Τα εργαλεία που χρησιμοποιεί το Little Nightmares για να καταφέρει όλα τα παραπάνω είναι κάθε άλλο παρά εφιαλτικά, με σκηνοθεσία, φωτισμό και sound design να κάνουν εξαιρετική δουλειά. Το τελευταίο και μόνο είναι αρκετό ώστε να παίξετε ολόκληρο τον τίτλο με ακουστικά αν δεν διαθέτετε ηχοσύστημα με περγαμηνές μιας και η τρομακτική φύση του τίτλου είναι εύπορο έδαφος για κάθε λογής αποκρουστικό ήχο, τρίξιμο ή κραυγή, είτε από κάτι που είναι εκτός του οπτικού σας πεδίου, είτε από κάτι που δεν ξέρετε ακριβώς πόσο μακριά μπορεί να βρίσκεται.
Μέσα σε ένα κίτρινο αδιάβροχο βρίσκεται η μικρή Six, πρωταγωνίστρια του τίτλου που το μόνο που ξέρουμε για αυτήν είναι πως θέλει να ξεφύγει από το σημείο όπου ξεκινά το Little Nightmares.
Ο μικρός αναπτήρας που διαθέτει η Six για να φωτίσει ό,τι μπορεί στα πολύ σκοτεινά δωμάτια είναι η πρώτη ένδειξη για το πόσο καλή δουλειά γίνεται με τον ίδιο το φωτισμό του τίτλου, ο οποίος με τη σειρά του χαρίζει ατμόσφαιρα και έντονες αντιθέσεις στο σύνολο. Η εναλλαγή από πολύ στενούς, σκοτεινούς χώρους και μονοπάτια σε τεράστια ανοιχτά και επιβλητικά δωμάτια είναι αρκετή ώστε να μη μπορείτε να μαντέψετε ακριβώς σε τι είδους κατασκευή βρίσκεστε φυλακισμένοι, με την αποκάλυψη να προσφέρει το πιο μεγαλειώδες και ατμοσφαιρικό πλάνο του Little Nightmares. Δεν αναλώνονται βέβαια όλα στην ίδια την κλίμακα που προσφέρεται σε σημεία, μιας και υπάρχουν συγκεκριμένες έντονες στιγμές που τελικά διαμορφώνουν τη ροή της ιστορίας και φέρνουν απρόσμενη έκπληξη στον παίκτη. Ίσως και λίγο σήκωμα της τρίχας.
Είναι πάντως προς τιμήν της ομάδας ανάπτυξης πως δεν υπάρχει ούτε ένα jump scare σε τίτλο που μπορεί μεν να μη σας τρομάζει με τη συμβατική έννοια του όρου, αλλά δεν αποτυγχάνει ποτέ να νιώσετε άβολα, δέος ή απειλή. Η μικρή του διάρκεια σίγουρα βοηθά σε αυτό. Η σκοτεινή αισθητική, η αντίθεση της πολύ μικρής πρωταγωνίστριας με τα τεράστια αντικείμενα του κόσμου και η μουντή χρωματική παλέτα αφήνουν την απαραίτητη ατμόσφαιρα από σκοτεινό παραμύθι, ενώ αναγκάζουν την Six να κινηθεί σε επιφάνειες που κανονικά δεν θα μπορούσε, όπως πάνω σε λεπτές σανίδες, ράφια, βαζάκια, κλουβιά κ.λπ. Κάποια από τα μικρότερα αντικείμενα στο χώρο (κουτάκια, κλειδιά, χαρτιά υγείας) μπορεί να τα σηκώσει και να τα πετάξει, για να παραπλανήσει έναν αντίπαλο, να ενεργοποιήσει μηχανισμό που επιτρέπει να προχωρήσει παρακάτω κ.ο.κ.
Οι αναμετρήσεις με τους μεγάλους και αποκρουστικούς εχθρούς γίνεται πάντα σε πολλαπλά σημεία του εκάστοτε κεφαλαίου (από τα 5 συνολικά που υπάρχουν στον τίτλο) και το stealth είναι το απαραίτητο εργαλείο για να μη σας πιάσουν στα χέρια τους. Αν το τελευταίο συμβεί, μιλάμε για άμεσο θάνατο και επαναφορά στο τελευταίο check point. Μόνο το stealth δεν είναι αρκετό μιας και σε συγκεκριμένα σημεία είστε αναγκασμένοι να ξεφύγετε αφού είναι εμφανές ότι οι αντίπαλοι ξέρουν πού ακριβώς βρίσκεστε, με την όλη διαδικασία να καταλήγει να μοιάζει πολύ με κρυφτό, σε πιο απειλητική εκδοχή. Και αν δεν καταφέρετε να πείτε “φτου ξελευθερία” θα καταλήξετε μεζές σε κατσαρόλα στα μαγειρεία. Η εμπειρία της Tarsier Studios από τη σειρά LittleBigPlanet είναι εμφανής, τόσο από τις ομοιότητες στη ρευστή κίνηση των animations, όσο και από την τοποθέτηση της κάμερας. Η τελευταία μοιάζει να προσφέρει μόνο δύο διαστάσεις στον τίτλο, αλλά και η τρίτη είναι παρούσα. Αυτό το καδράρισμα συνολικά ωφελεί πολύ το στήσιμο κάθε δωματίου ώστε να φαίνεται καθετί όπως θέλει ο developer. Κάνει όμως συχνά κακό στην αντίληψη του βάθους, με αυτό να σημαίνει αρκετές φορές άδικους και εκνευριστικούς θανάτους επειδή δεν μπορέσατε να υπολογίσετε σωστά ένα άλμα ή πόσο μακρύ είναι το χέρι του αηδιαστικά παραμορφωμένου κυνηγού σας.
Αυτά τα σημεία είναι που στην ουσία θα φέρουν και τους όποιους θανάτους σας μιας και το Little Nightmares δεν έχει σκοπό να σας δυσκολέψει συνολικά. Μερικά collectibles είναι η αφορμή για περισσότερη εξερεύνηση και ίσως ένα δεύτερο playthrough, αλλά περισσότερο θα σας γοητεύσει ο συνολικά πολύ καλός του ρυθμός και ο εξαιρετικός του κόσμος, παρά ο σχεδιασμός των γρίφων του. Το κυνηγητό με τους μεγάλους αντιπάλους είναι λίγο ξεχωριστή υπόθεση μιας και από θέμα ατμόσφαιρας και μηχανισμών δεν υπάρχει το παραμικρό παράπονο. Ο πιο έμπειρος όμως συνολικά παίκτης μπορεί να προσαρμοστεί πιο εύκολα στο χειρισμό, κάτι που με τη σειρά του κάνει τα συγκεκριμένα κυνηγητά πιο εύκολα, οπότε για αυτόν η ένταση της στιγμής σίγουρα μειώνεται. Σε όποια κλίμακα της προαναφερθείσας έντασης και αν ανήκετε πάντως, η ιστορία είναι αυτή που θα σας παιδέψει περισσότερο.
Οι αναμετρήσεις με τους μεγάλους και αποκρουστικούς εχθρούς γίνεται πάντα σε πολλαπλά σημεία του εκάστοτε κεφαλαίου (από τα 5 συνολικά που υπάρχουν στον τίτλο) και το stealth είναι το απαραίτητο εργαλείο για να μη σας πιάσουν στα χέρια τους.
Αναφέραμε προηγουμένως πως ο τίτλος καταφέρνει να πει με σχετική σαφήνεια όσα επιθυμεί, αν και τα αναπάντητα ερωτηματικά που πρέπει ο παίκτης να βάλει σε σειρά είναι πολλά. Μιλάμε στην ουσία για μια ιστορία απόδρασης και επιβίωσης, με την μικρή Six να βιώνει πολλές και εφιαλτικές, για την ίδια και όχι τόσο για τον παίκτη, καταστάσεις, προσπαθώντας να ξεφύγει από ένα μέρος που για την ίδια είναι φυλακή, αλλά για άλλους τόπος με την ακριβώς αντίθετη έννοια. Και παρόλο που δεν θα έχετε καμία απορία για το πως αυτές οι αντιθέσεις την αλλάζουν στην προσπάθεια για επιβίωση, δεν θα είστε σίγουροι για το πως ακριβώς κλείνει η ιστορία, τους λόγους για τους οποίους περνάτε όλα αυτά τα βάσανα ή γιατί η Six είναι τοσοδούλα. Αυτές οι ελλείψεις στερούν αρκετά από το σύνολο μιας και δεν μπορείτε να αποκτήσετε ποτέ πλήρη εικόνα για το τι συμβαίνει, ιδίως σε έναν τίτλο που χρησιμοποιεί διαφορετικά τα αφηγηματικά του εργαλεία για να ξεχωρίσει και ιδίως όταν είναι εμφανές πως μπορεί να υπάρξει πιο ολοκληρωμένο σύνολο με τα όσα ήδη φανερώνονται στον παίκτη. Όσο και αν σας κερδίσει λοιπόν η ατμόσφαιρά του, η ιστορία θα είναι, κακώς, πάντα ο κομπάρσος της παρέας.Είναι τελικά όνομα και πράγμα το Little Nightmares; Κάθε άλλο. Το σκοτεινό παραμύθι της Tarsier Studios θα μπορούσε όντως να είναι ένας παιδικός εφιάλτης αν και δεν σας τρομάζει ποτέ με την παραδοσιακή έννοια. Φροντίζει να σας κρατά μονίμως σε άβολη θέση, κάτι που όσο δυσάρεστο και αν μπορεί να είναι, δείχνει πόσο καλά μπορεί να αξιοποιηθεί όταν μπείτε στο επόμενο ατμοσφαιρικό δωμάτιο ή όταν ο κακομούτσουνος σεφ με τα 17 προγούλια αρχίζει να σας κυνηγά. Μπορεί να μη σας εντυπωσιάσει η σπιρτάδα των γρίφων του, η συνολική του δυσκολία ή το πόσο ουσιαστικά ευθύγραμμο είναι, όμως ο ρυθμός και σχεδιασμός του δεν αφήνουν περιθώρια για παράπονα. Θα το διαπιστώσετε τόσο από το πόσο καλά έχουν ενσωματωθεί οι γρίφοι στο σύνολο, χωρίς να φαίνονται ποτέ ως κάτι ξέχωρο, αλλά και με τα τελευταία 2 κεφάλαια. Όσο μικρή και αν είναι λοιπόν η Six, ο τίτλος της Tarsier Studios είναι μεγαλύτερος από το μέγεθος της ίδιας της κυκλοφορίας του, αλλά οι ασάφειες στην ιστορία είναι ο πραγματικός μικρός εφιάλτης για τον παίκτη. Αν λοιπόν ελπίζατε σε κάτι τύπου Outlast, αναθεωρήστε άμεσα. Αν πάλι ελπίζατε για κάτι κοντά στο κινηματογραφικό Coraline, μόλις βρήκατε τον πιο αντιπροσωπευτικό του...αντιπρόσωπο.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity