Ευτυχώς, η ύπαρξη περισσοτέρων και λεπτομερέστερων animations στους παίκτες δεν συνοδεύεται από lag, ίσα ίσα που η κίνηση τους έχει γίνει αμεσότερη σε σχέση με το παρελθόν. Σε συνδυασμό με τον αυξημένο ρυθμό που έχει το FIFA 18, καταλήγουμε σε γρηγορότερο και πιο «εντυπωσιακό» ποδόσφαιρο. Και αν η ανωτέρω αλλαγή προσμετράται θετικά, οι επιλογές των προγραμματιστών ως προς την άμυνα έχουν δυσκολέψει αρκετά το έργο των παικτών. Φέτος η απόπειρα του κλεψίματος της μπάλας έχει αποκτήσει επιπλέον βάρος, ως κίνηση, κάνοντας τους αμυντικούς λίγο πιο δυσκίνητους σε αυτήν τους τη προσπάθεια, ενώ σε περίπτωση που αποτύχουν δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο να αφήσουν και τη θέση τους εκτεθειμένη. Ταιριαστή προσθήκη στο γρηγορότερο gameplay είναι και η γρήγορη αλλαγή, με το παιχνίδι προτείνει κατά τη διάρκεια κάποιου replay την αντικατάσταση ενός κουρασμένου παίκτη με έναν άλλον με ένα μόνο πλήκτρο, μη διακόπτοντας έτσι τη δράση.
Μικρά παράπονα όμως έχουμε από την ΑΙ, η οποία σε περιπτώσεις αδυνατεί να ακολουθήσει το νέο, γρηγορότερο ρυθμό, πρόβλημα που συναντήσαμε κυρίως στον επιθετικό τομέα. Παρατηρήσαμε ότι αρκετές φορές οι παίκτες είτε δεν μας ακολουθούσαν σε μια γρήγορη αντεπίθεση, είτε δεν έκαναν κίνηση προς τον ελεύθερο χώρο όπως θα γινόταν πραγματικά. Αντίθετα περίμεναν από εμάς να ελευθερωθούμε και να κάνουμε το κάτι παραπάνω. Για να διορθώσουμε το συγκεκριμένο πρόβλημα καταλήξαμε να πειράξουμε τη στρατηγική της ομάδας μας, όμως ακόμα και τότε υπήρξαν στιγμές που οι συμπαίκτες μας αδυνατούσαν να εκτελέσουν το επιθετικό πλάνο που τους είχαμε ορίσει. Μπορεί να διορθώνεται μερικώς, όμως το συγκεκριμένο φαινόμενο, όταν παρουσιάζεται, εκνευρίζει, αφού γκρεμίζει τη ρεαλιστική εικόνα που χτίζει ο τίτλος στους υπόλοιπους τομείς. Ειδικότερα όταν είδαμε παίκτες εκατομμυρίων, στην προσπάθεια τους να απλωθούν στον ανοικτό χώρο του αντιπάλου, να σκοντάφτουν μεταξύ τους.
Το The Journey επιστρέφει και φέτος, βελτιωμένο αισθητά σε περιεχόμενο. Εκεί αναλαμβάνουμε πάλι το ρόλο του Alex Hunter, στη δεύτερή του σεζόν στην Premier League. Τα πράγματα δεν πηγαίνουν δυστυχώς όπως θα ήθελε, αφού μια τρόπον τινά κομπίνα κατά του manager του, του στερεί όχι μόνο μια θέση στην ομάδα που πάντα ονειρευόταν, αλλά και την υπάρχουσα θέση στην ομάδα που έχουμε επιλέξει. Αναγκαστικά λοιπόν προσπαθεί να ξαναχτίσει το όνομά του. Αν και το The Journey, ως mode, παραμένει φρέσκο ως ιδέα και σε καμία περίπτωση δεν κουράζει, θα θέλαμε περισσότερες επιλογές ως προς την πορεία του Hunter, τόσο μέσω των μεταγραφών που μας προσφέρονται στην πορεία όσο και ως προς τους διαλόγους. Οι τελευταίοι, αν και καθορίζουν την εικόνα που αφήνει ο πρωταγωνιστής μας προς τους συνομιλητές του, δυστυχώς ελάχιστο αντίκτυπο έχουν στο σενάριο καθαυτό.
Οι αλλαγές στα υπόλοιπα modes είναι μικρές, καλοδεχούμενες δε, αλλά όχι ιδιαίτερα σημαντικές. Στο Ultimate Team, για παράδειγμα, μπορείτε να παίξετε εναντίον της AI με την εντεκάδα σας απέναντι σε ομάδες που έχουν σχεδιάσει άλλοι παίκτες. Στο career mode, παίζοντας ως manager, έχετε ως επιπλέον βάρος να διαπραγματευτείτε με την απέναντι πλευρά την τιμή αγοράς και πώλησης ενός παίκτη, στοιχείο που προσθέτει ακόμα παραπάνω αυθεντικότητα σε κάθε συναλλαγή. Γενικότερα, ο τομέας της αυθεντικότητας είναι και αυτός που πετυχαίνει, καλύτερα από όλα τα υπόλοιπα, το FIFA 18. Τα πάντα είναι καλογυαλισμένα, οι παίκτες με τη χρήση της Frostbite Engine μοιάζουν ακόμα περισσότερο, σε σχέση με το παρελθόν της σειράς, στους πραγματικούς. Οι φανέλες τσακίζουν στα σωστά σημεία κατά την κίνηση των παικτών, ιδρώνουν δε με το πέρασμα του χρόνου εντός του αγώνα. Οι speakers είναι και φέτος ικανοποιητικοί και, παρά μια ελαφριά επαναληψιμότητα, δεν κουράζουν. Παρέχουν δε, εκτός από trivia για τις ομάδες που αγωνίζονται, και συμβάντα από άλλα παιχνίδια του αντίστοιχου πρωταθλήματος που εκτυλίσσονται την ίδια ώρα, όπως και στις ζωντανές περιγραφές αγώνων. Άπειρες ομάδες από υπεράριθμα πρωταθλήματα προσφέρονται για ακόμα μια φορά, όλες με τις γνήσιες εμφανίσεις και γενικότερη πιστότητα που εξασφαλίζουν τα χρήματα που ξοδεύει η Electronic Arts για την εξασφάλιση των επίσημων αδειών.
Το FIFA 18 είναι, στα σημεία που επικεντρώθηκε η EA, καλύτερο από το FIFA 17. Μπορεί ο γρηγορότερος ρυθμός να μην ακολουθείται πάντα από την AI, όπου όμως αυτό το πρόβλημα δεν εμφανίζεται, στις οθόνες μας παίζεται εντυπωσιακό και απολαυστικά διασκεδαστικό ποδόσφαιρο. Εν τέλει αυτός είναι και ο σκοπός. Είναι όμως οι λεπτομέρειες που στερούν από το φετινό τίτλο το άριστα, κρατώντας τη βαθμολογία ίδια με τη περσινή, για ένα παιχνίδι ποδοσφαίρου που εμφανισιακά προσεγγίζει το δημοφιλές σπορ όσο κανένα άλλο FIFA, ή οποιοσδήποτε άλλος τίτλος έχει κατορθώσει ποτέ. Αν η οπτική πιστότητα είχε εφαρμοστεί και στο κομμάτι του gameplay, φέτος, θα μιλούσαμε για την πιστότερη ψηφιακή απεικόνιση του ποδοσφαίρου που έχουμε ζήσει. Ίσως του χρόνου.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity