Πριν από μερικά χρόνια υπήρχε το παράπονο των βετεράνων gamers ότι δεν βγαίνουν πλέον διασκεδαστικά 3D platformers, τουλάχιστον όχι με αυτή την γλυκιά αισθητική της εποχής του 90’΄και αρχές 2000. Τις τελευταίες σεζόν είδαμε όμως αρκετούς developers να αναβιώνουν παλιές θρυλικές σειρές, όπως π.χ. τα Crash Bandicoot και Spyro The Dragon, ενώ η Nintento συνέχιζε να δίνει ανά τακτά διαστήματα πετυχημένα platformers σε τρισδιάστατα περιβάλλοντα.
Η Tate Multimedia φαίνεται ότι έπιασε τα vibes ενός συγκεκριμένου κοινού και θεώρησε ότι υπάρχει χώρος στην αγορά για ένα ατακαδόρικο καγκουρό που φοράει μαγικά γάντια του μποξ τα οποία μάλιστα μιλάνε. Πρόκειται για το Kao the Kangaroo, έναν χαρακτήρα που γνωρίσαμε πριν από 21 χρόνια και φέτος στοχεύει να κερδίσει τους παλιούς και νέους φίλους με πολύ χρώμα και παραδοσιακό platforming. Η ιστορία ξεκινάει σ’ έναν κόσμο με ανθρωπόμορφα ζώα και με τον Kao να καλείται να σώσει την αγνοούμενη αδελφή του, Kaia, και παράλληλα να ανακαλύψει το μυστικό του πατέρα του Koby που έχει χαθεί. Για να το πετύχει αυτό, θα αντιμετωπίσει διάφορους εχθρούς και διάσημους master των πολεμικών εχθρών τους οποίους τους έχουν κυριεύσει σκοτεινές δυνάμεις. Το βασικό όπλο του Kao είναι τα platforming skills του και φυσικά τα μαγικά γάντια (Eternal Gloves) που του δίνουν τη δυνατότητα να εξαπολύει εντυπωσιακές μπουνιές στους εχθρούς, οι οποίες μέσω ενός μικρού σερί χτυπημάτων δημιουργούν τις προϋποθέσεις για ένα finishing move. Αυτό φυσικά δεν είναι η μοναδική ιδιότητα των γαντιών, αφού στη πορεία της ιστορίας θα ανακαλύψουμε νέες δυνάμεις (φωτιά, πάγος, αέρας κ.α.) τα οποία εκτός από εντυπωσιακά χτυπήματα, προσφέρουν νέους τρόπους για να περιηγηθούμε στην εκάστοτε πίστα ή να ξετρυπώσουμε κάποιο κρυμμένο collectible.
Το Kao The Kangaroo στηρίζεται σε βασικούς platforming μηχανισμούς, μη μπορώντας όμως να το πάει ένα σημείο παρακάτω. Με εξαίρεση μία ενοχλητική δυσκολία που αντιμετωπίσαμε στο timing όταν εξαπολύουμε ένα είδους γάντζου, ο χειρισμός είναι σχετικά εύκολος και αρκετά δίκαιος. Τα χτυπήματα αν και διασκεδαστικά, προσφέρουν μόνο ένα ουσιαστικό combo move, το οποίο από ένα σημείο και μετά μας κούρασε, επειδή βλέπαμε συνεχώς το ίδιο slow motion με το που γεμίζαμε το rage meter. Από την άλλη πλευρά, έχουμε τις προαναφερθείσες μαγικές ιδιότητες που προσφέρουν τον απαραίτητο εμπλουτισμό του gameplay, όπως π.χ. να βάλουμε φωτιά σ’ ένα είδος σόμπας για να ανοίξει μία πλατφόρμα ή να παγώσουμε το νερό ώστε να μπορέσουμε να σκαρφαλώσουμε. Θεωρούμε όμως, ότι και εδώ θα μπορούσε να πέσει λίγο περισσότερη δουλειά στον τομέα του progress στα διάφορα περιβάλλοντα, προσθέτοντας περισσότερους ευφάνταστους γρίφους που θα συνδυάζουν τις δυνάμεις πιο έξυπνα και περισσότερες φορές. Γενικά το gameplay είναι αυτό που περιμέναμε από ένα μοντέρνο 3D platformer που σέβεται την ιστορία του, απλά πιστεύουμε ότι σεβάστηκε λίγο περισσότερο απ’ ό,τι έπρεπε το παρελθόν του.
Υπήρχε χώρος να γεμίσει το Kao the Kangaroo με περισσότερα πραγματάκια, αφού η συνολική του διάρκεια δεν ξεπερνάει τις 10 ώρες. Η διάρκεια δεν είναι κακή για το είδος, αφού λίγο πολύ όλα τα campaigns παρόμοιων παιχνιδιών κινούνται σε αυτά τα νούμερα, ενώ πρέπει να’ ναι μακράν το πιο γεμάτο και μεγάλο σε διάρκεια παιχνίδι της σειράς Kao. Απλώς σε συνδυασμό με το ότι δεν υπάρχουν πολλές φρέσκιες ιδέες, την χαμηλή πρόκληση (ειδικά στα boss fights) και το γεγονός ότι τα collectibles και το meta content ολοκληρώνονται μέσα σε αυτό το δεκάωρο με χαρακτηριστική άνεση, μας άφησε στο τέλος του παιχνιδιού με ανάμεικτα συναισθήματα. Ωραία τα κρυμμένα levels και η συλλογή των coins που μας επιτρέπει να αγοράσουμε customization items και να αναβαθμίσουμε τις καρδιές/ lifebar μας, αλλά όλα αυτά ολοκληρώθηκαν σχετικά σύντομα. Βέβαια αυτό το συναίσθημα δεν σημαίνει πάντα αποκλειστικά κάτι αρνητικό, μιας και από τη στιγμή που νιώσαμε ότι θέλαμε να ασχοληθούμε περισσότερο με τον Kao, μάλλον κάτι καλό είχαν κάνει οι developers. Η αλήθεια είναι ότι το Kao the Kangaroo είναι πανέμορφο, με πλούσια χρώματα και ωραίο HDR. Σίγουρα δεν πρόκειται για next-gen τίτλο, μιας και είναι ξεκάθαρο ότι παρουσιάστηκε ένας τίτλος που αναπτύχθηκε κυρίως για τις προηγούμενες κονσόλες και αυτό το είδαμε και στο PlayStation 5. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι δεν απολαύσαμε τους χαρακτήρες και τα περιβάλλοντα στα 60fps, με τους developers να έχουν προσθέσει και κάποια μικρά easter eggs που μας θυμίζουν άλλη εποχή. Παρ’ ότι μας άρεσε ο νέος σχεδιασμός του Kao αρκετά, ομολογούμε ότι το μισό παιχνίδι το ολοκληρώσαμε με το skin του παλιού “ορθόδοξου” Kao το οποίο ξεκλειδώνεται, όπως και τα υπόλοιπα skins, με τη συλλογή των νομισμάτων.
Μ’ έναν απροβλημάτιστο τεχνικό τομέα και ένα ικανοποιητικό gameplay θα περιμέναμε και τα επίπεδα του ήχου να κινούνται στα ίδια επίπεδα, αλλά η αλήθεια είναι ότι εκεί συναντήσαμε τα μοναδικά bugs του τίτλου. To soundtrack δεν απαρτίζεται από αξέχαστα κομμάτια, αλλά σε γενικές γραμμές ταιριάζει με τον κόσμο που στήθηκε γύρω από το Kao the Kangaroo. Σε κάποια σημεία όμως, ειδικά όταν βγαίναμε μέσα από μία bonus πίστα και συνεχίζαμε την αποστολή μας στο εκάστοτε level, η μουσική χανόταν εντελώς και το μόνο που ακούγαμε ήταν τα sound effects. Αυτό διορθωνόταν με το που μπαίναμε σε μία περιοχή όπου άλλαζε η μουσική υπόκρουση και παρ’ ότι δε συνέβη πολλές φορές, ήταν κάπως περίεργο σαν αίσθηση να ακούμε μόνο τα χτυπήματα και τις φωνές των ηρώων και των εχθρών για αρκετά λεπτά.
Ακολουθώντας, λοιπόν, την χαρακτηριστική δομή των κόσμων που λειτουργούν ως hub worlds και οι οποίοι έχουν διαφορετικά levels που πρέπει να επισκεφθούμε και να ξεκλειδώσουμε μέσω της συλλογής μαγικών πετρών, το Kao the Kangaroo καταφέρνει να εκμοντερνιστεί λίγο σ’ ό,τι αφορά την ιστορία και τους χαρακτήρες του. Προφανώς και έχουμε να κάνουμε μ’ ένα ανάλαφρο σενάριο που εξιστορεί τα γεγονότα σ’ έναν πολύχρωμο κόσμο, οι ατάκες που χρησιμοποιούν οι χαρακτήρες εστιάζουν σε μοντέρνες φράσεις, χωρίς να νιώθουμε ότι οι άνθρωποι της Tate Multimedia ήθελαν απλώς να κάτσουν στο ίδιο τραπέζι με τη νεολαία. Υπάρχουν βέβαια και τα 2-3 κρύα αστεία, αλλά συνολικά μας παρουσιάστηκε ένα παιχνίδι που στον πυρήνα του εκπέμπει τις ρομαντικές δεκαετίες των 3D platformers, μ’ ένα αρκετά πιο μοντέρνο περιτύλιγμα.
Η επιστροφή του Kao μπορεί να μη συνδυάστηκε με μία εντυπωσιακή είσοδο στον τομέα των platformers και σίγουρα υπάρχει ακόμη δρόμος για να μπορέσει να κοντράρει τους Kirby, Crash και Ratchet. Παρ’ όλα αυτά, είναι ένα καλοφτιαγμένο παιχνίδι που απευθύνεται σε δύο κοινά που θα το αγκαλιάσουν σχετικά εύκολα, με τα στραβά και τα καλά του. Οι βετεράνοι που στήριξαν έμπρακτα την επιστροφή του Kao the Kangaroo: Round 2 στο Steam πριν από δύο χρόνια θα πρέπει να νιώθουν ικανοποιημένοι με αυτό που έλαβαν φέτος από το Kao the Kangaroo, μιας και σαν 3D περιπέτεια κρίνεται αρκετά θετική. Η χαμηλή πρόκληση και η απουσία ενός απαιτητικού meta game μπορεί να αποτρέψει χρήστες που δεν τρέφουν και ιδιαίτερα συναισθήματα για τον Kao ως χαρακτήρα, αλλά οι μικροί φίλοι και οι οικογένειες που αναζητούν χρώματα και ανάλαφρες εμπειρίες ίσα-ίσα που θα διασκεδάσουν την εύκολη πρόσβαση που προσφέρει ο τίτλος. To Kao the Kangaroo ήρθε για να γεμίσει το είδος των platformers με μία ικανοποιητική εμπειρία, η οποία μας ταξιδεύει στις παλιές εποχές των collectathons με μοντέρνο χιούμορ και μοντέρνο οπτικό τομέα για τις κονσόλες και τα PC του σήμερα.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity