Ο παίκτης λοιπόν καλείται να βοηθήσει το πρωταγωνιστικό δίδυμο να βρει τις σελίδες ενός μαγικού βιβλίου που έκλεψε ο κακός της υπόθεσης, ο Capital B, μέσα σε 5 κόσμους και ένα hub. Φυσικά κάθε σελίδα συνδέεται με κάποιον γρίφο ή πρόκληση και ασφαλώς τίποτα δεν χαρίζεται. Παράλληλα, ο παίκτης καλείται να συλλέξει και Quills, το περίπου νόμισμα του τίτλου, με τα οποία ξεκλειδώνει νέες κινήσεις και ικανότητες και, κατά προέκταση, νέες τοποθεσίες και Pagies. Ο συνδυασμός των δύο, σελίδες και Quills, συνθέτει μια αρκετά πλούσια περιπέτεια, που εύκολα μπορεί να ξεπεράσει τις 20 ώρες. Οι ίδιοι οι κόσμοι, παρά το μικρό τους αριθμό, είναι αρκετά μεγάλοι (και επεκτείνονται ακόμη περισσότερο δαπανώντας Quills) και κρύβουν πολλά μυστικά, αναγκάζοντας τον παίκτη να χρησιμοποιήσει κάθε ικανότητα εξερεύνησης που μπορεί να διαθέτει.
Όσο περνάει η ώρα, αναδύονται στην επιφάνεια και τα βασικά προβλήματα του τίτλου. Το κυριότερο από αυτά είναι -αναμενόμενα- η κάμερα.
Η σχεδίασή τους δεν ξεφεύγει από τα θεματικά κλισέ του είδους, κάτι που μάλλον γίνεται ηθελημένα από την πλευρά της ομάδας ανάπτυξης για την επίτευξη της αισθητικής μιας περασμένης δεκαετίας. Μέσα σε αυτούς, οι δραστηριότητες και τα objectives είναι πάρα πολλά, σε βαθμό που ο παίκτης να σαστίζει την πρώτη φορά που τους επισκέπτεται. Σε κάθε βήμα υπάρχει και ένα Pagie που πρέπει να συλλέξει, μια πρόκληση που πρέπει να αναλάβει. Δυστυχώς όμως, η έλλειψη χάρτη ή ενός συστήματος διακριτικών υποδείξεων κάνει σύντομα την εξερεύνηση κουραστική, μιας και μόλις ο παίκτης συλλέξει τα προφανή και εύκολα, χάνει πολλές ώρες σε άσκοπους κύκλους και αναζητήσεις, μήπως και καταφέρει να βρει το επόμενο πράγμα που πρέπει να κάνει. Και ναι, ως ένα βαθμό, αυτό είναι το ζητούμενο, όμως το Yooka-Laylee δεν καταφέρνει να βρει την ιδανική ισορροπία μεταξύ αναζήτησης και άσκοπης ενασχόλησης.
Όσο περνάει η ώρα, αναδύονται στην επιφάνεια και τα βασικά προβλήματα του τίτλου. Το κυριότερο από αυτά είναι -αναμενόμενα- η κάμερα. Μια κάμερα που αρνείται πεισματικά να συνεργαστεί με τον παίκτη γιατί της αρέσει να κρύβεται πίσω από αντικείμενα, γιατί ψάχνει διαρκώς την πιο άβολη γωνία θέασης, γιατί αποφασίζει να αλλάξει γωνία τη χειρότερη δυνατή στιγμή, γιατί κλειδώνει χωρίς λόγο σε άσχετα σημεία, γιατί γιατί γιατί. Το πρόβλημα γιγαντώνεται επειδή ο τίτλος περιέχει πολλές προκλήσεις τύπου racing κόντρα στον αυστηρό χρόνο, στις οποίες οι πρωταγωνιστές κινούνται με μεγαλύτερη ταχύτητα και πρέπει να στρίβουν με ακρίβεια ή να κάνουν άλματα προς μια αντίθετη κατεύθυνση (τύπου wall jump) με μόνο βοηθό τους τη φαντασία τους. Ας προσθέσουμε σε αυτά τις πτώσεις του frame rate ή μάλλον τη σπαστή κίνηση που εμφανίζεται συνήθως την τελευταία στιγμή πριν από το καθοριστικό τελευταίο άλμα και καταλαβαίνουμε ότι το αποτέλεσμα είναι ένα: #$%!$. Και απογοήτευση. Απογοήτευση που μπορεί να αποτρέψει αρκετούς από το να κυνηγήσουν το απόλυτο 100% ή έστω το ελάχιστο απαραίτητο ποσοστό για την ολοκλήρωση του τίτλου, μόνο και μόνο γιατί νιώθουν ότι δεν αξίζει ο κόπος και η ταλαιπωρία.
Κρίμα γιατί όταν λειτουργεί ο τίτλος, φαίνονται οι δυνατότητές του. Πλούσιος κόσμος, δεκάδες objectives, ποικιλία κινήσεων, χιούμορ, θεότρελοι NPC. Όταν αποτυγχάνει, όλα δείχνουν στραβά. Πολλά objectives αλλά με αυξομειώσεις στην ποιότητα και το ενδιαφέρον, χαλαρό design που εμπνέει ελευθερία αλλά και χάσιμο χρόνου, επίπεδο δυσκολίας που δεν ξέρει πού πρέπει να σταθεί. Και checkpoints. Υπάρχουν, αλλά πολλές φορές αναρωτιέται κανείς γιατί, αφού σε περίπτωση θανάτου, ο παίκτης μπορεί να εμφανιστεί στην άλλη άκρη του χάρτη, αναγκασμένος να διανύσει μεγάλες αποστάσεις για να φτάσει και να επαναλάβει το όποιο objective.
Θα έλεγε κανείς ότι η Playtonic Games κατάφερε να φέρει στο προσκήνιο λίγη από την αίγλη του παρελθόντος. Δημιούργησε ένα γεμάτο τίτλο, με προσεγμένη αισθητική και χιούμορ, έναν τίτλο που σίγουρα ξυπνάει αναμνήσεις. Αλλά, παράλληλα, αρνήθηκε να αλλοιώσει το χαρακτήρα του, προσθέτοντας πολυτέλειες του παρόντος και βελτιώσεις που πλέον έχουμε συνηθίσει όλοι. Αποτέλεσμα αυτού είναι μια αυθεντική εμπειρία του παρελθόντος με όλα τα κακά και τα καλά που υπονοεί αυτή η φράση. Και το ποιο από τα δύο υπερτερεί εξαρτάται κυρίως από τη διάθεση και την υπομονή του παίκτη.
* Κάπου εδώ θα πρέπει να αναφέρουμε ότι η ομάδα ανάπτυξης έχει υποσχεθεί ένα update στον τίτλο που μάλλον διορθώνει πολλά από τα κακώς κείμενα (υποτίθεται και την κάμερα), ένα update που αποτελεί το λόγο για τον οποίο καθυστερήσαμε τη δημοσίευση του κειμένου. Δεν έχει κυκλοφορήσει, οπότε το περιμένουμε ακόμη.
Με την προϋπόθεση ότι ας πούμε φτιάχνεται η κάμερα στο patch. Τι λες αξίζει ως game? Γιατί εμφανισιακά μου κάνει το κλικ και όπως ξέρεις... τα platform είναι κάπως δυσεύρετα στις ήμερές μας... :D
Αν σου άρεσε το Banjo & Kazooie μην το σκέφτεσαι καν, πάρτο (αν έχεις την δυνατότητα προτίμησε την έκδοση σε pc καθώς τρέχει ΠΟΛΥ καλύτερα και έχει πιο σταθερό refresh rate). Η κάμερα είναι όντως εντελώς άστοχη αλλά συνηθίζεται, αυτό που μισώ στο game είναι είναι τα quiz του Dr.Quack. Το αντίστοιχο quiz του Kazooie με ανάγκασε απλά να παρατήσω το παιχνίδι από τα νεύρα μου
Εγώ πάλι δεν τη συνηθισα την κάμερα. Με χάλασε πολύ γιατί σε ορισμένα challenges ήταν σχεδόν unplayable το παιχνίδι.
πριν 1 εβδομαδα περιπου βγηκε το πολυαναμενομενο patch. 5 gb.... το κατεβασα αλλα δεν επαιξα καθολου γιατι εφυγα διακοπες το επομενο πρωι. τοσο γιγαντιαιο patch θα εχουν αλλαξει πολλα.
@vonzuchter περιμένουμε εντυπώσεις αδερφέ! Μόλις γυρίσεις πες γιατί με ενδιαφέρει!!