Μετά από αρκετά χρόνια απουσίας, η σειρά Port Royale επιστρέφει με την τέταρτη κυκλοφορία της και τη δεύτερη υπό τη σκέπη της Kalypso Media. Πιο συγκεκριμένα έχουν περάσει 8 χρόνια και πρακτικά μία ολόκληρη γενιά κονσολών από την περασμένη κυκλοφορία κι ως αποτέλεσμα, οι άνθρωποι της εταιρείας υπόσχονται μία νέα κι άκρως βελτιωμένη εμπειρία σε ένα από τα ελάχιστα business strategy games που προσφέρονται στην αγορά. Και πράγματι, από την εισαγωγή του παιχνιδιού γίνεται αντιληπτό ότι όσον αφορά, την σύγκριση με τις προηγούμενες κυκλοφορίες, ο χάρτης του παιχνιδιού είναι πολύ μεγαλύτερος, οι αποικίες που μπορεί να ελέγχει πολύ περισσότερες και μέσα σε όλα τα χαρακτηριστικά του παιχνιδιού, υπάρχει πάντοτε κι ο κίνδυνος των πειρατών. Όλα αυτά γίνονται μέσα από ένα πολύ εντυπωσιακό εισαγωγικό trailer κι ένα άκρως επεξηγηματικό και τερατώδες σε διάρκεια αρχικό tutorial.
Εκεί, αρχίζει και είναι σαφές ποιοι είναι οι πραγματικοί στόχοι του Port Royale 4. Ο παίκτης καλείται να στήσει από την αρχή την πόλη, στην οποία διαλέγει να έχει υπό την διεύθυνση του, να χτίσει τα κτήρια που απαιτούνται, να εκπαιδεύσει τους κατοίκους της και να διαμορφώσει τις σχέσεις του με τις υπόλοιπες πόλεις που ανήκουν σε μία από τις 4 διαθέσιμες αποικιοκρατίες της Καραϊβικής (Αγγλία, Γαλλία, Ισπανία, Ολλανδία). Θα χρειαστεί επίσης να φτιάξει εμπορικούς δρόμους με αυτές τις πόλεις, όπου θα διαχειρίζεται τα αποθέματα που δημιούργησαν οι κάτοικοι της πόλης του, τα οποία με την αξία τους θα αγοράζουν προϊόντα που βρίσκονται σε έλλειψη. Για παράδειγμα, όπως αναφέρει αρκετά δηκτικά και το tutorial, εάν η πόλη μας έχει μεγάλες ποσότητες βαμβακιού, άρα και υφάσματος, ενώ έχει έλλειψη σε παραγωγή μπύρας, θα ήταν χρήσιμο να βρει μία πόλη με τα αντίθετα στοιχεία (πολύ μπύρα, λίγα υφάσματα), ώστε να συνάψουν μία εμπορική συμφωνία και να βγουν αμφότερες κερδισμένες. Αυτή είναι η βάση του παιχνιδιού και η αλήθεια είναι πως είναι αρκετά ξεχωριστή, καθώς λαμβάνει υπόψιν της αρκετούς παράγοντες που άλλοι τίτλοι της ίδιας κατηγορίας προσπερνούν αβασάνιστα, όπως είναι οι καιρικές συνθήκες που επικρατούν σε κάθε πόλη και βοηθούν ή δυσχεραίνουν την πρόσβαση, η ποιότητα ζωής των κατοίκων και ο κίνδυνος που έχουν για την εξάπλωση πιθανής πανδημίας ή ακόμη και η ηλικία των καπετάνιων του πλοίου και του πληρώματος. Ο ρεαλισμός γενικότερα φτάνει σε πολύ υψηλά επίπεδα και με την πρώτη ματιά, δεν υπάρχουν πολλά που μπορούν να ψέξουν τον τίτλο, σε αυτόν τον τομέα τουλάχιστον.
Το κακό είναι πως με την εξέλιξη του παιχνιδιού, η διαμόρφωση νέων εμπορικών σχέσεων, άρα και νέων δρομολογίων και η στελέχωση νέων κομβόι πλοίων που θα τις επιτελούν, δεν προσφέρουν κάτι καινούριο και καταλήγουν να είναι ένα εντελώς βαρετό αποτέλεσμα και τελικά θα καταλήξουν αναπόφευκτα να γίνονται αυτοματοποιημένες, αφαιρώντας ίσως το πιο ενδιαφέρον κομμάτι του τίτλου. Την ίδια στιγμή, η δημιουργία των πόλεων είναι πλέον λιγότερο σημαντική, αφού ο παίκτης έχει ήδη επιλέξει ποια θα είναι τα προτερήματα της και ως συνέπεια και η βιομηχανία της, αφού οι κάτοικοι της είναι πλέον εκπαιδευμένοι σε μία συγκεκριμένη διαδικασία και θα χρειαστεί να περάσουν αρκετά χρόνια για να αλλάξει η κλίση τους. Σε λίγες γραμμές, θα λέγαμε ότι μετά από αρκετές ώρες παιχνιδιού ο πολυδιαφημισμένος αυτός ρεαλισμός λειτουργεί τελικά ανάποδα . Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, οι υπόλοιποι τομείς του τίτλου δεν έχουν τον απαραίτητο βαθμό ποιότητας. Οι επιτυχίες του κυβερνήτη μας, προσφέρουν πόντους στο σύστημα του παιχνιδιού και δίνουν την δυνατότητα, ώστε να γίνουν βελτιώσεις στην πόλη και στις σχέσεις με την επιλεγμένη αυτοκρατορία, όμως η πρόοδος αυτή γίνεται με πολύ αργά βήματα και τελικά τα όποια κεκτημένα δεν έχουν ιδιαίτερη αξία, καθώς είτε έρχονται πολύ νωρίς για τους μακροπρόθεσμους στόχους, είτε πολύ αργά για την βελτίωση των κτηρίων ή του στόλου της πόλης μας. Στο ίδιο μοτίβο κινείται και το σύστημα μάχης, καθώς παρά την ισοστάθμιση που προκαλούν τα turn-based combats, διαρκούν δυσανάλογα πολλή ώρα και το αποτέλεσμα τους, παρόλα αυτά, είναι συνήθως διαγεγραμμένο από νωρίς. Συνεπώς, ο παίκτης μπορεί να παλεύει για μία ώρα, που σε πραγματικές συνθήκες αποτελεί περίπου έναν ολόκληρο χρόνο στο παιχνίδι, για μία μάχη που είτε θα έπρεπε να κρατήσει πολύ λιγότερο, είτε είναι ήδη χαμένη. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, οι πειρατές που μας διαφήμιζε από το πρώτο λεπτό το παιχνίδι, εμφανίζονται ελάχιστα και μόνο εάν ο παίκτης κάνει πολλά και συνεχόμενα λάθη.
Τέλος, παρά τα όμορφα χρώματα της Καραϊβικής και τον μεγάλο χάρτη του παιχνιδιού, τα γραφικά κι ο οπτικός τομέας δεν είναι τόσο εντυπωσιακά και θυμίζουν μάλλον τίτλους που συναντούσαμε στην αρχή της τωρινής γενιάς κονσολών. Παράλληλα, παρότι δεν εμφανίζονται τεχνικά προβλήματα, ακόμη και το PS4 Pro δείχνει δυσκολεύεται σημαντικά στην απεικόνιση πολλών πλοίων στον ίδιο χώρο ή σε κάποιο απότομο zoom out στον χάρτη. Δυστυχώς, αυτό γίνεται αντιληπτό σε ολόκληρη την γειτονιά, με το ανεμιστηράκι να βαράει υπερωρίες και τον ήχο του να συνταράσσει κάθε εκατοστό του νευρικού συστήματος.
Σε γενικές γραμμές, το Port Royale 4 είναι ένας αληθινός συνεχιστής. Οι ιδέες που εμφανίζονται στο gameplay του είναι οι ίδιες, αρχικά εντυπωσιακές, καινοτομίες, που σε μεταφέρουν σε μία πολύ ιδιαίτερη περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας και σε ένα πολύ ιδιαίτερο μέρος του πλανήτη. Οι εμπορικές συναλλαγές καταφέρνουν να μην είναι απολύτως βαρετές, όμως καταλήγουν να είναι, εξαιτίας των συζητήσιμων επιλογών που κάνει το παιχνίδι. Η απουσία οποιουδήποτε συμπληρωματικού τομέα που να βοηθάει στην διασκέδαση ή τον ρεαλισμό, αφαιρεί πάρα πολλούς πόντους, ενώ η κακή του απόδοση στα τωρινά μηχανήματα, είναι τελικά καταδικαστική.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity