Το προηγούμενο επεισόδιο πέρασε την περισσότερη ώρα του αποκόβοντας ολοκληρωτικά τον ομφάλιο λώρο του Sean και του Daniel, δημιουργώντας μια σειρά από έντονες στιγμές μέσω της γιαγιάς και του παππού που τους δέχτηκαν στο σπίτι τους. Παράλληλα έχτισε ακόμα περισσότερο την έλλειψη της μητέρας που τους εγκατέλειψε χρόνια πριν τη δολοφονία του πατέρα τους, η οποία ξεκίνησε βέβαια όλην αυτήν την περιπέτεια. Αν και η σύντομη θαλπωρή της οικογένειας στο δεύτερο επεισόδιο δίνει προς στιγμήν ελπίδα στα αδέρφια, η μοναδική στιγμή που αποφασίζουν να βιώσουν μια κανονική ζωή για την ηλικία τους -με ένα φλερτ ή απλά ψωνίζοντας για ένα δώρο- οδηγεί σε έναν κυκεώνα εξελίξεων και, εν τέλει, στο τρίτο επεισόδιο, που τους παίρνει από το Oregon και το Beaver Creek και τους εναποθέτει στην κομητεία του Humbolt, στην California. Δίχως καμία βοήθεια πια από συγγενείς ή φίλους, πρέπει να έρθουν αντιμέτωποι με το μεγαλύτερο φόβο που διαπερνάει την ενηλικίωση: το χειρισμό πολύπλοκων συναισθημάτων. Η DONTNOD κάνει κάτι πολύ έξυπνο στο Wastelands, κάτι που ναι μεν ενέχει ρίσκο, αλλά είναι και απαραίτητο για την πορεία της ιστορίας που θέλει να πει. Ο Sean και ο Daniel αυτήν τη φορά δεν έχουν πρωτίστως να αντιμετωπίσουν τα αδιανόητα για την ηλικία τους προβλήματα της επιβίωσης και της διαφυγής από το νόμο, αλλά καθημερινά, ανθρώπινα, παιδικά και εφηβικά άγχη. Τα αδέρφια έχουν καταλήξει ως μέρος μιας κοινότητας που ζει στο δρόμο, δουλεύοντας και ταξιδεύοντας, μιας ομάδας από μοντέρνους χίπι που τους έχουν καλοδεχτεί και τους έχουν προσφέρει εργασία, βοηθώντας τους έτσι και οικονομικά. Μπορεί βέβαια η εργασία να μην είναι νόμιμη -η καλλιέργεια του χασίς και της μαριχουάνας έχει ακόμα σημαντικά νομικά εμπόδια- αλλά αυτό είναι το τελευταίο που τους νοιάζει. Η ασφάλεια της ομάδας καθώς και η οικονομική ανάταση αφήνουν χώρο για την ανάπτυξη των χαρακτήρων και τον εξανθρωπισμό των δύο αδερφών, που, από δύο φυγάδες, δύο εγκληματίες, μεταμορφώνονται σε έναν έφηβο που ερωτεύεται και σε ένα παιδί που ζηλεύει.
Ως αποτέλεσμα, η ιστορία ουσιαστικά σταματάει σε μεγάλο βαθμό, καθώς η DONTNOD παίρνει την απόφαση να εξερευνήσει τα δύο αδέρφια με τον πιο έμμεσο και λιγότερο προβλέψιμο τρόπο, στοιχηματίζοντας στις ανησυχίες τους και όχι στο δράμα που διέπει την κατάστασή τους. Η απόφαση αυτή είναι επιτυχής διότι η DONTNOD έχει δημιουργήσει ένα εξαιρετικό καστ χαρακτήρων, με πειστικές προσωπικότητες. Ο παίκτης γίνεται έτσι γρήγορα και αυτός μέρος της κοινότητας και θέλει να εξερευνήσει αυτούς τους χαρακτήρες, που σιγά σιγά αποκαλύπτουν και καθρεφτίζουν πτυχές των δύο αδερφών που ήταν αδύνατο να φανούν μέχρι σήμερα. Βλέποντας τον Sean να προσπαθεί να ισορροπήσει τις ερωτικές του επιλογές, τον Daniel να συνδέεται με κάποιον άλλο αντί για τον αδερφό του αλλά και πώς εξελίσσονται οι διάφορες καταστάσεις μέσω των επιλογών του παίκτη, το εν λόγω επεισόδιο γίνεται πολύ πιο ψυχολογικό από τα προηγούμενα. Αν και το βασικό θέμα του να μάθει ο Daniel να ελέγχει τις δυνάμεις του παραμένει μέρος της ιστορίας, η συναισθηματική ανεξαρτησία που δείχνει σε αυτό το επεισόδιο είναι μια καλή επιλογή διότι απελευθερώνει τον Sean, επιτέλους, από τον πολύ εμφανή ρόλο του πατέρα που τον περιόριζε εκφραστικά μέχρι σήμερα.
Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι ακόμα υπεύθυνος για τον Daniel, αφού η απόλαυση του πανέμορφου δάσους, η εξερεύνηση του έρωτα και η καλλιέργεια μαριχουάνας δεν αποτρέπουν ορισμένες σημαντικές στιγμές δράσης, όπου ο Sean πρέπει να διαλέξει ανάμεσα στο τι είναι νόμιμο, τι είναι ηθικό και τι είναι γονικό. Η ανεξαρτησία του Daniel κάνει αυτές τις επιλογές ακόμα πιο δύσκολες πια, χτίζοντας όλο αυτό το συναισθηματικό φόρτωμα σε ένα εντυπωσιακό κρεσέντο που φτάνει ακόμα και σε περιπτώσεις ζωής και θανάτου. Αν και η απουσία ουσιαστικών γρίφων ή άλλων μηχανισμών (σε συνδυασμό πάντα με την υπερβολικά μεγάλη αναμονή μεταξύ των επεισοδίων) αφήνουν την αίσθηση ενός κενού στο gameplay, το Wastelands καταφέρνει με τις δυνατές επιλογές που καλείται να κάνει ο παίκτης, το εξαιρετικό καστ, την αίσθηση της εφηβικής αναζήτησης και το κατάλληλο soundtrack να βάλει σε μια σειρά τη γενικότερη πορεία του Life Is Strange 2.
Όπως και οι δύο βασικοί πρωταγωνιστές του στο εν λόγω επεισόδιο, ο τίτλος φαίνεται για πρώτη φορά να βρίσκει τον εαυτό του και να μη φοβάται να κυνηγήσει την ανεξαρτησία του και την προσωπική του έκφραση, όπως αυτός νομίζει ότι είναι καλύτερο. Το αν θα αποδώσει στα τελευταία δύο επεισόδια αυτή η πίστη στη σχέση των δύο αδερφών με το υπερφυσικό είναι κάτι που ακόμα δεν μοιάζει ιδιαίτερα βέβαιο, αλλά είναι δεδομένο πλέον ότι αξίζει τον κόπο να μάθουμε.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity