Το Metro Exodus έχει πολύ, πολύ πιο ανοιχτά επίπεδα και, χάρη σε αυτό, αρκετά διαφορετική ροή σε σχέση με τη γραμμικότερη φύση των προηγούμενων δύο τίτλων. Βέβαια δεν υπάρχει ένας ενιαίος και μεγάλος κόσμος όπως φαίνεται. Αντί αυτού μεταφερόμαστε από προορισμό σε προορισμό με τρένο και κάθε «επίπεδο» έχει έκταση που ξεφεύγει τελείως από τα μέχρι τώρα δεδομένα της σειράς. Ένα από αυτά τα επίπεδα δοκιμάσαμε φέτος στην Gamescom. Από την αρχή τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά. Ένας χάρτης με το δάσος να μας περιμένει από μια πλευρά, με μερικές υψωμένες ξύλινες κατασκευές εδώ κι εκεί ως καταφύγιο, και ένα εχθρικό στρατόπεδο από την άλλη. Το σίγουρο είναι ότι πρέπει να φτάσουμε στην άλλη μεριά του χάρτη, άρα θα περάσουμε είτε από το ένα είτε από το άλλο. Είναι ξεκάθαρο από το στίγμα στο χάρτη που έχουμε στο ένα μπράτσο και, μαζί με την πυξίδα, είναι η μόνη βοήθεια που έχουμε στην πλοήγηση.
Ως συνήθως τα πυρομαχικά δεν είναι για πέταμα, οπότε υπάρχει πάντα άγχος για τη διαχείρισή τους κι αυτό παρότι παύουν να αντιμετωπίζονται πια ως νόμισμα εντός του παιχνιδιού αλλά μπορούν να κατασκευαστούν με το νέο σύστημα crafting. Κάτι τέτοιο δεν ήταν δυνατό στην έκδοση της δοκιμής, αλλά δείχνει σίγουρα την κατεύθυνση των πραγμάτων και εξηγεί κάπως και τα λοιπά που είδαμε. Είναι σημαντικό λοιπόν να επιλέγονται οι πιο αθόρυβοι τρόποι αντιμετώπισης εχθρών, χωρίς αυτό να σημαίνει πως ο παίκτης δεν πρόκειται να γίνει αντιληπτός ακόμη και με αυτήν την τακτική. Ακόμη και τα βέλη χρειάζονται διαχείριση, οπότε θα καταλήγουμε πάντα να περνάμε από το άψυχο κορμί που τρύπησαν για να τα μαζέψουμε πριν τα χρησιμοποιήσουμε ξανά. Είναι γενικά σημαντικό να μαζεύουμε ό,τι βρούμε, πάλι για να τροφοδοτήσουμε το crafting. Αυτόματη ανανέωση ενέργειας δεν υφίσταται, χρειάζονται πάντα medkits που κάπως πρέπει να φτιαχτούν. Χρειάζονται πόροι λοιπόν, όπως και να ‘χει.
Και κάπως έτσι φτάνουμε στο δίλημμα. Περνάμε όσο πιο ήσυχα γίνεται από το δάσος για να μην έρθουμε σε ευθεία αντιπαράθεση με τους «πειρατές» ή πάμε κατευθείαν σε αυτούς και τους λέμε δυο λογάκια, στη μια ή στην άλλη ένταση; Στην πρώτη περίπτωση διαπιστώσαμε ότι γλιτώνουμε μεν την άσκοπη κατανάλωση πυρομαχικών, «γλιτώνουμε» όμως και τη συλλογή όπλων και πυρομαχικών. Και, τελικά, δεν αποφεύγουμε και κάθε κίνδυνο. Στη διαδρομή είδαμε μεταλλαγμένους λύκους. Είναι δυνατό να τους αποφύγουμε αν προσέξουμε, ωστόσο μόλις γίνουμε αντιληπτοί οι λύκοι δεν κινούνται στην τύχη αλλά φροντίζουν να μας περικυκλώσουν πριν επιτεθούν κανονικά. Μπορεί και να σκορπίσουν βέβαια, διότι δεν είναι η μεγαλύτερη απειλή στην περιοχή. Μια μεταλλαγμένη αρκούδα έχει τη συγκεκριμένη τιμή. Και, φυσικά, αν αδειάσει κανείς ό,τι πυρομαχικά έχει στους λύκους, μαντέψτε πόσο σκούρα θα τα βρει έτσι και τον προλάβει η αρκούδα. Αντίθετα, πηγαίνοντας μονομιάς στο στρατόπεδο είναι σίγουρη η υψηλότερη κατανάλωση αλλά και πιο πλούσια περισυλλογή, εφόσον βέβαια επιβιώσουμε πρώτα.
Στο Metro Exodus, είτε πετύχει το απόλυτο stealth κάποιος είτε όχι, φαίνεται να υπάρχει μια ποσόστωση εξουδετερώσεων που να ενεργοποιεί την παράδοση των υπολοίπων. Τότε, αλλά και στις υπόλοιπες περιπτώσεις, ο παίκτης έχει το περιθώριο να διαλέξει αν θα σκοτώσει ή αν θα αφήσει κάποιον αναίσθητο. Υποτίθεται ότι τέτοιου είδους συμπεριφορές θα έχουν τον απόηχό τους, βέβαια στο στενότερο πλαίσιο του demo που είχαμε μπροστά μας, δεν γινόταν να διαπιστωθεί επαρκώς κάτι τέτοιο. Ακόμη και να είχαμε δει κάτι, θα έμενε το ερωτηματικό για το κατά πόσο η φήμη που χτίζει ο παίκτης σε μια περιοχή μένει σε αυτήν την περιοχή ή τον ακολουθεί, εν καιρώ, και όπου αλλού βρεθεί. Μετράνε και λεπτομέρειες στην κανονική ροή πάντως, αφού φάνηκε να καθορίζεται η στάση όποιου αντιπάλου συναντούμε ανάλογα με το αν έχουμε τραβήξει όπλο ή όχι, σηματοδοτώντας δηλαδή την πιθανότερή μας πρόθεση. Στην πράξη ο ρυθμός είναι αργός, μεθοδικός και η ατμόσφαιρα τραχιά με κίνδυνο και υπονοούμενα, χαρακτηριστικά που και γνωρίζει και ελπίζει να ξαναδεί οποιοσδήποτε φίλος του Metro. Το ερωτηματικό παραμένει για τη νέα δομή, το νέο αυτό πείραμα, είναι όμως εμφανείς και οι πιθανώς θετικοί ορίζοντες που μας περιμένουν.
Πάντως, τη συγκεκριμένη έκδοση τη δοκιμάσαμε σε Xbox One X με τις ρυθμίσεις κολλημένες σε high resolution, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό. Φάνηκε αρκετά υψηλή η ανάλυση, το frame rate είχε τα θέματά του πάντως. Τίποτα περίεργο δηλαδή για τα δεδομένα τέτοιων δοκιμών. Θα θέλαμε όμως, τουλάχιστον, να είχαμε πρόσβαση και σε καμιά ρύθμιση ακόμη για να μπορέσουμε να ποντάρουμε σε μια ως εκείνη που τυγχάνει της περισσότερης προσοχής από την 4A Games. Βάσει προϊστορίας πάντως, δεν αγχωνόμαστε ακόμη.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity