Είναι επίσης μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να γνωριστείτε με τους Banuk, μια φυλή που έμεινε έξω από τα πράγματα στο βασικό campaign. Όσοι καταπιαστούν τώρα με το βασικό παιχνίδι, είτε το είχαν αφήσει στη μέση και συνεχίσουν σε αυτό, δεν είναι ανάγκη να το τελειώσουν για να επισκεφθούν τα θαμμένα σε πυκνό χιόνι τοπία της νέας περιοχής. Η Guerrilla λέει ότι από το ένα τρίτο του κεντρικού campaign και μετά, ο δρόμος ανοίγει για το νέο περιεχόμενο και, ταυτόχρονα, αυτό το νέο περιεχόμενο θα είναι πρόκληση για τους πάντες. Ανεβαίνει άλλωστε το level cap που φαίνεται ότι, και αυτό, είναι το τελικό. Από εκεί που κάθε επόμενο επίπεδο ήθελε τον αριθμό του με δυο μηδενικά στο τέλος σε XP, μετά το 50ό επίπεδο, οι απαιτήσεις κάνουν μεγάλα άλματα μεταξύ των επιπέδων. Φυσικά τα νέα επίπεδα σημαίνουν και περισσότερα skill points, άρα και νέο τμήμα στο skill tree. Τα νέα skills βέβαια προσφέρουν κυρίως βελτιώσεις επιπέδου quality of life, όπως τη δυνατότητα harvesting υλικών με την Aloy πάνω σε mount, τη βελτίωση των πιθανοτήτων για σπανιότερο loot από (πραγματικά) ζώα, πράγμα που κάνει πιο εύκολη υπόθεση την εξασφάλιση καλύτερου εξοπλισμού από εμπόρους και πάει λέγοντας. Αυτό το τελευταίο δεν ισχύει στη νέα περιοχή βέβαια, αφού εκεί απαιτείται νέο resource, το bluegleam, για κάθε σπάνιο όπλο, ενδυμασία, ακόμη και για βοηθητικούς χάρτες. Και αυτό εξασφαλίζεται πολύ αργά μέσω questing και, ενίοτε, εντοπίζεται και στη φύση.
Πάντως, όσο προετοιμασμένος και να αισθάνεται κάποιος, το σαρδόνιο χαμόγελό του κόβεται γρήγορα. Μπορεί το νέο περιεχόμενο να ξεκινά με level 30 και level 35 quests, αλλά τα quests είναι λίγα (χορταστικά σε έκταση όμως) και γρήγορα ανεβαίνουν σε level 40 και level 50. Μεταξύ των μηχανών έχουμε γνώριμα πλάσματα που είναι πιο ισχυρά χάρη στη μόλυνσή τους από malware, αλλά και μερικά νέα είδη αντιπάλων που δεν χαρίζονται ακόμη και αν ο παίκτης τους «ρίχνει» πολλαπλά levels. Καλύτερα δηλαδή να αντιμετωπίσετε το The Frozen Wilds ως επέκταση του endgame, κι ας λέει άλλα η επίσημη περιγραφή. Γενικά οι εχθροί είναι πιο επιθετικοί, ορισμένες φορές σε σημείο χαζομάρας. Διότι καλή η δυσκολία, καλό το «διάβασμα» των κινήσεων, καλή η αυξημένη δύναμη, αλλά αυτά δεν είναι απαραίτητα παράσημα για την τεχνητή νοημοσύνη. Θα το καταλάβετε όταν σας…πιάσει την κουβέντα ένα Frostclaw ή ένα Fireclaw. Όταν από τα νεύρα μισοπαραιτηθείτε εν μέσω μάχης απλά για να χάσετε και να ξεκινήσετε την προσπάθεια καλύτερα προετοιμασμένοι, μπορεί να δείτε τα frostballs/fireballs που εκτοξεύουν τα μηχανικά ανάλογα της αρκούδας να ακολουθούν την κίνησή σας στο dodging, σαν να αλλάζουν φάλτσα κατόπιν εορτής. Δηλαδή δεν είναι το σημάδι της τεχνητής νοημοσύνης που σας δυσκολεύει σε σημεία, αλλά η συνειδητή προσπάθεια να γίνει παίδεμα η μάχη. Αυτό σημαίνει πως το εξαιρετικό timing είναι η πραγματική διέξοδος, μαζί, εννοείται, με τη σωστή εκμετάλλευση των αδυναμιών κάθε μηχανής. Οι οποίες αδυναμίες λιγοστεύουν ή αντιστρέφονται στις νέες εκδοχές των μηχανικών τεράτων, οπότε αν έχετε συνηθίσει σε κάποιο συγκεκριμένο μοτίβο στο κανονικό παιχνίδι, είναι σίγουρο ότι θα χρειαστεί να προσαρμοστείτε με βάση τα νέα δεδομένα.
Τιμάται, με την κακή έννοια, και μια παράδοση της Guerilla όμως: η υπερβάλλουσα πίστη στη τεχνητή νοημοσύνη των συντρόφων της Aloy εν ώρα μάχης. Κάθε φορά που δεν είναι μόνη η Aloy είναι ώρα για αναστεναγμούς. Το περίεργο είναι πως οι υπόλοιποι χαρακτήρες είναι μεν πιο ενεργοί και πιο χρήσιμοι στη μάχη, κάνουν πολύ λίγη ζημιά στους εχθρούς κατά τη διάρκεια μιας αναμέτρησης, για να μη σας κλέψουν τη δόξα κιόλας, αλλά επιδεικνύουν συστηματικά μια άλλη τους αδυναμία: την αποσύνδεσή τους από τη λογική του κυνηγού. Βρήκατε ένα ωραίο σημείο με κάλυψη της προκοπής για να κάνετε μεγάλη ζημιά καθώς ο σύντροφός σας τραβά την προσοχή του στόχου; Πάρα πολύ ωραία. Μόνο που ο εν λόγω σύντροφος αποφασίζει ότι για να έχετε πάει εκεί που είστε, κάποιος λόγος υπάρχει και θέλει να τον μάθει κι εκείνος. Ξεκινά λοιπόν τη διαδρομή και τραβά το όποιο τέρας προς το μέρος σας. Και εννοείται ότι η πρωταγωνίστρια προέχει στην προσοχή της μηχανής πάντα. Θα μας θυμηθείτε σίγουρα στην πρώτη μάχη με Frostclaw.
Πάντως, το σημαντικό είναι πως, ακόμη και με κάποια παράπονα εδώ κι εκεί, οι μεγάλες αναμετρήσεις μένουν και πάλι στη μνήμη, τιμώντας θηρευτή και θήραμα ταυτόχρονα. Στην πραγματικότητα, δεν αλλάζουν και πολλά στον πυρήνα των μηχανισμών, μόνο οι περιρρέουσες συνθήκες. Αντί για αρνητικό, αυτό είναι θετικό. Αφού, παρά τα skill trees, η ικανότητα του παίκτη με τον εξοπλισμό του και τον οπλισμό του έχει πάντα τον πρώτο λόγο. Για αυτό και δεν καταρρέει το σύνολο από ένα σημείο προόδου κι ύστερα. Αλλού όμως, οι αλλαγές είναι πιο έκδηλες. Ισχύουν οι ισχυρισμοί της Guerilla ότι βελτιώθηκε σημαντικά η εκφραστικότητα των προσώπων και πως έγιναν πιο δυναμικές οι λήψεις κατά τις συνομιλίες, συνδυασμός που δικαιούται να είναι πιο ευχάριστη εξέλιξη από την βελτίωση των γραφικών στα μοντέλα των βασικών χαρακτήρων.
Όταν ξεφτίσει ο πρώτος ενθουσιασμός για τα παραπάνω, διαπιστώνεται ότι έχουν γίνει βήματα για καλύτερο characterization, με θαυμαστή αξιοποίηση, χωρίς κιτς και ύφος υπερβολής στην απόδοση. Το lore λάμπει όταν μια Banuk λέει ότι ξέρει την αγαπημένη της φίλη από τότε που είχαν ακόμη δέρμα στα γόνατά τους, ενώ οι θρησκευτικές εμμονές της φυλής αποδίδονται τόσο υπό το φως της υπανάπτυξης, όσο και του ρομαντισμού, καθιστώντας αδύνατο να δεχτεί κανείς το ένα δίχως το άλλο. Τραγούδια των Banuk μεταφράζονται, αργότερα, σε βιώματα του παίκτη, αλλάζοντας το νόημα των στίχων στη σκέψη του παίκτη, δείχνοντας άλλου είδους προσοχή και φροντίδα από την ομάδα ανάπτυξης. Ωφελεί ασφαλώς ότι η εμπειρία των 15 ωρών περίπου έχει μικρότερο…πολιτισμικό εύρος. Δεν προσπαθεί να πει χίλια πράγματα, ούτε να μας γνωρίσει πολλαπλούς αγνώστους πολιτισμούς την ώρα που πρέπει να ρίχνει λάδι στην τυπική εμμονή με μεσσιανισμό και τη μοίρα του κόσμου ολόκληρου. Είναι κάπως περίεργη η διαπίστωση ότι η Guerilla χρειαζόταν κι άλλο χώρο για να φερθεί πιο σωστά στο lore που η ίδια επινόησε, αλλά το The Frozen Wilds φροντίζει να μας πείσει για αυτό ακριβώς.
Συνεπώς είναι αδύνατο να μη δούμε θετικά τόσο την προσπάθεια της Guerilla για το συγκεκριμένο expansion όσο και της Sony για τα λίγα αλλά μεγάλα συνήθως expansions σε παραγωγές της με έμφαση στην αφήγηση. Κι αν σας αφήνουν αδιάφορους τέτοιοι ρομαντισμοί, υπάρχουν και Daemonic Thunderjaws που σίγουρα θα σας κάνουν να νιώσετε ζωντανοί και πάλι.
Ωραίο αναλυτικό review!!Μου βγάζει την αίσθηση ότι πρόκειται για ανάλογο expansion με το Old Hunters τoυ επικού Bloodborne με την αντίστοιχη αυξημένη δυσκολία.Για 15 ώρες , με βελτιώσεις και νέες challenging μάχες νομίζω θα αξίζει.Πόσα GB επιπλεόν είναι το Frozen?Να δω στην Complete που θα πάρω τον Δεκέμβριο αν θα χωρέσει ή αν θα πρέπει να το κατεβάσω ...
8GB χοντρικά αν θυμάμαι καλά. Το download τουλάχιστον. Με το installation μπορεί να πιάσει κι άλλο χώρο. Αλλά επειδή δεν μου εμφανίζεται ως κάτι τελείως ξεχωριστό, αλλά ως κομμάτι του base game, δύσκολο να σου πω ακριβώς.
ειναι απο τα αγαπημενα game και μου αρεσε
αντε να βγει goty να το αγορασω
θα τιμηθει 100%
Έχουν κάνει πάρα πολύ καλή δουλειά! Είναι από τα παιχνίδια που έχω σκοπώ να αγοράσω πακέτο με το PS4 pro. Πραγματικά συγχαρητήρια στο στέλεχος της Guerrilla που αποφάσισε να αφήσουν το Killzone στην άκρη ώστε να επικεντρωθούν σε κάτι καινούργιο!
Η ερωτηση μου ειναι : σε περιπτωση που παρουμε την GOTY, θα ειναι συμβατο το υπαρχον save ? Π.χ ειχα το dark souls 3 και αγορασα την GOTY, και μου αναγνωρισε το save κανονικα. Εχουμε καμια αναλογη ενδειξη για Horizon?
Δεν ξέρω συγκεκριμένα διότι το review code που είχα στα χέρια μου εμφάνιζε ειδική επιλογή στο μενού για reviewing. Ακόμη κι έτσι πάντως αναγνώρισε κανονικά την προηγούμενη πρόοδο.
Ειμαι σε δειλλημα για να το αγορασω γιατι δεν ηξερα αν αξιζει, ομως το αρθρο σας με βοηθησε πολυ, ομορφο review και αναλυτικο, σας ευχαριστω πολυ.