Από την εισαγωγική σκηνή που θυμίζει anime -εικαστικά αλλά και σε επίπεδο δράσης- έως τις Βαλκυρίες, τους ιππότες, τη μαγεία και το ρετρό ύφος, το Souldiers φροντίζει να τραβήξει το ενδιαφέρον από πολύ νωρίς. Είναι το πρώτο παιχνίδι της Retro Forge, μιας ανεξάρτητης εταιρείας ανάπτυξης που επέλεξε γνώριμα είδη για το Souldiers: ένα μίγμα Soulslike και Metroidvania σε δύο διαστάσεις. Ο τρόπος με τον οποίο η ιστορία «δένεται» με το gameplay είναι απλός. Στο βασίλειο Zarga, που βρίσκεται σε πόλεμο με το γειτονικό βασίλειο του Dadelm, ο πιστός στρατός του βασιλιά βρίσκεται στις πεδιάδες της χώρας με σκοπό να προστατεύσει το βασίλειο από τους εισβολείς. Ένας από τους κορυφαίους μάγους του Zarga, προτείνει οι στρατιώτες να κινηθούν προς μια υπόγεια σπηλιά προκειμένου να αιφνιδιάσουν τους εχθρούς. Όμως, ο στρατηγός Brigard και οι στρατιώτες του παγιδεύονται στη σπηλιά όταν ένας μεγάλος σεισμός διαλύει τα πάντα και οι στρατιώτες γίνονται θύματα μιας -κατά τα φαινόμενα- τραγικής σύμπτωσης.
Λίγο μετά τον πρόωρο θάνατό τους, μεταφέρονται στον κόσμο του Terragaya και μυστηριώδεις Βαλκυρίες εμφανίζονται να χαρίσουν το δώρο της ζωής στους νεκρούς στρατιώτες, δίνοντάς τους ελπίδα να βγουν από τη σπηλιά, να προστατεύσουν το βασίλειο τους και να ανακαλύψουν τι πραγματικά συνέβη την ημέρα που σκοτώθηκαν. Όταν ο Brigard, ο πρωταγωνιστής του παιχνιδιού, επανέρχεται στη ζωή τότε ο παίκτης επιλέγει μία από τρεις κλάσεις προκειμένου να αντιμετωπίσει όσους κινδύνους βρεθούν στο δρόμο τους. Οι κλάσεις είναι τυπικές: Scout, Archer και Caster. Πρακτικά, ο Scout θα ήταν ένας “warrior” σε άλλα παιχνίδια, οπλισμένος με σπαθί και ασπίδα, ο Archer είναι τοξότης κι ο Caster ένας “wizard”. Κάθε κλάση λειτουργεί με διαφορετικό τρόπο, καθώς ο Scout μπορεί να κάνει αρκετή ζημιά κι είναι ανθεκτικός σε αυτή αλλά δεν έχει καλή εμβέλεια στης επιθέσεις του, ο Archer χτυπάει από μακριά όμως υποφέρει σε κοντινές αναμετρήσεις κι ο Caster πρέπει να υπολογίζει κάθε ξόρκι, κρατώντας αποστάσεις και αποφεύγοντας να δέχεται ζημιά.
Ο παίκτης κάνει την επιλογή κάπως στα τυφλά, βέβαια, αφού δεν παίρνει την ευκαιρία να δοκιμάσει τις κλάσεις για να δει ποια του ταιριάζει και στη διάρκεια του παιχνιδιού δεν υπάρχει η δυνατότητα αλλαγής. Οπότε, διαλέγει βάσει γενικών προτιμήσεων κι ελπίζει να του αρέσει, ειδάλλως θα πρέπει να αφήσει πίσω του το save file και να αρχίσει από το μηδέν. Ένα ωραίο κομμάτι της μάχης, ανεξαρτήτως κλάσης, είναι τα combos. Ο παίκτης έχει στη διάθεσή του τη δυνατότητα να κάνει άλματα, να κάνει dodge, να κάνει light και heavy επιθέσεις με δύο διαφορετικά πλήκτρα όπως και να αμύνεται. Πατώντας το ίδιο πλήκτρο επίθεσης ή συνδυάζοντας τα δύο είδη επιθέσεων, εκτελούνται combos που δίνουν μεγαλύτερη ελευθερία στην προσέγγιση του τρόπου παιχνιδιού για τον καθένα. Για παράδειγμα, ένα από τα πρώτα bosses κινείται διαρκώς στο χώρο. Για παράδειγμα, ως Scout ο παίκτης μπορεί να εξαπολύει δύο heavy επιθέσεις προτού επιστρέψει σε άμυνα ή να κάνει πολλές light επιθέσεις σε συνδυασμό με το άλμα, μάλιστα, παίρνοντας ένα ρίσκο αλλά έχοντας τη δυνατότητα να κάνει μεγαλύτερη ζημιά στον εχθρό. Φυσικά, αυτό ισχύει για όλους τους εχθρούς, αλλά τα bosses είναι οι μάχες όπου τα combos και το σύστημα μάχης γενικότερα ξεχωρίζουν.
Επίσης, κάθε κλάση έχει το δικό της skill tree, στο οποίο ξεκλειδώνονται ικανότητες όταν ο παίκτης αποκτά levels και μαζί τους, πόντους για να ξοδέψει στο skill tree. Πόντοι εμπειρίας για τα levels αποκτώνται σκοτώνοντας εχθρούς, οπότε υπάρχει κίνητρο να μην προσπερνάει εχθρούς και να πολεμάει τους πάντες. Τα skills έχουν πλούσια ποικιλία, προσφέροντας επιπλέον κινήσεις στα combos ή εντελώς νέες ικανότητες που φαίνονται χρήσιμες σε κάθε μάχη, μεγάλη ή μικρή. Για παράδειγμα, ο Scout μπορεί να κάνει ένα Shield Bash ή να περιστρέφεται με το ξίφος μετά από ένα dodge, ο Caster έχει ένα ιπτάμενο βιβλίο που τον συνοδεύει και επιτίθεται σε εχθρούς κι ο Archer μπορεί να ρίχνει δύο βέλη μαζί – μεταξύ πολλών άλλων. Όμως, ένα κομμάτι που χρήζει βελτίωσης είναι ο ρυθμός με τον οποίο αποκτούνται πόντοι για επένδυση στο skill tree, καθώς απαιτούνται τρεις πόντοι (δηλαδή τρία levels) για τα πρώτα skills οπότε η ανάπτυξη έρχεται πολύ αργά. Δεν είναι όλες οι κλάσεις πολύ διασκεδαστικές, ωστόσο. Ο Caster κάνει ξόρκια τα οποία αυτόματα στοχεύουν τον εχθρό, οπότε όταν η οθόνη γεμίζει εχθρούς (καθόλου σπάνιο) ο παίκτης δεν έχει τον πλήρη έλεγχο κι έτσι το ξόρκι μπορεί να καταλήξει σε άλλο στόχο. Από την άλλη, ο Archer στοχεύει σε οκτώ κατευθύνσεις με το τόξο, οπότε δεν είναι εύκολο να έχει πάντα την κατάλληλη γωνία για να σημαδέψει σωστά. Ο Scout είναι σίγουρα η πιο ασφαλής επιλογή για πολλούς λόγους, καθώς με ασπίδα και σπαθί, τα περιθώρια λάθους είναι μικρά αλλά όχι ανύπαρκτα.
Η μάχη μπορεί να γίνει πολύ γρήγορη και χαοτική ή πολύ αργή και μεθοδική, ανάλογα την προσέγγιση του παίκτη. Το πιο φυσικό είναι κάποιος να ξεκινήσει ως μονίμως αμυνόμενος, αφού δεν ξέρει τι θα αντιμετωπίσει και τι κρύβεται στην επόμενη γωνία. Μια στιγμή απερισκεψίας μπορεί να κοστίσει πάρα πολύ σε HP, το οποίο έπειτα αναπληρώνεται είτε μέσω potions είτε μέσω health orbs που μερικές φορές αφήνουν οι νεκροί εχθροί ή βρίσκονται σε σεντούκια. Όπως και να έχει, το HP είναι πολύτιμο και οι τρόποι αναπλήρωσής του δεν είναι άφθονοι. Πέραν του HP, ο παίκτης πρέπει να φροντίζει να μην εξαντλείται το stamina (κάνοντας διαρκώς άμυνα, για παράδειγμα) καθώς αν φτάσει στο 0, θα βρεθεί εκτεθειμένος για λίγα δευτερόλεπτα. Επίσης, τα skills καταναλώνουν mana, κάτι στο οποίο ο Caster βασίζεται αρκετά. Ανεβαίνοντας level, αυξάνονται επίσης τα βασικά στατιστικά, όπως το HP και το Strength, κάτι που ενισχύεται και μέσω αντικειμένων με προσωρινή εφαρμογή (potions) ή μόνιμη (αξεσουάρ). Στην αρχή του παιχνιδιού, προσφέρονται τρία επίπεδα δυσκολίας, τα οποία μπορούν να αλλαχθούν κι εντός παιχνιδιού. Αλλά δεν φαίνεται να αλλάζει κάτι δραστικά, καθώς οι εχθροί έχουν ίδια συμπεριφορά και εμφανίζονται με ίδια συχνότητα. Το παιχνίδι πάσχει από ξαφνική αύξηση δυσκολίας σε πολλά σημεία, κάτι που προκαλεί σκαμπανεβάσματα στην εμπειρία και το ρυθμό, ενώ η δυνατότητα αλλαγής επιπέδου δυσκολίας δε φαίνεται να κάνει τόσο μεγάλη διαφορά.
Είναι συχνό το φαινόμενο ορισμένοι εχθροί να συνδυάζονται με τέτοιο τρόπο που ο παίκτης θα πληρώσει με θάνατο το παραμικρό λάθος, καθώς τα stuns έρχονται από παντού και με 2-3 χτυπήματα -στην καλύτερη- θα… κουνήσει μαντήλι. Εκεί θα πρέπει είτε να συνεχίσει από κάποιο checkpoint είτε να επιστρέψει σε save point, και τα δύο από τα οποία δεν προσφέρονται με ιδανική συχνότητα οπότε αρκετές φορές χρειάστηκε να επαναληφθεί η ίδια ακριβώς διαδρομή, με όλα τα καλά και κακά, προς το σημείο του προηγούμενου θανάτου. Όλες οι επιλογές που έγιναν στο μεταξύ, όπως το ξεκλείδωμα ενός skill, ακυρώνονται και πρέπει να γίνουν ξανά, το οποίο δε βγάζει νόημα. Ένα άλλο κομμάτι που δε βγάζει νόημα και προκαλεί τεράστιο εκνευρισμό, είναι η ακρίβεια της κίνησης. Ίσως είναι παράδοξο να υπάρχει παράπονο για το πόσο ακριβής είναι ένας μηχανισμός, όμως εδώ λειτουργεί με λάθος τρόπο. Στο Souldiers χρησιμοποιείται ο αριστερός αναλογικός μοχλός για την κίνηση του Brigard, χωρίς δυνατότητα χρήσης του d-pad καθώς χρησιμοποιείται για εναλλαγή αντικειμένων. Όμως, ο μοχλός φαίνεται πως λειτουργεί σε πάρα πολύ αυστηρούς άξονες, καθώς με την παραμικρή απόκλιση η εντολή αλλάζει. Τι προβλήματα προκαλεί αυτό; Πάρα πολλά.
Αρχικά, τα save points, τα σεντούκια, οι ανελκυστήρες και άλλα ενεργοποιούνται κάνοντας τον μοχλό επάνω. Προχωρώντας με τον μοχλό δεξιά ή αριστερά, είναι πάρα πολύ εύκολο το δάχτυλο να γλιστρήσει ελάχιστα προς τα πάνω (ούτε χιλιοστό!), όμως το παιχνίδι απευθείας νομίζει ότι ο μοχλός στράφηκε προς τα επάνω κι αναγνωρίζει αυτή την εντολή. Ως αποτέλεσμα, έγινε τέσσερις φορές προσπάθεια να βγει ο χαρακτήρας από ένα ασανσέρ καθώς κάθε παραμικρή κίνηση προς τα δεξιά διαβαζόταν από το παιχνίδι ως «επάνω» κι ο ανελκυστήρας κατέβαζε τον πρωταγωνιστή ξανά κάτω, κάτι που διαρκούσε περίπου 10 δευτερόλεπτα. Χάθηκε σχεδόν ένα λεπτό και αρκετή διάθεση απλά για κάτι τέτοιο – ο μεγαλύτερος εχθρός του Brigard δεν είναι μάγοι, δράκοι και τέρατα αλλά ένα ασανσέρ. Παρομοίως, κατά τύχη ενεργοποιούνταν save points, είσοδοι και άλλα ακριβώς για τους ίδιους λόγους. Στη μάχη, η αλλαγή κατεύθυνσης δε γινόταν πάντα ακριβώς για τους ίδιους λόγους, γιατί το παιχνίδι νόμιζε ότι η εναλλαγή από αριστερά σε δεξιά σήμαινε από αριστερά προς κάτω, επειδή το δεξιά δεν ήταν 100% ακριβές, οπότε ο χαρακτήρας έμεινε στάσιμος με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Θα έπρεπε να υπάρχει μια νεκρή ζώνη που να «συγχωρεί» το γεγονός ότι ένας αναλογικός μοχλός ενδεχομένως να μη λειτουργεί με χειρουργική ακρίβεια όλη την ώρα, οπότε μια τέτοια επιλογή μπορεί να προκαλέσει προβλήματα. Στις περίπου 30 ώρες που διαρκεί ένα playthrough, δεν πρόκειται για ένα αμελητέο πρόβλημα που με λίγη υπομονή ξεπερνιέται, αλλά για κάτι που σταθερά μπλέκεται στα πόδια του παίκτη.
Εξερευνώντας τον κόσμο, ο παίκτης θα βρει διάφορα υλικά που μπορεί να χρησιμοποιήσει για να βελτιώσει τον εξοπλισμό του με τη βοήθεια ορισμένων NPCs που συναντά λίγες ώρες μετά την αρχή του παιχνιδιού. Πέρα από αυτό, θα αποκτήσει μερικά orbs που «δένονται» με κάποιο στοιχείο (φωτιά, ηλεκτρισμός κλπ) και κουνώντας τον δεξιό μοχλό εύκολα εναλλάσσει μεταξύ αυτών. Ορισμένοι εχθροί είναι αδύναμοι σε κάποια στοιχεία ενώ άλλοι τα απορροφούν και θεραπεύονται, οπότε δεν υπάρχει ένα “universal” στοιχείο που κάνει το παιχνίδι εύκολο κι όλα πρέπει να χρησιμοποιούνται στα κατάλληλα σενάρια. Η δομή της κάθε πίστας είναι τυπική ενός 2D Metroidvania, με τον παίκτη να αποκτά αντικείμενα προκειμένου να ξεκλειδώνει διάφορα σημεία του χάρτη προτού προχωρήσει στην επόμενη περιοχή. Ο χάρτης ξεκλειδώνεται σταδιακά και βρίσκοντας maps κατά την εξερεύνηση, ολόκληρα κομμάτια εμφανίζονται με λεπτομέρειες, όπως σεντούκια, save points και άλλα σημεία ενδιαφέροντος που μπορεί να βρίσκονται στην περιοχή. Υπάρχουν επίσης notes που προσφέρουν καλύτερη εικόνα για τον κόσμο και τους χαρακτήρες του, οπότε βρίσκοντάς τα ο παίκτης μαθαίνει περισσότερα για όσα συμβαίνουν γύρω του. Πέρα από το main quest, υπάρχουν ορισμένα side quests που μπορεί να κάνει για να αποκτήσει εμπειρία και εξοπλισμό, ανακαλύπτοντας παράλληλα επιπλέον λεπτομέρειες για τον κόσμο γύρω του. Ορισμένα bosses έχουν ενδιαφέρων σχεδιασμό και δυνάμεις, οπότε θα ήταν ωραίο να αποκαλύπτονται περισσότερα για το χαρακτήρα τους, όμως το bestiary του παιχνιδιού παραμένει σε βασικό επίπεδο. Δεν είναι πραγματικά αρνητικό αυτό, αλλά μια χαμένη ευκαιρία δεδομένου του πόσο όμορφος είναι ο κόσμος γύρω.
Μέσα από τα cutscenes αποκαλύπτονται περισσότερα για τις Βαλκυρίες και τη σχέση τους με την ανθρωπότητα, ενώ σε κάποιες σκηνές εμφανίζονται χαρακτήρες που μιλούν με τον Brigard αποκαλύπτοντας σημαντικές πληροφορίες και δίνοντας βάθος στον κόσμο. Παράλληλα, εξερευνώντας τις διάφορες περιοχές ο Brigard συναντά στρατιώτες κι άλλους χαρακτήρες, οπότε δίνεται η εντύπωση πως δεν είναι μόνος του σε ένα τόσο μεγάλο κόσμο, κάτι που συχνά δε συμβαίνει σε παιχνίδια του είδους, εσκεμμένα και μη. Το soundtrack είναι εξίσου προσεγμένο με τα γραφικά, οπότε συνδυαστικά θυμίζουν ένα πάρα πολύ ποιοτικό παιχνίδι από μερικές δεκαετίες πίσω, προφανώς όμως με εξαιρετικά πιο πλούσια παραγωγή και δυνατότητες συγκριτικά με το τι ήταν εφικτό τότε, επί εποχών PS1. Τα περιβάλλοντα είναι λεπτομερή, τα animations εξαιρετικά όπως και τα εφέ που συνοδεύουν τις πιο περίτεχνες κινήσεις ή τις special επιθέσεις των εχθρών. Γενικά, δίνει την εικόνα ενός παιχνιδιού pixel art που είχε ξεκάθαρο σκοπό να φτιάξει κάτι πολύ ποιοτικό για την κατηγορία κι όχι απλά να στηριχθεί στη νοσταλγία.
Συνοψίζοντας λοιπόν, το Souldiers είναι μια ενδιαφέρουσα πρόταση για όσους αγαπούν τα retro παιχνίδια ή το είδος, καθώς έχει αρκετά καλά στοιχεία, κυρίως όσον αφορά στη μάχη και την εξερεύνηση. Ο κόσμος είναι καλοφτιαγμένος και σε μεγάλο βαθμό βοηθάει η εξαιρετική ποιότητα του οπτικοακουστικού τομέα. Ωστόσο, υπάρχουν διόλου αμελητέα θέματα με τον χειρισμό που συχνά μπαίνει εμπόδιο στον παίκτη, κάποιες απότομες αυξήσεις στη δυσκολία κι ένα skill tree που ναι μεν έχει ουσία, αλλά ξεκλειδώνεται με ρυθμό χελώνας. Για πρώτο παιχνίδι της Retro Forge, το Souldiers είναι φοβερό και δείχνει τις ικανότητες της εταιρείας, καθώς με λίγες τροποποιήσεις θα μπορούσε να έχει ένα «διαμάντι» στα χέρια της.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity