To Pokémon Snap είναι ίσως ένα από τα πιο περίεργα και αγαπητά spin-off του Pokémon. O τίτλος που κυκλοφόρησε το 1999 στο Nintendo 64 παρουσίασε ένα ιδιαίτερα απλοϊκό concept γύρω από την φωτογραφία, αφαιρώντας όλα τα συστατικά της μάχης από την αυθεντική σειρά Pokémon στο Gameboy και προσθέτοντας μονάχα την ιδέα του σαφάρι. O χρήστης χειρίζεται έναν κεντρικό χαρακτήρα που μπαίνει σ’ ένα high-tech όχημα και ο οποίος καλείται να περάσει από διάφορες περιοχές με σκοπό να τραβήξει τις καλύτερες φωτογραφίες των αγαπημένων Pokémon. 22 χρόνια μετά, η Nintendo και η The Pokémon Company αποφάσισαν να αναστήσουν αυτή την ιδέα με το New Pokémon Snap στο Nintendo Switch και να παροτρύνουν με αυτόν τον τρόπο τους fans να αναζητήσουν το φωτογραφικό τους ταλέντο μέσα από 11 ολοκαίνουργιες περιοχές.
Η κεντρική ιδέα παραμένει ακριβώς η ίδια. Ο χρήστης χειρίζεται ένα νέο ήρωα ως επιβάτη ενός οχήματος που ακολουθεί μία συγκεκριμένη διαδρομή, με συγκεκριμένο τέμπο και ουσιαστικά έχει πλήρη ελευθερία ως το πού να κοιτάει με την κάμερα και το πώς να περιστρέφει το σώμα του. Η ταχύτητα, ο ρυθμός και η κατεύθυνση του οχήματος δεν αλλάζουν, εκτός και αν ανακαλύψει κάποιος έναν κρυφό δρόμο όπου με το πάτημα ενός πλήκτρου επιβεβαιώνεται η αλλαγή της κατεύθυνσης. Πάλι όμως δε μιλάμε για free roaming σ’ έναν ανοιχτό κόσμο, το παιχνίδι ακολουθεί ουσιαστικά την λογική ενός on-rails shooter τύπου Until Dawn: Rush of Blood μόνο που αντί να αντιμετωπίζουμε τέρατα με light guns, φωτογραφίζουμε τα γλυκά και πανέμορφα Pokémon. Εδώ παρατηρείται ουσιαστικά η μεγαλύτερη χαμένη ευκαιρία της εταιρείας, αφού θεωρούμε ότι μετά από τόσα χρόνια, η ελευθερία σ’ένα πιο ανοιχτό περιβάλλον θα εκτόξευε τις δυνατότητες του Pokémon Snap ως σειρά. H on-rails λογική εννοείται πως λειτουργεί αρμονικά με το υπόλοιπο εικαστικό του παιχνιδιού και σίγουρα θα αγκαλιαστεί από το κοινό που θέλει να απολαύσει μία safe και πιο σίγουρη εμπειρία α λα τουριστικό σαφάρι στην Αφρική. Παρακολουθώντας όμως όλα τα διαφορετικά tasks και τις αλληλεπιδράσεις των Pokémon με το περιβάλλον και με τα υπόλοιπα πλάσματα δίπλα τους, μας αφήνει με την επιθυμία να μπορέσουμε κάποια στιγμή να κινηθούμε ελεύθερα στον χώρο. Να πάρουμε ένα Pokémon στο κυνήγι, να ανακαλύψουμε μία σπηλιά μόνοι μας, γενικότερα να υπάρχει μία πιο ενεργή αναζήτηση για μία φωτογραφία που θα αποκαλύψει περισσότερα πράγματα γύρω από το Pokémon που κεντράρουμε στον φακό μας ή την συμπεριφορά του στο εκάστοτε περιβάλλον.
Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι η ιστορία του New Pokémon Snap πραγματεύεται ακριβώς αυτό το πράγμα. Μέσα από τις φωτογραφίες μας συγκεντρώνουμε υλικό που θα βοηθήσει στην επιστημονική αναζήτηση του προφέσορα Mirror γύρω από διάφορα φυσικά φαινόμενα που λαμβάνουν χώρα στα νησάκια του Lental. Παρ’ ότι πρόκειται για έναν τίτλο που έχει σχεδιαστεί με χαμηλή προς μέτρια πρόκληση για μικρότερες ηλικίες, οι developers έχουν προσθέσει μικρά easter eggs για τους fans που απόλαυσαν το παλιό παιχνίδι το 1999. Όσοι έχουν ακόμη στο μυαλό τους το πρώτο Pokémon Snap θα ενθουσιαστούν με το οπτικό αποτέλεσμα και το περιεχόμενο του New Pokémon Snap. Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα του πρώτου τίτλου στο Nintendo 64 ήταν συνολική του διάρκεια η οποία δεν ξεπερνούσε ούτε τις 10 ώρες για τους completionists. Στον καινούργιο τίτλο το δεκάωρο απαιτείται για κάποιον που θέλει να κάνει αποκλειστικά το campaign, ενώ για όσους θέλουν να φωτογραφίσουν όλα τα Pokémon στις απαιτούμενες διαφορετικές στάσεις και να ολοκληρώσουν και optional missions / activities θα χρειαστούν σίγουρα τις τριπλάσιες ώρες.
Υπάρχουν 200 διαφορετικά Pokémon, με το καθένα απ’ αυτά να γεμίζει το Photodex με 4 διαφορετικές φωτογραφίες οι οποίες απαιτούνται ώστε να ολοκληρωθεί η σελίδα ενός Pokémon. Ένα Pokémon θα πρέπει να φωτογραφηθεί σε τέσσερις διαφορετικές καταστάσεις (όταν τρώει, όταν πετάει, όταν παίρνει επιθετική στάση, όταν τρέχει να κρυφτεί κ.α.) ώστε να μπορέσει ο χρήστης να κερδίσει την στάμπα των ολοκληρωμένων δεδομένων στην αντίστοιχη σελίδα της εγκυκλοπαίδειάς του. Αυτό σημαίνει ότι ο παίκτης θα πρέπει να δοκιμάσει την τύχη του με το εκάστοτε Pokémon σε διαφορετικά σημεία, σε διαφορετικές ώρες (π.χ. τη νύχτα όπου κοιμάται) ή χρησιμοποιώντας διαφορετικά αντικείμενα όπως π.χ. ένα μήλο (ή αλλιώς Fluffruit). Ξεκάθαρα hints δεν υπάρχουν, αλλά ο χρήστης μαθαίνει τα μυστικά του τίτλου βήμα-βήμα όσο προχωράει από περιοχή σε περιοχή. Από τη στιγμή που μπορούμε να πετάξουμε ένα μήλο στον Pikachu για να φάει και να κερδίσουμε με αυτόν τον τρόπο την δεύτερη απαιτούμενη στάση, μήπως μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το μήλο με διαφορετικό τρόπο σ’ ένα άλλο Pokémon; Κάπως έτσι καταλήγουμε να σημαδεύουμε το κεφάλι ενός Arbok την ώρα που κοιμάται με σκοπό να το ξυπνήσουμε και με αυτόν τον τρόπο να κερδίσουμε μία συγκεκριμένη φωτογραφική στάση. Ο ρυθμός της προαναφερόμενης λογικής του μαθαίνουμε σταδιακά να παίζουμε με τα εργαλεία που μας δίνονται μπορεί να κουράσει τους πιο έμπειρους παίκτες, αλλά δημιουργεί μία τέλεια βάση για να χτίσουν οι μικρότερες ηλικίες. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όσο μεγάλη αγάπη και αν έχουμε οι μεγαλύτεροι σε ηλικία gamers για το εν λόγω παιχνίδι, το Pokémon Snap ήταν ανέκαθεν μία εμπειρία για σχετικά νεαρές ηλικίες, με ελεγχόμενο challenge. Άλλωστε οι περισσότεροι από εμάς που είχαμε αγκαλιάσει το concept της κάμερας και των Pokémon ήταν σε μικρή ηλικία. Το ίδιο ισχύει και στη περίπτωση του New Pokémon Snap, αν και προσθήκη αρκετών εξτρά συστατικών, όπως οι κρυφές αποστολές, τα optional quests και τα online activities δίνουν σίγουρα πνοή και στις επιθυμίες των παικτών που ανήκουν σε μεγαλύτερα ηλικιακά γκρουπ.
Το πιο δύσκολο πράγμα που θα συναντήσει ένας χρήστης είναι η εξοικείωση με την διάρκεια μίας πίστας, η οποία διαρκεί συνήθως 3 με 5 λεπτά. Στην αρχή ο χρόνος μοιάζει αρκετός, αλλά όσο προχωράνε οι απαιτήσεις με εξτρά αποστολές και την επιθυμία του να γεμίσουμε τις σελίδες μας στο Photodex, εκεί ενδεχομένως να πρέπει να κάνουμε κάποιες θυσίες (δε γίνεται να είμαστε παντού) με αποτέλεσμα να επαναλαμβάνουμε την πίστα ξανά και ξανά. Οι developers βέβαια απέφυγαν τον κίνδυνο μίας κουραστικής επαναλαμβανόμενης κατάστασης με την εισαγωγή ενός leveling system για τις ίδιες τις πίστες και sessions. Μπορούμε να επισκεφθούμε μία περιοχή το πρωί ή το βράδυ, ενώ όσο μαζεύουμε Experience Points μέσω των φωτογραφιών, ανεβαίνει το level της πρωινής ή βραδινής βόλτας στη πίστα, με αποτέλεσμα να συναντάμε διαφορετικές καταστάσεις και γεγονότα στην ίδια την πίστα που επισκεφθήκαμε τις προηγούμενες φορές. Η άνοδος του πρώτου level είναι σχετικά εύκολη, με αποτέλεσμα ο χρήστης να συναντάει διαφορετικά γεγονότα σε αυτές τις πρώτες 4-5 επισκέψεις που θα κάνει στην ίδια περιοχή, σε όποια κατάσταση και αν την επισκεφθεί. Ένα άλλο όριο που υπάρχει είναι εκείνο των 72 φωτογραφιών που μπορούμε να τραβήξουμε σε κάθε πίστα, ένας αριθμός που είναι όμως υπεραρκετός για ένα session. Γενικότερα δεν υπάρχει κανένα άγχος στο New Pokémon Snap, αφού πρόκειται για μία άκρως χαλαρωτική εμπειρία η οποία ανεβάζει ρυθμούς μονάχα όταν ο παίκτης θέλει να πετύχει 2-3 γεγονότα που θα ωθήσουν κάποιο Pokémon να πάει σ’ ένα συγκεκριμένο σημείο και να κάνει κάτι πολύ συγκεκριμένο ώστε να πετύχει το πολυπόθητο «κλικ.»
Η δομή του μενού είναι πολύ ξεκάθαρη, τα items είναι λίγα και αν μας έδιναν τη δυνατότητα να ρίχνουμε μία ματιά στις απαιτήσεις των έξτρα missions την ώρα που βρισκόμαστε στην εκάστοτε περιοχή, δεν θα είχαμε κανένα παράπονο σε ότι αφορά το βασικό μενού. Για να ρίξουμε μία ματιά στις απαιτήσεις των πιο optional missions πρέπει να επιστρέφουμε στο αρχικό μενού ώστε να θυμηθούμε τι μας έχει ζητηθεί, κάτι που δεν έχει καμία λογική εκτός του να μας δυσκολέψει τη ζωή. Το καλό της υπόθεσης είναι ότι τα loading screens έχουν πολύ μικρή διάρκεια, ενώ γενικότερα το παιχνίδι τρέχει απροβλημάτιστα σε docked και portable mode. To New Pokémon Snap δεν έχει υψηλές τεχνικές απαιτήσεις, ακολουθεί ένα όμορφο artstyle, με πλούσια χρώματα και βασίζεται σ’ ένα safe οπτικοακουστικό αποτέλεσμα σε ό,τι αφορά την παρουσίαση των Pokémon. Δε συναντήσαμε lags, bugs stutterings ή crashes, ενώ η μουσική του παιχνιδιού είναι σχετικά αδιάφορη. Μπορεί να μην αποτελεί τον τίτλο που θα σπρώξει στα όριά του το Nintendo Switch, αλλά πετυχαίνει διάνα στο να παρουσιάσει στον χρήστη ένα ζωντανό, πολύχρωμο περιβάλλον το οποίο μεταφέρει άριστα την εικόνα και την αίσθηση του φυσικού περιβάλλοντος των Pokémon όταν δεν βρίσκονται στην αρένα. Ο χρήστης καλείται να ωθήσει τα Pokémon σε συγκεκριμένα μοτίβα χρησιμοποιώντας κάποια λιγοστά items, όπως ένα Fluffruit, ένα ραντάρ που ανακαλύπτει μυστικά και αλληλοεπιδρά με τα πλάσματα, μία μελωδία που θα κάνει κάποια πλάσματα να χορεύουν ή τiς Illumina Orbs. Πρόκειται για ιδιαίτερες μπάλες που είναι άμεσα συνδεδεμένες με το φαινόμενο του Illumina Light το οποίο ο παίκτης καλείται να εξετάσει μέσα από τις αποστολές του. Τα εν λόγω orbs έχουν κάποιες μαγικές ικανότητες (εκτός από το να κάνουν τα Pokémon να φωσφορίσουν) και παίζουν σημαντικό ρόλο στην αλληλεπίδραση με το περιβάλλον σε συγκεκριμένα σημεία της πίστας, αλλά και σε πιο “θρυλικές” καταστάσεις. Το σενάριο γύρω από το Lental region και το Illumina Light δε μπορούμε να πούμε πώς μας συνεπήρε, οι διάλογοι αν και υποστηρίζουν εν μέρει voice-overs είναι απλώς συμπαθητικοί και από ένα σημείο και μετά ήμασταν ούτως η άλλως επικεντρωμένοι σ’ ένα και μόνο πράγμα: “Gotta catch’ em all”!
Φυσικά όλα τα παραπάνω δε θα μας κρατούσαν το ενδιαφέρον αν δεν υπήρχε ένα σύστημα αξιολόγησης με μπόλικες βαθμολογίες. Οι κανόνες πίσω από αυτό το σύστημα είναι μεν ξεκάθαροι, αλλά κάποιες φορές μας μπέρδεψαν και μας προβλημάτισαν. Η κάθε φωτογραφία λαμβάνει μία αξιολόγηση με αστέρια ανάλογα με τη συνολική βαθμολογία που συγκεντρώνει μέσα από τις εξής κατηγορίες: “στάση”, “μέγεθος”, “κατεύθυνση”, “τοποθέτηση”, “περισσότερα Pokémon” και η έξτρα κατηγορία “φόντος”. Ξεκάθαρες ονομασίες, ξεκάθαρες απαιτήσεις, αλλά μερικές φορές ο Professor Mirror μας έκανε “νερά” στην τελική του αξιολόγηση. Υπήρχαν φωτογραφίες όπου το Pokémon έπαιρνε αδίκως τρομερή βαθμολογία επειδή ήταν π.χ. στο κέντρο της φωτογραφίας, παρ’ ότι όμως το μισό του σώμα ήταν κρυμμένο μέσα σε μία τρύπα. 8 από τις 10 φορές ο αλγόριθμος λειτουργεί μια χαρά, αλλά δυστυχώς δεν ήταν λίγες οι φορές όπου βασικές κατηγορίες όπως το μέγεθος μας τιμώρησαν επειδή επιλέξαμε να τραβήξουμε μία φωτογραφία από μεγαλύτερη απόσταση ώστε να χωρέσουν κι άλλα πλασματάκια. Ο αλγόριθμος επιβραβεύει άγαρμπα τις σημαντικότερες κατηγορίες όπως π.χ. το μέγεθος και την τοποθέτηση του Pokémon, με αποτέλεσμα να ακολουθούμε τις περισσότερες φορές την λογική “όσο πιο κοντά, τόσο το καλύτερο.” Το αποτέλεσμα αυτού του πλάνου είναι να χάνονται φωτογραφίες που είναι αντικειμενικά πιο όμορφες ή που έχουν περισσότερο ενδιαφέρον και θεωρούμε ότι εδώ θα έπρεπε να είχε γίνει πιο προσεκτική δουλειά. Για θέματα contrast, φωτεινότητας και άλλων τέτοιων κατηγοριών ούτε λόγος, αυτά δεν υπολογίζονται σχεδόν καθόλου. Αυτός είναι και ένας λόγος που προτιμάμε τις φωτογραφίες που αποθηκεύουμε στο δικό μας album συγκριτικά με εκείνες που απαιτούνται για την ολοκλήρωση του Photodex.
Από τη στιγμή που τερματιστεί όμως το παιχνίδι, οι περισσότεροι παίκτες μπορεί να μην ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για τα high scores, με αποτέλεσμα να ξεκινούν τις δικές τους διαδρομές για να αποθανατίσουν τα Pokémon σε στιγμές που έχουν φανταστεί εκείνοι ως καλύτερες δυνατές. Το New Pokémon Snap δίνει κάποιες δυνατότητες επεξεργασίας των φωτογραφιών με απλοϊκά tools (φίλτρα, stickers, frames), τα οποία παίζουν προφανώς σημαντικό ρόλο σε όσα διαμοιράζονται οι παίκτες διαδικτυακά. Με την δυνατότητα του Re-Snap μπορούμε μάλιστα να παίξουμε και να πειραματιστούμε με τις φωτογραφίες που τραβήξαμε και σε τομείς όπως τα Focal Point, Brightness, Filter, Focus Size και Blur. Η Bandai έχει εισάγει το διαδικτυακό κομμάτι μ’ έναν διακριτικό τρόπο στο βασικό hub menu του παιχνιδιού, κάτω από τα optional quests, με τον χρήστη να έχει άμεση πρόσβαση σε αυτή την επιλογή χωρίς να βομβαρδίζεται από κουραστικά spam. Γενικότερα το New Pokémon Snap αποτελεί μία ιδιαίτερη περίπτωση casual παιχνιδιού, γιατί αν και βασίζεται σε απλά concepts, υπάρχουν αρκετά πράγματα που μπορούν να γραφτούν για τον τίτλο. Ο προκάτοχός του είχε γράψει την δική του ιστορία όχι μόνο επειδή ήταν ένα συμπαθητικό παιχνίδι, αλλά και επειδή υπήρχε ένα τεράστιο hype για τα Pokémon γενικότερα και επειδή θα ήταν η πρώτη φορά που θα βλέπαμε τα Pokémon σε πραγματικό 3D μέσα από ένα εντυπωσιακό home console experience.
To New Pokémon Snap μπορεί να μη μοιράζεται τις ίδιες συγκυρίες με τον τίτλο του 1999, αλλά έχει διαφορετικά δυνατά χαρτιά στα “χέρια” του. Βγαίνει σε μία κονσόλα που εμπορικά πάει “τραίνο” και σε μία εποχή όπου χαλαρωτικά και slow-paced παιχνίδια όπως το Animal Crossing ή άλλοι mobile τίτλοι έχουν την τιμητική τους, έχουν ένα δικό τους τεράστιο κοινό. Πάνω σε αυτή τη βάση λοιπόν, η επαναφορά του Pokémon Snap στο προσκήνιο μοιάζει με αυτονόητη επιλογή, αν και Bandai και The Pokémon Company επέλεξαν έναν πολύ safe δρόμο μέσω μίας πιστής αναβίωσης της σειράς χωρίς να πάρουν κάποια ρίσκα. Αυτό είναι ίσως και η μοναδική τρανταχτή “αποτυχία” του New Pokémon Snap, γιατί αν εξαιρέσουμε τον οπτικό τομέα και τις δυνατότητες του διαδικτύου, δεν χρησιμοποιήθηκαν άλλα μέσα που μας προσφέρει η τωρινή τεχνολογία ώστε να εξελίξει την φόρμουλα του Snap και σε υπόλοιπους τομείς. Δύσκολα θα μπορέσει να κερδίσει παίκτες που δεν τους άρεσε το concept του παλιού τίτλου ή χρήστες που αποφεύγουν παιχνίδια με χαμηλό τέμπο, με σχετικά εύκολο challenge και γενικότερα χαλαρούς on-rail ρυθμούς. Το New Pokémon Snap δεν στήθηκε όμως με γνώμονα να κερδίσει ένα διαφορετικό κοινό, αντίθετα παρουσιάστηκε ένα παιχνίδι που έχει ως στόχο να αρέσει στους παλιούς fans που πέρασαν καλά την εποχή του Nintendo 64 και να κερδίσει τους μικρούς φίλους που ήρθαν σε επαφή με τα Pokémon τα τελευταία χρόνια. Αν συνυπολογίσουμε λοιπόν, ότι ο νέος τίτλους του Nintendo Switch μας έκανε να γκρινιάξουμε σε κάποια σημεία λίγο παραπάνω για πράγματα που θα θέλαμε να δούμε, είναι επειδή σε αντίθεση με τον προκάτοχό του, πλέον φαίνεται ότι στο Pokémon Snap μπορεί η Nintendo να χτίσει ένα καλό πλάνο για ένα spin-off με μεγαλύτερες προοπτικές και αυτό είναι σίγουρα μία επιτυχία. Όχι όμως μεγαλύτερη επιτυχία από την λειτουργία του New Pokémon Snap ως εξαιρετικού family game. Υπάρχει άραγε πιο όμορφη εικόνα από γονείς να διασκεδάζουν παρέα με το παιδί τους με την αναβίωση ενός παλιού τίτλου τον οποίο απόλαυσαν και εκείνοι ως παιδιά πριν από 22 χρόνια; Μάλλον όχι και αυτή εικόνα και αυτό το συναισθηματικό αποτέλεσμα είναι από μόνα τους μεγάλες νίκες τόσο για το Pokémon Snap ως εμπειρία, όσο και για την Nintendo ως εταιρεία για το πώς διαχειρίζεται όλα αυτά τα χρόνια τους ήρωες των παιχνιδιών της.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity