- Είπες στον πατέρα σου να σου πάρει υπολογιστή, αλλά από ότι βλέπω τον έκανες Atari. Ήταν που του έλεγες ότι θα μάθαινες προγραμματισμό.
Ατάκα Ελληνίδας μάνας τη δεκαετία του ’80. Το Atari- δεν είχε και δεν της χρειαζόταν να έχει γνώση ότι υπήρχαν διαφορετικά μοντέλα- ήταν συνώνυμο των video games τότε, όπως ακριβώς σήμερα, που για όσους κατέχουν επιφανειακά το «σπορ», τα πάντα είναι PlayStation. Η φήμη της έμεινε γιατί η Atari ανήκει στο club των εταιρειών που δεν ήταν πότε αυτό που λέμε περαστικές από τον χώρο. Με την επωνυμία της κυκλοφόρησαν δεκάδες παιχνίδια τα οποία μεγάλωσαν γενιές και γενιές gamers, ενώ συνεχίζουν να εμπνέουν, αποτελώντας τη βάση για μοντέρνες παραγωγές.
Ένα από αυτά είναι το Yars Rising, πνευματικός διάδοχος του Yars Revenge, ενός από τα κορυφαία παιχνίδια του Atari 2600, δημιουργημένο πριν από 42 χρόνια, το 1982, από τον Howard Scott Warshaw. Τότε, ένα εξωγήινο Yar έδινε μάχη ενάντια στον μεγαλύτερο εχθρό του, το Qotile. Δανειζόμενο στοιχεία από το gameplay του και την ιστορία, το Yars Rising τοποθετεί σε πρωταγωνιστικό ρόλο την Emi Kimura, μια hacker που προσλαμβάνεται από έναν μυστηριώδη εργοδότη για να διεισδύσει στη μυστηριώδη εταιρεία QoTech. Για να κατορθώσει να φέρει εις πέρας την αποστολή θα χρησιμοποιήσει μια σειρά από δυνάμεις, όπλα και ικανότητες και τελικά θα βρεθεί αντιμέτωπη με μια διαγαλαξιακή συνομωσία.
To gameplay βασίζεται σε τέσσερις πυλώνες. Δράση τύπου run and gun, εξερεύνηση, stealth και hacking. Για να μιλήσουμε ακριβώς με τη γλώσσα των gamers, ο τίτλος συνδυάζει στοιχεία από τις σειρές Metroid και Castlevania και το τελικό αποτέλεσμα είναι μια κατά βάση χαλαρωτική εμπειρία η οποία υπόσχεται αρκετές ώρες διασκέδασης. Δίχως να ταλαιπωρεί ιδιαίτερα τον παίκτη. H Emi ξεκινάει με τα χέρια σχεδόν άδεια, ας μας επιτραπεί η έκφραση, και όσο προχωράει, τόσο ανταμείβεται. Ο χαρακτήρας «χτίζεται» σταδιακά, έτσι ώστε να έχει πάντα τα κατάλληλα εφόδια τη στιγμή που τα απαιτεί η περίσταση. Αρκετοί, διαφορετικοί τύπου εχθρών θα προσπαθήσουν να φράξουν τον δρόμο της πρωταγωνίστριας, με τους περισσότερους όμως να ακολουθούν αποκλειστικά ένα συγκεκριμένο μοτίβο κίνησης, κάτι που από ένα σημείο και μετά καθιστά την αντιμετώπισή τους απλά μια διαδικασία διεκπεραίωσης. Πάντως, σε κάθε περίπτωση, τα πυρά τους, αλλά και η επαφή θα προκαλέσουν στην Emi ζημιά, την οποία θα «πληρώσει» με health points, όχι ιδιαίτερα δύσκολο να αναπληρωθούν. Εύκολα θα βρει επίσης σφαίρες ενέργειας για να αναπληρώσει τα πυρομαχικά συγκεκριμένων όπλων και η χρήση τους με στρατηγική προσέγγιση θα της δώσει το απαραίτητο σκαλοπάτι για να βγαίνει αλώβητη από πολλές καταστάσεις.
Η θωράκιση με επιπλέον δυνάμεις είναι εφικτή μέσω των biohacks, τα οποία είναι διάσπαρτα σε σημεία του μάλλον μινιμαλιστικού χάρτη. Υπάρχουν 45 από αυτά και λειτουργούν με τρόπο που ενισχύουν τις υπάρχουσες ικανότητες της Emi στις μάχες, τις μετακινήσεις, το hacking, ενώ υπάρχει και κατηγορία «γενικού ενδιαφέροντος». Προφανώς δεν είναι δυνατό να είναι ενεργοποιημένα τα πάντα ταυτόχρονα. Το καθένα αντιπροσωπεύεται από ένα διαφορετικό σχήμα αποτελούμενο από μικρά τετράγωνα, που θυμίζουν έντονα το Tetris και τους κλώνους του και θα πρέπει να ταιριάξουν μεταξύ τους σε περιορισμένο χώρο. Εδώ είναι που αρχίζει η κατανάλωση φαιάς ουσίας ώστε να βρεθεί όχι μόνο ο κατάλληλος συνδυασμός, αυτός που αναβαθμίζει στο μέγιστο τις ικανότητες της Emi, αλλά και να χωρέσουν όλα στο ταμπλό.
Μιλήσαμε για biohacks, πως όμως τα αποκτάει κανείς; Πρώτα απ’ όλα είναι ένα σημείο που η εξερεύνηση ανταμείβει. Δεύτερον, σε πολλά σημεία, όπως για να ανοίξει πόρτες, η κυρία Kimura πρέπει να θυμηθεί ότι πάνω απ’ όλα είναι hacker και να εξασκήσει την τέχνη της. Τότε, η δράση μεταφέρεται σε ένα διαφορετικό περιβάλλον που θυμίζει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο την ιστορία της Atari, με διαστημόπλοια που πρέπει να βρουν τρόπο να πλήξουν τον στόχο, αποφεύγοντας τα αντίπαλα πυρά ή παγίδες. Η ποικιλία αυτών που η WayForward δεν θέλει να αποκαλεί mini games είναι αρκετά μεγάλη, απαιτούν γρήγορη σκέψη, αντανακλαστικά και δεν θα λείψουν οι περιπτώσεις όπου, μετά από αρκετές αποτυχίες, η νίκη θα έρθει κυριολεκτικά πριν μηδενιστεί το αδυσώπητο χρονόμετρο, γεγονός που θα κάνει τον παίκτη για γεμίσει υπερηφάνεια για το επίτευγμά του, όπως στις παλιές καλές εποχές.
Το stealth, όπως προαναφέρθηκε είναι ένα από τα βασικά κομμάτια του gameplay και ακόμα πιο βασικοί είναι οι μηχανισμοί με τους οποίους έχει υλοποιηθεί. Θα χρησιμοποιηθεί σε σημεία που δεν υπάρχει άλλος τρόπος να αποφύγει κανείς του φρουρούς, οι οποίοι δεν διαθέτουν το απαραίτητο επίπεδο νοημοσύνης για να αποτελέσουν σοβαρό εμπόδιο, παρά μόνο αν η Emi βρεθεί πολύ κοντά στο οπτικό τους πεδίο. Αναζητώντας κρυψώνες σε πόρτες, κάτω από πλατφόρμες ή πάνω από το επίπεδο του πατώματος θα περάσετε αλώβητοί από τις ρομποτικές υπάρξεις που δεν υποκύπτουν στα όπλα. Στην εξίσωση των μέτρων ασφαλείας σε κάθε κτίριο προστίθενται μικρής ποικιλίας παγίδες, σημεία που απλά θα κάνετε μια στάση, θα σκεφτείτε πως θα περάσετε από αυτές και θα συνεχίσετε απλά να απολαμβάνετε ένα ξένοιαστο απόγευμα. Ταυτόχρονα, μιας και βρισκόμαστε επί σχετικού θέματος, οτιδήποτε έχει να κάνει με platforming λειτουργεί σωστά, απαιτείται πολύ μικρή εξάσκηση και εκείνο το άλμα ακριβείας από την άκρη του γκρεμού, που πιθανό να σας στοίχιζε τη ζωή, όχι, δεν θα προ(σ)κληθείτε να το πραγματοποιήσετε.
Ένα σημείο που πραγματικά χωλαίνει το Yars Rising είναι το περιβάλλον. Απόλυτα μινιμαλιστικός σχεδιασμός, σε σημείο να νομίζει κανείς ότι κάπου χάθηκε η δημιουργικότητα της ομάδας ανάπτυξης, με πολλές περιοχές να μοιάζουν ως, βαρετά, επαναλαμβανόμενες- με εξαίρεση τους χρωματισμούς. Ευτυχώς υπάρχουν πολλά save points, που όχι μόνο αναπληρώνουν την υγεία της Emi, αλλά δίνουν και την ευκαιρία για άμεση έξοδο από το παιχνίδι δίχως να χαθεί η πρόοδος. Από την άλλη, εξαιρετική ακουστικά η μουσική υπόκρουση, όμως θα θέλαμε να είναι πιο έντονη για να δίνει τον παλμό όταν πρέπει, ενδιαφέροντες οι χαρακτήρες που θα συναντήσει η Emi και προσφέρουν αρκετές πληροφορίες για την ιστορία (με την αφήγηση να ακολουθεί και τη μορφή ενός comic book), ενώ εκεί που θα χρειαστεί να αποδείξετε πως έχετε εμπεδώσει καλά το μάθημα ως τότε, είναι τα boss fights, όλα βγαλμένα από την επιστημονική φαντασία, όμως με πινελιές που παραπέμπουν σε μια πραγματικότητα που ίσως δεν αργήσει να μπει στη ζωή μας. Οι έμπειροι παίκτες ίσως δυσκολευτούν μέχρι να βρουν το μοτίβο επιθέσεων των bosses, όμως κανένας, σε καμία περίπτωση δεν θα κολλήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα και αργά ή γρήγορα θα δει τον ένα μετά τον άλλο, μεγάλο αντίπαλο να πέφτει ηττημένος στο πεδίο της μάχης.
Δεν υπάρχει λόγος να συνοψίσουμε κάτι, ειδικά αν έχετε διαβάσει τα προηγούμενα. Κλείνοντας, το μόνο που θα θέλαμε να πούμε είναι ότι με το Yars Rising είχαμε τη δυνατότητα να κάνουμε τη δουλειά μας ανθρώπινα, δίχως βιασύνες και περιττά χρονοδιαγράμματα, μιας και λάβαμε το review code πάνω από ένα μήνα πριν το λανσάρισμά του. Είχαμε την ευκαιρία να το απολαύσουμε στο Nintendo Switch, χωρίς προβλήματα είτε σε docked, είτε σε handheld mode. Σας ευχόμαστε καλή διασκέδαση, όποια έκδοση και αν προτιμήσετε.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity