Αγαπητέ χρήστη, παρατηρήσαμε οτι έχεις ενεργοποιημένο Ad Blocker.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity

Life is Strange: Double Exposure Review

  • ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

    Deck Nine Games

  • ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ

    Square Enix

  • ΔΙΑΝΟΜΗ

    CD Media

  • PEGI

    16+

  • ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
*
Το Life is Strange: Double Exposure είναι πιστό στα standards των προκατόχων του, με μια άκρως ενδιαφέρουσα ιστορία και καλογραμμένους χαρακτήρες, αλλά και με έναν πανέμορφο κόσμο.

Η Max Caulfield του πρώτου Life is Strange επιστρέφει στο καινούργιο κεφάλαιο του adventure gaming franchise και τέταρτο βασικό παιχνίδι της σειράς, που έρχεται ξανά δια χειρός Deck Nine. Μια δεκαετία μετά το συναισθηματικό καθαρτήριο που πέρασε στο Arcadia Bay, πλέον μεγαλύτερη και ωριμότερη, έχει μετακομίσει στο Lakeport του Vermond θέλοντας να γυρίσει σελίδα στη ζωή της, όμως πολύ σύντομα θα βιώσει ένα άσχημο déjà vu που θα αναστατώσει τον κόσμο της περισσότερο από ποτέ. Το Double Exposure έρχεται τρία χρόνια μετά το True Colors και όντας το πρώτο Life is Strange που κυκλοφορεί μόνο για τις κονσόλες τρέχουσας γενιάς και όχι και για της προηγούμενης, προφανώς και είναι το ομορφότερο και λεπτομερέστερο όλων, γεγονός που από μόνο του δίνει μια ικανοποιητική ώθηση στην ποιότητα και την απόδοση του ύφους που χαρακτηρίζει τη σειρά.




Η Max του σήμερα εργάζεται στο Caledon University ως φωτογράφος, προσαρμόζεται στον καινούργιο της κόσμο και κάνει νέους φίλους. Τα πράγματα δείχνουν να βαίνουν καλώς, όμως για λίγο, αφού μια ακόμα τραγωδία, μια ξαφνική δολοφονία, θα οδηγήσουν τη Max στην πλήρη εκμετάλλευση των σούπερ δυνάμεών της για να ανακαλύψει τι πραγματικά συνέβη και γιατί. Μόνο που αυτήν τη φορά η επιστροφή πίσω στον χρόνο δεν φαίνεται να βρίσκεται πια στο φάσμα των δυνατοτήτων της, οι οποίες τώρα της επιτρέπουν να ταξιδεύει σε ένα εναλλακτικό timeline όπου η δολοφονία δε συνέβη ποτέ. Μάλιστα, σε όποιο timeline κι αν βρίσκεται, μπορεί να δει και να ακούσει τι συμβαίνει στο αντίθετο. Έτσι, θα ελιχθεί μεταξύ δύο πραγματικοτήτων προκειμένου να βρει τον δολοφόνο, αλλά και τα κίνητρά του, μα και μυστικά κι αλήθειες που κρύβουν αρκετοί από τους χαρακτήρες που απαρτίζουν το καστ του Double Exposure. Η αλλαγή αυτή στις δυνάμεις της Max λειτουργεί ευεργετικά, εν μέρει λόγω αποστασιοποίησης από τον τρόπο επίλυσης προβλημάτων που υφίστατο στο original Life is Strange, αλλά και χάρη στις νέες διόδους που προσφέρονται στην εξιχνίαση ενός εγκλήματος και στην ανεύρεση σημαντικών πληροφοριών τόσο για τους κατοίκους του Lakeport, όσο και για την ιστορία της περιοχής.



Η γραφή του Double Exposure είναι πάνω κάτω στα ίδια standards με το True Colors. Έξυπνη και αρκετά “διαφορετική” πλοκή ένεκα των καινούργιων δυνάμεων της Max, κωμωδία και δράμα που συνυπάρχουν αρμονικά και χαρακτήρες με βάθος, του οποίου η εξερεύνηση εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από τον παίκτη. Εκτός αυτών, υπάρχει και η κλασική κλιμάκωση των τελευταίων δύο επεισοδίων, όπως και μια πολύ σημαντική επιλογή που θα πρέπει να παρθεί πριν από το φινάλε, που θα ορίσει την έκβαση της ιστορίας. Υπάρχουν ατάκες που υστερούν σε χιούμορ και στην αληθοφανή απόδοση της συναισθηματικής κατάστασης του εκάστοτε χαρακτήρα, αλλά είναι περιορισμένες και δύσκολα θα ενοχλήσουν ή θα χαλάσουν την ατμόσφαιρα. Όσο για το lore που “ψαρεύεται” δια της εξερεύνησης, είναι όπως πάντα άφθονο και πλούσιο σε λεπτομέρειες σχετικά με το Caledon. Κάθε ένα από τα 5 επεισόδια του Double Exposure μπορεί να ολοκληρωθεί σε περίπου δύο ώρες, όμως αν κάποιος θελήσει να δει και να βρει όλα όσα μπορεί σε αυτά, θα ξοδέψει τουλάχιστον μια επιπλέον ώρα ανά επεισόδιο.



Η Deck Nine έκανε δυνατή δουλειά με τον σχεδιασμό του κόσμου του Double Exposure, αλλά και στο character design που είναι εξαιρετικό καθ’ όλη τη διάρκεια της εμπειρίας που προσφέρει ο τίτλος. Οι εσωτερικοί και εξωτερικοί χώροι του Caledon και του σπιτιού της Max είναι όμορφα και λεπτομερώς σχεδιασμένοι, με προσεγμένα εφέ φωτισμού, πανέμορφο χιόνι που δυστυχώς δεν αφήνει πατημασιές και εκατοντάδες διακοσμήσεις που δεν ανακυκλώνονται - τουλάχιστον όχι εμφανώς. Τα πρόσωπα των χαρακτήρων είναι εκφραστικά και, παρόλο που τα στόματά τους δεν κινούνται όταν μιλούν κατά τη διάρκεια του gameplay (και όχι σε κάποιον διάλογο τύπου cutscene), βοηθούν στη διατήρηση ενός ζωντανού και ζωηρού παλμού για το σύνολο. Το voice acting είναι όπως πάντα στα επιθυμητά επίπεδα, προσδίδοντας την απαραίτητη ένταση όταν χρειάζεται, ενώ η μουσική υπόκρουση που αποτελείται από ορισμένα chill tracks και ambient μελωδίες είναι πιστή στο ύφος της σειράς.



Η οπτική ομορφιά που προαναφέραμε, ευτυχώς έρχεται με όσο το δυνατόν πιο ελάχιστες θυσίες γίνεται όταν περνάμε από το fidelity mode των 30fps στο performance των 60fps. Η επιλογή μεταξύ των δύο εξαρτάται από τον εκάστοτε παίκτη, όμως στην προκειμένη περίπτωση το performance φάνηκε να λειτουργεί καλύτερα στην αναζήτηση αντικειμένων και στην πλοήγηση, αφού με το fidelity mode παρατηρήθηκαν ορισμένα διακριτικά frame drops που έκαναν την απόκριση να δείχνει (έστω και σε μικρό βαθμό) κατώτερη. Γενικότερα, ο τίτλος φέρει διάφορα bugs, όπως πόρτες γραφείων που υποτίθεται πως είναι κλειδωμένα να είναι ανοιχτές και το αντίστροφο, ενδείξεις για κάποια λειτουργία ή εντολή να μην εμφανίζονται έως ότου κοιτάξουμε προς κάποιο άσχετο σημείο κι επιστρέψουμε το POV εκεί που χρειάζεται, ή δύο διαφορετικές ατάκες να αναπαράγονται ταυτόχρονα – πράγμα που κάνει την ενεργοποίηση των υπότιτλων απαραίτητη ακόμα και για όσους δεν το προτιμούν. Επιπρόσθετα, η λίστα με τα tasks που πρέπει να ολοκληρώσουμε με τη Max δεν είναι πάντα ξεκάθαρη και απαιτείται λίγο ψάξιμο παραπάνω, σε σημεία μάλιστα που χρειάζεται διπλό και τριπλό τσεκάρισμα του περιβάλλοντα χώρου προκειμένου να βρούμε αυτό που χρειάζεται για να προχωρήσουμε. Τίποτα αρκετά αποτρεπτικό από το να συνεχίσουμε, αλλά όλα τους αξιοσημείωτα όπως και να ‘χει.



Δικαίως λοιπόν η Max Caulfield είναι ξανά εδώ, με το Life is Strange: Double Exposure να ‘ναι πιστό στα standards των προκατόχων του, με μια άκρως ενδιαφέρουσα ιστορία και καλογραμμένους χαρακτήρες, αλλά και με έναν πανέμορφο κόσμο. Δεν προσπαθεί για υπερβάσεις, όντας ακριβώς αυτό που θα περίμενε όποιος έχει παίξει οποιονδήποτε τίτλο της σειράς μέχρι σήμερα, αν και με τις προφανείς αναβαθμίσεις λόγω του hardware στο οποίο κυκλοφορεί. Με εμφανή ψεγάδια στον τεχνικό του τομέα, είναι ολοφάνερο πως χρειαζόταν λίγη δουλειά ακόμη, όμως ακόμα κι έτσι κερδίζει επάξια τη θέση του δίπλα στα υπόλοιπα κεφάλαια του franchise. 

8

ENTERNITY SCORE
ΒΑΘΜΟΛΟΓΗΣΕ ΤΟ opencritic.com
ΘΕΤΙΚΑ
  • Πανέμορφος κόσμος και εξαιρετικό character design, με ιδανικό voice acting και όμορφες επιλογές για το soundtrack
  • Δυνατή πλοκή και ενδιαφέροντες χαρακτήρες
  • Οι νέες δυνάμεις της Max κάνουν την επιστροφή της να ξεχωρίζει
ΑΡΝΗΤΙΚΑ
  • Διάφορα προβλήματα στον τεχνικό τομέα
  • Tasks που δεν κάνουν πάντα ξεκάθαρο το τι πρέπει να γίνει μετά και αναγκάζουν σε σχεδόν εξαντλητικό ψάξιμο
Διαβάστε όλα τα νέα του Enternity.gr στο Google News, στο Facebook στο Twitter και στο Instagram και κάντε εγγραφή στο Newsletter
0 ΣΧΟΛΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
  • Για να μπορέσετε να προσθέσετε σχόλιο θα πρέπει πρώτα να έχετε κάνει login!

    • https://www.enternity.gr/files/Image/UserAvatars/resized/enternity_50_50.jpg
    • 3000 χαρακτήρες ακόμα
  • Δεν υπάρχουν ακόμα σχόλια για αυτό το άρθρο.
*