H Square Enix έχει αποφασίσει να μας δώσει σχεδόν όλα τα μεγάλα games του παρελθόντος μέσω ανανεωμένων remasters και remakes και σε αρκετές περιπτώσεις αυτή η απόφαση προκαλεί πολλά χαμόγελα. Μία από αυτές ήταν και η ανακοίνωση του Legend of Mana, ένα παιχνίδι που εμφανίστηκε για πρώτη φορά του 1999 στην Ιαπωνία στο πρώτο PlayStation και αρκετούς μήνες αργότερα έφτασε και στην αμερικανική αγορά. Η Ευρώπη δεν το υποδέχθηκε ποτέ, αρκετοί από εμάς έπρεπε να κάνουμε διάφορα «κόλπα» για να το παίξουμε στα δικά μας συστήματα σε μία εποχή που θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηριστεί και ως άγρια δύση του gaming σε ότι αφορά imports και πειρατικά παιχνίδια.
Η αλήθεια είναι, ότι η Ιαπωνική εταιρεία μας έχει κακομάθει τελευταία με τα remakes των Secret of Mana και Trials of Mana, οπότε ένα απλό remaster του Legend of Mana ενδεχομένως να απογοητεύσει κάποιους χρήστες. Δε θα έπρεπε όμως, αφού το art style του παιχνιδιού μοιάζει ιδανικό για ένα προσεγμένο remaster και πράγματι το τελικό αποτέλεσμα επιβεβαιώνει αυτό το στοιχείο. Το εικαστικό του Legend of Mana ήταν και τότε πανέμορφο και με την ανανέωση που υπέστη ως background μοιάζει σαν να έχει ξεπηδήσει από ζωγραφιά που ολοκληρώθηκε με το χέρι. Πανέμορφα περιβάλλοντα που βοηθούν στην δημιουργία ενός παραμυθένιου κόσμου βουτηγμένα μέσα σε μπόλικα και έντονα χρώματα. H δουλειά που είχε κάνει η M2 στο χέρι ήταν και παραμένει καταπληκτική, πόσο μάλλον όταν το Remastered σχεδιάστηκε έτσι ώστε να υπάρχει μία απροβλημάτιστη απεικόνιση σε 16:9 αναλογία. To μόνο που χαλάει λίγο την αίσθηση είναι η χαμηλή ανάλυση απεικόνισης των pixels στους χαρακτήρες, το world map και το μενού, αν και πρόκειται για καθαρά καλλιτεχνική προσέγγιση. Ειδικά ο χαρακτήρας που τρέχει σε χαμηλή ανάλυση μέσα σε περιβάλλοντα υψηλής ανάλυσης δημιουργεί μία περίεργη αντίθεση που σε κάποιους δικαιολογημένα να ξινίσει. Κάποιοι άλλοι βέβαια μπορεί να το δουν ως μία όμορφη πινελιά με retro vibes, αλλά γενικά δε θα λέγαμε όχι στην ανανέωση των χαρακτήρων με αναβαθμισμένη απεικόνιση.
Πανέμορφη δουλειά έχει γίνει και στον ήχο του Legend of Mana Remastered, ένα παιχνίδι που βασίζεται σε καταπληκτικές ενορχηστρώσεις. Τα τραγούδια ναι μεν παίζουν σ’ ένα είδους λούπας όταν βρισκόμαστε αρκετή ώρα στην ίδια περιοχή, αλλά οι ανανεωμένες μουσικοσυνθέσεις παραμένουν αξέχαστες. Ο παίκτης μπορεί μέσα από το μενού να επιλέξει ανάμεσα στο original soundtrack και την ορχηστρική διασκευή που ηχογραφήθηκε πρώτη φορά πριν από μερικά χρόνια σε συνεργασία με τον συνθέτη των κομματιών Yoko Shimomura. Όσοι έχουν ασχοληθεί με τον αυθεντικό τίτλο ξέρουν ήδη τι να περιμένουν, ενώ οι υπόλοιποι καλό θα είναι να προετοιμαστούν να πιάσουν τους εαυτούς τους να σιγοτραγουδούν τις μελωδίες μετά από τα πρώτα δύο-τρία λεπτά ενασχόλησης με τον τίτλο. Φυσικά και το οπτικοακουστικό αποτέλεσμα σε τέτοιου είδους κυκλοφορίες είναι πολύ σημαντικό, αλλά όταν μιλάμε για ένα JRPG άλλης εποχής παίζει ακόμη μεγαλύτερο ρόλο η αντιμετώπιση των απαρχαιωμένων μηχανισμών. Το γεγονός ότι στηρίζεται στην παλιά λογική των JRPGs όπου ο χρήστης ανακαλύπτει την ιστορία και το σενάριο μέσα από τυχαίους διαλόγους και την άμεση (και εντελώς τυχαία) αλληλεπίδραση με random NPCs, το κάνει ήδη σαν παιχνίδι λιγότερο φιλόξενο προς μοντέρνους παίκτες. Αν συνυπολογίσουμε ότι ο ήρωάς μας μαζεύει artifacts μέσα από (τυχαία) quests χωρίς καθαρό guideline, με σκοπό να δημιουργήσουμε κυριολεκτικά νέους κόσμους, τους οποίους τους επισκεπτόμαστε και αυτούς με τυχαία σειρά, καταλαβαίνουμε πόσο ιδιαίτερη φαντάζει αυτή η προσέγγιση. Αυτό το πράγμα δύσκολα αλλάζει σ’ ένα remaster, αυτό που άλλαζε σίγουρα ήταν ένα καλύτερο tutorial στην αρχή του Legend of Mana, όπου σαν καλό παιχνίδι του 1999 που σέβεται τον εαυτό του, πετάει τον χρήστη σ’ έναν μαγικό κόσμο και του λέει «σκάσε και κολύμπα». Όταν έχουμε, λοιπόν, να αντιμετωπίσουμε αυτό το πακέτο , το οποίο για κάποιους μπορεί να φαντάζει αφιλόξενο, για άλλους μία γλυκιά retro αισθητική μίας άλλης εποχής, η προσοχή πέφτει στους μηχανισμούς και στις ανανεώσεις που μπορεί να γίνει σ’ ένα remaster.
Σε αυτόν τον τομέα η Square Enix έκανε δύο μικρές αλλά χρυσές αλλαγές που διευκολύνουν την ζωή όλων των παικτών. Το Legend of Mana δεν έχει κάποιο ημερολόγιο ή κάποια ξεκάθαρη δομή ως προς την αποδοχή των quests που να σου λέει με μπόλικες λεπτομέρειες «πήγαινε εκεί, κάνε αυτό, μετά το άλλο» και στηρίζεται αρκετά στην εξερεύνηση του κόσμου στον οποίο βρισκόμαστε με σκοπό να ολοκληρώσουμε το εκάστοτε quest. To manual save που γινόταν σε συγκεκριμένα σημεία φαντάζει εν έτει 2021 με εφιάλτη σ’ ένα τέτοιο περιβάλλον, οπότε η προσθήκη του Αutosave στο φετινό remaster βελτιώνει απεριόριστα την εμπειρία. Μία άλλη σημαντική επιλογή που δόθηκε με την ανανεωμένη έκδοση ήταν η δυνατότητα να απενεργοποιήσουμε τις μάχες, κάτι που φαντάζει τρομερά βολικό όταν θέλουμε να ψάξουμε κρυμμένα items ή εφόσον ανήκουμε στη κατηγορία παικτών που αποπροσανατολίζεται εύκολα. Ας σκεφτούμε απλώς το γεγονός ότι υπάρχουν κόσμοι, όπως π.χ. μία ζούγκλα, οι οποίοι στηρίζονται στο concept ότι ο παίκτης θα χαθεί και θα αναγκαστεί να ψαχτεί στα ίδια σημεία και όλα αυτά χωρίς χάρτη ή ξεκάθαρα markings για το που πρέπει να πάμε. Αν συνυπολογίσουμε ότι σε αυτούς τους κόσμους ότι υπάρχει άμεσο respawn των εχθρών σε σημεία που ήμασταν και που σε κάποια quests θα περάσουμε ξανά από την ίδια σπήλιά ή το ίδιο δέντρο πέντε και έξι φορές επειδή χαθήκαμε ή επειδή ψάχνουμε κάτι, αυτή η προσθήκη μοιάζει σωτήρια ειδικά για αρχάριους παίκτες. Πρόκειται για επιλογές που προσφέρουν κυριολεκτικά quality of life σ’ έναν σκληροπυρηνικό τίτλο που βγήκε πριν από 22 χρόνια.
Ο χαρακτηρισμός «σκληροπυρηνικός» βέβαια ταιριάζει μονάχα ως προς την προσέγγιση σε συγκεκριμένα ζητήματα του σχεδιασμού του παιιχνιδιού και όχι σε ότι αφορά την δυσκολία του τίτλου. Το Legend of Mana έχει μία ελαφρώς μέτρια προς χαμηλή πρόκληση σ’ ότι αφορά τους εχθρούς, το leveling system και γενικότερα τις απαιτήσεις που υπάρχουν στις μάχες. Δεν απαιτείται τρελό farming, μιας και λόγω της δομής λαβυρίνθου που υπάρχει σε κάποιους κόσμος και quests, θα πολεμήσουμε ούτως η άλλος αρκετούς εχθρούς που θα μας προμηθεύσουν με exp, χρήματα και items. Στην αρχή του παιχνιδιού επιλέγουμε το φύλο του χαρακτήρα, το όπλο με το οποίο θέλουμε να ξεκινήσουμε (υπάρχει μεγάλη γκάμα όπλων) και στην πορεία μας συναντάμε χαρακτήρες που θα πολεμήσουν μαζί μας σε κάποια quests. Μάλιστα υπάρχει και ένα σύστημα συλλογής μικρών τεράτων τα οποία μπορούμε να εκπαιδεύσομε και να δυναμώσουμε. Με αυτόν τον τρόπο έχουμε έναν συνοδοιπόρο δίπλα μας ο οποίος γενικά δε διακρίνεται για το φοβερό Α.I. του, αλλά τουλάχιστον βοηθάει με κάποια debuffs, επιθέσεις και να μαζεύει aggro από εχθρούς ώστε να μη μας περικυκλώσουν με μαζικά χτυπήματα.
Το σύστημα μάχης βασίζεται σε ελεύθερη περιήγηση στον χώρο την ώρα της μάχης, σε ένα light και ένα heavy attack που προωθεί ξεκάθαρα την button mashing λογική, ενώ μπορούμε να αποφύγουμε τα αντίπαλα χτυπήματα με jump και parry-defense. Ουσιαστικά μεταμορφώνεται σε μία (παλαιομοδίτικη) Action RPG προσέγγιση. Ως (J)RPG που σέβεται τον εαυτό του φυσικά και έχει special κινήσεις ανάλογα το όπλο και τα items που μπορούμε να κάνουμε assign στα πλήκτρα του χειριστηρίου μας. Το μοναδικό ενοχλητικό πράγμα με το οποίο ήρθαμε αντιμέτωποι ήταν η αναχρονιστική λογική ότι πρέπει να είμαστε στην ίδια ευθεία με τον εχθρό για να τον πετύχουμε. Διαφορετικά, τα χτυπήματα μας δεν προκαλούν damage, αν και τα animations των επιθέσεων πετυχαίνουν ουσιαστικά τους αντιπάλους, χωρίς να έχουν κάποιο αποτέλεσμα όμως. Γενικότερα το σύστημα μάχης δείχνει την ηλικία του, όπως και κάποια άλλα πραγματάκια που αναφέραμε στο κείμενο, αλλά αν συνυπολογίσουμε το γεγονός ότι οι χαρακτήρες μας γιατρεύονται πλήρως μετά από κάθε μάχη, το παιχνίδι κρίνεται σχετικά εύκολο για βετεράνους και προσβάσιμο για αρχάριους.
Για ένα κοινό που δεν έχει τεράστια εμπειρία με το συγκεκριμένο είδος, το remaster του Legend of Mana κρύβει αρκετά ενδιαφέροντα στοιχεία. Μπορεί να μην έχει την δυνατότητα να εντυπωσιάσει το 2021 ως παιχνίδι λόγω αρκετών θεμάτων που το κρατούν καθηλωμένο στο παρελθόν, αλλά ο συνδυασμός των οπτικοακουστικών αναβαθμίσεων και μερικών έξτρα επιλογών στο σύστημα του παιχνιδιού, καθιστούν το Legend of Mana Remastered ως μία άνετη εμπειρία για παίκτες που θέλουν να απολαύσουν έναν παλιό και σημαντικό τίτλο. Η ιστορία του Mana Tree και των διαφορετικών quest arcs διαρκεί περίπου 20 ώρες, ενώ αν συνυπολογίσουμε collectibles, weapon crafting, την συλλογή των τεράτων και διάφορα έξτρα πραγματάκια από εδώ και από εκεί, η διάρκεια μπορεί εύκολα να τριπλασιαστεί. Όλο αυτό το σκηνικό συνθέτει ένα γεμάτο remaster ενός τίτλου με ιστορία ο οποίος ανήκει σε μία ιστορική σειρά. Ομολογούμε ότι σε κάποια σημεία νιώσαμε να μεταφερόμαστε σε μία άλλη εποχή, νιώσαμε μία γλυκιά μελαγχολία με αυτή την κυκλοφορία και αυτό δεν είναι σίγουρα τυχαίο, αλλά έχει να κάνει και με τις επιλογές που έγιναν από τους developers. Αν ανήκετε στους gamers που θέλουν να ασχοληθούν με παλαιότερα παιχνίδια που είχαν μία σημαντική πορεία στον κόσμο των video games, το Legend of Mana Remastered προσφέρει τα κατάλληλα εργαλεία για να μεταμορφώσει την περιήγηση στον κόσμο του Fa'Diel σε κάτι όμορφο και διασκεδαστικό, κουβαλώντας όμως στις πλάτες του και κάποια στοιχεία που μοιάζουν λίγο σκονισμένα και ξεπερασμένα.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity