Το βασικότερο παράπονο για το προηγούμενο Tomb Raider είναι πως ξέχασε γιατί έχει στον τίτλο τη λέξη “Tomb”. Οι τύμβοι ήταν πραγματικά ελάχιστοι, μικροί, με απλούς, σχεδόν μονοδιάστατους γρίφους. Ήταν τέτοια η επιθυμία μας για το πιο «εγκεφαλικό» μέρος του franchise που θα θεωρούσαμε θετική εξέλιξη την προσθήκη τύμβων σε δεύτερο χρόνο, έστω και ως επί πληρωμή DLC. Όταν ακούσαμε δε ότι δεν υπάρχουν ούτε κατά διάνοια τέτοια σχέδια, η απογοήτευση ήταν αυτόματη. Αυτήν τη φορά πάντως είδαμε την Lara να φτάνει στην ταλαίπωρη Συρία. Ψάχνει συγκεκριμένη τοποθεσία, ο οδηγός χρηματίζεται, προδίδει την πρωταγωνίστρια αλλά καταλήγουν και οι δύο κυνηγημένοι, στο ίδιο τζιπ, να τρέχουν πανικόβλητοι για να σωθούν. Τελικά η Lara φτάνει εκεί που πρέπει και ύστερα από λίγο platforming σε τρεμάμενες κολώνες, λίγο σφίξιμο σε στενά περάσματα και λοιπά, φτάνει σε έναν από τους πρώτους τύμβους του παιχνιδιού. Χρειάστηκε πάντως η βοήθεια ηχογραφημένων μηνυμάτων του πατέρα της Lara για να βρεθεί ο σωστός ο δρόμος, ενώ στην πορεία όλο και κάτι κρυμμένο βρήκε σε παράξενες γωνιές.
Το σπάσιμο ενός τοίχου πλημμυρίζει τον πρώτο θάλαμο, αλλά με λίγο κολύμπι η Lara φτάνει στην άλλη πλευρά. Εδώ χωρά ένας απλός πρώτος γρίφος, αφού η Lara πρέπει να καταφέρει να φτάσει σε μια είσοδο που βρίσκεται ψηλά, και άλμα της προκοπής από το νερό δεν γίνεται. Όταν τελικά φτάνει στο βασικό θάλαμο του τύμβου, η διαφορά είναι εμφανής. Ο χώρος είναι τεράστιος και το σημείο εξόδου προφανές. Ωστόσο η πρόσβαση σε αυτό απαιτεί την επίλυση πολλαπλών και αλληλένδετων περιβαλλοντικών γρίφων. Ο ένας οδηγεί στον άλλον και όλοι αποτελούν μέρος του όλου. Καμία σχέση δηλαδή με τον προηγούμενο τίτλο, πολύ μεγάλη σχέση όμως με τις καλές εποχές του franchise, τότε που η συνολική συνταγή θύμιζε λιγότερο το Uncharted της Naughty Dog.
Αντιληφθήκαμε πάντως ότι η εξερεύνηση δεν θα έχει εξέχουσα θέση στον πυρήνα του παιχνιδιού. Αυτήν τη δόση όμως προωθείται πιο έντονα και ειδικά οι ψυχαναγκαστικοί εξερευνητές θα έχουν να ασχολούνται. Έχουμε και ωραίο παράδειγμα. Η Lara συναντά κατά διαστήματα αρχαίες επιγραφές. Στην αρχή δυσκολεύεται να βγάλει νόημα. Όσο επιμένει όμως βελτιώνει τη μεταφραστική της δεινότητα και καταφέρνει να καταλαβαίνει όλο και περισσότερα. Γιατί όμως όλα αυτά; Οι επιγραφές οδηγούν σε μυστικούς χώρους, κρυφά αντικείμενα και ανάλογες ανταμοιβές για τους παρατηρητικούς και επίμονους. Δεν έρχονται τα πάνω κάτω, η εξερεύνηση δεν αποτελεί ξαφνικά τη βασικότερη δραστηριότητα της Lara. Τουλάχιστον είναι δυνατή αυτή τη φορά όμως, οπότε ο ρυθμός του παιχνιδιού, όταν τελικά κυκλοφορήσει, μπορεί να αποδειχθεί τελείως διαφορετικός σε παίκτες με εξίσου διαφορετική νοοτροπία στην προσέγγιση ενός παιχνιδιού.
Τελικά βέβαια η Lara δραπέτευσε, αν και σχεδόν την πήραν μαζί τους τα ερμητικά νερά που προέκυψαν ξαφνικά. Τουλάχιστον βρήκε μια μυστηριώδη σφραγίδα. Σε τι να χρησιμεύει αυτή άραγε;
Μακάρι να αξίζει περισσότερο αυτή τη φορά το καινούριο Tomb Raider.
Για εμας που θα το παρουμε PC η PS4 ειναι για το 2016 οποτε αργει ακομα
Καλό φαινεται!!