Σ’ έναν κόσμο όπου τα πάντα τριγυρνούν γύρω από σειρές και ήρωες της Disney, διάφορων Anime ή των Pokemon, πολλές φορές ξεχνάμε ότι υπάρχουν ιστορικά franchises που συνεχίζουν να υφίστανται σαν πετυχημένες (παιδικές) σειρές. Τα Στρουμφάκια πάντα κατάφερναν να μονοπωλούν το ενδιαφέρον μικρών και μεγάλων από το μακρινό 1958 έως και σήμερα μέσω όλων των γνωστών τρόπων διασκέδασης. Σινεμά, κόμικ, τηλεόραση, merchandise και φυσικά βιντεοπαιχνίδια, οι αγαπημένοι μπλε ήρωες και ο κακός Δρακουμέλ έχουν περάσει από παντού, αφήνοντας συχνά πυκνά το πετυχημένο τους στίγμα.
Η Microids είχε ήδη κάνει κάποια θετικά βήματα με το προπέρσινο The Smurfs: Mission Vileaf και φέτος αποφάσισε να επιστρέψει με την δεύτερη περιπέτεια των Στρουμφακιων υπό την αιγίδα Γαλλικής εταιρείας βιντεοπαιχνιδιών. To νέο The Smurfs 2: The Prisoner of the Green Stone αφηγείται την ιστορία των τεσσάρων Στρουμφακιων που εισβάλλουν στο σπίτι του βασικού αντιπάλου τους, του Δρακουμέλ, για μια μυστική αποστολή που περιλαμβάνει μία μυστηριώδη μαγική πέτρα. Δυστυχώς, τα πράγματα εκτροχιάζονται, η πέτρα εξαπολύει μία ανεξέλεγκτη ενέργεια παντού και τα πράγματα παίρνουν γρήγορα μία άσχημη τροπή με μπόλικους νέους εχθρούς να κάνουν την εμφάνισή τους. Η καινούργια αυτή απειλή ωθεί τους άλλοτε άσπονδους εχθρούς να ενώσουν τις δυνάμεις τους, με αποτέλεσμα να βλέπουμε τον Δρακουμέλ να ανοίγει πύλες και να συνεργάζεται με τα Στρουμφάκια σε μία ιδιαίτερη στιγμή. Χωρίς να μιλάμε για μία αξέχαστη ιστορία, θεωρούμε ότι το σενάριο πατάει κάποια βασικά κουμπάκια που θα ικανοποιήσει τους fans και σίγουρα θα κρατήσει το ενδιαφέρον των μικρών φίλων. Οι διάλογοι και το χιούμορ κινούνται σε ικανοποιητικά επίπεδα για gamers που ψάχνονται για μία ανάλαφρη περιπέτεια που ακολουθεί το ύφος της ιστορικής αυτής σειράς και θα λέγαμε ότι εύκολα μπορεί να προσμετρηθεί στις θετικές στιγμές για το franchise, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά το lore.
Ομολογούμε ότι περιμέναμε ότι το The Smurfs 2 - The Prisoner of the Green Stone θα παρουσίαζε μία από τα ίδια με την προηγουμένη κυκλοφορία και ίσως να επένδυε σε κάτι παραπάνω από την δυσκολία που υπήρχε, ώστε να ολοκληρωθούν όλα τα collectibles. Οι developers τελικά αποφάσισαν να αλλάξουν αρκετά πράγματα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι χάθηκε ο χαρακτήρας του 3D platformer, αν και φέτος στηρίζεται περισσότερο από ποτέ στο shooting. To SmurfoMix χρησιμεύει ως πυροβόλο όπλο, το οποίο μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ώστε να καταστρέψουμε τα θραύσματα της πράσινης πέτρας και φυσικά τους εχθρούς μας. Οι τελευταίοι εμφανίζονται ξανά και ξανά στον εκάστοτε κόσμο στον οποίο βρισκόμαστε και προσφέρουν μία πολύ πιο γρήγορη αλλά και αγχωτική δράση, μέσα στα πλαίσια μίας κλασικής αρένας. Αυτός είναι ίσως και ο πυρήνας διαφωνίας με όσους θα προτιμήσουν το The Smurfs 2 ή τον προκάτοχό του, γιατί πλέον η δυσκολία του προπέρσινου platfmorning μεταφέρεται στις ικανότητες των παικτών στις μάχες. Το καλό της υπόθεσης είναι ότι υπάρχουν τρία διαφορετικά επίπεδα δυσκολίας, τα οποία όντως παρουσιάζουν μία εμπειρία με διαφορετικές απαιτήσεις και προκλήσεις.
Οι δυνατότητες του SmurfoMix μπορούν να αναβαθμιστούν και να επεκταθούν, ξεκλειδώνοντας ειδικές επιθέσεις. Γενικότερα το εν λόγω όπλο αποτελεί την καρδιά του παιχνιδιού, αφού μπορούμε π.χ. να δημιουργούμε νέα μονοπάτια, να πετάμε ένα είδος γλίτσας για να δυσκολέψουμε τους εχθρούς μας ή να εξαπολύουμε ειδικά projectiles που θα καταστρέψουν συγκεκριμένα εμπόδια. Το βασικό πρόβλημα του The Smurfs 2: The Prisoner of the Green Stone κάνει την εμφάνισή του σε αυτό το σημείο, μιας και οι περισσότερες ειδικές ικανότητες ξεκλειδώνουν σχετικά γρήγορα και σε συνδυασμό με την πολύ πιο περιορισμένη εξερεύνηση των collectibles, οι έμπειροι χρήστες θα χάσουν πιο άμεσα το ενδιαφέρον τους. Εννοείται ότι και σε αυτή την κυκλοφορία υπάρχουν λόγοι ώστε να ψάξει κάποιος το περιβάλλον και να βρει κάποια πράγματα για να αναβαθμιστούν συγκεκριμένες ικανότητες, δυστυχώς όμως οι developers έριξαν κατά μεγάλο βαθμό τον αριθμό των collectibles, χωρίς να έχουν βρει έναν τρόπο ώστε να το αντικαταστήσουν επάξια μέσω άλλων μηχανισμών. Σε συνδυασμό με το γεγονός ότι πολλές από τις ειδικές δυνάμεις του εκάστοτε ήρωα ξεκλειδώνουν σχετικά εύκολα και γρήγορα, στο τέλος νιώθαμε ότι μείναμε να πορευόμαστε με το σύστημα μάχης του παιχνιδιού. Κάτι που για άλλα παιχνίδια ενδεχομένως να μην αποτελεί πρόβλημα, στη φετινή περιπέτεια των Στρουμφακιων το κάνει να μοιάζει λιγότερο ενδιαφέρον συγκριτικά με τον προκάτοχό του.
Παρόμοια θέματα ισορροπιών διακρίναμε και στους διάφορους κόσμους, οι οποίοι οπτικά ήταν πολύ όμορφοι και όντως διαφοροποιείται ο ένας από τον άλλον, σ’ ό,τι αφορά την δομή τους όμως, δεν προσφέρουν αρκετά ώστε να νιώθουμε αυτόν τον ενθουσιασμό πριν από μία νέα μάχη. Από την άλλη υπάρχει ένα πολύ ωραίο co-op mode το οποίο μπορεί να μη προσφέρει τη δυνατότητα στους παίκτες να χειρίζονται από ένα στρουμφάκι ο καθένας, αλλά ο δεύτερος παίκτης κατέχει παρ’ όλα αυτά έναν σημαντικό ρόλο. Ο συμπαίκτης μπαίνει στον ρόλο ενός είδους ρομπότ που έχει δυνατότητες επίθεσης μέσω projectiles, ενώ μπορεί να χρησιμοποιήσει και δυνατότητες του SmurfoMix! Aυτό μας άρεσε γιατί δεν λογίζεται ως φτωχός συγγενής ο δεύτερος παίκτης και ας πρόκειται για συνοδευτικό χαρακτήρα, ενώ θεωρούμε ότι προσφέρει μία θετική προσπάθεια στο χώρο του συνεργατικού παιχνιδιού το οποίο θα διασκεδάσει μικρούς και μεγάλους.
Σχετικά με τα καθαρά τεχνικά στοιχεία του τίτλου, το παιχνίδι μπορεί να ολοκληρωθεί σε λιγότερο από δέκα ώρες και λόγω της έλλειψης ενός πιο βαθυστόχαστου συστήματος collectibles, ο μοναδικός τρόπος για να επεκταθεί η διάρκεια είναι δοκιμαστούν τα δυσκολότερα επίπεδα δυσκολίας. Στο Nintendo Switch το παιχνίδι έτρεχε ικανοποιητικά είτε σε docked είτε σε handheld mode, αν και υπάρχει μία θολούρα στα textures εν κινήσει, ενώ διακρίναμε ένα stuttering ειδικά στα cutscenes το οποίο μας φάνηκε περίεργο. Το βασικό soundtrack, οι ήχοι και τα voice-overs δεν καταφέρνουν να ενθουσιάσουν, σε αντίθεση με τα πλούσια χρώματα και το γενικότερο ύφος του art style του παιχνιδιού που δε γίνεται να μη μιλήσει στις καρδιές όσων αγαπούν τα Στρουμφάκια. Ο συνδυασμός φαντασία και ισορροπία σ’ ό, τι αφορά τον καλλιτεχνικό τομέα πέτυχε, σε αντίθεση με άλλους τομείς όπου προαναφέραμε ότι υπάρχουν πετυχημένα και λιγότερα πετυχημένα σημεία προσέγγισης. Oμολογούμε ότι στην αρχή μας φάνηκε λίγο περίεργη η αλλαγή της παλέτας των χρωμάτων συγκριτικά με το The Smurfs: Mission Vileaf όπου το κόκκινο, το μπλε και το πράσινο δίνανε μία διαφορετική ζωντάνια. Φέτος η καλλιτεχνική προσέγγιση εστίασε και σε αποχρώσεις του τιρκουάζ ή του μοβ, με αποτέλεσμα να δείχνουν κάποια σημεία λιγότερο ζωντανά με αυτά που είδαμε πρόπερσι. Από την άλλη όμως, αυτή η επιλογή ταίριαξε με την ιστορία και την γενικότερη αίσθηση που μας έδινε η τοποθεσία, οι εχθροί και το σενάριο γενικότερα, με αποτέλεσμα να βοηθάει την κατάσταση ώστε να ξεχωρίσουν τα δύο The Smurfs games μεταξύ τους και να παραμείνει η φετινή κυκλοφορία το ίδιο όμορφη με τον προκάτοχό της, απλώς με διαφορετικές πινελιές.
Το The Smurfs 2: The Prisoner of the Green Stone προσπάθησε να αλλάξει αρκετά πράγματα συγκριτικά με τον προκάτοχό του, αλλά σε κάποια σημεία οι ιθύνοντες βιάστηκαν και ξέχασαν κάποια θετικά στοιχεία του πρώτου τίτλου. Ο κόσμος και το gameplay του sequel της περιπέτειας της Microids σίγουρα μπορούν να ικανοποιήσουν και να διασκεδάσουν για ένα καλό δεκάωρο, αλλά σε μία περαιτέρω ανάλυση θεωρούμε ότι γι’ άλλη μία χρονιά μένει στα επίπεδα του “ικανοποιητικού” και “συμπαθητικού”. Ο χώρος του 3D platforming χρειάζεται ένα franchise σαν τα Στρουμφάκια, πόσω μάλλον όταν υπάρχουν και έξυπνες ιδέες που μπορούν να ανεβάσουν την ταχύτητα και να αλλάξουν το gameplay ριζικά, όπως στην περίπτωση του SmurfoMix. Χρειάζεται όμως περισσότερη ισορροπία στο ξεκλείδωμα των δυνάμεων, μία πιο πλούσια αναζήτηση από collectibles και μία ανώτερη δομή στον τεχνικό σχεδιασμό των επιπέδων και των εχθρών, ώστε να μπορέσουν τα The Smurfs σαν franchise να κάνουν το βήμα παραπάνω και να ξεχωρίσουν όπως οι ανταγωνιστές τους που βρίσκονται στα χέρια πιο έμπειρων studios. Το The Smurfs 2 - The Prisoner of the Green Stone παραμένει πάντως ένα διασκεδαστικό project για μικρούς και μεγάλους, με το co-op mode να φαντάζει σαν μία ωραία εναλλακτική για τις φετινές γιορτές σε φιλικά ή οικογενειακά πλαίσια.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity