Υπάρχει αγάπη για τον κινηματογράφο σε αυτή την ταινία. Με έναν τρόπο που, πιθανότατα, ο μέσος θεατής δεν πρόκειται να αντιληφθεί. Αλλά αυτό δεν πρόκειται να τον κάνει να απολαύσει λιγότερο τούτη την επιστροφή του franchise του «Mad Max», 30 χρόνια μετά την «Απόδραση από το Βασίλειο του Κεραυνού». Σκηνοθετώντας κάτι σαν εκσυγχρονισμένο mash-up των δύο τελευταίων φιλμ της original τριλογίας, ο Τζορτζ Μίλερ επιστρέφει σε αυτό το δικό του φιλμικό σύμπαν που φαντάζεται το μέλλον δίχως ικανές ποσότητες καυσίμων ή νερού για να επιζήσει το ανθρώπινο είδος, το οποίο ούτως ή άλλως βιώνει την post-apocalyptic εξαθλίωση μιας στέρφας γης, με μεταλλαγμένους από τα πυρηνικά θνητούς - «ζωντανούς νεκρούς», εκ των οποίων οι πολεμιστές ονειρεύονται τον θάνατο ως λύτρωση της ψυχής και «εισιτήριο» για τη μυθική Βαλχάλα.
Από τις πρώτες του εικόνες, ο «Δρόμος της Οργής» συστήνεται περήφανα ως ένα είδος «φόρου τιμής» σε κολοσσούς παραγωγών του… βωβού κινηματογράφου! Η ταχύτητα των frames είναι σχεδόν λανθασμένη, όπως στα χρόνια των πρώτων δειγμάτων της τέχνης του σινεμά, ενώ στα πιο μεγαλοπρεπή πλάνα που απεικονίζουν τη Citadel, την κοινωνία της οποίας ηγείται με σχεδόν αλληγορικά απολυταρχικό τρόπο ο Ιμόρταν Τζο, οι αναφορές σε ιστορικές ταινίες του Γκρίφιθ, του ΝτεΜιλ και του Λανγκ (που οι φανατικοί κινηματογραφόφιλοι σίγουρα θα εντοπίσουν δίχως να κάνω «spoiler» με τίτλους) πραγματικά σε κάνουν να σαστίζεις από τον θαυμασμό!
Οι ελάχιστοι διάλογοι μεταξύ των ηρώων του «Δρόμου της Οργής» ταυτίζουν ακόμη καλύτερα αυτή την προσέγγιση του Μίλερ με το παρελθόν του βωβού, φιλμική περίοδο κατά τη διάρκεια της οποίας ο κινηματογράφος βασιζόταν σε κλίμακες μεγέθους που επέτρεπαν να παρουσιάζονται στη μεγάλη οθόνη θεάματα «larger than life», μα και τόσο ρεαλιστικά ταυτόχρονα. Η ελάχιστη χρήση των οπτικών εφέ εδώ, με απαιτητικότατες σκηνές δράσης και λήψεις… τρελής έμπνευσης, χαρακτηρίζει ξανά τις προθέσεις του Μίλερ, που τοποθετεί τον θεατή στη θέση του «συνοδηγού» αυτής της σχεδόν διαρκώς εν κινήσει ταινίας, η οποία συγγενεύει ακόμη και με το γουέστερν (!), αφής στιγμής ξεκινήσουν οι καταδιώξεις στην έρημο της Ναμίμπια (που δεν θα ξεχωρίζεις από τα αμερικανικά Canyons). Το «Stagecoach» (1939) του Φορντ μοιάζει να φρεσκάρεται με ένα τόσο αναρχικό θράσος και μια διάθεση μεγαλοστομίας που δεν γνωρίζει μη επιτρεπτά σύνορα στην εικονογράφηση.
Δράση, θέαμα και εικαστική αρτιότητα, όλα μαζί αγγίζουν πρωτόγνωρα επίπεδα για το βλέμμα ακόμη και του πιο κατάλληλα προετοιμασμένου θεατή, η φιλμοφιλία δεν φρενάρει ποτέ (το όχημα… «σκαντζόχοιρος» που έχει τις βάσεις του σε ένα άλλο κλασικό τροχοφόρο από το αυστραλέζικο σινεμά και το «The Cars That Ate Paris» που γύρισε το 1974 ο συμπατριώτης του Μίλερ, Πίτερ Γουίαρ, είναι από τα πλέον αγαπημένα μου κλεισίματα του ματιού εδώ), οι πολιτικοκοινωνικές αναφορές βρίσκουν τους στόχους μιας απαισιόδοξης παραβολής για το μέλλον της ανθρωπότητας και η εκκεντρικότητα… δεν χαρίζει κάστανα στον τομέα του γκροτέσκου ή του αιματηρού. Γενικότερα, με λόγια απλά, αυτό που θα παρακολουθήσεις να εξελίσσεται μπροστά στα μάτια σου είναι για προσκύνημα.
Όχι ότι… οργίζεσαι, αλλά το «Mad Max: Ο Δρόμος της Οργής» δεν έχει ένα στιβαρό σενάριο ή μια ιστορία που θα σε συγκινήσει. Η εικόνα του και η όλη κατασκευή τού φιλμ αποτελούν τα βασικά ατού, που αρκούν για να χαρακτηρίσεις την ταινία ως πραγματική εμπειρία. Ίσως το πράγμα να βαραίνει λίγο πιο αδικαιολόγητα στον χειρισμό του ομώνυμου ήρωα, ο οποίος δεν αποτελεί την κινητήρια δύναμη της πλοκής, παραδίδοντας το τιμόνι στον χαρακτήρα της Φιουριόζα (Θέρον), που μετατρέπεται σε κανονική πρωταγωνίστρια! Απόπειρα αναβίωσης ενός iconic ήρωα του σινεμά του φανταστικού, στην οποία τον βλέπουμε να γίνεται ελαφρώς… του πεταματού; Παράδοξο και άστοχο, ειλικρινά. Ή τρελό. Ταιριάζει καλύτερα έτσι…
ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;
Ένα από αυτά τα έργα που αξίζουν τον χαρακτηρισμό τού «δεν ξανάγινε»! Ακόμη κι αν δεν ανήκει στο είδος του σινεμά που μπορεί να σε προσελκύσει ή να σε πείσει να… «μπεις», είναι αδύνατο να μην παραδοθείς στο θέαμα που θα αντικρίσεις, ακόμη και μονάχα για το αισθητικό του μέρος. Ενίοτε πιο «βρώμικο» και τολμηρό από το συνηθισμένα αρεστό για το mainstream κοινό, μπορεί να ιδωθεί από μερίδα του κοινού και ως «πυροτέχνημα» ή μια κούφια αν και εντυπωσιακότατη κατασκευή. Το γεγονός ότι ανατρέπει τη μέχρι σήμερα υπεροχή του δεύτερου «Mad Max», όμως, θα γίνει σεβαστό από την πλειοψηφία.
Tου Ηλία Φραγκούλη, σε συνεργασία με το freecinema.gr
Βρείτε το freecinema.gr στο facebook
Η ταινία αυτή είναι reboot της σειράς, ή sequel των ταινιών με τον Mel Gibson?
Πολυ χαιρομαι που βγηκε καλη (ολος ο ξενος τυπος την εχει εκθειασει). Ακομη πιο πολυ χαιρομαι για τον George Miller που ειναι ενας πολυ υποτιμημενος σκηνοθετης. Ελπιζω να τα παει καλα και σε εισπραξεις
θα πάω να το δω την άλλη βδομάδα.μόνο και μόνο από το trailer δείχνει ότι δεν χάνεται αυτή η ταινία.
Ρε παιδιά ελάτε...παραδεχτείτε το....πλάκα μας κάνετε, έτσι δεν είναι; Δεν είναι ο Ηλίας Φραγκούλης ο συντάκτης αυτού του κειμένου...Δεν γίνεται 2ο σερί 9άρι!!!!Φέρτε πίσω τον αληθινό Ηλία!!! Νομίζω πως πρόκειται για ΕΠΟΣ....Ακούς Παπαπαύλου; Αυτό είναι έπος όχι κάτι άλλα στο γουόλ σου...με το παραμικρό έπος χαχαχαχα :D
Οταν ειδα το τρεηλερ πριν παρακολουθησω το μετριοτατο Avengers 2 δεν ειδα κατι τρομερο.Μου ηρθε λιγο σαν να εχουν κανει ταινια το Rage και ειμαι σιγουρος οτι θα είναι μια ακομα χαζοαμερικανια με ολη τη σημασια της λεξης με ανουσιες σκηνες πανικου και χωρις κανενα νοημα απλα για να χορτασει το ματι. Μετα απο δυο σερι απογοητευσεις (fast'n'furious7 & avengers) δεν την ξαναπαταω, σπιτι, τορρεντ, και αγιος ο θεος.
Παιδιά η ταινία δεν υπάρχει! Η καλυτερότερη action ταινία μέχρι στιγμής για το 2015!
Πραγματικά ταινία από το πουθενά!
Η μόνη αιτία που ήθελα να την δω, ήταν απλά σαν φόρο τιμής στα παλιά Mad Max. Από το πρώτο όμως λεπτό σε καθηλώνει και δεν καταλαβαίνεις για πότε περνά η ώρα και τελειώνει.
Απίστευτη από κάθε έννοια! Να την δείτε, χθές κιόλας!
Εύκολο 10/10! (Δανειστείτε λεφτά αν δεν έχετε να πάτε σινεμά! Μην την χάσετε!)
Ε ρε τι εχει να γινει.....MAD MAX λεμε !!
Μόλις γύρισα από τον κινηματογράφο.Είχα να πάω από τους Αναλώσιμους 2 και πέρασα πολύ ωραία.Αν σας αρέσουν οι ταινίες δράσεις και γουστάρετε τον ήχο θα περάσετε τέλεια.Πολύ καλή η Σαρλιζ στην ουσία αυτή είναι η πρωταγωνίστρια,μου άρεσε που τις έδωσαν αρκετό χρόνο στην ταινία.Πολύ φαντασία γενικότερα στην ταινία,ξεφεύγει λίγο από τον "ρεαλισμό" των ταινιών με τον Mel gibson αλλά στις μέρες μας και λόγο τον εφέ δεν περίμενα να μην ξεφύγουν.Πιστεύω θα αρέσει στους λάτρες των muscle cars και σε αυτούς που τους αρέσουν οι βίαιες ταινίες.
Πάρα πολύ καλή!! Την ξαναέβλεπα εύκολα!
Αρχικά να πω ότι δεν έχω δει την παλιά τριλογία, κάτι που σκοπεύω να κάνω τώρα. Ως απάντηση σε ερώτηση πιο πάνω, όχι δεν είναι ακριβώς sequel, ούτε remake (το έψαξα λίγο). Είναι σαν τις ταινίες του James Bond ένα πράγμα, μπορείς να την δεις χωρίς να έχεις δει τις προηγούμενες, η ταινία είναι τελείως standalone και εξηγεί ακριβώς ότι χρειάζεσαι να ξέρεις για να την απολαύσεις.
Οπτικά η ταινία είναι πανέμορφη, έχει πάρα πολλές όμορφες εικόνες και φωτογραφία. Το γεγονός ότι στο μεγαλύτερο μέρος βλέπεις ένα car chase σε μια έρημο δεν σε κουράζει καθόλου. Όσον αφορά τον κόσμο, μου άρεσε πολύ που χωρίς να σου εξηγήσει με λόγια σου εισαγάγει ότι χρειάζεται να ξέρεις για τον κόσμο και σε βοηθάει με τους χαρακτήρες να φανταστείς τι έχει προηγηθεί και πως λειτουργεί αυτός ο κόσμος.
Οι ερμηνείες ήταν πολύ καλές, και γενικά οι χαρακτήρες που παρουσιάζονται είναι όλοι πολύ ενδιαφέροντες. Ειδικά ο Immortan Joe και στη συνέχεια Furiosa και Max.
Επίσης πολύ ωραίο soundtrack.
best action movie των τελευταίων 5-6 ετών.
Πολύ καλή. Η δράση δε σταματάει. Αξίζει τα λεφτά για σινεμά.
Απλά απολαυστικό, ίσως η ταινία με τη πιο μακρά σε διάρκεια σκηνή δράσης που έχω δει....Όμως, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ MAD MAX, είναι απίστευτο πόσο δευτερότριτος είναι ο ρόλος του mad max στη ταινία, κανένα μα κανένα ενδιαφέρον για το χαρακτήρα του(μόνο κάτι φλασιές τρώει και βλέπει ένα κοριτσάκι και πλακώνεται και με ένα τύπο για να το παίξει και λίγο ήρωας και πολύ μας είναι...)
Ειδα και εγω την ταινια και ψιλοαπογοητευτηκα,γαλουχημένος με τα 3 πρωτα,περιμενα κατι ποιοτικοτερο ,η δραση βεβαια ειναι ασταματητη αλλα περαν τουτου ,οι χαρακτηρες αδιαφοροι με πολλα κενα το σεναριο,και πολλες φορες αχρειαστη η τοση βια.7/10 απο εμενα.
Η ταινια ουσιαστικα θα επρεπε να λεγετε MAD FURIOSA...η σαρλιζ παιζει μεγαλη μπαλα.παιρνει τη ταινια ολη πανω της
ο hardy....bane και παλι bane....
γενικα πολυ καλη ταινια...9/10...η ταινια ουσιαστικα απο το πρωτο λεπτο μεχρι και το τελος ειναι μια ενιαια σκηνη δρασης.
οσο για την VALHALA που μας τα επρηξαν σε ολη την ταινια ευχομαι τα φαντασματα του ragnar και του Loki να σας στοιχειωνουν για μια ζωη
Το Mad Max για μένα ήταν χορταστικότατο ως προς το θέαμα, σκέτη καλοκαιρινή blockbuster-ιά, αλλά είχε θεματάκια με το σενάριο. Ο Tom Hardy στο ρόλο του Mad Max μου άρεσε με το στυλ του (λιγομίλητος, σοβαρός, επαγγελματίας στρατιώτης, κλπ), αλλά είναι μεγάλο foul που έμεινε στην άκρη λόγω της Charlize Theron (aka Furiosa), αν και ομολογουμένως η κοπέλα τα σπάει. Ο πρωταγωνιστής Max ενώ θα μπορούσε να θερίσει σε action σκηνές, στην πιο badass στιγμή του η σκηνή δεν διαδραματίστηκε στην κάμερα (αναφέρομαι εκεί που πήγε να ανατινάξει μόνος του ένα εχθρικό tank). Anyway, ελπίζω να δούμε σύντομα συνέχεια, αλλά με καλύτερο σενάριο, χωρίς τρύπες.
Αναρωτιέμαι ολοι εσεις που σχολιάζετε, τις παλιες ταινίες τις έχετε δει? Γιατί badass με την έννοια που τον περιγράφετε ο Max δεν ήταν ποτέ. Σε κάθε ταινία δαρμένος φεύγει. Ο τύπος είναι ο ορισμός του survivalist, αλλά όχι φάση Ράμπο, τους θέρισα όλους και επέζησα.
Επίσης σιγά τα τρομερά σενάρια που είχαν. Αφορμές για αδρεναλίνη ήταν και τίποτα παραπάνω. Μόνο το 3ο μέρος πήγαν να χώσουν ένα πιο υποτυπώδες σενάριο και είδαμε τι μαπα βγήκε.
Το ειδα χθες και πραγματικα ηταν εντυπωσιακη . Βεβαια εκανα τον κοπο να δω τα 3 πρωτα και η γευση που μου αφησε εξαιρετικη !!!