Στο μακρινό 1997 υπήρχαν αρκετά παιχνίδια στις κονσόλες και ειδικά στο PlayStation με περίεργους χαρακτήρες και ιδιαίτερα concept. Ένα από αυτά ήταν και το Tomba!, ένα παιχνίδι που είχε ως πρωταγωνιστή έναν νεάντερταλ με ροζ μαλλιά και ως εχθρούς κακά (ανθρωπόμορφα) γουρούνια. Βέβαια, οι χαρακτήρες δεν ήταν το μοναδικό πράγμα που ξεχώριζε στον τίτλο, αφού η δομή μίας μη-γραμμικής περιήγησης και περιπέτειας σ’ ένα 2,5D side-scrolling περιβάλλον έκανε τον κόσμο να το αγαπήσει. Αξίζει σε αυτό το σημείο να αναφέρουμε ότι ο τίτλος δεν κατάφερε ποτέ να κάνει μεγάλη εμπορική επιτυχία, αλλά το cult status του βοήθησε στο να ακολουθήσει ένα sequel και φέτος μία ενισχυμένη έκδοση με τίτλο Tomba! Special Edition.
Οι εν λόγω εκδόσεις πάντα αξίζουν περαιτέρω ανάλυσης και το κατά πόσο αξίζουν σαν κυκλοφορίες, όχι μόνο για τους hardcore fans του εκάστοτε franchise, αλλά και για ένα κοινό που ενδεχομένως να μην έπαιξε το αυθεντικό παιχνίδι στην εποχή του. Σε αυτό το κοινό ανήκει και ο γράφων, που πάντα άκουγε για το Tomba! στα 90s, αλλά ποτέ δεν ασχολήθηκε μαζί του. Αυτό που ξεχωρίζει από τα πρώτα λεπτά ενασχόλησης με το παιχνίδι, είναι ότι το χιούμορ και οι ατάκες λειτουργούν ακόμη εν έτει 2024. Ο τίτλος ακολουθεί ουσιαστικά την ιστορία του Tomba που έρχεται αντιμέτωπος με τα κακά γουρούνια Koma και ο οποίος πρέπει να ανακτήσει το χρυσό βραχιόλι του παππού του. Σ’ ένα τέτοιο σενάριο το στοχευμένο χιούμορ αποτελεί ένα σημαντικό εξτραδάκι, γιατί αν και δεν πρόκειται για ένα παιχνίδι που χρειάζεται κάποια φοβερή ιστορία, σίγουρα βοηθάει στο να χτιστεί ένας γενικότερος χαρακτήρας γύρω από τον τίτλο και που θα βοηθήσει ώστε να ξεχωρίσει σαν project.
Σ’ ό,τι αφορά τον οπτικοακουστικό τομέα, μη περιμένετε θαύματα τύπου ολικού remake από την Carbon Engine της Limited Run, μιας και πρόκειται απλά για ενισχύσεις σε οπτικό και ηχητικό τομέα. Το παιχνίδι προφανώς και τρέχει άψογα στο Nintendo Switch και πέρα από μία-δύο στιγμές σε συγκεκριμένα περιβάλλοντα όπου έπεσαν ελαφρώς τα frames, δεν αντιμετωπίσαμε άλλο πρόβλημα με τον οπτικό τομέα. Εκεί όμως που μας τα χάλασε, είναι στα loading times, τα οποία έχουν μία διάρκεια που ενοχλεί και μας κάνει να αναρωτιόμαστε και για ποιον λόγο απαιτούνται τέτοιοι χρόνοι loading. Το παιχνίδι δεν είναι βαρύ και μπορεί να μη μιλάμε για μία τεράστια αναμονή, αλλά διαρκεί κάποια δευτερόλεπτα ακόμα και όταν βγαίνουμε από το μενού με τα items ή όταν αλλάζουμε περιοχή, πράγμα που δεν δικαιολογείται ιδιαίτερα. To Tomba! Special Edition φυσικά και έχει διαφορετικά screens με διαφορετικές αναλύσεις και (16:9, 4:3 και το Fullscreen με υπερβολικό stretching) και διαφορετικά frames, ενώ στον τομέα των φίλτρων υπάρχει μόνο το CRT-filter. Remaster έχει γίνει και στον ήχο και παρ’ ό,τι μας άρεσαν οι καθαρές και αναβαθμισμένες εκτελέσεις του άκρως κολλητικού soundtrack, θεωρούμε ότι οι βετεράνοι θα επιλέξουν την αλλαγή στον old-school ήχο που βγάζει πράγματι μία όμορφη νοσταλγία από retro gaming. Μία αναφορά στην επιλογή “Museum” αξίζει να κάνουμε, αφού πέρα από το υλικό που μπορεί κάποιος να δει και να διαβάσει, συμπεριλαμβάνει ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις και backstage υλικό.
Αρκετά όμως με τις αναβαθμίσεις και τα εξτραδάκια, το παιχνίδι σαν παιχνίδι αξίζει μετά από τόσα χρόνια; Η αλήθεια είναι πως ναι, αξίζει, και ειδικά με τις προσθήκες που έχουν γίνει στον τομέα των saves. Καταρχάς, πρέπει να αναφέρουμε ότι ο χαρακτήρας έχει έναν περίεργο τρόπο να πηδάει -αιωρείται και μπορεί στην αρχή να υπάρξουν κάποιες δυσκολίες ως προς τη συνήθεια του χειρισμού του. Σε αυτό προφανώς και φταίνε και τα physics που δεν είναι και τα καλύτερα δυνατά όταν δοκιμάζουμε τέτοιες κινήσεις, με αποτέλεσμα να πέφτουμε ουκ λίγες φορές στο κενό εξαιτίας λανθασμένου υπολογισμού. To παιχνίδι αν και ξεκινάει με τη λογική 2D side-scroller, μετατρέπεται άμεσα σε 2,5D platformer με τον χαρακτήρα να μπορεί να σκαρφαλώνει και να ανεβαίνει με διαφορετική οπτική. Μπορούμε να χτυπήσουμε τους αντιπάλους με διαφορετικά όπλα ώστε να τους ακινητοποιήσουμε και μετά να σκαρφαλώσουμε πάνω τους και πηδώντας να τους εκσφενδονίσουμε. Το Tomba! Special Edition δεν είναι πολύ εύκολο στην αρχή, ειδικά για κάποιους που έχουν συνηθίσει μοντέρνα platformers και ο χειρισμός του σίγουρα δείχνει την ηλικία του, αλλά δεν μας απέτρεψε από το να ολοκληρώσουμε το παιχνίδι. Ο βασικότερος λόγος για τον οποίο δεν μας φάνηκαν κουραστικές οι περίπου δέκα ώρες που επενδύσαμε στον τίτλο, ήταν το πόσα παραπάνω προσφέρει σαν παιχνίδι από αυτό που είχαμε στο μυαλό μας πριν ασχοληθούμε μαζί του.
Η σύγκριση με άλλα platformers μπορεί να γίνει μόνο ως προς κάποια στοιχεία του gameplay και στον τομέα της μάχης, γιατί σαν παιχνίδι προσφέρει μπόλικά adventure αλλά και μικρά RPG στοιχεία. Ο Tomba αναλαμβάνει αποστολές από τους NPCs, ενώ βρίσκει items τα οποία πρέπει να χρησιμοποιήσει ώστε να λύσει έναν γρίφο. Δεν πρόκειται για μία γραμμική platforming περιπέτεια, αλλά ο παίκτης θα πρέπει να ψάξει τις περιοχές που περνάει, ενώ ενδεχομένως να γυρίσει και πίσω ώστε να ανοίξει σεντούκια που δεν μπορούσε να ξεκλειδώσει στην αρχή του παιχνιδιού. Δεν είναι όλοι οι γρίφοι έξυπνοι, ενώ κάποιοι είναι αχρείαστα πολύπλοκοι στον βαθμό που θα χρειαστεί σίγουρα ένα googlάρισμα. Γενικότερα η Limited Run αποφάσισε να κυκλοφορήσει το Tomba! Special Edition μ’ ένα ύφος πολύ κοντά στον προκάτοχό του, κουβαλώντας μαζί και κάποιες παιδικές ασθένειες. Αυτό το καταλάβαμε όταν αναγκαστήκαμε να ψάξουμε για κάποιες λύσεις σε μερικά σημεία που κολλήσαμε και σίγουρα είναι κάτι που ενδεχομένως να ξινίσει στο κοινό που θα ήθελε να δει περισσότερα πράγματα στον τομέα του quality of life. Ο σχεδιασμός κάποιων αποστολών σίγουρα μοιάζει απαρχαιωμένος, στον βαθμό που ίσως δυσκολέψει κάποιους νεότερους χρήστες.
Κοιτώντας όμως το Tomba! Special Edition με μία μοντέρνα αλλά και ρομαντική ματιά, θεωρούμε ότι οι βασικότερες προσθήκες δηλώνουν “παρών”, όπως εκείνες των auto-save, saving slots και φυσικά του Rewind που μας προσφέρει μία άτυπη trial & error δυνατότητα για τα απαιτητικά (και αχρείαστα δύσκολα) σημεία. Παρ’ ό,τι ο τίτλος δεν μπορεί να κρύψει την ηλικία του εξαιτίας του οπτικού τομέα και φυσικά εξαιτίας κάποιων πτυχών στο gameplay του, μας έκανε εντύπωση πόσο ωραία περάσαμε μ’ ένα remaster ενός τίτλου που έχει ξεπεράσει τα 25 χρόνια ζωής σαν concept και βάση. Με κάποιον τρόπο αυτή η κυκλοφορία έχει τη δυνατότητα να μας μεταφέρει στη εποχή του πρώτου PlayStation όπου υπήρχαν αρκετοί developers με όρεξη να πειραματιστούν και χτίσουν πάνω σε μία ιδιαίτερη τρέλα κάτι όμορφο. Η επανεμφάνιση του Tomba! προφανώς και μιλάει κατά κύρια βάση στις καρδιές των βετεράνων που πέρασαν ένα κομμάτι της παιδικής τους ηλικίας με το πρώτο PlayStation, αλλά έχει αρκετά στοιχεία ώστε να διασκεδάσει και τον κόσμο που δεν έχει κάποιο ιδιαίτερο συναισθηματικό δέσιμο με το franchise.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity