Την τελευταία δεκαετία υπάρχει η τάση σύγκρισης των παιχνιδιών της πασίγνωστης σειράς Souls με οποιοδήποτε άλλο παιχνίδι έχει παρόμοια, έστω, χαρακτηριστικά. Στην περίπτωση του Nioh, όμως, οφείλει κανείς να δώσει σημασία στο ιστορικό της ομάδας ανάπτυξης του τίτλου -και κατ’ επέκταση, πλέον, της σειράς- για να διαπιστώσει πως δεν πρόκειται για έναν ακόμα κλώνο Souls, αλλά για ένα δημιουργικό κράμα των ιδεολογιών της Team Ninja και του Hidetaka Miyazaki. To πρώτο Nioh, έχοντας τον δικό του ιδιαίτερο χαρακτήρα, μας ταξίδεψε στη διχασμένη Ιαπωνία στα τέλη του 16ου αιώνα μ.Χ., δίνοντας μία υπερφυσική εκδοχή των ιστορικών εξελίξεων εκείνης της εποχής, μέσα από τα μάτια του πρωταγωνιστή, William. Τρία χρόνια μετά από την κυκλοφορία του πρώτου τίτλου έρχεται η σειρά του Nioh 2, το οποίο παρουσιάζει αρκετές βελτιώσεις και φρέσκα στοιχεία, ενώ παράλληλα επαναλαμβάνει μερικές από τις αστοχίες του προκατόχου του.
Όντας prequel, το Nioh 2 θέτει ως σημείο έναρξης τα πρώτα χρόνια του 16ου αιώνα μ.Χ. και αυτήν τη φορά καλεί τον παίκτη να δημιουργήσει το δικό του χαρακτήρα, χρησιμοποιώντας ένα εξαιρετικό και πολυδιάστατο σύστημα δημιουργίας χαρακτήρα. Έχετε τη δυνατότητα να επιλέξετε μέσα από μεγάλη ποικιλία χαρακτηριστικών, τόσο για την ανθρώπινη όσο και για τη δαιμονική μορφή του χαρακτήρα. Παρά την ύπαρξη customization, δεν μπορείτε να δώσετε όνομα στον πρωταγωνιστή, μιας και ονομάζεται Hide. Ο/Η Hide, λοιπόν, πορεύεται σύμφωνα με τις εξελίξεις της ιαπωνικής ιστορίας εκείνης της χρονικής περιόδου, παίζοντας πολύ σημαντικό ρόλο λόγω της μοναδικής δύναμης του. Ο πρωταγωνιστής είναι μισός άνθρωπος μισός yōkai -ή, αλλιώς, δαίμονας στα ιαπωνικά- πράγμα που του επιτρέπει να μεταμορφώνεται σε δαίμονα κατ’ επιλογήν. Ο Hide δεν μπορεί να μιλήσει, καθώς το παιχνίδι υπαινίσσεται πως έχει δώσει όρκο σιωπής. Αυτό, βέβαια, δεν βοηθάει καθόλου τον παίκτη να δεθεί μαζί του, ενώ κατά τη διάρκεια της ιστορίας το μόνο που τον καθιστά πρωταγωνιστή είναι ουσιαστικά οι εκάστοτε συγκυρίες.
Αναμειγνύοντας ιστορικά γεγονότα με μυθολογικά στοιχεία, η ιστορία του Nioh 2 δίνει την ευκαιρία στους παίκτες να αλληλεπιδράσουν τόσο με προσωπικότητες, όπως ο στρατηγός Oda Nobunaga και ο περίφημος Hideyoshi Tokichiro, όσο και με ιαπωνικές θεότητες, δαίμονες και πνεύματα. Όσοι βρίσκουν ενδιαφέρον σε αυτά τα χαρακτηριστικά, θα γοητευτούν από την ιστορία του παιχνιδιού και τον τρόπο παρουσίασης της, που γίνεται μέσω όμορφων cut-scenes και εικαστικών. Παρόλα αυτά, η αφήγηση παρουσιάζει προβλήματα, καθώς ο παίκτης θα πρέπει να διαβάσει σχεδόν όλες τις περιγραφές των αποστολών και να μη βασιστεί μόνο στα cutscenes, ούτως ώστε να κατανοήσει πλήρως την πλοκή. Ακόμα και τότε, πολλά πράγματα απλά αφήνονται να εννοηθούν και δεν αποσαφηνίζονται πλήρως. Ευτυχώς, το παιχνίδι διαθέτει ένα είδος γλωσσαριού, στο οποίο περιλαμβάνονται όλες οι πληροφορίες για κάθε χαρακτήρα ή τέρας που θα συναντήσετε. Μιας και ο πρωταγωνιστής είναι, τεχνικώς, αθάνατος, το σενάριο εξελίσσεται καθ’ όλη τη διάρκεια του αιώνα, αγγίζοντας και την περίοδο του πρώτου παιχνιδιού. Η πλοκή απαρτίζεται από επτά κεφάλαια, καθένα από τα οποία διαδραματίζεται σε διαφορετική χρονολογία και περιοχή της Ιαπωνίας, ανάλογα με τα γεγονότα. Τα κεφάλαια αυτά αποτελούνται από main και side quests που μπορείτε να επιλέξετε χρησιμοποιώντας το χάρτη. Όπως και στο πρωτότυπο Nioh, οι περιοχές των αποστολών είναι εντελώς ασύνδετες μεταξύ τους, γεγονός που δεν βοηθάει τον παίκτη να βυθιστεί στον κόσμο του παιχνιδιού και να τον ανακαλύψει βήμα προς βήμα, ως ένα ενιαίο κατασκεύασμα. Αν και κατά πλειοψηφία οι τοποθεσίες παρουσιάζονται με εντυπωσιακό τρόπο και αξιοποιούν το μεγαλύτερο ποσοστό της χρωματικής παλέτας, ο σχεδιασμός των επιπέδων δεν εκπέμπει ιδιαίτερη δημιουργικότητα, ενώ τα γραφικά δείχνουν λίγο απαρχαιωμένα για το έτος κυκλοφορίας του τίτλου. Εξαιρώντας μερικά από τα τελευταία επίπεδα, στα οποία υπάρχουν εντυπωσιακές διαφορές στον τρόπο σχεδιασμού τους -σε σημείο που θα απορήσει κανείς για το που κρυβόταν το ταλέντο των developers στα προηγούμενα- τα υπόλοιπα, αν και διαφορετικά, πολλές φορές μοιάζουν μεταξύ τους, καθώς εξελίσσονται με παρόμοια νοοτροπία. Αυτό επιβαρύνεται περισσότερο από το ότι ορισμένες περιοχές από το προηγούμενο παιχνίδι ανακυκλώνονται σε αυτό, σε μια προσπάθεια να αυξηθεί το περιεχόμενο των side quests.
Για την ολοκλήρωση όλων των αποστολών απαιτούνται 70 με 85 ώρες, ενώ αν κάποιος θελήσει να παίξει μόνο τα main quests, θα χρειαστεί περίπου 45 με 50 ώρες. Βέβαια, με αυτόν τον τρόπο δίνεται η ευκαιρία να αναφερθούμε στο κατά πόσο είναι εφικτό να επικεντρωθεί ο παίκτης αποκλειστικά στις αποστολές του βασικού σεναρίου. Στην περιγραφή κάθε αποστολής αναγράφεται το προτεινόμενο equipment level που θα πρέπει να έχει ο παίκτης, το οποίο αναφέρεται στο μέσο όρο των levels του κάθε κομματιού του εξοπλισμού του. Η τελική δυσκολία του επιπέδου καθορίζεται από το πόσα κόκκινα σπαθιά εμφανίζονται στην περιγραφή της αποστολής. Εννοείται πως πρόκειται για σχεδόν πλασματική ένδειξη, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως δεν θα αντιμετωπίσετε μεγαλύτερη δυσκολία σε μία αποστολή με πέντε σπαθιά, που είναι και ο ανώτατος αριθμός. Αυτό σημαίνει πως αν ο εξοπλισμός σας είναι αρκετά μικρότερος σε επίπεδο από το απαιτούμενο, θα δέχεστε περισσότερη και θα προκαλείτε λιγότερη ζημιά στους αντιπάλους σας. Η διαφορά αυτή δεν είναι δραματική, αλλά ούτε είναι και συνετό να υπάρχει, καθώς πρόκειται για ένα παιχνίδι που το παραμικρό λάθος μπορεί να αποβεί μοιραίο. Όπως καταλαβαίνετε, λοιπόν, για να ανεβάσετε το επίπεδο του εξοπλισμού σας, αλλά και του χαρακτήρα σας, με σκοπό να εξομαλυνθεί λίγο η δυσκολία του παιχνιδιού, ίσως χρειαστεί να ασχοληθείτε και με μερικά side quests. Σαφώς, αυτό δεν είναι κακό, τη στιγμή που μερικά από αυτά προσφέρουν πολύ σημαντικά αντικείμενα, όπως τα magatama, με τα οποία αναβαθμίζονται οι ικανότητες της blacksmith, μερικά δυσεύρετα υλικά που δίνουν τη δυνατότητα να κατασκευάσετε όπλα και πανοπλίες, αλλά και αυτούσια κομμάτια εξοπλισμού που θα αποδειχθούν καθοριστικά για την πορεία σας στο παιχνίδι. Πρόβλημα, όμως, αποτελεί το γεγονός ότι το παιχνίδι εξαναγκάζει εμμέσως τον παίκτη να ασχοληθεί, έστω και ελάχιστα, με τα side quests, ενώ αυτό θα έπρεπε να αφήνεται ολοκληρωτικά στην κρίση και επιθυμία του.
Πρωταγωνιστικό ρόλο στο Nioh 2 έχει το σύστημα μάχης, αλλά και όλες οι λειτουργίες που το πλαισιώνουν. Τρία διαφορετικά stances, η χρήση των οποίων εξαρτάται από την κάθε περίσταση, πολλά διαφορετικά είδη όπλων, με τα switchglaives και dual axes να προστίθενται στην ήδη μεγάλη ποικιλία του πρώτου Nioh και των DLC του, αλλά και αφθονία επιλογών όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο μπορείτε να χτίσετε το χαρακτήρα σας. Ο παίκτης μπορεί να σμιλεύσει το χαρακτήρα του έτσι ώστε να γίνει ένας επιδέξιος ninja που θα χρησιμοποιεί εργαλεία, όπως shuriken ή βόμβες, ένας κλασικός samurai, ένας κυνηγός δαιμόνων, που θα εξειδικεύεται στη χρήση μαγείας Onmyo (την οποία χρησιμοποιούσαν οι «εξορκιστές» κατά την ιαπωνική μυθολογία) ή και όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό. Υπάρχει ξεχωριστό skill tree για κάθε κατηγορία όπλου και απαιτείται να χρησιμοποιήσετε αρκετά ένα από το κάθε είδος, ώστε να σας δοθούν τα αντίστοιχα skill points. Με τη χρήση τους, ενεργοποιούνται τόσο νέα combos και διαφορετικές κινήσεις, όσο passive effects για το κάθε είδος όπλου, καθιστώντας τη μάχη ολοένα και πιο ενδιαφέρουσα με την εξέλιξη του παιχνιδιού. Το ίδιο ισχύει και για τα βασικά skill trees που αντικατοπτρίζουν τα διάφορα στιλ παιχνιδιού που μπορεί να επιλέξει ο παίκτης.
Υπάρχει ακόμα και ένα που αναβαθμίζει τις ιδιότητες του χαρακτήρα όταν βρίσκεται στην μορφή yōkai, αυξάνοντα το χρόνο διάρκειας της, τη ζημιά που προκαλεί κ.λπ. Ο τίτλος αξιοποιεί με δημιουργικό τρόπο και την έννοια των tutorials, τα οποία εδώ είναι αυτόνομες αποστολές στο dojo που αντιστοιχεί στο κάθε skill tree, τις οποίες, αν τις ολοκληρώσετε, θα μπορείτε να ξεκλειδώσετε ακόμα περισσότερες δεξιότητες σε αυτά. Ποικιλία υπάρχει και στο loot, αφού μέχρι και τις τελευταίες αποστολές βρίσκετε διαρκώς όπλα και πανοπλίες που δεν είχατε αποκτήσει προηγουμένως, το καθένα από τα οποία φέρει μοναδικά στατιστικά και effects. Από αυτά, ξεχωρίζουν τα όπλα yōkai, μέσα στα οποία κατοικούν yōkai και έχουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, ενώ όσο περισσότερο χρησιμοποιούνται γεμίζει μία ειδική μπάρα, που κάνει το όπλο να προκαλεί παραπάνω ζημιά, αλλά και να… μιλάει οργισμένο στον παίκτη. Στην αντίπερα όχθη βρίσκονται τα divine weapons, που υπάρχουν αποκλειστικά στο Νew Game Plus, επιτυγχάνοντας να ανανεώσουν το ενδιαφέρον του παίκτη για την εύρεση περαιτέρω loot, αλλά και το χτίσιμο του χαρακτήρα. Πολύ σημαντικό ρόλο στην έκβαση μιας μάχης παίζουν και οι νέες ικανότητες yōkai, τις οποίες μπορείτε να ενεργοποιήσετε με την απόκτηση των soul cores δαιμόνων. Όλα τα yōkai του παιχνιδιού, ανεξαιρέτως, είναι δυνατόν να απωλέσουν τα soul cores τους μετά από μάχη, τα levels και η ισχύς των οποίων διαφέρουν ανάλογα με το επίπεδο της αποστολής. Ομολογουμένως, η χρήση των ικανοτήτων αυτών κάνει τη μάχη ακόμα πιο διασκεδαστική, ενώ καθεμία έχει και ξεχωριστή χρησιμότητα. Για ακόμα μία φορά, δυστυχώς, δεν δόθηκε η πρέπουσα σημασία στα διαθέσιμα spirits, τα καλοπροαίρετα πνεύματα που συνοδεύουν το χαρακτήρα, αφού, εξαιρώντας τα τρία αρχικά, ελάχιστα από τα υπόλοιπα που θα αποκτήσετε στην πορεία του παιχνιδιού είναι ουσιωδώς χρήσιμα.
Όπως είναι φυσικό, οι εχθροί στο Nioh 2 είναι εξίσου αδίστακτοι με του πρώτου, αφού ακόμα και ο μικρότερος δαίμονας μπορεί να σας βγάλει εκτός μάχης με δύο χτυπήματα. Η προσέγγιση κάθε περίστασης απαιτεί τη βέλτιστη χρήση όλων των ικανοτήτων σας. Σωστή εναλλαγή μεταξύ των stances, αποφυγή επιθέσεων, συγχρονισμένη ενεργοποίηση του Ki Pulse, με το οποίο παίρνετε άμεσα πίσω ένα κομμάτι από το Ki σας, χρήση κάθε αντικειμένου ή μαγείας που διαθέτετε και, πάνω από όλα, υπομονή. Όλα αυτά είναι τα απολύτως απαραίτητα που θα χρειαστεί κάθε παίκτης προκειμένου να επιβιώσει στον αδίστακτο κόσμο του παιχνιδιού, αφού κάθε εχθρός είναι απρόβλεπτος. Εννοείται πως όλοι οι αντίπαλοι διαθέτουν συγκεκριμένες επιθέσεις, ο συνδυασμός τους όμως είναι τυχαίος και απαιτείται παρατηρητικότητα για να τους εξοντώσετε. Σε αντίθεση με το πρώτο Nioh, οι μάχες είναι πιο δίκαιες αφού το hit detection των εχθρικών επιθέσεων είναι σαφώς βελτιωμένο και η σωστή αξιοποίηση των κινήσεων σας, όπως του νέου burst counter που προκαλεί ζημιά στους εχθρούς και μειώνει σημαντικά την μπάρα Ki τους, αλλά και των active skills κάθε όπλου, θα σας επιβραβεύσει. Αν παρόλα αυτά βρεθείτε σε σημείο που δεν μπορείτε να προχωρήσετε, πλέον γίνεται να καλέσετε AI χαρακτήρων άλλων παικτών, που ενώ δεν θα μπορέσουν πάντοτε να κάνουν αρκετή ζημιά, αποτελούν τον τέλειο αντιπερισπασμό και σας δίνουν το επιθυμητό προβάδισμα στην αρχή κάθε μάχης, ιδιαίτερα σε μερικά από τα δυσκολότερα boss fights. Και μιας και αναφέρθηκαν, οι εν λόγω αναμετρήσεις είναι πολυάριθμες ―πάνω από είκοσι― και συνοδεύονται από πανέμορφα μουσικά θέματα, όπως και όλο το υπόλοιπο παιχνίδι, τα οποία είναι ξεχωριστά για το κάθε boss. Αξιοθαύμαστος είναι και ο σχεδιασμός των bosses, καθώς οι μορφές τους πολλές φορές έχουν να πουν την δική τους ιστορία.
Μετά από πολλές ώρες, θα φτάσει η στιγμή που θα τελειώσει το πολυτάραχο ταξίδι του Hide και το παιχνίδι φροντίζει να κρατήσει το ενδιαφέρον του παίκτη με δύο τρόπους. Ο πρώτος δεν είναι άλλος από το New Game Plus, το οποίο, πέρα από τα divine weapons, προσφέρει διαφορετική εμπειρία. Το μέγιστο επίπεδο που μπορεί να φτάσει ο χαρακτήρας είναι 300, συνεπώς και οι πόντοι που μπορείτε να επενδύσετε σε κάθε χαρακτηριστικό του παίκτη είναι ισάριθμοι. Αυτό δίνει αμέτρητες ευκαιρίες να δοκιμάσετε διαφορετικά builds, τα οποία μετατρέπουν το χαρακτήρα σε κυνηγό κατά τη διάρκεια του New Game Plus, σε αντίθεση με το πρώτο playthrough που ήταν το θήραμα, αφού μπορεί να προκαλεί πολύ μεγαλύτερη ζημιά στους αντιπάλους. Φυσικά και οι αντίπαλοι γίνονται ακόμα πιο δύσκολοι, αλλά πλέον ο παίκτης, πέρα από εξοπλισμό, έχει αποκτήσει και αρκετή πείρα ώστε να εξισορροπηθεί η δυσκολία. Πέραν αυτού, υπάρχει και το co-op mode που ονομάζεται Expedition. Σε αυτό μπορούν να συνδεθούν έως και τρεις παίκτες και να αντιμετωπίσουν ξανά τα main missions της επιθυμίας τους, έχοντας ως σκοπό την απόκτηση καλύτερου loot. Το ενδιαφέρον αυτού του mode είναι πως υπάρχει μία κοινή μπάρα ζωής και για τους τρεις παίκτες, ενώ άπαξ και πεθάνει ολοκληρωτικά κάποιος από τους τρεις, η αποστολή πρέπει να ξεκινήσει από το Kodama shrine ή, κοινώς checkpoint. Μπορεί αυτό να φαίνεται υπερβολικό εκ πρώτης όψεως, αλλά ωθεί τους παίκτες να συνεργαστούν σωστά, προάγοντας την πραγματική ουσία του co-op, αποτρέποντας παράλληλα διάφορες αρνητικές συμπεριφορές, καθώς τις επιπτώσεις θα πρέπει να τις δεχτούν όλοι.
Δίχως αμφιβολία, η Team Ninja καταφέρνει να δημιουργήσει ένα prequel που, παρά τις αδυναμίες στη ροή της ιστορίας του και τις αστοχίες στον ευρύτερο σχεδιασμό ορισμένων αποστολών, αποτελεί πρόκληση που διασκεδάζει και καθηλώνει τους παίκτες για πάρα πολλές ώρες. Ανεξάρτητα από τη δυσκολία του, δεν γίνεται ποτέ κουραστικό, καθώς βρίσκει συνεχώς τρόπους για να αναζωπυρώσει την επιθυμία του παίκτη να φέρει εις πέρας τη μια αποστολή μετά την άλλη. Και όλα αυτά, έχοντας στο παρασκήνιο τον καμβά της εντυπωσιακής ιαπωνικής μυθολογίας και ιστορίας.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity