Το Xiaomi 13 έρχεται σε μια πλήρη συσκευασία μέσα στην οποία βρίσκουμε την ίδια τη συσκευή, μια καινούριας γενιάς γκρι και αρκετά ανθεκτική προστατευτική θήκη, ένα εργαλείο για να ανοίξουμε τη θύρα υποδοχής SIM και ένα γρήγορο φορτιστή 90Watt παρέα με το σχετικό καλώδιο USB Type-C. Παίρνοντας τη συσκευή στο χέρι, αντιλαμβάνεται κανείς την εντελώς διαφορετική σχεδιαστική προσέγγιση της Xiaomi. Ένα μικρότερο σε διαστάσεις τηλέφωνο με περισσότερο boxy σχεδιασμό, που πραγματικά θυμίζει… iPhone. Έχει όλες τις πλευρές του επίπεδες, όπως επίσης επίπεδη είναι και η οθόνη, οι γωνίες είναι στρογγυλεμένες και η πλάτη είναι γυάλινη, με την έκδοση που έχουμε εμείς στο πράσινο χρώμα να λειτουργεί από τη μια σαν… καθρέπτης και από την άλλη να μαζεύει συνεχώς δακτυλικά αποτυπώματα. Στη πλάτη είναι και το τριπλό σύστημα καμερών τοποθετημένο σε ένα όμορφο, γεωμετρικό bump στο πάνω αριστερό μέρος της. Για τις κάμερες θα μιλήσουμε παρακάτω.
Στη δεξιά πλευρά βρίσκουμε το power τα volume control πλήκτρα. Στο κάτω μέρος είναι η USB Type-C στην οποία έχουμε τη πρώτη μεγάλη αναβάθμιση σε σχέση με το παρελθόν και γενικότερα με τις πρακτικές της Xiaomi. Η θύρα είναι πλέον USB 3.2 Gen 1, προσφέροντας υψηλές ταχύτητες μεταφοράς ενώ επιπλέον υποστηρίζει και έξοδο εικόνας, όπως χρόνια τώρα υποστηρίζουν τα flaghship της Samsung αλλά και άλλες συσκευές (Huawei, OnePlus). Χάρη στην έξοδο εικόνας μπορεί κανείς πλέον να συνδέσει το κινητό με τηλεόραση/οθόνη είτε απευθείας με USB-C καλώδιο (όχι αυτό της συσκευασίας) είτε μέσω κάποιου hub ή μετατροπέα. Όλες οι εφαρμογές streaming δείχνουν κανονικά σε αναλύσεις έως 4K και το μόνο «παράπονο» είναι πως η Xiaomi δεν έχει κάποιο desktop mode όπως πχ το DeX της Samsung ή το αντίστοιχο της Huawei. Μέσω της θύρας επίσης γίνεται και η φόρτιση της συσκευής η οποία παίρνει περίπου 35 λεπτά για να φτάσει στο 100% από άδεια. Επιπλέον, το τηλέφωνο υποστηρίζει και υπερταχεία ασύρματη φόρτιση στα 50Watt κάτι που δοκιμάσαμε στον συμβατό φορτιστή της Xiaomi με τη φόρτιση να είναι και εδώ εξαιρετικά γρήγορη. Υπάρχει φυσικά και δυνατότητα για αντίστροφη ασύρματη φόρτιση στα 10Watt σε περίπτωση που κάποιος θέλει να δώσει λίγη ενέργεια σε άλλη συσκευή (πχ ασύρματα ακουστικά).
Στο κάτω μέρος έχουμε ακόμα έξοδο ήχου, το ένα μικρόφωνο και το tray για τη τοποθέτηση έως 2 καρτών nano SIM. Στο πάνω μέρος και στα όρια της οθόνης, δίπλα στο πλαίσιο έχουμε το ακουστικό, το οποίο λειτουργεί ταυτόχρονα και σαν δεύτερο ηχείο. Προφανώς και έχουμε στερεοφωνικό ήχο, ο οποίας είναι δυνατός, ισορροπημένος και με καλά μπάσα. Μάλιστα, έχει πάρει πιστοποίηση Dolby Atmos και το λειτουργικό προσφέρει σχετικές δυνατότητες παραμετροποίησης του ήχου. Ένα ακόμα μικρόφωνο βρίσκεται μέσα στο camera bump ενώ εκεί πλέον έχει μεταφερθεί και το IrBlaster, το οποίο εξακολουθεί να υφίσταται.
Όπως είπαμε, το τηλέφωνο είναι μικρό σε διαστάσεις και ο σημαντικότερος λόγος είναι προφανώς η οθόνη διαγωνίου 6,36’’. Στο χέρι πραγματικά είναι εξαιρετικά άνετο, αλλά σίγουρα όσοι έχουν συνηθίσει μεγαλύτερες οθόνες θα νοιώσουν κάπως περιορισμένοι. Τα bezel είναι ανύπαρκτα ενώ η ίδια η οθόνη καλύπτεται από γυαλί Gorilla Glass Victus, πάνω από το οποίο υπάρχει ζελατίνα προστασίας. Το panel λειτουργεί σε ανάλυση 2670x1200 pixel, μεγαλύτερη από 1080p και αν αναλογιστούμε και το γεγονός ότι είναι σχετικά μικρή, αντιλαμβάνεται κανείς ότι η πυκνότητα των pixel είναι μεγάλη, χαρίζοντας στο χρήστη πεντακάθαρη εικόνα. Η φωτεινότητά της σύμφωνα με τη Xiaomi μπορεί να φτάσει στα 3000nits (peak), προφανώς σε παράθυρο HDR. Εμείς μετρήσαμε 404 nits με ρύθμιση max brightness, με την οθόνη να φτάνει στα 1240 nits με το auto brightness σε συνθήκες υψηλού περιβάλλοντος φωτισμού σε περιβάλλον HDR. Στη πράξη όμως αυτό που θα πάρει ο χρήστης είναι μια εξαιρετικά φωτεινή οθόνη στην οποία μπορεί άνετα να βλέπει και κάτω από το φως του ήλιου. Καθώς έχουμε Amoled panel, υποστηρίζεται πλήρως always on οθόνη, με το νέο HyperOS 1.0 (πάνω από Android 14) να προσφέρει αρκετές επιλογές για τη ρύθμιση της συγκεκριμένης λειτουργίας. Έχουμε όπως είπαμε ένα επίπεδο panel το οποίο χρωματικά είναι άριστο (DeltaE 1.2 στο Original Color Pro χρωματικό προφίλ), είναι 12bit με τη συσκευή να υποστηρίζει αναπαραγωγή HDR10+ αλλά και Dolby Vision.
Μέχρι εδώ οι διαφορές σε σχέση με την οθόνη του Xiaomi 13 δε φαίνονται τόσο πολλές. Εκεί που έχει γίνει πραγματικά τεράστια αναβάθμιση είναι στο τομέα του ρυθμού ανανέωσης. Το panel είναι LTPO μέχρι 120Hz, το οποίο σημαίνει πως το refresh rate μεταβάλλεται από 1 έως τα 120 Hz, ανάλογα με την εφαρμογή αλλά και ανάλογα με το τι κάνουμε πάνω στην οθόνη. Aξίζει να αναφέρουμε πως εφόσον βάλουμε την οθόνη στα 120Hz, ξεκλειδώνει ένα επιπλέον menu, μέσω του οποίου έχουμε τη δυνατότητα να ενεργοποιήσουμε ξεχωριστά το μέγιστο refresh rate ανά εφαρμογή.
Ωστόσο, το panel πάει ένα βήμα παραπέρα με τη Xiaomi να το ονομάζει AdapticSync Pro. Αυτό που παρατηρήσαμε είναι πως το panel προσαρμόζει το refresh rate ακριβώς στο frame rate που χρησιμοποιεί η εκάστοτε εφαρμογή, όταν το τελευταίο είναι πχ διαφορετικό ανά χρήση. Για παράδειγμα, βλέποντας περιεχόμενο στο YouTube ή το Netflix, το refresh rate ματσάρει το frame rate του περιεχομένου (τα 24/30/60fps video παίζουν αντίστοιχα σε 24/30/60Hz). Εκεί όμως που αυτό γίνεται περισσότερο αντιληπτό είναι όταν παίζει κανείς παιχνίδια και δη όσα δε μπορούν να διατηρήσουν ένα σταθερό frame rate. Είτε μιλάμε για απαιτητικούς τίτλους όπως το Genshin Impact είτε gaming μέσω emulation σε υψηλές αναλύσεις ώστε να «ζοριστεί» το SoC, το panel λειτουργεί όπως μια VRR οθόνη/τηλεόραση. Το refresh rate ανεβοκατεβαίνει ακολουθώντας το frame rate, προσφέροντας έτσι στο χρήστη χαμηλό latency κατά την εμπειρία gaming.
Όσα παιχνίδια δοκιμάσαμε παίζουν άνετα, ακόμα και το Genshin Impact (max ρυθμίσεις, 60fps). Κάτι άλλο που δοκιμάσαμε στη συσκευή είναι οι διάφοροι emulators που κυκλοφορούν για παιχνιδομηχανές όπως το PS2. Και εδώ το Xiaomi 14 εντυπωσιάζει χάρη στον Snapdragon 8 Gen 3. Έτσι, το God of War 2 στον Aethersx2 που εξομοιώνει το PS2 παίζει άνετα ακόμα και σε 4x ανάλυση της βασικής, ενώ θα μπορούσε κανείς να θεωρήσει playable το παιχνίδι ακόμα και σε 5x, αφού τα 50-55fps που πιάνει στα δύσκολα σημεία είναι καλό νούμερο, ειδικά όταν το refresh rate της οθόνης τα ακολουθεί. Αξίζει να σημειώσουμε πάντως πως η Xiaomi φαίνεται να έχει κλειδώσει τη μέγιστη συχνότητα της GPU στα 720Mhz και μόνο σε benchmarks όπως το 3D Mark και για πολύ λίγη ώρα, αυτή έφτασε τα 900Mhz που είναι η επίσημη μέγιστη τιμή του Adreno 750.
Από την άλλη βέβαια, η επιλογή της Xiaomi έχει και τα καλά της, καθώς το throttling –στη πράξη- είναι μηδενικό καθώς συγκεκριμένα μπορούσαμε να παίζουμε το God of War 2 στον AetherSX2 σε 4x ανάλυση για ώρες, χωρίς να ζεσταίνεται ιδιαίτερα το τηλέφωνο.
Μετά από περίπου 20 λεπτά παίζοντας στο God of War 2 σε 4x της native ανάλυσης, το τηλέφωνο έφτασε εξωτερική θερμοκρασία περίπου στους 46 βαθμούς στο θερμότερο σημείο.
Από εκεί και πέρα οι επιδόσεις που προσφέρει το Xiaomi 14 είναι άριστες. Οι εναλλαγές μεταξύ εφαρμογών δε καθυστερούν καθόλου και γενικά η εμπειρία χρήσης είναι εξαιρετική λόγω ταχύτητας. Γενικότερα, στο τομέα των επιδόσεων, είτε έχουμε να κάνουμε με τη τυπική καθημερινή χρήση της συσκευής είτε με το gaming, το Xiaomi 14 είναι μια πραγματικά άριστη επιλογή. Τα 12Gb μνήμης LPDDR5x είναι μια χαρά ποσότητα ενώ τα 512GB αποθηκευτικού χώρου USF 4 είναι υπεραρκετά. Από εκεί και πέρα, το τηλέφωνο είναι συμβατό με 5G δίκτυα και υποστηρίζει το WiFi7, φυσικά διαθέτει NFC ενώ έχει λάβει και πιστοποίηση IP68. Όσον αφορά τώρα στην αυτονομία, αυτή είναι εξαιρετική θα λέγαμε, για το μέγεθος της συσκευής και αναλογικά με τη σχετικά μικρή μπαταρία των 4600mAh. Σε φυσιολογικές συνθήκες η μια μέρα χρήσης βγαίνει πολύ εύκολα.
Ήρθε η ώρα να μιλήσουμε και για το τριπλό σύστημα καμερών το οποίο έχει αναπτυχθεί σε συνεργασία με τη Leica, όπου και εδώ έχουμε σημαντικές αναβαθμίσεις σε σχέση με το Xiaomi 13. Οι φακοί ονομάζονται LEICA VARIO-SUMMILUX, με τη Xiaomi να έχει χρησιμοποιήσει τρεις αισθητήρες των 50MP, φέρνοντας ουσιαστικά τους 2 από τους τρεις του Xiaomi 13 Pro. Η βασική κάμερα χρησιμοποιεί έναν Light Fusion 900 αισθητήρα όπως τον ονομάζει (τον κατασκευάζει η Omnivision) ο οποίος είναι αρκετά μεγάλος (1/1,31’’) και βρίσκεται πίσω από φακό 7P πραγματικά φωτεινού διαφράγματος f/1.6. Ο αισθητήρας υποστηρίζει auto focus με τη βοήθεια και laser ενώ έχει και οπτική σταθεροποίηση (HyperOIS το ονομάζει η Xiaomi).
Οι άλλες δυο κάμερες χρησιμοποιούν και οι δυο τον ίδιο αισθητήρα, ένα Samsung JN1, όπως ακριβώς και στο Xiaomi 13 Pro, με κάποιες μικρές αλλαγές καθώς για παράδειγμα ο ultrawide με f/2.2 δεν έχει auto focus. Ο telephoto έρχεται με f/2.0 και OIS, προσφέροντας οπτικό zoom 3.2x και focal length αντίστοιχο ενός των 75mm σε full frame. Χρησιμοποιεί ένα μεταβλητό σύστημα 3+3 κρυστάλλων, το οποίο του επιτρέπει να εστιάζει πολύ κοντά (στα 10cm) κάτι που τον καθιστά εξαιρετικό για macro λήψεις. Συγκεκριμά για τον telephoto πάντως, η Xiaomi στο site της αναφέρει ότι χρησιμοποιεί τα 32MP για τις φωτογραφίες και τα 50MP μόνο για το portrait mode. Μπροστά υπάρχει μια selfie κάμερα των 32MP, χωρίς autofocus αλλά πλέον με δυνατότητα βίντεο σε ανάλυση 4K60. Πριν αρχίσει κανείς να βγάζει φωτογραφίες, καλείται να επιλέξει ποιο χρωματικό προφίλ της Leica θα χρησιμοποιήσει, το Vibrant που δίνει περισσότερο ζωντανά χρώματα ή το Authentic που προσπαθεί να δώσει χρώματα που ταιριάζουν με το αυθεντικό προφίλ της Leica. Δεν υπάρχει καλύτερο ή χειρότερο, είναι απλά τι προτιμά ο καθένας. Ο υπογράφων προτιμά το Authentic αλλά οι περισσότεροι άλλοι που ρωτήσαμε προτιμούν το Vibrant. –
Κεντρικό ρόλο παίζει προφανώς ο Light Fusion 900 ο οποίος, μέσω pixel bining 4:1, δίνει φωτογραφίες στα 12,5Mpixel. Μπορεί κανείς αν θέλει, να τραβήξει και στα 50Mpixel (κάτι που ισχύει για όλες τις κάμερες).
UW Vs Main Vs 3.2x
Κάνει εξαιρετικά τη δουλειά του και τη μέρα αλλά και τη νύχτα, προσφέροντας λήψεις πολύ καλύτερες από αυτές του Xiaomi 13 που το τηλέφωνο αντικαθιστά.
UW Vs Main Vs 3.2x
Ο ultrawide βγάζει φωτογραφίες στα 12,5MP και με τη σειρά του κάνει πραγματικά καλά του δουλειά του τη μέρα. Μπορεί να είναι σχετικά μικρός σε μέγεθος (1/2.76’’), χρησιμοποιεί όμως τη νεώτερη τεχνολογία ISOCELL 2.0 της Samsung που θεωρητικά μπορεί να βελτιώσει τη συγκέντρωση φωτός. Ο θόρυβος είναι σε χαμηλά επίπεδα ενώ και οι αλγόριθμοι της Xiaomi κάνουν καλή δουλειά στο να διορθώσουν τις παραμορφώσεις στις άκρες.
UW Vs Main Vs 3.2x
Το βράδυ δυσκολεύεται περισσότερο από όλους αλλά μπορεί να βγάλει ωραίες φωτογραφίες ακόμα και χωρίς να καταφύγουμε στο ειδικό Night Mode, καθώς σε γενικές γραμμές αυτό ενεργοποιείται αυτόματα.
UW Vs Main Vs 3.2x
Όσον αφορά στο telephoto, χρησιμοποιεί τον ίδιο αισθητήρα με την ultrawide κάμερα. Ωστόσο, η επιλογή της Xiaomi (και της Leica) για zoom 3.2x και ταυτόχρονα η χρήση εσωτερικών φακών που μετακινούνται, τον καθιστούν τη περισσότερο fan-to-play κάμερα από τις τρεις. Από τη μια το focal length που αντιστοιχεί σε 75mm μπορεί να δώσει εξαιρετικά πορτραίτα χωρίς το ειδικό portrait mode και από την άλλη η δυνατότητα για εστίαση από κοντά (έως 10cm) προσφέρει πολλές επιλογές φωτογράφισης.
UW Vs Main Vs 3.2x
Οι τύπου macro λήψεις με αυτόν είναι πολύ καλύτερες και σαφώς φωτεινότερες από τις macro που βγάζουν άλλες συσκευές με τον ultrwide καθώς η απόσταση των 10cm είναι αρκετή για να φωτιστεί ότι βγάζουμε από το περιβάλλοντα φωτισμό. Αξίζει να αναφέρουμε πως η αλλαγή του εστιαζόμενου σημείου είναι άμεση επιλέγοντας άλλο πάνω στην οθόνη με το δάχτυλό μας, κάτι που μπορεί να αλλάξει τη λήψη μας, προσφέροντας εντυπωσιακό φυσικό bokeh.
UW Vs Main Vs 3.2x
Πραγματικά η συγκεκριμένη υλοποίηση είναι εξαιρετική μέρα και νύχτα και η αλήθεια είναι πως με αυτή τη κάμερα θέλαμε να βγάζουμε τις περισσότερες φωτογραφίες. Έχοντας και οπτική σταθεροποίηση, τα καταφέρνει άριστα και τη νύχτα.
UW Vs Main Vs 3.2x
Υποστηρίζεται portrait mode, το οποίο μπορεί να αξιοποιηθεί τόσο από το κύριο φακό (στο full body mode) όσο κυρίως με το telephoto, προσφέροντας εξαιρετικό διαχωρισμό.
UW Vs Main Vs 3.2x
Στο portrait mode όμως έχουμε και τέσσερις Pro Lenses όπως τις αναφέρει το software, τέσσερις επιλογές που έχουν αναπτυχθεί σε συνεργασία με τη Leica: Documentary στα 35mm, Swirly Bokeh στα 50mm (και οι δυο με crop από το βασικό αισθητήρα), Portrait στα 75mm και soft focus στα 90mm (από το telephoto).
Portrait mode: Documentary στα 35mm, Swirly Bokeh στα 50mm, Portrait στα 75mm και soft focus στα 90mm
Για κάθε μια από αυτές μπορούμε να ρυθμίσουμε χειροκίνητα το digital βάθος πεδίου. Το αποτέλεσμα που πετυχαίνουν είναι κάτι διαφορετικό, ενώ μάλιστα τα metadata που αποθηκεύονται στις λήψεις αντιστοιχούν στα αντίστοιχα focal length/aperture.
Portrait mode: 23mm, 60mm
Όσον αφορά τώρα στο video, μπορεί κανείς να τραβήξει σε 4K60 (bitrate στα 62Mbps) με όλες τις κάμερες αλλά μόνο σε 4K30 μπορεί κανείς να γράψει αλλάζοντας και κάμερα κατά την εγγραφή.
4K30 με όλες τις κάμερες
Σε κάθε περίπτωση, το βίντεο είναι απόλυτα ικανοποιητικό, με το βασικό να έχει το καλύτερο και τον ultrawide το λιγότερο καλό. Για όσους θέλουν μεγαλύτερη ανάλυση, υποστηρίζεται και 8k24 με συμπαθητικό αποτέλεσμα από τη βασική κάμερα. Σε ρύθμιση έως 4K30, υπάρχει δυνατότητα ενεργοποίησης της ρύθμισης motion tracking focus, μέσω της οποίας το software αντιλαμβάνεται ανθρώπους και ζώα και προσπαθεί να διατηρήσει την εστίαση σε αυτά είτε αυτόματα, είτε επιλέγοντάς πάνω στην οθόνη. Κάτι ακόμα ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι μπορεί κανείς να γράψει βίντεο HDR10 με όλες τις κάμερες και σε 4K30). Ακόμα περισσότερο ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι μπορούμε να γράψουμε βίντεο Dolby Vision σε 4K30 πάλι με το κύριο φακό. Έχουμε επίσης slow motion στα 960fps σε ανάλυση 1080p και με τις τρεις κάμερες.
4K30 night video με τη βασική κάμερα
Υπάρχει δυνατότητα για portrait βίντεο (το movie mode) με τη βασική σε 1080p30, το οποίο καταφέρνει να πετύχει ωραίο διαχωρισμό ακόμα και με το εντονότερο bokeh εφέ. Η selfie κάμερα των 32MP είναι καλή αν και χωρίς autofocus.
Selfie vs Portrait Selfie
Selfie vs Nightmode Selfie Vs Portrait Selfie
Selfie vs Portrait Selfie
Βγάζει όμορφες φωτογραφίες με αρκετά καλό portrait mode, ενώ υποστηρίζει και Nightmode. Στο τομέα του βίντεο υποστηρίζει –επιτέλους- 4K60fps με το αποτέλεσμα να είναι σχεδόν εξαιρετικό! Να σημειώσουμε πως αυτή η κάμερα δεν έχει λάβει την «πιστοποίηση» της Leica, καθώς δεν εμφανίζεται στις λήψεις με τη selfie το υδατογράφημα της Leica που βλέπουμε στις άλλες φωτογραφίες.
4Κ60 selfie video
Κάποιες άλλες προσθήκες που υπάρχουν στο software όσον αφορά στις δυνατότητες, είναι η αποθήκευση φωτογραφιών όχι μόνο σε Raw αλλά και σε UltraRaw όπου εκεί η RAW λήψη χρησιμοποιεί και το stacking που κάνει ο αισθητήρας. Ακόμα μια επαγγελματική λειτουργία είναι αυτή της εγγραφής βίντεο σε log mode για μετέπειτα ευκολότερο color correction στο edit (4K30 μόνο με τη βασική κάμερα). Τέλος, υπάρχει για πρώτη φορά το Director mode, μέσω του οποίου ο χρήστης μπορεί να ελέγξει εξ αποστάσεως τις κάμερες από έως 4 άλλα τηλέφωνα της σειράς Xiaomi 14 (προς το παρόν), επιλέγοντας ποια κάμερα θα γράφει από ποια άλλη συσκευή, έχοντας επιπλέον πλήρη χειροκίνητο έλεγχο.
Κάπου εδώ φτάνουμε στο τέλος του review μας για το Xiaomi 14, το οποίο πραγματικά μας άφησε απόλυτα ικανοποιημένους. Στη πράξη, το Xiaomi 14 είναι ένα πραγματικό flagship, απλά σε μικρότερες διαστάσεις. Ωραία κατασκευή, γρήγορη φόρτιση, μεγάλη αυτονομία, εξαιρετική οθόνη, κορυφαίες επιδόσεις και πολύ καλό σύστημα καμερών. Στη πράξη, δε του λείπει τίποτα, πέρα ίσως από λίγο μεγαλύτερη οθόνη. Αλλά αυτό το «κενό», η Xiaomi σκοπεύει να το καλύψει με το Xiaomi 14 Ultra σε λίγο καιρό.
Σε σχέση με το Xiaomi 13, το φετινό μοντέλο είναι καλύτερο στα πάντα, χωρίς να κοστίζει περισσότερα χρήματα (€999 πέρυσι κυκλοφόρησε το Xiaomi 13 αλλά για την έκδοση 256/8GB). Για εμάς, είναι το καλύτερο compact Android flagship της αγοράς.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity