Λίγα τα arcade racing games πλέον στη βιομηχανία.
Τι σημαίνει όμως η ύπαρξη ομάδων; Σε κάθε αγώνα δώδεκα racers χωρίζονται σε δυο ομάδες των έξι racers έκαστος. Τα τέσσερα διαφορετικά vehicle classes (μοτοσικλέτες, buggies, αυτοκίνητα και μικρομέγαλα φορτηγά/monster trucks/SUV με τόνους κρεατίνης) συνυπάρχουν σε κάθε event χωρίς περιορισμούς. Οι 12 racers δεν βρίσκονται μόνοι τους σε κάθε διαδρομή μιας και ο τίτλος φροντίζει να εμφανίζει συνέχεια μπροστά σας και άλλους αγωνιζόμενους, πάντα ελεγχόμενους από την τεχνητή νοημοσύνη, που δεν παίζουν κανένα ρόλο σε πόντους, κατάταξη κ.λπ., οι οποίοι έχουν μοναδικό σκοπό να τους καταστρέψετε και να εξασφαλίσετε boost. Το Onrush σχεδόν απαιτεί να χρησιμοποιείτε μόνιμα το boost σας σε κάθε αγώνα και event και από τη στιγμή που οι 12 κανονικοί παίκτες δεν διαλύονται τόσο εύκολα, οι αναλώσιμοι racers που προαναφέραμε κρατούν το γρήγορο ρυθμό κάθε αγώνα ζωντανό. Η χρήση boost, πέρα από την προφανή αύξηση ταχύτητας γεμίζει και δευτερεύουσα μπάρα, ονόματι "Rush". Μόλις και αυτή γεμίσει, με το πάτημα ενός πλήκτρου, για τα επόμενα λίγα δευτερόλεπτα, το boost σας γίνεται προσωρινά εξωπραγματικό και κάθε ένα από τα 8 διαθέσιμα οχήματα ενεργοποιεί διαφορικό ability, είτε προς όφελος της ομάδας (π.χ. γεμίζοντας το boost κάθε teammate σας που βρίσκεται κοντά σας), είτε για καταστροφή των αντιπάλων, αφήνοντας εμπόδια στο διάβα σας ή ένα τεράστιο φλεγόμενο μονοπάτι για να διαλύσετε όποιον από τους αντιπάλους το ακουμπήσει.
Το Onrush δεν προσφέρει οχήματα με οπλισμό, όμως οι προαναφερθέντες μηχανισμοί δίνουν σίγουρα την εντύπωση ενός «πολεμικού» παιχνιδιού. Είναι τέτοια η μανία του για την καταστροφή, που αν μείνετε πίσω και η δράση απομακρυνθεί από εσάς, χωρίς καμία ερώτηση ο τίτλος σας τηλεμεταφέρει επιτόπου στην καρδιά της δράσης, χωρίς ποινή. Ανά περίσταση αυτό μοιάζει λιγότερο ή περισσότερο απαραίτητο, με τη διαφορά να ορίζεται από τα τέσσερα διαφορετικά modes του Onrush. Όλα τους χωρίζονται σε γύρους, εννοώντας πως το ίδιο event θα λάβει χώρα μερικές φορές συνεχόμενα σε κάθε αγώνα. Η ομάδα που θα έχει κερδίσει περισσότερες φορές, κερδίζει το match. Πρώτο το Overdrive σάς καλεί να συλλέγετε και καταναλώνετε συνέχεια boost για συγκέντρωση πόντων. Είναι κάτι σαν ωδή στην καταστροφή. Το mode Countdown είναι ό,τι πιο κοντινό θα βρείτε σε time trial, με συγκεκριμένα checkpoints εντός της πίστας να προσθέτουν λίγα περισσότερα δευτερόλεπτα στο χρονόμετρο της ομάδας που αγωνίζεται να μηδενίσει. Όποια ομάδα δει πρώτη το χρονόμετρο να αδειάζει χάνει. Το Lockdown είναι ουσιαστικά μια παραλλαγή του King of the Hill με μια συγκεκριμένη οριοθετημένη περιοχή να εμφανίζεται στο επίπεδο και να κινείται συνεχώς με μεγάλη ταχύτητα με τη φορά της πίστας. Όποια ομάδα μείνει κυρίαρχη εντός της (με το μεγαλύτερο αριθμό οχημάτων ταυτόχρονα μέσα της) για πέντε δευτερόλεπτα κερδίζει. Τέλος το Switch είναι ίσως το πιο ενδιαφέρον mode όλων. Ξεκινάτε όλοι με μοτοσικλέτες και κάθε φορά που διαλύεστε (είτε από αντίπαλο είτε από κακή στραβοτιμονιά) το επόμενο respawn σάς τοποθετεί υποχρεωτικά στην ακριβώς επόμενη κατηγορία οχήματος. Σκοπός σας είναι πρακτικά να μη χρησιμοποιήσετε τις τρεις σας «ζωές». Με τρεις θανάτους καταλήγετε στην τελευταία κατηγορία (με τα περίπου φορτηγά/monster trucks/κινούμενες πολυκατοικίες) αλλά η ήττα δεν είναι ακόμα εγγυημένη. Μιας και πάντα μιλάμε για ομαδική δουλειά, αν έστω και ένας teammate σας έχει ακόμα μια ζωή διαθέσιμη όταν τελειώσουν όλες από την άλλη ομάδα, είστε ο νικητής.
Μόλις τέσσερα modes μπορεί να μην ακούγονται πολλά αλλά υπάρχουν όλα τα στοιχεία για να αναθεωρήσετε. Για αρχή το σύστημα των αναλώσιμων racers σάς βοηθά να μείνετε κοντά στη δράση ανά πάσα στιγμή, να μη σπάσετε το score chain σας και, ακόμα και αν όλα σάς πάνε στραβά σε έναν αγώνα, να βγάλετε το άχτι σας. Κάθε όχημα σε κάθε class (δυο σε κάθε ένα, οκτώ συνολικά) προσφέρει διαφορετικά ablilities αλλά και διαφορετικό Rush mode όταν έρθει η ώρα να τα κάνετε λαμπόγυαλο. Οπότε χρειάζεται καλύτερη σκέψη για το τι όχημα ταιριάζει σε κάθε mode πριν ξεκινήσετε. Οι ξεχωριστές ιδιότητες κάθε οχήματος είναι αυτές που κάνουν τελικά τη διαφορά και σίγουρα το πιο δύσκολο σύνολο πληροφοριών για να θυμάστε. Ευτυχώς πριν από κάθε respawn και ανάλογα με το event στο οποίο βρίσκεστε, μπορείτε να αλλάξετε όχημα για να διορθώσετε ένα πιθανό λάθος. Όταν τελικά αυτό το λάθος διορθωθεί είναι πιο εύκολο για εσάς να εκμεταλλευθείτε κάθε άλμα, κρυφό μονοπάτι και ύπουλη στροφή για takedown προσφέρει κάθε επίπεδο. Τα επίπεδα δεν είναι πολλά, όμως η μορφολογία τους (που παραπέμπει περισσότερο σε κάτι ανάμεσα σε παραδοσιακή πίστα και αρένα) και οι διαφορετικές συνθήκες στις οποίες τα προσφέρει ο τίτλος (ημέρα, βράδυ, χιονισμένα κ.λπ.) αφήνουν την εντύπωση διαφορετικών περιοχών. Και όλες αυτές οι περιοχές είναι το καλύτερο background για takedowns στους κανονικούς σας αντιπάλους. Το ότι τόσο διαφορετικές κατηγορίες οχημάτων βρίσκονται στο ίδιο event κάνει τις αντιπαραθέσεις ακόμα πιο ενδιαφέρουσες, όχι μόνο στο μάτι αλλά και στην πράξη.
Το να διαλύσετε (και να σας διαλύσει αντίστοιχα) έναν αντίπαλο είναι πρακτικά ζήτημα ενός καλού χτυπήματος, είτε από το πλάι είτε από ψηλά. Είναι ξεκαρδιστικό πως με μια καλοζυγισμένη τιμονιά μια μοτοσικλέτα μπορεί να στείλει ιπτάμενο ένα περίπου monster truck και όσο πραγματικά απολαυστικό και αν είναι όταν σκοτώνετε έναν αντίπαλο, το όλο χάος που προωθεί το Onrush κάπου χάνει λίγη από τη λογική που ελπίζει να προσφέρει. Σε ένα περιβάλλον που τα εναέρια tricks και η επικίνδυνη οδήγηση είναι προαπαιτούμενα και το level design σχεδόν απαγορεύει να κινηθείτε σε ευθύ και ομαλό έδαφος, είναι ακατανόητο μόλις το όχημά σας αγγίξει ελάχιστα την πλαϊνή του πλευρά ή τον ουρανό του στο έδαφος αυτό να σημαίνει άμεσο θάνατο και να ξεκινά η διαδικασία για respawn.
Ταυτόχρονα, ενώ σε συγκρούσεις με τους αντιπάλους σας έχει σίγουρα πλεονέκτημα αυτός με την καλύτερη θέση στο χώρο και την υψηλότερη ταχύτητα, το Onrush δείχνει διατεθειμένο να δώσει μεγαλύτερο πλεονέκτημα σε όποιον έρχεται από ψηλά ή σας έρχεται από το πλάι. Στη δεύτερη περίπτωση ενώ αρκετές φορές ήταν ξεκάθαρο πως είχαμε χτυπήσει racer της τεχνητής νοημοσύνης ακριβώς όπως έπρεπε για να πάρουμε εμείς το takedown, τα game physics (που και πείθουν και δεν δημιουργούν πρόβλημα) έδειξαν αποφασισμένα πως έπρεπε εμείς να βγούμε νοκ άουτ. Σε τέτοιες ακριβώς στιγμές είναι που ο εκνευρισμός σας θα χτυπήσει κόκκινο, όχι μόνο για την αυτονόητη απορία σας, αλλά και γιατί πριν το ίδιο το respawn, που πάντα απαιτεί 5 δευτερόλεπτα από το χρόνο σας για να ολοκληρωθεί, δεν μπορείτε να απενεργοποιήσετε το instant replay το οποίο καταναλώνει περισσότερο χρόνο πριν ξαναμπείτε στη δράση. Και σίγουρα δεν θέλετε να ξαναδείτε σε επανάληψη ένα χτύπημα που δεν πήγε όπως έπρεπε. Όλα τα παραπάνω γίνονται ακόμα πιο έντονα στο online mode που την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές είναι εμφανές πως είναι ελλιπές. Ενώ σε single player mode μπορείτε να διαλέξετε το campaign είτε custom matches της επιλογής σας, το online mode προσφέρει μονάχα quick battles, κάτι που σημαίνει πως απλά μπαίνετε σε έναν αγώνα χωρίς να μπορείτε να επιλέξετε όχημα, event ή οτιδήποτε άλλο. Το ακόμα πιο παράταιρο είναι πως μπορεί να μπείτε σε event το οποίο ήδη είναι σε εξέλιξη, οπότε μπορεί να παίξετε σε match λίγα μόλις δευτερόλεπτα ή ακόμα και με το που θα ξεκινήσετε να σας σκοτώσει με τη μια αντίπαλος, οπότε περιμένετε για τέλος του instant replay και respawn πριν καλά καλά ξεκινήσετε.
Εδώ το χάος του Onrush σίγουρα αποδεικνύεται κλοτσιά στο μάτι. Υπάρχει επιλογή στο κεντρικό μενού του τίτλου για ranked online matches, αλλά για την ώρα δεν είναι διαθέσιμη, ενώ μπορείτε να βρεθείτε και σε κοινό lobby με φίλους μέσω του κλασικό συστήματος των invites. Ελπίζουμε, όταν με το καλό έρθουν τα ranked online matches, να προστεθούν πολλά, μιας και δεν νοείται τίτλος που στηρίζεται τόσο πολύ στην ομαδικότητα, να μη δίνει ουσιαστική επιλογή στον παίκτη να φτιάξει μια σταθερή ομάδα με άλλους παίκτες για να εξερευνούν τα καλντερίμια της παλαβομάρας, όλοι μαζί, για καιρό. Αυτό άλλωστε μπορεί να γίνει το mode όπου η επιλογή οχήματος πριν ξεκινήσει ο αγώνας, όχι μόνο με βάση το ίδιο το event, αλλά και το τι οχήματα έχουν διαλέξει οι ομόσταυλοί σας, έχει σίγουρο νόημα. Το καλό της υπόθεσης είναι πως, παρόλο που ο τίτλος δεν σφύζει με περιεχόμενο, όλες οι δραστηριότητες για έναν παίκτη κάνουν καλή δουλειά για να σας κρατήσουν παρέα για σεβαστό χρονικό διάστημα, ενώ το πολύ ταιριαστό soundtrack και τα πολλά, πολλά unlockables (στολές, skins για τα οχήματα, lootboxes κ.ο.κ.) δίνουν χαρακτήρα, εξασφαλίζοντας μια πιο ξεχωριστή αίσθηση στο σύνολο. Και εννοείται πως τίποτα από τα unlockables δεν ζητά να βάλετε το χέρι στην τσέπη. Μόνο στο τιμόνι.
Το Onrush θα μπορούσε να είναι το Vanquish των racing games για τη γενιά. Δοκιμάζει κάτι τελείως διαφορετικό σε σχέση με την υπόλοιπη κατηγορία, δείχνοντας φιλοδοξία και καλά αποτελέσματα. Modes όπως τα Lockdown και Switch δεν αφήνουν αμφιβολίες για το αν η Codemasters έριξε πραγματική δουλειά στο νέο της πείραμα και το αποτέλεσμα σε αυτά τη δικαιώνει. Είναι αξιοσημείωτο πως παρόλο που δεν υπάρχει πραγματικά πολύ περιεχόμενο στον τίτλο, αυτός καταφέρνει να μη φέρει κούραση και αίσθηση επανάληψης στον παίκτη, αν και αστοχίες όπως η τρέχουσα κατάσταση στο online mode αλλά και η έλλειψη τοπικού παιχνιδιού για δύο παίκτες είναι σίγουρα μελανά σημεία που δεν υπάρχει λόγος να υφίστανται. Το μέλλον σίγουρα θα φέρει προσθήκες. Η πρόσφατη προσθήκη νέου training mode για κάθε όχημα ξεχωριστά δείχνει πως η Codemasters έχει πάρει ζεστά το θέμα και σίγουρα μιλάμε για ένα από τα πιο φρέσκα arcade racers εδώ και καιρό. Όμως αυτήν τη στιγμή το Onrush σπάει την κόλαση στα δύο με ένα δυνατό του boost, όμως ντελαπάρει μόλις αγγίξει ένα μόριο ακατέργαστης άμμου. Τουλάχιστον δεν θα χρειαστεί να δούμε instant replay για αυτό το ντελαπάρισμα.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity