Αγαπητέ χρήστη, παρατηρήσαμε οτι έχεις ενεργοποιημένο Ad Blocker.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity

Agatha Christie - Hercule Poirot: The First Cases Review

  • ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

    Blazing Griffin

  • ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ

    Microids

  • ΔΙΑΝΟΜΗ

    Enarxis

  • PEGI

    7+

  • ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
*
Άραγε αξίζει να αφιερώσετε χρόνο στο Agatha Christie - Hercule Poirot: The First Cases; Η απάντηση στο review του Νικήτα Καβουκλή.

Σε περίπτωση που δεν έχετε ακούσει ποτέ το όνομα Hercule Poirot, το Ηρακλής Πουαρό ίσως σας είναι πιο οικείο και ακόμα περισσότερο εκείνο της Αγκάθα Κρίστι. Ο θρυλικός ντετέκτιβ, με καταγωγή από το Βέλγιο, είναι βγαλμένος από την, ας μας επιτραπεί να τη χαρακτηρίσουμε έτσι, απέραντη φαντασία της διάσημης συγγραφέως και το παιχνίδι των Blazing Griffin και Microids έρχεται να ρίξει φως στα πρώτα βήματα της σταδιοδρομίας του.




Πριν ξεκινήσει τη μεγάλη του καριέρα ως ιδιωτικός ερευνητής, ο Πουαρό ήταν στέλεχος της αστυνομίας και όντας σε νεαρή ηλικία τη στιγμή που ξεκινάει η περιπέτεια δεν κατείχε υψηλή θέση, ούτε ισχύ, πέρα από εκείνη που απέρρεε από το αξίωμά του. Η μοίρα θα τον φέρει στην έπαυλη των Van den Bosch, οικογένειας με υψηλό κύρος στην τοπική κοινωνία. Εκεί θα κληθεί να αποκαλύψει τι συνέβη με ένα πολύτιμο κόσμημα που αγνοείται. Οι κυρίες του σπιτιού έχουν από την αρχή ενοχοποιήσει την υπηρέτρια και δεν αποδέχονται οποιαδήποτε άλλη κατάληξη στην υπόθεση, πέρα από το να οδηγηθεί η νεαρή ύπαρξη πίσω από τα κάγκελα της φυλακής. Όμως ο Ηρακλής Πουαρό θα κάνει το καθήκον του, αγνοώντας κάθε φωνή που θέλει να τον καθοδηγήσει. Δεν θα δεχτεί κανένας, όποιος και να είναι να παραβεί τα όρια της δικής του περιοχής ευθύνης. Με μεθοδικότητα και υπομονή θα βρει την άκρη, όμως η κατάληξη δεν θα είναι ευτυχής ούτε για αυτόν, ούτε για την υπηρέτρια. Η έκβαση ήταν τέτοια που πρέπει να κουκουλωθεί πάση θυσία. Έτσι, ο νεαρός αστυνομικός θα χάσει τη δουλειά του και η υπηρέτρια, αν και αθώα, θα έχει την ίδια τύχη. Μέρος από τα παραπάνω σίγουρα κάτι σας θυμίζει. Όλο και κάποια ελληνική ταινία έχετε δει με παρεμφερή γεγονότα. Μην φανταστείτε όμως σε καμία περίπτωση πως ήταν η Αγκάθα Κρίστι εκείνη που εμπνεύστηκε από τις ελληνικές πένες.



Δεν διαβάσατε κάτι που να μπορεί να θεωρηθεί ως σοβαρό spoiler, ακόμα δεν έχει καν ξεκινήσει το παιχνίδι. Η πρώτη αυτή υπόθεση ήταν απλά μια εισαγωγή. Μια ευκαιρία να εξοικειωθούν οι παίκτες με τους μηχανισμούς. Μεσολαβεί ένα διάστημα αρκετών ετών, η καριέρα του Πουαρό ως ιδιωτικός ντετέκτιβ έχει αρχίσει να παίρνει ανοδική πορεία και προς έκπληξή του λαμβάνει πρόσκληση από την θυγατέρα της οικογένειας Van den Bosch, να ασχοληθεί ξανά με μία υπόθεση που την  απασχολεί, αυτή τη φορά όμως πολύ πιο σοβαρή και περίπλοκη. H Angeline Van den Bosch ετοιμάζεται να παντρευτεί, όμως υπάρχει κάτι που επισκιάζει την ευτυχία της. Πρόκειται για μια υπόθεση εκβιασμού, μέσω της οποίας κάποιος ή κάποιοι επιτήδειοι έχουν βρει τρόπο να απομυζούν σεβαστά ποσά από την οικογένεια και ως αντάλλαγμα...(θα καταλάβετε παίζοντας). Παρά τα όσα είχαν συμβεί πριν μερικά χρόνια, δείχνοντας απόλυτο επαγγελματισμό, ο πρωταγωνιστής αποδέχεται την πρόσκληση. Έτσι λοιπόν, μαζί με άλλους καλεσμένους, εξέχουσες προσωπικότητες, θα κληθεί να περάσει ένα, χιονισμένο, Σαββατοκύριακο στην γνώριμή του έπαυλη. Ξεκινάει αμέσως δουλειά, όμως πολύ γρήγορα, ένα θλιβερό γεγονός, επίσης αντικείμενο έρευνας, θα περιπλέξει τα πάντα.



Το gameplay βασίζεται σε τρεις βασικούς πυλώνες. Πρώτον εξερεύνηση. Ο Πουαρό θα πρέπει να ξεσκονίσει κυριολεκτικά κάθε γωνιά της τεράστιας κατοικίας, με σκοπό της αποκάλυψη πολύτιμων στοιχείων. Δεύτερον συζητήσεις. Μιλώντας με οικοδεσπότες, καλεσμένους και υπαλλήλους, θα διαμορφώσει άποψη για την προσωπικότητα του καθενός, τις σχέσεις μεταξύ τους και ασφαλώς πολύτιμες πληροφορίες που θα τον οδηγήσουν στη διαλεύκανση των μυστηρίων. Δεν είναι και λίγα κι όσο περνάει η ώρα όλο και περισσότερα θα έρχονται στην επιφάνεια. Κάποιες φορές θα κληθεί να πιέσει τους συνομιλητές του με σκοπό να τους αποσπάσει συγκεκριμένες πληροφορίες. Κάτι σαν mni game, με επιλογές ανάμεσα σε διαφορετικού κάθε φορά ύφους ερωτήσεις. Αν δεν επιτύχετε με την πρώτη μην αγχωθείτε. Την επόμενη φορά ακολουθήστε διαφορετική ροή και αργά ή γρήγορα θα χτυπήσετε στόχο. Τρίτο μεγάλο κομμάτι, τα mind maps, όπως τα ονομάζει η ομάδα ανάπτυξης. Γραφικές αναπαραστάσεις, με μορφή κόμβων των όσων έχει ως την εκάστοτε στιγμή καταγράψει στο μυαλό του. Για να προχωρήσει η έρευνα, θα πρέπει να συνδυάσει τα στοιχεία μεταξύ τους, ενώνοντάς τα με γραμμές. Από τη διαδικασία αυτή είτε προκύπτουν συμπεράσματα, είτε νέα στοιχεία. Δυστυχώς πολλές φορές το τι μπορεί να συνδεθεί με τι δεν είναι 100% στη σφαίρα της κοινής λογικής και θα κληθείτε να περάσετε αρκετή ώρα παίζοντας το παιχνίδι του σωστού ή λάθους, δηλαδή δοκιμάζοντας αν ένας κόμβος μπορεί να συνδεθεί με έναν άλλον. Τουλάχιστο, το user interface εμφανίζει ενδείξεις για το αν υπάρχουν πιθανοί σύνδεσμοι ή όχι, οπότε δεν θα βαδίζετε εντελώς στα τυφλά.



Η βάση που στηρίζεται το σενάριο είναι εξαιρετική. Η αγωνία ανεβαίνει σταδιακά και σε αυτό συμβάλουν οι συχνές ανατροπές. Οι χαρακτήρες είναι ιδιαίτερες προσωπικότητες και δίνεται σε όλους αρκετός χρόνος για να αποκαλύψουν όλες τους τις πτυχές. Το φάουλ από πλευράς σχεδιασμού είναι ότι εκεί που ο Πουαρό έχει μόλις τελειώσει μια μακροχρόνια συνομιλία με κάποιον από τους παραβρισκόμενους στην έπαυλη, ο επόμενος σύνδεσμος σε mind map θα τον φέρει άμεσα πίσω σε αυτόν, πριν καλά-καλά προλάβει να απομακρυνθεί. Επιπλέον, κάθε μα κάθε φορά, στα διάφορα δωμάτια υπάρχουν τα ίδια και τα ίδια σημεία, που η λάτρεις της πλατίνας θα αναγκαστούν να επαναλάβουν ξανά και ξανά, ακούγοντας τις ίδιες ατάκες. Πόσες και πόσες φορές ο Πουαρό θα εκφράσει την προτίμησή του να κάθεται μπροστά από ένα τζάκι. Άλλες τόσες θα μιλήσει για τα φυτά εσωτερικού χώρου και την προχωρημένη για την εποχή τεχνολογία του γραμμόφωνου.



Τα γραφικά καλώς δεν πρωταγωνιστούν, έτσι και αλλιώς το βασικό στοιχείο της περιπέτειας είναι το σενάριο. Θα θέλαμε η μουσική να έχει πιο ενεργό ρόλο, απλά και μόνο για να δημιουργείται περισσότερη ατμόσφαιρα. Για όλες σχεδόν τις ατάκες υπάρχουν voice overs, όμως η ποιότητα της σκηνοθεσίας απουσιάζει, με το συμπέρασμα να εξάγεται πολύ εύκολα, λόγω της έλλειψης συναισθήματος από τους περισσότερους ηθοποιούς. Περισσότερα καταλαβαίνει ο παίκτης για τον χαρακτήρα του καθενός από τις ατάκες που λένε, παρά από τον τον τρόπο που αποδίδουν οι ηθοποιοί τα όσα έχουν να πούνε. Εν τω μεταξύ, άλλες φορές το στόμα των χαρακτήρων έστω ανοιγοκλείνει την ώρα που μιλάνε και άλλες μοιάζουν με εγγαστρίμυθους.



Το Agatha Christie - Hercule Poirot: The First Cases είναι κυριολεκτικά ένα βιβλίο, που καλείστε να εξερευνήσετε με τους δικούς σας ρυθμούς. Κάθε κεφάλαιό του, είτε θα σας φέρει πιο κοντά στην αλήθεια, είτε θα σας φέρει αντιμέτωπους με πιο περίπλοκες καταστάσεις. Το ενδιαφέρον διατηρείται ζωντανό ως το τέλος και οι λάτρεις των αστυνομικών ιστοριών, καλό θα είναι να μην το προσπεράσουν. Κλείνοντας, μιας και στο μυαλό ορισμένων ίσως μπούνε διάφορες ίδεες, όχι, δεν προηγήθηκε ο Χάρι Κλυν με τον αστυνόμο Μπέκα, αλλά η Αγκαθα Κρίστι με τον Ηρακλή Πουαρό. 

7

ENTERNITY SCORE
ΒΑΘΜΟΛΟΓΗΣΕ ΤΟ opencritic.com
ΘΕΤΙΚΑ
  • Σενάριο με ανατροπές
  • Ενδιαφέροντες χαρακτήρες
ΑΡΝΗΤΙΚΑ
  • Αρκετές δόσεις σωστού ή λάθους στα mind maps
  • Voice overs δίχως συναίσθημα
  • Περιττές επαναλήψεις
Διαβάστε όλα τα νέα του Enternity.gr στο Google News, στο Facebook στο Twitter και στο Instagram και κάντε εγγραφή στο Newsletter
0 ΣΧΟΛΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
  • Για να μπορέσετε να προσθέσετε σχόλιο θα πρέπει πρώτα να έχετε κάνει login!

    • https://www.enternity.gr/files/Image/UserAvatars/resized/enternity_50_50.jpg
    • 3000 χαρακτήρες ακόμα
  • Δεν υπάρχουν ακόμα σχόλια για αυτό το άρθρο.
*