Οι τίτλοι που κυκλοφορούν σε επεισόδια είναι αν μη τι άλλο μια νέα φόρμα που σιγά σιγά βρήκε το δρόμο της στο gaming. Το προσπάθησαν αρκετοί, άλλοι με επιτυχία, άλλοι πάλι…όχι και τόσο. Το μόνο σίγουρο είναι πως όταν μιλάμε για επεισόδια, το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό είναι η συνταγή της Telltale. Και όχι άδικα, εξάλλου, αφού είναι το πιο επιτυχημένο παράδειγμα episodic gaming, κυρίως μετά το The Walking Dead, οπότε και η δημοτικότητα του είδους (αλλά και του δημιουργού της) εκτοξεύτηκε. Σε αυτά τα βήματα ακολουθεί και η ομάδα της Big Bad Wolf, παρουσιάζοντας το The Council. Έναν τίτλο που όχι μόνο ακολουθεί γνωστά μονοπάτια, αλλά ταυτόχρονα δίνει και τις δικές του προτάσεις με στοιχεία που -με τις κατάλληλες προϋποθέσεις- μπορούν να πάνε ολόκληρο το είδος μπροστά.
The Council, λοιπόν, και το πρώτο επεισόδιο αναλαμβάνει τις απαραίτητες συστάσεις με τον κόσμο του τίτλου και τους πρωταγωνιστές του. Η πρώτη γνωριμία με τον Louis de Richet γίνεται μέσα από μια πολύ ενδιαφέρουσα σκηνή, καθώς ο ίδιος και η μητέρα του βρίσκονται αιχμάλωτοι και ανακρίνονται από έναν von Borchert, χωρίς να έχει γίνει ακόμα ξεκάθαρο το πως και το γιατί. Αυτό που μαθαίνουμε όμως είναι ότι ο Louis και η μητέρα του είναι μέλη του The Golden Order, μιας μυστικής κοινωνίας α λα Illuminati. Fast forward ένα μήνα μετά, και ο Louis βρίσκεται προσκεκλημένος στο νησί του μυστηριώδους Lord Mortimer, μαζί με ορισμένες από τις πιο αναγνωρίσιμες φιγούρες στην ιστορία, όπως ο George Washington και ο Ναπολέων Βοναπάρτης. Ο λόγος της ύπαρξης του Louis στο νησί όμως δεν είναι οι κοινωνικές συναναστροφές, αλλά η εξαφάνιση της μητέρας του, η οποία μάλιστα ήταν αρκετά προνοητική ώστε να αφήσει στο γιο της στοιχεία ως προς το τι ακριβώς γύρευε εκεί και γιατί μπορεί να εξαφανίστηκε. Όπως συμβαίνει, και πολύ λογικά αναμένεται σε έναν τέτοιο τίτλο, οι συνομιλίες με τους διάφορους χαρακτήρες αποτελούν το μεγαλύτερο κομμάτι της περιπέτειας, με την εξερεύνηση να συμπληρώνει τη δράση, και κάποιους μικρούς γρίφους να δίνουν μια εξαιρετικά ευχάριστη δόση πρόκλησης. Και αν η όλη συνταγή ακούγεται “business as usual”, η Big Bad Wolf αλλάζει τη συνταγή, προσθέτοντας στοιχεία RPG στη φόρμουλα. Ακούγεται ενδιαφέρον μείγμα - και ευτυχώς η υλοποίηση δικαιώνει αυτήν την επιλογή.
Πολύ γρήγορα ο Louis συστήνεται στους καλεσμένους και οι παίκτες διαλέγουν ένα από τα τρία διαθέσιμα classes, το καθένα με τα δικά του skills. Ανάμεσα στα Diplomat, Occultist και Detective, οι παίκτες θα βρουν διαφορετικές προσεγγίσεις για την κάθε περίσταση και την κάθε συνομιλία, αφού το καθένα από τα skills βρίσκει τη χρησιμότητά του κατά τη διάρκεια της περιπέτειας, τόσο στους γρίφους και τις συνομιλίες, όσο και στα opportunities, όπου και ο πρωταγωνιστής αναγνωρίζει μια λεπτομέρεια στους συνομιλητές του ή το περιβάλλον, που μπορεί να τον βοηθήσει στη μετέπειτα πορεία. Ακόμα πιο ευχάριστο είναι το γεγονός ότι ο τίτλος ειδοποιεί για τις…χαμένες ευκαιρίες και τα skills που θα μπορούσαν να είχαν αποτρέψει κάποια εξέλιξη. Στην κάθε συνομιλία οποιοδήποτε από τα skills μπορεί να φανεί χρήσιμο, δεδομένων πάντα των αδυναμιών κάθε χαρακτήρα, ενώ μια προσεκτική ανάλυση μπορεί να σώσει ή ακόμα και να καταστρέψει κάποιο στοιχείο που θα μπορούσε να έχει αποκτηθεί από κάποιο γρίφο. Είναι πολύ ευχάριστος ο τρόπος με τον οποίο η ομάδα ανάπτυξης φρόντισε να ενσωματώσει τα στοιχεία RPG στον τίτλο και πώς όλα δείχνουν να «δένουν» μεταξύ τους.
Η αλήθεια είναι πως σαν πρώτο επεισόδιο τα πράγματα δεν είναι ιδιαίτερα ενδιαφέροντα, δεδομένου ότι πρέπει να γίνει και η απαραίτητη γνωριμία με τον κόσμο του παιχνιδιού, αλλά προς το τέλος τα πράγματα αρχίζουν και παίρνουν μορφή. Σίγουρα, δεν δίνεται το κίνητρο στους παίκτες να ενδιαφερθούν για την μητέρα του Louis, αλλά το όλο setting και ο τρόπος με τον οποίο εκτυλίσσονται οι σχέσεις ανάμεσα στους καλεσμένους του Lord Mortimer αναπληρώνουν και με το παραπάνω. Ακόμα και αν, δυστυχώς, αρκετές φορές η γραφή και το voice acting δεν βοηθούν ιδιαίτερα την κατάσταση. Με κύριο ένοχο εδώ τον πρωταγωνιστή, ο οποίος για κάποιο λόγο πολλές φορές δεν μπορεί να πιάσει τον κατάλληλο τόνο, ενώ κανείς δεν μπορεί παρά να απορήσει πώς γίνεται ένας Γάλλος να μιλάει με…αμερικανική προφορά, ιδίως όταν αυτή δεν γίνεται καν να υπάρχει (το έτος 1793). Δυστυχώς, δε βοηθούν ιδιαίτερα και τα γραφικά, τα οποία ενώ δε χάνουν σε επίπεδο λεπτομέρειας, χάνουν σε animation προσώπων.
Σε γενικές γραμμές, το πρώτο επεισόδιο του The Council είναι μια από τις πιο ενδιαφέρουσες και φρέσκες προτάσεις του είδους εδώ και πολύ καιρό. Η αλήθεια είναι ότι χρειάζεται να «ξεπεράσει» κανείς κάποια ατοπήματα, αλλά, αν το πάρει απόφαση, περιμένουν κάποιοι εξαιρετικά ενδιαφέροντες μηχανισμοί και μια ιστορία που δείχνει αρκετά υποσχόμενη, δεδομένου ότι θα αρχίσει να «παίρνει μπρος» στο επόμενο επεισόδιο.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity