιχο τίτλο για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της F1. Και είναι επίσης ευρέως αποδεκτό πως κάθε χρόνο οι διαφορές του τίτλου είναι μικρές, συνιστώντας δύσκολη τη πρόταση αγοράς, τουλάχιστον κατά την αρχική περίοδο της κυκλοφορίας του. Φέτος λοιπόν και εμείς στο δικό μας κείμενο, δεν πρόκειται να αναλύσουμε εκ νέου μηχανισμούς και τομείς όπου θα ψάχνουμε τις διαφορές με το σταγονόμετρο, παρά θα εστιάσουμε, παράγραφο με την παράγραφο, στις διαφορές ουσίας του F1 2021 σε σχέση με το προηγούμενο παιχνίδι της σειράς.
Για αρχή έχουμε την προσθήκη του Braking Point, ενός story mode όπου ακολουθούμε την πορεία δύο οδηγών μιας ομάδας της επιλογής μας, του rookie Aiden Jackson αλλά και του πιο έμπειρου Casper Akkerman. Το σενάριο είναι τυπικό, κρίνεται σίγουρα ως ενδιαφέρον, αλλά έχει μικρή διάρκεια κι ας καλύπτει δύο ολόκληρες σεζόν του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος και, εν τέλει, προβλέψιμη κατάληξη. Σίγουρα έχει κάποια αρνητικά στοιχεία, όπως το γεγονός πως δεν μπορούμε να αλλάξουμε τα προκαθορισμένα αποτελέσματα στους περισσότερους αγώνες, με την ιστορία να είναι αυστηρά προκαθορισμένη και συγκεκριμένη, ασχέτως της ομάδας που θα επιλέξετε. Ως ανταγωνιστής επιστρέφει και ο Devon Butler που θυμόμαστε από τα Career Modes των προηγούμενων τίτλων F1. Παρά τα μικρά παράπονα από το Braking Point, το τελικό αποτέλεσμα κρίνεται σαφέστατα ως μια ικανοποιητική και ευχάριστη προσθήκη. Είναι κρίμα όμως να μένουμε μόνο στο Braking Point, αφού η σύντομη ενασχόλησή μας μαζί του δεν μας δίνει και ακριβώς την ευκαιρία να απολαύσουμε σε βάθος τα αναλυτικότερα μοντέλα μονοθεσίων που έφερε η Codemasters στον φετινό τίτλο. Πλέον τα μονοθέσια μπορούν να πάθουν ζημιά και στα πλαϊνά καλύμματα του κινητήρα, αλλά και στην πίσω πτέρυγα. Μετά από πολλά πολλά χρόνια δε, είδαμε μονοθέσιο μετά από τρακάρισμα να “τουμπάρει”, όπως θα γινόταν και στην πραγματικότητα. Όσες φορές είχαμε επιχειρήσει ένα θεαματικό τρακάρισμα στους προηγούμενους τίτλους F1, ποτέ δεν είχαμε μείνει ικανοποιημένοι από το αποτέλεσμα, οπότε χαιρόμαστε που βλέπουμε τη σειρά να κάνει ένα μικρό βήμα μπροστά.
Η βελτίωση αυτή οφείλεται και στα γενικώς πιο δουλεμένα physics του F1 2021, τα οποία επηρεάζουν τα μονοθέσια μα κυριότερα, τα ελαστικά αυτών. Φέτος βλέπουμε ρεαλιστικά κλαταρίσματα που δεν έχουν σε τίποτα να ζηλέψουν τα πραγματικά, με το πέλμα του ελαστικού να αποκολλάται από τα πλαϊνά του και να φαίνεται εσωτερικά ο σκελετός που απαρτίζει το ελαστικό. Παρατηρήσαμε επιπλέον πως η φθορά μεταξύ των ελαστικών είναι φέτος πιο άνιση και εξαρτάται σε μεγαλύτερο βαθμό από τη φορά της εκάστοτε πίστας. Μεγαλύτερη προσοχή θέλουν και τα kerbs, αφού σε πολλές πίστες είναι δουλεμένα εκ νέου με αποτέλεσμα, εκεί που πέρυσι πατούσαμε βαθιά, ισιώνοντας όσο μπορούσαμε τη στροφή και κερδίζοντας μερικά δέκατα, φέτος το πάτημα να το πληρώνουμε, στην καλύτερη, με τετ-α-κε. Το My Team επιστρέφει με μικρές αλλαγές από πέρυσι. Όχι τόσο στους μηχανισμούς όσο σε μικρά quality of life ζητήματα. Σαν τα trees των upgrades. Αυτά φέτος έχουν απλοποιηθεί επιτρέποντας στους παίκτες να επιλέγουν άμεσα το επόμενο, βλέποντας την βελτίωση που θα φέρει στη δυναμική του μονοθεσίου της ομάδας. Οι ίδιες αλλαγές ενσωματώνονται και στο Career Mode, το οποίο πλέον μπορεί να παιχτεί και με δύο παίκτες, οι οποίοι θα οδηγούν είτε σε ίδιες είτε σε διαφορετικές ομάδες. Η συγκεκριμένη αλλαγή προϋποθέτει ναι μεν να έχετε έναν φίλο με την ίδια διαθεσιμότητα για gaming με εσάς αλλά είναι μια εμπειρία που σίγουρα προσφέρει κάτι διαφορετικό. Ειδικότερα όσο η AI των αντιπάλων οδηγών μένει στα ίδια επίπεδα σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές.
Αυτό που έχει αλλάξει όμως είναι ο τρόπος με τον οποίο μπορούν οι παίκτες να ολοκληρώσουν τα free practices. Επιτέλους θα πούμε εμείς. Ομολογουμένως τα objectives σε αυτά τα sessions ήθελαν εδώ και χρόνια ανανέωση, μιας και το grind που απαιτούσαν σε μια ολόκληρη αγωνιστική περίοδο ήταν ικανό να κουράσει τον οποιοδήποτε. Στο F1 2021 μας δίνεται η δυνατότητα να τα προσπεράσουμε και να ολοκληρώσουμε τα objectives κάνοντας χρήση του μηχανισμού quick practice. Στην ουσία πρόκειται για ξεχωριστό mini-game από το οποίο θυσιάζεται χρόνος από τα practice sessions για να ολοκληρωθούν τα objectives χωρίς κόπο. Αντίθετα όμως με πέρυσι, η Codemasters ανακοίνωσε πως θα υποστηρίξει τον τίτλο με post launch updates περιεχομένου, τα οποία θα περιλαμβάνουν και τις πίστες της Imola, της Jedda και του Portimao. Παρόλα αυτά δεν είναι όλα ρόδινα. Και είναι λογικό. Εν μέσω πανδημίας, το πρόγραμμα του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος ήταν και θα είναι ρευστό, οπότε αλλαγές που -ενδεχομένως να γίνουν- όπως η συμπερίληψη ή όχι της Τουρκίας π.χ. είναι δύσκολο να τις απαιτήσουμε από την Codemasters. Μπορούμε όμως να απαιτήσουμε κάτι άλλο. Οι αλλαγές στις χαράξεις των πιστών, θα έπρεπε να έχουν ενσωματωθεί. Ή έστω να ανακοινωθούν πως θα ενσωματωθούν στο μέλλον όπως οι πίστες που αναφέραμε προηγουμένως. Δεν είναι δα πως μιλάμε και για τρομερά μεγάλες αλλαγές, αφού και στην περίπτωση της Αυστραλίας και της Ισπανίας, αλλά και του Abu Dhabi, οι εναλλακτικές χαράξεις που θα χρησιμοποιηθούν φέτος (ή θα χρησιμοποιούνταν στην περίπτωση της Αυστραλίας) υπάρχουν στο παιχνίδι. Απλά δεν αποτελούν κομμάτι της εκάστοτε πίστας.
Όσον αφορά τα τεχνικά, δυστυχώς οι περσινές ελπίδες μας για μια ολοκαίνουρια μηχανή γραφικών σε τίτλο F1 πήγαν στράφι. Η απόκτηση της Codemasters από την Electronic Arts έγινε όταν το παιχνίδι ήταν σε αρκετά προχωρημένο στάδιο ανάπτυξης, οπότε είναι βέβαιο πως λίγα πράγματα επηρεάστηκαν σε αυτήν την κυκλοφορία. Φυσικά αυτό μπορεί να κράτησε τα καλά στοιχεία του τίτλου στην υψηλή ποιότητα που τα έχουμε συνηθίσει, όμως ταυτόχρονα κρατά και τα μειονεκτήματα του. Για ακόμα μια χρονιά λοιπόν η απεικόνιση των χαρακτήρων είναι τραγική και εκτός της γενικότερα καλής τεχνικά, εικόνας του τίτλου. Στις εκδόσεις για PlayStation 5 και Xbox Series X έχουμε και Ray Traced reflections, αντανακλάσεις οι οποίες ομολογουμένως είναι πως ομορφαίνουν τα μονοθέσια και τονίζουν τις καμπύλες τους παραπάνω από ότι περιμέναμε. Φυσικά η Ego Engine είναι και παραμένει αρχαία μηχανή γραφικών, οπότε τουλάχιστον ακόμα και το Ray Tracing έρχεται δίχως κόστος, αφού στην έκδοση του PlayStation 5 που δοκιμάσαμε εμείς τουλάχιστον, το frame rate ήταν κάτι παραπάνω από σταθερό στα 60 καρέ, χωρίς υποψία πτώσης.
Ειδικής μνείας χρήζει και η λειτουργία του Dual Sense, για την οποία κιόλας επιμείναμε να δοκιμάσουμε τον τίτλο στο PlayStation 5. Η αλήθεια είναι πως η έξτρα λεπτομέρεια στις δονήσεις δεν προσφέρει κάτι συγκλονιστικά διαφορετικό σε σχέση με το παρελθόν. Η μεγάλη διαφορά είναι στην χρήση των adaptive triggers. Ειδικότερα η χρήση του R2 ως πεντάλ γκαζιού, μας δίνει πολύ καλύτερη ανάδραση ως προς το spin των τροχών και μεταφέρει περισσότερη πληροφορία από τα αντίστοιχα impulse triggers του Xbox One Controller. Εξυπακούεται πως δεν τίθεται κανένα θέμα σύγκρισης με τα “νεκρά” από αυτήν την άποψη triggers του Dual Shock 4. Και εννοείται πως η ύπαρξη καλής τιμονιέρας απογειώνει την εμπειρία ενώ κατεβάζει σίγουρα ένα με ενάμιση δευτερόλεπτο τους χρόνους μας σε κάθε πίστα.
Εν κατακλείδι, όπως και κάθε χρονιά έτσι και φέτος η κυκλοφορία της Codemasters, υπό τη σκέπη της EA πλέον, δεν απογοητεύει. Οι βελτιώσεις είναι μικρές μα σημαντικές και η υποστήριξη Ray Tracing από την κατά τα άλλα ξεπερασμένη EGO Engine δίνουν στο τεχνικό κομμάτι του τίτλου μια ανάσα ζωής. Η διατήρηση των καλών στοιχείων βέβαια του οδηγικού μοντέλου είναι εξίσου σημαντική. Εμείς δεν παύουμε βέβαια να ελπίζουμε για μια ουσιαστική εξέλιξη, τόσο στον οπτικό τομέα μα κυριότερα στην AI, η οποία τόσα χρόνια δείχνει στάσιμη. Θέλουμε να είμαστε θετικοί για το μέλλον, αλλά η νέα στέγη της Codemasters μας έχει δείξει πως μπορεί να λειτουργήσει είτε προς το πολύ καλύτερο, είτε προς το πολύ χειρότερο.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity