Με το μπέρδεμα που επικρατεί όσον αφορά τις διαφορετικές εκδόσεις των παιχνιδιών της σειράς Ninja Gaiden, η κυκλοφορία μιας συλλογής που θα τα έχει όλα σε ένα, μόνο ως καλή ιδέα μπορεί να χαρακτηριστεί, στα χαρτιά. Να ξεκαθαρίσουμε πως αναφερόμαστε στα «καινούρια» Ninja Gaiden, την αναβίωση της σειράς δηλαδή, που ξεκίνησε από το πρώτο Xbox το 2004 και συνεχίστηκε στο Xbox 360 με τα Ninja Gaiden ΙΙ και Ninja Gaiden 3. Βέβαια στην υλοποίηση ξεκινούν οι αστερίσκοι και δεν εννοούμε τα αστεράκια των Ninja. Βλέπετε η συλλογή δεν περιέχει τις αρχικές κυκλοφορίες των Ninja Gaiden και Ninja Gaiden II, αλλά τις Sigma εκδόσεις τους που κυκλοφόρησαν στο PlayStation 3. Σε μια δήλωση που αν μη τι άλλω διαβάζεται περίεργα, η Team Ninja ανέφερε πως η επιλογή αυτών των εκδόσεων ήταν μονόδρομος, αφού χάθηκε ο πηγαίος κώδικας των αρχικών εκδόσεων σε Xbox και Xbox 360. Είμαστε αναγκασμένοι να δεχθούμε αυτόν τον ισχυρισμό, όμως, όχι και να προτείνουμε να παίξετε τις Sigma, αντί για τις original, καλύτερες εκδόσεις αν έχετε την επιλογή. Και το μόνο σίγουρο είναι πως οι κάτοχοι Xbox είναι σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση σε ό,τι αφορά τη σειρά Ninja Gaiden σε σχέση με τους κατόχους PlayStation 4, PlayStation 5, PC ή Nintendo Switch.
Όχι μόνο η Microsoft προσφέρει και τους δύο τίτλους σε One X και Series S/X με το εκπληκτικό backwards compatibility, αλλά παρέχει και τη δυνατότητα αγοράς τους μέσω του Xbox Store. Εξυπακούεται βέβαια πως η εξομοίωση που έχει πετύχει η εταιρεία από το Redmond αγγίζει τέτοια ποιότητα που οι διαφορές με το Ninja Gaiden: Master Collection είναι -οπτικά- ελάχιστες. Και ειλικρινά ο βαθμός του gore που περιέχεται, ειδικά στο πρωτότυπο Ninja Gaiden II, δεν μπορεί να συγκριθεί με την αντίστοιχη πετσοκομμένη έκδοση Sigma του PlayStation 3. Από εκεί και πέρα, το Ninja Gaiden 3, ως και αρκετά πιο πρόσφατος τίτλος, είναι αυτούσιο με την αρχική κυκλοφορία. Η συλλογή από μόνη της δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση άσχημη κυκλοφορία. Και οι τρεις τίτλοι τρέχουν αψεγάδιαστα στην περίπτωση του PlayStation 4 Pro (ή PlayStation 5 μέσω backwards compatibility), ενώ αν και οι κώδικες που δοκιμάσαμε εμείς είχαν (ακόμα περισσότερο) μειωμένο gore, διαμελισμούς και αποκεφαλισμούς, οι developers μας διαβεβαίωσαν πως το Day One patch θα εξισορροπήσει τις παλιές εκδόσεις Sigma με τις καινούριες. Η εικόνα είναι όσο καθαρή μπορεί να είναι για ένα remaster, με τα παλιά assets να δείχνουν μεν λίγο θολά, στρετσαρισμένα σε ανάλυση 4K, ομως δεν δημιουργούν πρόβλημα σε καμία περίπτωση. Και το frame rate μένει εξίσου σταθερό στα 60 fps, γεγονός που βοηθά στην ούτως ή άλλως πολύ καλή και γρήγορη ροή της μάχης. Διατηρούμε τις επιφυλάξεις μας για την έκδοση του Nintendo Switch, αφού η ανακοίνωση της Koei Tecmo μιλά για 720p και 30fps, κάτι που θα επηρεάζει σαφέστατα αρνητικά το γρήγορο gameplay.
Με όσο καλό μάτι και αν δούμε τη συλλογή βέβαια, οφείλουμε να προειδοποιήσουμε πως, ειδικά τα δύο πρώτα Ninja Gaiden, ήταν και παραμένουν προϊόντα, διαφορετικής εποχής. Ακόμα κι αν αυτή δεν απέχει χρονικά και τόσο πολύ, οι παίκτες τότε δεν είχαμε το δεύτερο μας δάκτυλο κολλημένο στον μοχλό της κάμερας, οπότε η συμπεριφορά της θα φανεί, ειδικά στους νεότερους παίκτες, λίγο περίεργη. Κατά τη διάρκεια της μάχης αποφασίζει να αλλάξει γωνία θέασης και μάλιστα, οι αρκετά περίεργες γωνίες που παίρνει ορισμένες φορές και σε συγκεκριμένα bosses, είναι σίγουρο πως σε περιπτώσεις θα αποπροσανατολίζουν. Πέραν της αλλοπρόσαλλης συμπεριφοράς της κάμερας όμως, και τα τρία παιχνίδια παίζονται ακόμα αξιοπρεπέστατα. Τα δύο πρώτα κιόλας αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα παιχνιδιών easy to play, hard to master. Τουλάχιστον το ότι μεταφέρθηκαν οι Sigma εκδόσεις των παιχνιδιών, δίνει μια ελπίδα να το ολοκληρώσουν και λιγότερο ικανοί παίκτες, αφού ειδικότερα η αρχική έκδοση του πρώτου Ninja Gaiden, ήταν θρυλική ως προς τη δυσκολία της.
Φυσικά το σενάριο είναι ίδιο με αυτό των αρχικών παιχνιδιών, με μόνο μικρά fillers που ολοκληρώνουν την ιστορία και από την άποψη διαφορετικών ηρώων. Στο πρώτο παιχνίδι ο Ruy κυνηγάει τον δαίμονα Doku, που λεηλάτησε το χωριό του και έκλεψε το Dark Dragon Blade. Το δεύτερο παιχνίδι εκτυλίσσεται έναν χρόνο μετά τα γεγονότα του πρώτου, όπου ο Ryu συναντά μια πράκτορα της CIA ονόματι Sonia. Αυτή τον προειδοποιεί για μια ακόμα επικείμενη επίθεση στο χωριό του. Ο τρίτος τίτλος, ο οποίος αξίζει να σημειώσουμε είναι και ο πρώτος που αναπτύχθηκε χωρίς την παρουσία του Tomonobu Itagaki, βρίσκει τον Ruy να ενώνει τις δυνάμεις του με την Japanese Self-Defence Force προκειμένου να εξουδετερώσει μια συμμορία με αρχηγό έναν ιδιόμορφο αλχημιστή. Το σενάριο και των τριών τίτλων κρίνεται αξιοπρεπές αν και σχετικά απλοϊκό, ειδικά για τα δεδομένα του σήμερα, όμως δεν μπορούμε να παραβλέψουμε πως, στο τέλος της μέρας, απλά λειτουργεί ως συνοδευτικό στο κυρίως πιάτο των Ninja Gaiden, που δεν είναι άλλο από το gameplay τους.
Κλείνοντας αυτό το κείμενο, δεν μπορούμε να πούμε σε καμία περίπτωση πως μείναμε απογοητευμένοι από το χρόνο που περάσαμε -εκ νέου- με τον Ruy Hayabusa και τις περιπέτειες του. Όπως είπαμε, δεν μπορούμε με τίποτα να προτείνουμε την αγορά της σε κατόχους Xbox, αφού μπορούν από το store της Microsoft με περίπου ίδιο αντίτιμο να προμηθευτούν και να παίξουν τις καλύτερες -αρχικές- εκδόσεις μέσω backwards compatibility. Αντίθετα, οι κάτοχοι κονσολών PlayStation 4, PlayStation 5, PC και Switch δεν έχουν άλλη εναλλακτική επιλογή, όμως ακόμα και έτσι, το gameplay των εκδόσεων Sigma, έχει μεταφερθεί αυτούσιο και προσφέρει διασκέδαση ακόμα και σήμερα. Και αυτό είναι που αποδεικνύει πως το καλό gameplay είναι αειθαλές, έχει τη δυνατότητα να παραμείνει καλό, όσα χρόνια κι αν περάσουν.
Ούτε καν. Σαν μεγάλος φαν της σειράς τα έχω λιώσει στον μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας που έχει το παιχνίδι. Αυτή η συλλογή δεν μου λέει τίποτα μια από τα ίδια με καλύτερα γραφικά? Τι να το κάνω? Πότε θα βγάλουν νέο story? Νέο game? με την ύπαρξη των τωρινών κονσολών μπορούν να κάνουν παπάδες. Αλλά δεν βλέπω φως στο τούνελ δυστυχώς και είναι ένα παιχνίδι που λείπει από τα ράφια μας.
Κανας hayabusa σε smash και πλ μας είναι.
Πραγματικά είναι απογοητευτικό.!
Κι εγώ το ίδιο. Και δυστυχώς, όπως έγραψα και στο κείμενο, δεν βλέπω καν τον λόγο της κυκλοφορίας τους όταν σε Xbox One/Series παίζουν τα προηγούμενα κανονικά.
Ίσως δοκιμάζουν τα νερά και προσπαθούν με αυτόν τον τρόπο να καταλάβουν αν το franchise χωρά στο σήμερα. Το σίγουρο είναι πως κι εγώ θα προτιμούσα να κάνω review ένα καινούριο Ninja Gaiden, παρά τη συλλογή (σχετικά) πρόσφατων τίτλων, για τους οποίους δεν είχα και πολλά να γράψω έτσι;