Για να ξέρουμε από την αρχή τι λέμε, το Forza Motorsport 7 παραμένει ο κορυφαίος τίτλος της κατηγορίας του, πολύ κοντά στον προκάτοχό του, σε ό,τι έχει να κάνει με τον πυρήνα του gameplay, την οδήγηση και την λατρευτική αντιμετώπισή της μέσω της λεπτομέρειας της αποτύπωσης στο δρόμο. Μάλιστα φέτος, το θρυλικό μοντέλο οδήγησης έχει υποστεί και κάποιες βελτιώσεις στις λεπτομέρειες του, με την απόκριση σε συνθήκες βροχής να είναι πιο φυσιολογική από τη μάλλον υπερβολική έκφρασή της στην προηγούμενη έκδοση. Το μοντέλο φυσικής είναι εξίσου εντυπωσιακό με το παρελθόν, με μία μικρή ένσταση, πιθανώς και ανεξήγητο δάνειο από το Horizon 3: τα αυτοκίνητα δίνουν πιο ελαφριά αίσθηση σε κάποιες φάσεις, τινάζονται στον αέρα και ντεραπάρουν πολύ πιο εύκολα από οποιαδήποτε προηγούμενη έκδοση. Δεν είναι κάτι που ξενίζει ιδιαίτερα, αλλά σίγουρα οι λάτρεις της σειράς θα το αντιληφθούν. Στο ίδιο πλαίσιο οι γνώστες θα συνειδητοποιήσουν ότι υπάρχουν εκπτώσεις και στο μοντέλο ζημιάς και στην ευκολία, ή μάλλον δυσκολία, με την οποία εμφανίζεται. Εξηγούμαστε. Εάν είχατε ενεργοποιημένο το simulation damage, εκεί που αν είχατε στην πρώτη στροφή μια σχετικά δυνατή σύγκρουση οι ζημιές άρχιζαν να πέφτουν σαν χαλάζι, πλέον μπορεί να χρειαστεί και η διπλάσια «προσπάθεια». Ανεξήγητο και αχρείαστο, αφού μπορεί να ρυθμιστεί η ζημιά που θέλουμε και όταν έχουμε επιλέξει simulation, μάλλον αυτό θέλουμε.
Κάπου εδώ είναι που βρίσκεται το μεγαλύτερο πρόβλημα με το Forza Motorsport 7: κάνει αρκετά λάθη στις λεπτομέρειες ή, για να το πούμε καλύτερα, έχει επιλέξει να προσθέσει λεπτομέρειες που δεν έχουν υλοποιηθεί στην εντέλεια, κάτι στο οποίο μας έχει κακομάθει η σειρά. Για παράδειγμα, ενώ το μενού έχει την ομορφιά και την άνεση του Forza Motorsport 6, είναι λίγο πιο αχρείαστα περίπλοκο από όσο χρειάζεται, χωρίς λόγο. Ενώ η δομή βιβλίου στα πρωταθλήματα του 6 είχε κάποια συνάφεια, εδώ η κατάσταση είναι πιο αφηρημένη, χωρίς να γίνεται βέβαια αυτό ενοχλητικό. Από την άλλη το λιγότερο μπλα-μπλα πριν τους αγώνες μάς άρεσε, μιας και κείμενο και εκφώνηση υπάρχουν μόνο εκεί που πρέπει, ενώ για πολλοστή φορά ο τίτλος έχει χορταστικό single player, το οποίο αν και χρειάζεται 12 περίπου ώρες για να κατακτηθεί, έχει πολύ υλικό για να ασχοληθεί ο οποίος τελειομανής. Να προσμετρήσουμε στα θετικά την ομαλή ενσωμάτωση των showdowns στο κεντρικό σενάριο, με ομαλό τρόπο, καθώς και την εξαιρετική ποιότητα αυτών με κορυφαίους για μία ακόμα φορά τους αγώνες αντοχής.
Ας περάσουμε όμως και στη μεγάλη ή μικρότερη αμαρτία του τίτλου, που φέτος έκανε το λάθος να πάει να μπλέξει με τα loot crates. Είναι λάθος η προσθήκη τους και προβληματική η υλοποίησή τους; Σαφέστατα. Εμποδίζει με κάποιο τρόπο τον παίκτη να παίξει το παιχνίδι; Ειλικρινά δεν θα το λέγαμε. Εξηγούμεθα. Ο παίκτης, για την ώρα, με τα credits του παιχνιδιού, στη συνέχεια δυστυχώς και με την εισαγωγή tokens και άρα πραγματικών χρημάτων, μπορεί να αγοράζει τα περιώνυμα crates, τα οποία ανάλογα με την τιμή και τη σπανιότητα περιέχουν συνήθως mods (περισσότερα σε λίγο), διακοσμητικές στολές αγώνα αλλά και αυτοκίνητα. Και εδώ είναι που η γκρίνια, σε συνδυασμό και με κάποια άλλα θεματάκια και αλλαγές, έχει βάση.
Το σύστημα αγοράς των αυτοκινήτων έχει υποστεί σημαντικές αλλαγές, μιας και πλέον χωρίζεται σε κατηγορίες σπανιότητας, κάτι που σημαίνει ότι για να αγοράσει κάποιος ένα αυτοκίνητο από το τέταρτο, πρέπει πρώτα να έχει ξεκλειδώσει τα τρία προηγούμενα. Και αυτό δεν θα ήταν πρόβλημα αν δεν είχε υποστεί ριζικές αλλαγές και ο τρόπος με τον οποίο κερδίζει credits ο παίκτης. Έτσι, εκεί που στο 6 λέγαμε ότι η κάνουλα άνοιξε υπερβολικά, εδώ, και μάλιστα από ότι φαίνεται δυστυχώς ηθελημένα, η βρύση σχεδόν στέρεψε. Κακό έχουμε και από την αποσύνδεση των assists, που έχει ή δεν έχει ενεργοποιημένα ο παίκτης, από το πόσα credits κερδίζει, μιας και πλέον μόνη μεταβλητή είναι η δυσκολία των drivatars. Αν υπολογίσει κανείς την εντελώς παράλογη απόφαση να αφαιρεθεί από όσους έχουν πληρώσει συνδρομή VIP το προνόμιο να διπλασιάζουν τα credits μετά από αγώνες, δίνοντάς τους κάρτες μόνο για 25 από αυτούς, καταλαβαίνει κανείς ότι κάτι δεν πάει καλά, κάτι θέλει να κάνει τους παίκτες να ψαχτούν αλλιώς για να ξεκλειδώσουν αυτοκίνητα.
Βέβαια ακόμα και οι λίγες αυτές μέρες που μεσολάβησαν από την κυκλοφορία ήταν καλές, μιας και ειδικά στο θέμα VIP έγιναν θετικά βήματα με δώρα σε 1.000.000 credits και 5 σπάνια αυτοκίνητα, αλλά και την υπόσχεση ότι οι VIP θα έχουν διπλά credits ξανά το γρηγορότερο δυνατό. αλλά Και πάλι όμως η αρχική πρόθεση δεν είναι ό,τι καλύτερο. Ακόμα και έτσι, το κεντρικό gameplay και το πώς περνάει ο παίκτης στο παιχνίδι δεν επηρεάζονται. Τα mods δίνουν πλέον extra credits ή XP και καμία ενίσχυση σε χαρακτηριστικό που επηρεάζει την οδήγηση, οι στολές είναι διακοσμητικές και τα αυτoκίνητα αγοράζονται και με credits ή, αργότερα, μέσω του auction house. Ναι, πιθανώς να χρειάζεται περισσότερο grinding, ναι, όλο αυτό ήταν εντελώς αχρείαστο και σε ένα επίπεδο απρεπές. Δεν χαλάει όμως, κυριολεκτικά, τίποτα. Εκεί όμως που δεν έγινε κανένα βήμα, ούτε μπροστά ούτε πίσω, και αυτό δεν είναι καλό, είναι το multiplayer. Καλά τα leagues, όλα τα καλά του παιχνιδιού είναι εκεί, αλλά και lag και σπασίματα υπάρχουν ακόμη και κυρίως τρελή ασυδοσία. Σε 15+ αγώνες στο 80-90% κάποιος βλαξ κατέστρεψε τον αγώνα μας και όταν το λέμε αυτό δεν εννοούμε σε κανονική ροή, αλλά κάποιος που ήταν στημένος σε στροφή με μόνο στόχο να τρακάρει τους άλλους. Την ώρα που το Project Cars 2 και κυρίως το Gran Turismo Sport ρίχνουν πολύ βάρος στην προσπάθεια να μπουν κανόνες στο online, το Forza σαν να τεμπελιάζει λιγάκι.
Στα πολύ καλά εντάσσονται οι νέες συνθήκες και ώρες της ημέρας. Η αυγή, το μούχρωμα, η βαριά συννεφιά, η ψιχάλα, είναι όλα πανέμορφα, όπως εξαιρετικές είναι οι νέες και παλιές πίστες, αυτές που κάνουν την επιστροφή τους (αγαπάμε Maple και Suzuka και ας μας παιδεύουν), όπως τεράστιος είναι ο αριθμός των αυτοκινήτων (κάτι που λείπει από τον ανταγωνισμό) και καλύπτει όλα τα γούστα, με τις Porsche αυτή τη φορά μέσα στο παιχνίδι από την πρώτη μέρα. Αντίθετα, κάποια έξτρα πράγματα, όπως η εισαγωγή αγώνων με νταλίκες ή off road οχήματα μάλλον άχρηστη είναι μιας και η -υποχρεωτική- οδήγηση σε άσφαλτο καθιστά το όλο εγχείρημα χωρίς ιδιαίτερο νόημα. Διότι καλά τα δάνεια από το Horizon, αλλά αυτό είχε και μια Αυστραλία με ερήμους, ζούγκλες, ποτάμια και βάλτους, δεν είχε μόνο άσφαλτο. Ο τεχνικός τομέας είναι απλά αψεγάδιαστος. Το ότι καταφέρνει να μας εντυπωσιάσει και σε επίπεδο γραφικών και ήχου περισσότερο από τον ήδη εκπληκτικό προκάτοχό του, λέει πολλά. Ένας αγώνας την αυγή στο Ντουμπάι μπορεί να πείσει και τον πλέον δύσπιστο, ενώ απουσιάζει το οποιοδήποτε πρόβλημα.
Η αλήθεια δεν αλλάζει. Ναι υπάρχουν αρκετά λάθη ή μάλλον προχειρότητες, στις οποίες δεν έχουμε συνηθίσει. Ναι δεν χαιρόμαστε ιδιαίτερα με το όλο σκηνικό με τα loot crates. Παρόλα αυτά, όσο και αν κοιτάξουμε στην αγορά, καλύτερος τίτλος του είδους δεν υπάρχει -περιμένουμε το GT Sports φυσικά- που να μπορεί να χωρέσει αρχάριο και έμπειρο και που να αγαπάει τόσο πολύ το αυτοκίνητο ώστε να το προσφέρει με την ίδια άνεση σε όλους και όχι μόνο σε λίγους εκλεκτούς. Και αυτό σε ένα επίπεδο είναι αρκετό. Αν όμως δεν γίνουν μάθημα τα λάθη, τότε μπορεί η σειρά να αποκτήσει πρόβλημα. Και τουλάχιστον σε μοντέλο οδήγησης το GT Spprt έρχεται με φόρα…
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity