Η αλήθεια είναι ότι η Spiders είναι μια από αυτές τις ομάδες που αν είναι ένα πράγμα που μπορεί να πει κανείς για τις χαρακτηρίσει, αυτό είναι η επιμονή. Μετά από μια σειρά οριακά (ή και όχι) αδιάφορων παραγωγών, η ώρα τους στο φως ήρθε πριν από λίγα χρόνια με το GreedFall, ένα RPG που ενώ δεν ανακάλυπτε τον τροχό, τέλος πάντων αποτελούσε μια πολύ αξιόλογη πρόταση, ιδιαίτερα για τους fans της παλιάς BioWare. Όπως είναι λογικό, η επόμενη προσπάθειά τους θα τραβούσε το ενδιαφέρον, και πόσο μάλλον όταν αυτή καταπιάνεται με μια από τις ενδιαφέρουσες περιόδους της ιστορίας. Το Steelrising λοιπόν είναι εδώ, και η Spiders κάνει ίσως το πιο τολμηρό και αισιόδοξο βήμα που έχει κάνει μέχρι στιγμής. Το κατά πόσο αυτό είναι κάτι θετικό ή όχι, μένει να το δούμε παρακάτω.
Αν το δει κανείς εκ των υστέρων, η κυκλοφορία του Steelrising κατά μία έννοια βγάζει νόημα, αφού το «τρενάκι» των Soulslike αποδεικνύεται δημοφιλές, και είναι κάτι που εύκολα κανείς φαντάζεται τους Γάλλους να δοκιμάζουν την τύχη τους. Βγάζοντας λοιπόν τα προφανή από τη μέση, ναι, ο τίτλος ακολουθεί το μοτίβο που καθιέρωσε η From Software και προσπαθεί να δώσει τη δική του εκδοχή στη κλασσική συνταγή. Η αλήθεια είναι πως και η θεματολογία βοηθάει ιδιαίτερα, αφού το Παρίσι κατά την εποχή της Γαλλικής Επανάστασης είναι μια τοποθεσία που ταιριάζει γάντι σε έναν τέτοιο τίτλο. Πόσο μάλλον όταν για χάρη του σεναρίου δημιουργείται ένα εναλλακτικό σύμπαν όπου ο βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΣΤ’ χρησιμοποιεί automatons, ανθρωπόμορφες μηχανές που δε γνωρίζουν πόνο και ακολουθούν πιστά τις εντολές του, για να καταπνίξει την επανάσταση και να τρομοκρατήσει ολόκληρο το Παρίσι. Ο κεντρικός χαρακτήρας είναι η Aegis, ένα automaton που υπακούει μόνο στις διαταγές της βασίλισσας Μαρίας-Αντουανέτας, η οποία και τη στέλνει πίσω στο Παρίσι για να βάλει ένα τέλος σε όλα αυτά.
Δυστυχώς, παρά το ενδιαφέρον που θα μπορούσε να έχει, η ιστορία είναι οριακά αδιάφορη, με χλιαρές ερμηνείες, και τις κλασσικές γαλλικές λέξεις που μπαίνουν «σφήνα» για να δείξουν ότι έχουμε να κάνουμε με Γαλλία, αν και μιλάνε κατά τα άλλα με αγγλική προφορά. Το θετικό είναι ότι το περιβάλλον δένει όμορφα με τη δράση, και οι μηχανές αποτελούν έναν ιδανικό εχθρό για έναν τίτλο σαν κι αυτόν. Όπως αναφέρθηκε και νωρίτερα, το Steelrising είναι ένα Soulslike, ή μάλλον η πρόταση της Spiders πάνω στη γνωστή φόρμουλα. Αυξημένος βαθμός δυσκολίας -αν και θα πρέπει να αναφερθεί ότι έχει γίνει εξαιρετική δουλεία πάνω στην παραμετροποίησή της-, το Anima Matter είναι το αντίστοιχο των souls που κερδίζεται και χρησιμοποιείται για αγορά υλικών ή σαν xp για leveling, τα bonfires λέγονται vestals, και τα περισσότερα στοιχεία gameplay που γνωρίζουμε δίνουν λίγο πολύ το «παρών».
Και ακριβώς στο gameplay είναι που η χτυπάει η καρδιά κάθε Souls και Soulslike που σέβεται τον εαυτό του, και πιο συγκεκριμένα στη μάχη. Εδώ πέρα όσοι είναι ήδη εξοικειωμένοι με την μανιέρα της From θα βρουν πολύ γρήγορα τα πατήματά τους και θα καταφέρουν να αναγνωρίσουν τα μοτίβα των επιθέσεων, τις στιγμές που χρειάζεται dodge, τα ανοίγματα για επίθεση, και γενικότερα το «στήσιμο» του χαρακτήρα γύρω από τον τρόπο παιχνιδιού που θα επιλέξει κανείς. Θα πρέπει να αναφερθεί ότι υπάρχει μια αρκετά μεγάλη ποικιλία σε όπλα, πανοπλίες και εξοπλισμό, αν και δεν είναι περίεργο να βρεθεί ένα όπλο που θα βολέψει και θα μας ακολουθήσει για τη πλειοψηφία του τίτλου, με κάποια βοήθεια από ένα secondary όπλο (πιθανώς ranged). Τα όπλα κάνουν scale με κάποια από τα attributes, και σιγά σιγά αναδύονται τα μοτίβα των χαρακτήρων που μπορούν να δημιουργηθούν, και η αλήθεια είναι πως τα upgrades και οι πόντοι που επενδύονται, αντανακλώνται στη μάχη, αν και ορισμένες φορές λίγο περισσότερο από όσο θα έπρεπε. Η μάχη αυτή καθ’ αυτή δείχνει λιγότερο «δεμένη» και κάπως πιο χαλαρή σε απόκριση από αυτό που θα περίμενε κάποιος. Τα boss fights δυστυχώς δεν είναι ιδιαίτερα ικανοποιητικά, ενώ τις περισσότερες φορές η δράση ίσως είναι λίγο περισσότερο γραμμική από όσο θα έπρεπε. Πιο συγκεκριμένα, ενώ έχουμε να κάνουμε με ξεχωριστά επίπεδα και όχι έναν ανοιχτό κόσμο, το ζητούμενο τις περισσότερες φορές είναι το πως ο χαρακτήρας μπορεί να φτάσει στο επόμενο σημείο, τις περισσότερες φορές χρησιμοποιώντας γρίφους με το περιβάλλον, ή έξυπνα κρυμμένα μονοπάτια.
Κατά τα άλλα, παρά το γεγονός ότι της λείπει αυτή η σβελτάδα και το «δέσιμο», η μάχη είναι ικανοποιητική, αν και περισσότερο «βαριά» απ’ ότι θα περίμενε κανείς από ένα automaton με την χάρη της Aegis. Οι 12-15 ώρες που χρειάζονται για ένα μέσο playthrough αποδεικνύονται αρκετές, και η αλήθεια είναι ότι μετά από την πρώτο τερματισμό, η επιστροφή για τους υπόλοιπους είναι μόνο για όσους θέλουν να δουν όλα τα πιθανά τέλη, αφού κακά τα ψέματα, δεν υπάρχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για να επιστρέψει κανείς. Ο τεχνικός τομέας δε διεκδικεί δάφνες σε καμία περίπτωση, και ενώ το περιβάλλον είναι όμορφα σχεδιασμένο, σε κοντινότερη εξέταση τα γραφικά θα μπορούσαν άνετα να είναι από την περασμένη γενιά συστημάτων, ιδίως όσον αφορά τα πρόσωπα των χαρακτήρων και τα animations. Τα bugs επίσης έκαναν την παρουσία τους αισθητή, αναγκάζοντας την εφαρμογή να κλείσει πάνω από 4-5 φορές στις ώρες που χρειάστηκε για ένα playthough, καθώς και άλλες, αρκετές, αλλά μικρότερης σημασίας ενοχλήσεις.
Σε γενικές γραμμές το Steelrising αν και μια φιλόδοξη προσπάθεια, είναι ένας ακόμα τίτλος που η Spiders θα πρέπει να χρησιμοποιήσει σαν παράδειγμα για να επιστρέψει στον πίνακα του σχεδιασμού και να προσπαθήσει ξανά. Υπάρχουν όμορφες ιδέες και στον πυρήνα του φαίνεται πως το μεράκι είναι εκεί. Ίσως με ένα μεγαλύτερο budget και πολύ περισσότερο polishing τα πράγματα να ήταν καλύτερα; Πιθανότατα. Μέχρι τότε, οι θιασώτες των Souls θα περάσουν κάποιες ευχάριστες ώρες, ενώ όσοι είχαν αποθαρρυνθεί από τα Souls/Elden Ring, ίσως βρουν μια πιο «βατή» και ευχάριστη εμπειρία.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity