Star Destroyers στο ηλιοβασίλεμα.
Δυστυχώς, όμως, οι fans δεν έλαβαν αυτό ακριβώς που περίμεναν. Το δημιούργημα της DICE έμοιαζε σαν να είχε βγει από γραμμή παραγωγής: μπορούσε εύκολα να φανταστεί κανείς πως είχε τικάρει όλα τα απαραίτητα «κουτάκια» στη λίστα κάποιου manager, αλλά έλειπαν τα αόρατα εκείνα στοιχεία που κάνουν το Star Wars κάτι παραπάνω από μια μηχανή παραγωγής χρήματος. Συν τοις άλλοις έλειπαν και κάποια πολύ ορατά, όπως σωστό A.I. και επαρκής αριθμός χαρτών. Η ΕΑ φρόντισε, φυσικά, να «διορθώσει» την τελευταία έλλειψη κυκλοφορώντας πρόσθετους χάρτες σε μορφή DLC. Η πιο μεγάλη αδυναμία του τίτλου, ωστόσο, όσον αφορούσε τους fans του Star Wars, ήταν, φυσικά, η πλήρης απουσία single player campaign. Στην πραγματικότητα, βέβαια, μια πιο προσεκτική ματιά αρκούσε για να αποκαλύψει ότι ακόμα και από άποψης μάρκετινγκ, το παιχνίδι είχε τρομακτικά κενά. Το μεγαλύτερο: δεν υπήρχε πραγματικό tie-in ούτε καν με το The Force Awakens, ενώ το παιχνίδι κυκλοφόρησε μόλις ένα μήνα πριν την ταινία. Ύστερα από τα έντονα παράπονα των παικτών (τα οποία, φυσικά, δεν εμπόδισαν το παιχνίδι να επιτύχει τους στόχους πωλήσεων της ΕΑ), συμπεριλαμβανομένου του ηθοποιού John Boyega, του Finn της νέας τριλογίας, που διαμαρτυρήθηκε για την έλλειψη single player, η εταιρεία δεσμεύτηκε να διορθώσει τα πάντα.
Υπερασπίζοντας το παλάτι του Naboo ως Clone trooper.
Και φαίνεται πως πραγματικά αυτό έκανε. Καταρχάς ανέθεσε την ανάπτυξη σε τρεις διαφορετικούς developers: η DICE ανέλαβε αυτό που ξέρει να κάνει καλά, δηλαδή τις μάχες στο έδαφος, η Motive την ανάπτυξη του single-player campaign και η Criterion τις μάχες με τα διαστημόπλοια, το οποίο ήταν άλλο ένα από τα αδύναμα σημεία του πρώτου τίτλου. Τα αποτελέσματα της προσπάθειας αυτής είναι εμφανή. Βέβαια, από τη στιγμή που δεν υπήρχε καθόλου single player campaign στο προηγούμενο παιχνίδι και τώρα υπάρχει, μιλάμε για βελτίωση της τάξης του 100%, σωστά; Σοβαρά μιλώντας, όμως, η Motive είναι σίγουρο ότι επένδυσε χρόνο και χρήμα στην ανάπτυξη της ιστορίας της Iden Versio και της επίλεκτης ομάδας της οποίας ηγείται, με όνομα Inferno Squad. Οι χαρακτήρες που την πλαισιώνουν, δηλαδή οι συμμαχητές της, Gideon Hask και Del Meeko, καθώς και ο πατέρας της, o Admiral Garrick Versio είναι προσεγμένοι και υπόσχονται αρκετά...τα οποία όμως δεν πραγματοποιούνται ποτέ σε ικανοποιητικό βαθμό. Σε πολλά σημεία το campaign λειτουργεί περισσότερο σαν «ζέσταμα» για το multiplayer, καθώς ο παίκτης αναλαμβάνει τον έλεγχο αγαπημένων ηρώων της κλασικής τριλογίας σε ορισμένες αποστολές, άλλοτε διασκεδαστικές, άλλοτε όχι και τόσο, πάντα όμως δίνοντας την αίσθηση ότι ο στόχος είναι περισσότερο να εξοικειωθούμε με τις ξεχωριστές δυνατότητες του εκάστοτε ήρωα, παρά να εξυπηρετηθεί η πλοκή και η εξέλιξη της ιστορίας.
Γνωστή φυσιογνωμία...
Το αποτέλεσμα είναι ότι οι νέοι χαρακτήρες δεν αξιοποιούνται όσο θα έπρεπε, όχι τόσο επειδή φαίνεται ότι η Motive δε θα μπορούσε, αλλά επειδή μάλλον δεν της δόθηκε ο απαραίτητος χώρος για να το κάνει. Είναι κρίμα, γιατί το campaign έχει αρκετές καλές στιγμές, αλλά μας αφήνει με την αίσθηση ότι ήθελε κάτι παραπάνω. Καταρχάς η υπόθεση που υποτίθεται ότι θα κάλυπτε το κενό μεταξύ της κλασικής τριλογίας και των sequels, απλώς καταπιάνεται με όσα επακολούθησαν της καταστροφής του δεύτερου Death Star μέχρι την τελική ήττα της Αυτοκρατορίας στον πλανήτη Jakku, λίγους μήνες αργότερα, και μετά κάνει ένα άλμα για ένα σύντομο επιμύθιο λίγο πριν από τα γεγονότα του The Force Awakens, χωρίς να δίνει το παραμικρό στοιχείο για την άνοδο του First Order. Αυτό το κενό θα καλυφθεί, σύμφωνα με την ΕΑ, με την έλευση του πρώτου δωρεάν DLC που θα συνδέει το Battlefront II με το πολυαναμενόμενο Episode VIII: The Last Jedi και το οποίο θα περιέχει, μεταξύ άλλων, ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία της Iden. Και με την αναφορά στο πρώτο δωρεάν DLC φθάνουμε μοιραία στο μεγάλο, ακανθώδες πρόβλημα του τίτλου: η EA για να...ρεφάρει τα χαμένα έσοδα από τα DLC, έφερε το ήδη δοκιμασμένο σύστημα με τα loot boxes από άλλα παιχνίδια στο Battlefront II. Ή τουλάχιστον αυτό ήταν το πλάνο.
Μάχη στο ναυπηγείο του Fondor.
Προτού επεκταθούμε, οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε το γεγονός ότι το multiplayer μέρος του τίτλου, είτε μιλάμε για το Galactic Assault, είτε για το Starfighter Assault, είναι σαφώς βελτιωμένο σε σχέση με τον προκάτοχό του. Η Criterion έχει πολλά χρόνια να ασχοληθεί με κάποιο παρόμοιο project, αλλά, όπως και να έχει, τα κατάφερε καλύτερα από την DICE και η εμπειρία που προσφέρει είναι τουλάχιστον θεαματική: ο παίκτης έχει την ευκαιρία να πιλοτάρει διαστημόπλοια και από τις τρεις εποχές του Πολέμου των Άστρων, σε μάχες με συγκεκριμένους στόχους, σε γνωστές όσο και νέες τοποθεσίες. Στο διάστημα γύρω από τον πλανήτη Ryloth, πάνω από το φουρτουνιασμένο ωκεανό του Kamino, μέσα στα συντρίμμια του Death Star II, πάνω από το φεγγάρι του Endor, fighters, interceptors και bombers της κάθε εποχής μάς δίνουν την αίσθηση ότι βρισκόμαστε μέσα στη δράση των ταινιών. Μοιραία, η εμπειρία είναι και πάλι στο πλαίσιο μιας προσέγγισης arcade, αλλά το αποτέλεσμα είναι πολύ ικανοποιητικό.
Αντίστοιχα, οι επίγειες μάχες διεξάγονται σε μια μεγάλη ποικιλία χαρτών, από την πόλη Theed του Naboo μέχρι τη χιονοσκεπή Starkiller Base και από τα δεντρόσπιτα των Wookies στον Kashyyyk μέχρι την υπό εκκένωση βάση των Επαναστατών στον Yavin 4. Και εδώ υπάρχουν τρεις κλάσεις στρατιωτών, Assault, Heavy και Specialist, ενώ αν ο παίκτης τα πάει αρκετά καλά, συγκεντρώνει battle points με τα οποία μπορεί να ξεκλειδώσει κάποιες αναβαθμισμένες μονάδες ή και τους αγαπημένους μας ήρωες. Και εδώ επανερχόμαστε στα loot boxes. Αν θέλει κανείς να έχει πρόσβαση σε όλους τους ήρωες στο multiplayer, θα πρέπει να τους ξεκλειδώσει με credits. Οι πιο ακριβοί κοστίζουν (μετά τις πρόσφατες αλλαγές) 15.000 credits. Υπολογίστε ότι μια νίκη χαρίζει χοντρικά γύρω στα 300 credits (αν ο παίκτης συμβάλει αρκετά τουλάχιστον), για να πάρετε μια ιδέα σχετικά με το χρόνο που θα χρειαστεί. Πρέπει να πούμε εδώ ότι παίζοντας ξεκλειδώνουμε μια σειρά από achievements, τα οποία έχουν επίσης ανταμοιβές σε credits, πράγμα που κάνει πιο εύκολη τη διαδικασία. Από την άλλη, όμως, υπάρχουν και τα διαβόητα loot boxes, ένα για στρατιώτες, ένα για σκάφη και ένα για ήρωες, τα οποία περιέχουν Star Cards.
Το μεγάλο παζάρι των καρτών προς το παρόν σταμάτησε.
Τα Star Cards, ανάλογα με τη σπανιότητά τους, δίνουν από μικρά έως εξωπραγματικά bonus στη μονάδα που τα διαθέτει. Συν τοις άλλοις, είναι εμφανής η προσπάθεια της ΕΑ να δελεάσει τον παίκτη για να κυνηγά τα loot boxes: κάθε φορά που ο παίκτης σκοτώνεται από κάποιον, δε βλέπει απλώς το όνομά του και το class, αλλά και τις κάρτες τις οποίες τυχόν διαθέτει. Αυτομάτως, λοιπόν, δίνεται κίνητρο στον παίκτη να τις αποκτήσει. Φυσικά, το περιεχόμενο κάθε crate είναι τυχαίο. Μπορεί να είναι credits, κάρτες ή crafting materials με τα οποία κατασκευάζουμε κάποια συγκεκριμένη κάρτα. Και επειδή, όπως καταλαβαίνει κανείς, η διαδικασία απόκτησης καρτών οδηγεί μοιραία σε grind, η ΕΑ δίνει την επιλογή αγοράς crates μέσω κρυστάλλων, οι οποίοι αγοράζονται έναντι χρηματικού αντιτίμου. Το μοντέλο αυτό δεν είναι κάτι νέο στο gaming. Είναι, ωστόσο, κάτι το οποίο προήλθε από τα παιχνίδια free-to-play και δεν νοείται η ύπαρξή του σε έναν τίτλο ΑΑΑ που κοστολογείται στα 60 ευρώ. Οι αρχικές εκτιμήσεις για τα χρήματα που θα απαιτούνταν ώστε να αποκτηθούν όλα τα Star Cards ανέρχονταν στα 1.780 Ευρώ, που μεταφράζονται σε 3.111 loot crates. Αν ο παίκτης επιλέξει να μην ξοδέψει δεκάρα παραπάνω, αυτό θα απαιτούσε 4.528 ώρες παιχνιδιού (χωρίς να υπολογίσουμε το χρόνο που θα πάρει να ανοίξει κανείς τρεις χιλιάδες crates και να κάνει το απαιτούμενο crafting).
Το single-player campaign είναι καλό, αλλά λίγο.
Καλά, θα πείτε, ας μην τα ξεκλειδώσουμε όλα. Το πρόβλημα είναι ότι ακόμα κι αν ξοδέψει κανείς άλλα 60 Ευρώ, είναι αδύνατο να γνωρίζει αν θα αποκομίσει κάτι πραγματικά χρήσιμο για το αγαπημένο του class ή σκάφος. Όλα αυτά προξένησαν, όπως είναι φυσικό, τη δημόσια κατακραυγή της ΕΑ από τους παίκτες σε κάθε online venue, ειδικά στο Reddit, όπου η απάντηση ενός στελέχους της ΕΑ σχετικά με το κόστος των ηρώων έγινε το σχόλιο με τις περισσότερες αρνητικές ψήφους στην ιστορία του site. Τελικά όλα αυτά ανάγκασαν την ίδια τη Disney να αναμιχθεί και να υποχρεώσει την ΕΑ στην προσωρινή απόσυρση του συστήματος με τους κρυστάλλους, μέχρι να βρει η δεύτερη τρόπο να το διορθώσει. Τι σημαίνει, όμως, αυτό; Θα επανέλθει μετά από λίγο καιρό με τυχόν μικροαλλαγές, όταν πια θα έχει καταλαγιάσει ο ντόρος ή θα έχει κάποια ουσιαστική αλλαγή, όπως ας πούμε την επικέντρωσή του μόνο σε διακοσμητικά αντικείμενα για τους χαρακτήρες και τα σκάφη, τα οποία διακοσμητικά στοιχεία απουσιάζουν εντελώς προς το παρόν; Κανείς δεν μπορεί να ξέρει με σιγουριά. Αυτό που έχουμε αυτή τη στιγμή είναι ένα παιχνίδι το οποίο, παρά την προσθήκη του καλού, αλλά λίγου single-player campaign είναι επικεντρωμένο κυρίως στο multiplayer και το συγκεκριμένο mode βρίσκεται υπό τη σκιά ενός loot crate system που το εμποδίζει να λειτουργήσει όπως οφείλει ένας τίτλος που δεν είναι free-to-play.
Το σύστημα αυτό δεν είναι απλώς ανήθικο στη βάση του, αλλά ζημιώνει την εμπειρία των παικτών που δεν θέλουν ή δεν μπορούν να ξοδέψουν εκατοντάδες δολάρια για να παίξουν όπως πρέπει. Ως εκ τούτου, και μέχρι η ΕΑ να ξεκαθαρίσει ακριβώς τι σκοπούς έχει για το Star Wars: Battlefront II, είναι αδύνατον να το συστήσουμε χωρίς προειδοποίηση. Πολλοί, αν όχι οι περισσότεροι από εμάς, είμαστε οπαδοί του μακρινού σύμπαντος του George Lucas. Αυτό όμως δεν μπορεί να αποτελέσει λευκή επιταγή στα χέρια της ΕΑ για να συμπληρώσει απλώς το ποσό που της λείπει.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity