Σίγουρα δεν είναι λίγα αυτά που έχετε ως τώρα διαβάσει ή ακούσει για το Far Cry 6. Αυτή τη φορά η Ubisoft αποφάσισε να ασχοληθεί με έναν επαναστατημένο λαό, τους κατοίκους ενός νησιωτικού έθνους που ονομάζεται Yara. Η χώρα βρίσκεται για πολλές δεκαετίες κάτω από την κυριαρχία του δικτάτορα Anton Castillo, που ονειρεύεται να κάνει την κατά τα άλλα αποκομμένη από τον υπόλοιπο κόσμο Yara, αυτάρκη. Όμως τα όνειρα και τα λόγια δεν επαρκούν για να έρθουν οι πράξεις και τα έργα. Η έλλειψη τεχνολογικής προόδου έχει ως αποτέλεσμα η Yara να μοιάζει με έναν τόπο που έχει ξεχαστεί από τον χρόνο. Ναι μεν το τοπίο διατηρείται παρθένο, όμως η αδυναμία των κατοίκων να εξασφαλίσουν τα απαραίτητα για την καθημερινή τους επιβίωση και η καταπίεση του τυραννικού καθεστώτος έχουν οδηγήσει στη δημιουργία πυρήνων επαναστατών. Σκοπός είναι η ένωση αυτών των ομάδων η μετατροπή τους σε έναν στρατό που θα απελευθερώσει την πατρίδα τους από τα δεινά. Την ίδια ώρα, για να ενισχύσει το προφίλ του, ο Castillo αναζητά πραγματικούς πατριώτες για να εργαστούν- λίγο, πολύ ως σκλάβοι- στην παραγωγή Viviro, μιας ουσίας που υποτίθεται πως θεραπεύει τα πάντα.
Ξεκινώντας, υπήρχαν δύο επιλογές. Action Mode και Story Mode, που προφανώς αντιστοιχούν στον επιθυμητό βαθμό δυσκολίας. Δεν είχαμε την ελευθερία να προχωρήσουμε όπως θέλαμε, αλλά έπρεπε να διαλέξουμε αποκλειστικά το Action Mode. Επιπλέον, όπως συνηθίζει τον τελευταίο καιρό η Ubisoft υπάρχει η επιλογή φύλου για τον/ την πρωταγωνιστή/ πρωταγωνίστρια. Επιλέξαμε γυναίκα κι έτσι τα γεγονότα ξετυλίχθηκαν μέσα από τα μάτια της Dani Rojas. Οι πρώτοι μηχανισμοί με τους οποίους κληθήκαμε να εξοικειωθούμε ήταν εκείνοι του stealth. Ναι μεν υπάρχει η δυνατότητα να σκύβει και να κρύβεται ο χαρακτήρας πίσω από τοίχους και άλλα στοιχεία του περιβάλλοντος, να περπατάει αθόρυβα, όμως δεν υπάρχει η δυνατότητα να καλυφθεί πλήρως, να κολλήσει, για να γίνουμε αντιληπτοί, στον τοίχο ώστε να μην αποκαλύπτεται η παρουσία του στους αντιπάλους. Επίσης, μια ειδική μπάρα βοηθάει τους παίκτες να γνωρίζουν ανά πάσα στιγμή το κατά πόσο κινδυνεύουν να αποκαλυφθούν στα μάτια των εχθρών, οπότε μπορούν να σχεδιάσουν τις επόμενες κινήσεις τους.
Το πρώτο κομμάτι της δοκιμής χαρακτηρίζεται ως γραμμικό και είχε ως σκοπό να μας συστήσει τον κόσμο της Yara, που όπως αντιληφθήκαμε είναι τεράστιος. Τα πρώτα kills δεν άργησαν να έρθουν και η αρχή έγινε αθόρυβα, με τη χρήση ενός machete. Εξ' αρχής έγινε αντιληπτό ότι στο mode που κληθήκαμε να παίξουμε οι εχθροί και όχι μόνο δεν αστειεύονται, χτυπάνε στο ψαχνό και αντιλαμβάνονταν την παρουσία μας χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια. Το "και όχι μόνο" που γράψαμε παραπάνω, αποτελεί αναφορά σε ένα κατά τα άλλα συμπαθές αγριογούρουνο, που μάλλον μπήκαμε στα λημέρια του και θέλησε να μας διώξει, όπως για κακή του τύχη, το όπλο μας λειτούργησε σωστά. Ήταν οι πρώτες σφαίρες που "σπαταλήσαμε". Από εκεί και πέρα, η δυσκολία να πέσει κάτω ένας αντίπαλος χαρακτηρίζεται ως μεγάλη. Οι στρατιώτες του καθεστώτος είναι λες και φοράνε τα καλύτερα αλεξίσφαιρα παγκοσμίως (άραγε που βρέθηκαν με τέτοια έλλειψη προμηθειών) και αναγκαστικά είδαμε πολλές φορές την οθόνη του game over. Υπήρχαν στιγμές που, παρά τις ενδείξεις στο σχετικό mini map, δεν γνωρίζαμε από που προέρχονται οι σφαίρες, μονάχα νιώθαμε τον αντίκτυπό τους στο κορμί της πρωταγωνίστριας. Όταν τα αποθέματα ζωής έφτανα στο τέλος τους, ψάχναμε μέρος να κρυφτούμε και μετά από λίγα δευτερόλεπτα ενεργοποιούνταν η δυνατότητα healing που πραγματοποιούνταν με αρκετά στιλάτες, αλλά σίγουρα ασυνήθιστες μεθόδους, όπως με το σβήσιμο ενός πούρου πάνω στο χέρι.
Η γνωριμία με τον Juan Cortez άνοιξε τον δρόμο προς ένα ανεξάντλητο οπλοστάσιο και έφερε στην παρέα έναν κροκόδειλο που είναι πάντοτε πεινασμένος για κρέας των στρατιωτών του Castillo. Ο Guapo είναι από τους συντρόφους που μπορούν να προκαλέσουν μεγάλη ζημιά σε μικρές περιπόλους, κατασπαράζοντας όποιον βρουν μπροστά τους, όμως οι ενέργειές του μπορούν να θέσουν πολύ γρήγορα σε κατάσταση συναγερμού τις εχθρικές δυνάμεις ή να προδώσουν την παρουσία σας. Κι αν πέσουν οι ειδοποιήσεις για ενισχύσεις στο αντίπαλο στρατόπεδο, τότε πολύ δύσκολα θα ολοκληρώσετε με επιτυχία την οποιαδήποτε αποστολή. Έπειτα από μερικές αποτυχίες καταλάβαμε πως η πρώτη κίνηση σε κάθε αποστολή θα πρέπει να είναι η απενεργοποίηση των συστημάτων συναγερμού σε κάθε περιοχή ή εγκατάσταση. Προέχει ο εντοπισμός τους, που γίνεται με τη βοήθεια ενός smartphone (που βρέθηκε άραγε στην απομονωμένη Yara), μέσω του οποίου γίνονται tag και οι αντίπαλες δυνάμεις, όπως και άλλα σημεία ενδιαφέροντος.
Πολλά θα μπορούσαν να γραφτούν για τα όπλα, τα αξεσουάρ της ενδυμασίας και τις αναβαθμίσεις τους. Το βέβαιο είναι ότι κανείς δεν θα μείνει δυσαρεστημένος από τον αριθμό και τις λειτουργίες τους. Κυριολεκτικά υπάρχουν όπλα για όλα τα γούστα, αρκεί να διαθέσετε τον απαραίτητο χρόνο για την εύρεσή, όπως επίσης και για τη συγκέντρωση των απαραίτητων προμηθειών για τη βελτίωσή τους. Πάγκοι εργασίας, διάσπαρτοι στον χάρτη, είτε σε καταυλισμούς επαναστατών, είτε σε τυχαία σημεία, είναι τα μοναδικά μέρη που θα μπορέσετε να ασχοληθείτε με ηρεμία με τον εξοπλισμό σας. Επιπλέον gadgets, όπως ένα grappling hook και ένα mini αερόστατο, θα σας βοηθήσουν να αποφύγετε δύσκολες καταστάσεις και να φτάσετε σε σημεία που σε διαφορετική περίπτωση θα ήταν αδύνατο. Όσο προχωράει το παιχνίδι, τόσο θα αυξάνονται και οι επιλογές για τη δημιουργία Supremo Backpacks που θα σπείρουν τον πανικό και την καταστροφή σε όποιον βρεθεί στο βεληνεκές τους.
Για την μετακίνηση από περιοχή σε περιοχή θα μπορέστε να χρησιμοποιήσετε οποιοδήποτε λειτουργικό δίτροχο ή τετράτροχο αλλά και άλογα. Είναι τέτοιο το μέγεθος του χάρτη, που όση όρεξη κι αν έχετε για εξερεύνηση, αναγκαστικά κάποια στιγμή θα ψάξετε για ένα μέσο μεταφοράς ταχύτερο από τα πόδια σας. Η οδήγηση είναι αρκετά διασκεδαστική, δίχως προβλήματα και μακάρι στην τελική έκδοση του Far Cry 6 να υπάρχουν αποστολές καταδίωξης.
Η Ubisoft κατόρθωσε για μια ακόμα φορά να δημιουργήσει έναν τεράστιο κόσμο. Αυτή η εντύπωση δόθηκε από το δεύτερο μέρος της δοκιμής, όπου το gameplay είχε και τη μορφή της ελεύθερης περιήγησης στον χάρτη. Δυστυχώς, λόγω ενός bug που δεν εμφάνιζε το σημείο προορισμού μιας αποστολής δεν ήταν δυνατό να κάνουμε αρκετή πρόοδο, παρόλα αυτά θεωρούμε πως είδαμε όλα όσα έπρεπε για να σχηματίσουμε άποψη. Κάπου προς το τέλος ήρθε στο μυαλό και η σκέψη πως όλα όσα πέρασαν από τα μάτια μας θα μπορούσαν, γιατί όχι, να είναι όχι πλάνα από το επόμενο Far Cry, αλλά από ένα Assassin's Creed στη σύγχρονη εποχή. Τόσο μεγάλη η ομοιότητα. Ακόμα και το στοιχείο της εδαφικής υπεροχής υπάρχει, με τους αντάρτες να καταλαμβάνουν εγκαταστάσεις και φυλάκια του καθεστώτος, επεκτείνοντας την κυριαρχία τους.
Προφανώς, θα περιμένουμε το τελικό αποτέλεσμα για να εκφράσουμε πιο ολοκληρωμένη άποψη και να δώσουμε βαθμολογία. Αν και δεν ειπώθηκε κάτι τέτοιο κατά τη διάρκεια της παρουσίασης, η δομή του παιχνιδιού παραπέμπει σε δεκάδες, ίσως και εκατοντάδες ώρες gameplay. Το ζήτημα είναι αν και πόσο διατηρηθεί σε υψηλό επίπεδο το ενδιαφέρον των παικτών.
Είναι κρίμα η δουλειά του αρθρογράφου αλλά η αλήθεια είναι ο κόσμος έχει παίξει ήδη το farcry6. Όπως και το 7 και το 8. Κυριολεκτικά σε δουλειά να βρισκόμαστε.