Ουκ ολίγα racing games μας έχουν παρουσιάσει ενδιαφέρονται (και μη) story modes, όμως αυτό του GRID Legends παραπέμπει όντως σε ντοκιμαντέρ σε μια προσπάθεια μυθιστορηματικής απομίμησης συνεντεύξεων οδηγών με κλεφτές ματιές στα παρασκήνια, προσφέροντάς μας κάτι πραγματικά ξεχωριστό από την πλειοψηφία. Στα live-action cutscenes εμφανίζονται μάλιστα αρκετά γνώριμα πρόσωπα. Ο Ncuti Gatwa για παράδειγμα (από τη σειρά Sex Education) υποδύεται έναν υπερβολικά φιλόδοξο πιλότο που παραδέχεται πως δεν έχει ούτε μια νίκη το βιογραφικό του. Στιγμιότυπα όπως αυτό, με επιτηδευμένο χιούμορ και ανέμπνευστες ατάκες, συνθέτουν μια ποικιλομορφία στους χαρακτήρες του καστ, μα αποτυγχάνουν να μας αγγίξουν και εντέλει καταλήγουν να είναι αδιάφορα. Όταν άλλωστε πατήσουμε γκάζι στους δρόμους, κανένας από τους αντίπαλους χαρακτήρες δεν έχει ουσιαστική σημασία. Μόνο η νίκη.
Το story mode του GRID Legends με το διόλου ταπεινό όνομα Driven to Glory χωρίζεται σε 36 κεφάλαια – αγώνες διάφορων τύπων (κλασικό Racing, Drift, Time Attack, Elimination) και διαρκεί σχεδόν 10 ώρες μαζί με τα cutscenes. Το AI των αντιπάλων μας είναι εξελιγμένο σε σχέση με προηγούμενα παιχνίδια της σειράς, όμως ακόμα και όταν επιλέγουμε να παίξουμε σε επίπεδο δυσκολίας Hard η πίεση που δεχόμαστε δε γίνεται σχεδόν ποτέ ασφυκτική. Το σύστημα εχθρών (Nemesis) μας υποδεικνύει τους χαρακτήρες με τους οποίους έχουμε έρθει σε κόντρα, πράγμα που στην πράξη σημαίνει ότι έχουμε χτυπηθεί μαζί τους έστω δύο φορές. Μάλλον υπερβολικό στατιστικό, συν ανούσιο μιας και στη συνέχεια δεν αλλάζει τίποτα. Το βασικό στοιχείο στην προκειμένη, που δεν είναι άλλο φυσικά από τους ίδιους τους αγώνες, λειτουργεί - ευτυχώς – το ίδιο καλά με το reboot Grid του 2019. Οι πίστες είναι πανέμορφα σχεδιασμένες, συμπεριλαμβάνοντας αξιοθέατα και μνημεία των πόλεων στις οποίες βρίσκονται, και τα αμάξια ανταποκρίνονται άψογα δίχως να απαιτούν υπερβολικά λεπτομερείς παραμετροποιήσεις. Σημαντικό ψεγάδι στην εμπειρία του racing εδώ είναι η μουσική που παραπέμπει σε μενού fighting game – ένα χαρακτηριστικό που έχει πάντοτε μεγάλη σημασία καθώς μεγάλοι και κλασικοί τίτλοι racing έχουν προσδιοριστεί και με βάση το soundtrack τους.
Τις προϋποθέσεις για μεγαλύτερο ενδιαφέρον τις διαθέτει το career mode. Ξεφεύγοντας λίγο από τα κεκτημένα του arcade racing και θυμίζοντας λίγο από Forza (Motorsport) και Gran Turismo, το GRID Legends μας παρέχει αγώνες με βάση το επίπεδό μας, το οποίο το ανεβάζουμε από μόνοι μας καθώς ολοκληρώνουμε όλο και περισσότερες διοργανώσεις. Υπάρχει σαφέστατα μεγαλύτερη ευελιξία από το story mode αφού υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί αγώνες διαθέσιμοι ανά πάσα στιγμή, ενώ η ευχέρειά μας να επιλέξουμε διαφορετικό αμάξι (που θα το επεξεργαστούμε ανάλογα με τα θέλω μας) ολοένα και αυξάνεται. Παρατηρούμε μάλιστα πως αμέσως μόλις προσπεράσουμε την αρχική κατηγορία Rookie (για αρχάριους οδηγούς), οι αντίπαλοί μας τείνουν να γίνονται αρκετά επιθετικοί στα μεγαλύτερα επίπεδα δυσκολίας. Στο career mode εντοπίζεται πολύ μεγαλύτερη πρόκληση σε σχέση με το story mode, γεγονός που μας κάνει να απορούμε αν το τελευταίο αποτελεί το… 10 ωρών tutorial του παιχνιδιού.
Σαφώς και δεν είναι όλα ρόδινα από τη στιγμή που θα καθίσουμε να ασχοληθούμε με το career mode. Αν και το αίσθημα της ικανοποίησης από την εξέλιξή μας εντός του παιχνιδιού είναι σχεδόν πάντα παρόν, εντοπίζουμε και εδώ ορισμένες κακοτοπιές. Τα περισσότερα οχήματα είναι ανακυκλωμένα από το Grid του 2019, ορισμένες από τις πίστες θέλουν απεγνωσμένα να τεστάρουν την υπομονή μας έχοντας διαδοχικές απότομες στροφές που μειώνουν αισθητά τον ρυθμό, η μουσική απουσιάζει πλήρως (μεγάλο κακό η άρνηση στην εξασφάλιση δικαιωμάτων) και οι ενδείξεις με τα ονόματα των αντιπάλων μας μπλοκάρουν την ορατότητα σε κομβικά σημεία της εκάστοτε πίστας. Συνολικά, τα θετικά υπερτερούν σε οριακό βαθμό, εάν και εφόσον θυμόμαστε πως δεν έχουμε σε καμία περίπτωση να κάνουμε με racing simulator, αλλά και αν χρησιμοποιήσουμε (αναγκαστικά) third-party app για τη μουσική επένδυση του gameplay. Διαφορετικά αντιλαμβανόμαστε πως ο ασταμάτητος θόρυβος των μηχανών των οχημάτων κουράζει γρήγορα και δη κουράζει πολύ.
Δε χωρά αμφιβολία πως η Codemasters επένδυσε αρκετό χρόνο πάνω στον “καλλωπισμό” του νεότερου GRID game. Όπως είπαμε και νωρίτερα, το παιχνίδι είναι πανέμορφο με πολύ δυνατά γραφικά (που έχουν να ζηλέψουν μόνο τα δύο αντίπαλα δέη που αναφέραμε λίγο πριν), με φανταστικά εφέ καιρικών φαινομένων. Τα τελευταία χρόνια δεν κουραζόμαστε να εντυπωσιαζόμαστε από τους αγώνες ταχύτητας υπό βροχή, με υγρούς δρόμους που αντανακλούν με λεπτομέρεια κάθε φωτισμό. Έτσι και στην προκειμένη μπορούμε να πούμε πως το βέλτιστο της απόδοσης του τίτλου το απολαμβάνουμε όταν ο καιρός είναι βροχερός, τόσο τη μέρα, όσο και τη νύχτα. Frame drops δεν υπάρχουν ποτέ, με τα συστήματα νέας γενιάς να αποδίδουν άψογα στα 60fps, πράγμα που ενισχύει την απόλαυση των πολύ υψηλών ταχυτήτων. Όσο για τον online τομέα του GRID Legends, το μόνο που μπορεί να επισκιάσει την διασκέδαση είναι (και πάλι) η απουσία της μουσικής.
Καταλήγουμε άρα στο ότι η Codemasters συνεχίζει να προσπαθεί να ορίσει την πραγματική ταυτότητα της σειράς GRID. Το GRID Legends είναι ένα καλό racing game, όμως σε καμία περίπτωση το καλύτερο του franchise. Πολλοί παίκτες θα δυσαρεστηθούν για διαφορετικούς λόγους, ενώ η πραγματική διασκέδαση κρύβεται πίσω από πολλές απαραίτητες υποχωρήσεις. Το θέμα είναι, βρισκόμαστε πλέον σε θέσει να υποχωρούμε σε ζητήματα τέτοιου τύπου; Ρίχνοντας μια ματιά στον ανταγωνισμό που υπάρχει στο ιδίωμα του racing σήμερα θα βρούμε αναπόφευκτα τη δυσάρεστη απάντηση.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity