Για όγδοη συνεχόμενη χρονιά η ιταλική Milestone κυκλοφορεί την ετήσια έκδοση της σειράς παιχνιδιών για το πρωτάθλημα του MotoGP. Ακολουθώντας την περσινή εξαιρετική κυκλοφορία, η αλήθεια είναι ότι ο πήχης της ποιότητας και του περιεχομένου έχει τοποθετηθεί ψηλά και εκ πρώτης όψεως μοιάζει δύσκολο να επαναληφθεί. Ειδικά από τη στιγμή που η εταιρεία ανακοίνωσε πως θα προσθέσει νέο περιεχόμενο με πολλά νέα features, τα οποία παρουσιάζονται προτού καλά-καλά ξεκινήσει το παιχνίδι.
Καταρχάς, αφού ο παίκτης δημιουργήσει την ψηφιακή εικόνα του αναβάτη, διαλέξει τον αριθμό που θα κοσμεί τη μοτοσικλέτα του κι επιλέξει το στιλ οδήγησής του, εισάγεται στον κόσμο του παιχνιδιού. Πρώτα περιγράφεται το νέο σύστημα με το οποίο δομείται το mode της καριέρας, στο οποίο, πέρα από τις βασικές ασχολίες που αφορούν τους αγώνες στην πίστα, υπάρχει η επιλογή για δημιουργία μίας νέας ομάδας ή διαχείριση κάποιας από τις ήδη υπάρχουσες στις 3 κατηγορίες του πρωταθλήματος. Η πρώτη επιλογή απευθύνεται στους πιο δημιουργικούς, καθώς πρέπει να επιλέξουν τα χρώματα που θα φέρουν οι μοτοσικλέτες, τους μηχανικούς που θα στελεχώνουν την ομάδα και τον έτερο αναβάτη της ομάδας. Ο creator έχει απίθανα πολλές επιλογές, ενώ μέσω ειδικής εφαρμογής, ο παίκτης μπορεί να προσθέσει στην μοτοσικλέτα ή στον αναβάτη του αυτοκόλλητα και σχέδια που τον χαρακτηρίζουν. Η ελευθερία για δημιουργικότητα που δίνεται στον παίκτη είναι σχεδόν απεριόριστη και ίσως η καλύτερη, αν λάβουμε υπόψιν ότι αφορά σειρά παιχνιδιών που εστιάζουν σε ένα αρκετά σοβαροφανές σπορ.
Η δεύτερη επιλογή δίνει στον παίκτη θέση σε όποια ομάδα προτιμάει και ταυτόχρονα αναλαμβάνει τη διαχείριση του επιτελείου που τον συντροφεύει. Εκτός από τους μηχανικούς, πρέπει να επιλέξει ατζέντη, ο οποίος θα διαπραγματεύεται με τις άλλες ομάδες, αλλά και να προσδιορίζει την κατεύθυνση που θα ακολουθήσουν οι μηχανικοί για τη βελτίωση της μοτοσικλέτας. Παρά την μεγάλη πολυπλοκότητά τους, κάθε μία από τις επιλογές έχει μεγάλο βάθος και ποιότητα που επεκτείνει το παιχνίδι και μακριά από τις πίστες, κάτι που είναι αλήθεια πως έλειπε από τους υπόλοιπους τίτλους της σειράς. Την ίδια στιγμή, όμως, απουσιάζει επιλογή για όσους θέλουν απλώς να τρέξουν τους αγώνες του πρωταθλήματος χωρίς τα συμπαρομαρτούντα, τα οποία μάλλον περιορίζουν την δράση.
Κι αυτό γίνεται ακόμη χειρότερο γιατί η δράση στην πίστα είναι το πιο δυνατό σημείο του παιχνιδιού. Με βελτιωμένο και πιο ρεαλιστικό σύστημα χειρισμού, κάθε μοτοσικλέτα έχει τα δικά της χαρακτηριστικά, τα οποία αποτυπώνονται απολύτως ρεαλιστικά στο χειρισμό. Πέρα από την απεικόνιση στα ελαφριά και ευέλικτα μηχανάκια της Moto 3, στις ρουκέτες εδάφους της Moto 2 και στα τέρατα ιπποδύναμης και ταχύτητας στην κατηγορία του MotoGP, κάθε μία από τις μοτοσικλέτες του παιχνιδιού διαφοροποιείται στο χειρισμό της ανάλογα με την πραγματική της υπόσταση. Για παράδειγμα, η Honda έχει ανώτερη τελική στις ευθείες, ενώ η Yamaha δίνει καλύτερο κράτημα στις εξόδους των στροφών και η Ducati έχει πιο δυνατά φρένα, όπως ακριβώς και στην πραγματικότητα. Εάν συμπεριληφθούν κι οι αναβαθμίσεις, οι οποίες αναπαρίστανται ακριβέστατα στην κάθε μοτοσικλέτα, το τελικό αποτέλεσμα είναι πραγματικά εντυπωσιακό και σπάνιο όχι μόνο για τη σειρά, αλλά για κάθε τίτλο αγώνων που βρίσκεται αυτήν τη στιγμή στην αγορά. Θα έπρεπε όμως αυτή η εκπληκτική μίξη διασκέδασης και προσομοίωσης να ήταν φανερή και σε άλλα, εξίσου σημαντικά στοιχεία του παιχνιδιού.
Σαν σε επανάληψη από την περσινή έκδοση της σειράς, η παρουσία του Neural AI, του συστήματος δηλαδή που αναγνωρίζει και προσαρμόζει την ταχύτητα και την επιθετικότητα των αντιπάλων ανάλογα με το στιλ του παίκτη, είναι εξόχως προβληματική. Οι κατατακτήριες δοκιμές είναι υπερβολικά εύκολες, με τους χρόνους που γράφει ο αναβάτης μας να είναι κατά πολύ ταχύτεροι, ενώ στους πρώτους αγώνες, στους οποίους υποτίθεται πως διαμορφώνεται το ΑΙ, τα αποτελέσματα είναι μάλλον κωμικά. Οι αντίπαλοι αναβάτες επιτίθενται με βουτιές στα φρένα, που μάλλον στοχεύουν να ρίξουν όσους περισσότερους μπορούν, οι χρόνοι είναι εκτός κάθε λογικής και ο ρεαλισμός πάει περίπατο. Για να κλείσουμε το κομμάτι, το γενικό συμπέρασμα είναι πως με το συγκεκριμένο σύστημα, μάλλον δεν προσαρμόζεται το ΑΙ στα χαρακτηριστικά του παίκτη, αλλά, αντιθέτως, θα χρειαστεί να αλλάξει το στιλ του ο παίκτης. Πέρα από το ΑΙ, το έτερο κουφό με το MotoGP 20 είναι το κομμάτι των γραφικών και του ήχου. Παρά τις όποιες προσπάθειες, ακόμη και μετά από 8 χρόνια, το τελικό αποτέλεσμα είναι μάλλον μέτριο και σίγουρα όχι στις προδιαγραφές που έχουν θέσει τα αντίστοιχα παιχνίδια της Formula 1 και του WRC. Παρότι οι αναβάτες του MotoGP έχουν δώσει τα πρόσωπα τους για να ενσωματωθούν στον τίτλο, το αποτέλεσμα δεν είναι πάντοτε επιτυχημένο, ενώ τα πρόσωπα των υπόλοιπων μηχανικών, grid girls, δημοσιογράφων είναι φωτοτυπίες τριών προσώπων. Σε συνδυασμό με τα αρκετά προβληματάκια και με μερικά εκνευριστικά bug, o τεχνικός τομέας παίρνει βαθμό κάτω από τη βάση, για ακόμη μία χρονιά.
Εκεί που το MotoGP συνεχίζει να δίνει συνεχές περιεχόμενο είναι το mode με τις ιστορικές μοτοσικλέτες. Παρότι το περσινό αριστούργημα των challenges, με σενάρια από κλασικούς αγώνες του πρωταθλήματος, δεν επαναλαμβάνεται, οι άνθρωποι της Milestone κατάφεραν να κλέψουν ξανά τις εντυπώσεις με τελείως διαφορετικό τρόπο. Χωρίζοντας σε τρεις διαφορετικές εποχές το παρελθόν των αγώνων, δίνουν τυχαίους αγώνες με κλιμακούμενη δυσκολία. Έτσι ο παίκτης έχει τη δυνατότητα να αγωνιστεί με μοτοσικλέτες 4 διαφορετικών δεκαετιών και αντιπάλους ανάλογα με την εποχή, οι οποίοι απαρτίζονται από θρύλους των πρώτων αγώνων, όπως ο Angel Nieto και ο Wayne Gardner, σπουδαία ονόματα των ‘00s όπως ο Max Biaggi και ο Alex Criville, και σύγχρονους ήρωες όπως ο Valentino Rossi και ο Casey Stoner. Ανάλογα με την επιλεγόμενη δυσκολία, αυξάνεται και ο αριθμός των credits που κερδίζει ο παίκτης, με τα οποία ξεκλειδώνει μοτοσικλέτες, αναβάτες και liveries, τα οποία μπορεί να χρησιμοποιήσει σε επόμενους αγώνες του historical mode. Γενικώς, εάν λάβουμε υπόψιν το παράδοξο πως το ΑΙ φαίνεται πιο ρεαλιστικό σε αυτό το mode, καθώς και το ότι ο συναγωνισμός με σπουδαίους αναβάτες και θρυλικές μοτοσικλέτες είναι συναρπαστικός με το εν λόγω σύστημα χειρισμού, το συγκεκριμένο κομμάτι μπορεί να δώσει τις κορυφαίες στιγμές του παιχνιδιού.
Συνοπτικά, το MotoGP 20 αφήνει ανάμεικτα συναισθήματα. Η πλειοψηφία των κομματιών που προστέθηκαν στο φετινό τίτλο είναι όντως πολύ πετυχημένη και μπορεί να δώσει νέες διαστάσεις στη σειρά, ειδικά σε αυτές τις εποχές που η αθλητική δράση είναι μηδαμινή και αρκετοί θα στραφούν σε μια κυκλοφορία σαν κι αυτήν για να περιορίσουν την αναμονή. Όμως, για ακόμη μία χρονιά, τα ίδια προβλήματα επαναλαμβάνονται. Είναι κρίμα για την προσπάθεια των ανθρώπων που εργάστηκαν για το παιχνίδι να μην παίρνουν τον απαραίτητο χρόνο να βελτιώσουν τα υπάρχοντα ζητήματα, προτού προσθέσουν το νέο περιεχόμενο, όσο καλό κι αν είναι αυτό. Μπορεί να παραμένει ο κορυφαίος τίτλος για τους φαν του πρωταθλήματος και των αγώνων μοτοσικλέτας, αλλά ίσως θα έπρεπε να γίνει ένα βήμα προς τα πίσω, προτού γίνουν τα επόμενα βήματα προς τα εμπρός.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity