Χαλάλι όμως, γιατί κάθε γωνιά του χάρτη, πέρα από το θάνατο κρύβει και μικρές εκπλήξεις. Εκεί που νομίζει κανείς ότι έχει βρει όλες τις κεντρικές πόλεις, τσουπ πέφτει πάνω σε μια ακόμα κοινότητα η οποία τελικά τον θέλει για αρχηγό της. Εκεί που πιστεύει ότι έχει καθαρίσει όλα τα διαθέσιμα side quest, πέφτει πάνω σε νέο NPC που τελικά μπορεί να γίνει και φίλος και μέρος της ομάδας, ο οποίος δίνει νέες, προσωπικές αποστολές. Και εκεί που λέμε τα έχουμε δει όλα, το πάτημα ενός σχεδόν μη φανερού τούβλου στο τοίχο ενός κτηρίου, εμφανίζει ένα underground community κλεφτών το οποίο το οποίο μοιράζει αποστολές (δηλαδή αναθέτει ληστείες) σε κάθε πιθανό σημείο του χάρτη. Αυτό είναι για το Elex, το νεότερο RPG της Piranha Bytes, στο βιογραφικό της οποίας υπάρχουν τα Gothic και Risen. Η αλήθεια είναι ότι τα Gothic για κάποια λόγο δεν τα είχε αγγίξει ο γράφων αλλά ξέρει ότι έχουν αφήσει το στίγμα τους στο χώρο των RPG. Το Elex όμως μας καθήλωσε, χωρίς να έχει τα καλύτερα γραφικά που υπάρχουν εκεί έξω. Με σύστημα μάχης που φαίνεται αρχαϊκό σε σχέση π.χ. με αυτό του Witcher, αλλά κατά πως φαίνεται, ό,τι πρέπει για οπαδούς των Souls. Με αρκετά bugs, τα οποία το μικρό studio από την Γερμανία προσπαθεί να διορθώσει. Αλλά όταν είναι γεμάτο με bugs ένα Oblivion με την πλάτη της Bethesda, είναι λογικό ένα εντελώς open world, χωρίς φορτώματα, RPG από ένα μικρό studio να έχει τα δικά του.
Το Elex είναι ένα κλασικό open world RPG, στο οποίο παίρνετε από την αρχή το ρόλο του Jax, ενός Alb που πέφτει θύμα δολοφονικής απόπειρας από μέλη της δικής του κοινότητας, τη γλιτώνει και αρχίζει τη δική του εξερεύνηση στο Magelan (τον πλανήτη-περιοχή του παιχνιδιού) για να καταλάβει γιατί συνέβει αυτό. Ο ίδιος ο Magelan είναι ουσιαστικά ένα post-apocalyptic περιβάλλον ύστερα από τη πτώση ενός μετεωρίτη αιώνες πριν, που έφερε στη περιοχή και ένα νέο μετάλλευμα, το Elex. Γι' αυτό γίνονται όλα. Οι Albs το καταναλώνουν αυτούσιο για να γίνουν δυνατότεροι, εξυπνότεροι και να αφήσουν πίσω τους το συναίσθημα, με απότερο στόχο να εξοντώσουν ή μετατρέψουν τις υπόλοιπες φατριές και να κρατήσουν γι' αυτούς όλο το Elex. Ουσιαστικά είναι ο κοινός εχθρός όλων των φατριών, των Berserkers, των Clerics και των Outlaws. Οι πρώτοι απαιχθάνονται την τεχνολογία, χρησιμοποιούν παραδοσιακά όπλα και εκμεταλλεύονται το Elex για να φτιάχνουν mana, ώστε να μπορούν να παίζουν με τη μαγεία. Ταυτόχρονα, ως απώτερο στόχο έχουν την επαναφορά της φύσης στο Magelan, με τη χρήση των World Hearts τα οποία τοποθετούν σε διάφορες περιοχές ώστε να επανέλθει η βλάστηση. Οι Clerics, οι λιγότεροι σε αριθμό, είναι αυτοί που λατρεύουν την τεχνολογία, έχουν laser rifles κ.τ.λ. και κατασκευάζουν ρομπότ για να μάχονται, με το Elex να είναι η πηγή ενέργειας για όλα αυτά. Απώτερος στόχος τους είναι να ακολουθήσουν το δόγμα του θεού τους και να πάνε στον «Παράδεισο» ενώ ταυτόχρονα είναι αυτοί που καταγράφουν τη γνώση του γνωστού κόσμου. Και τέλος οι Outlaws είναι οι τύποι που ξεφύτρωσαν από το Mad Max, ζουν στην έρημο, χρησιμοποιούν το Elex για να φτιάχνουν stims (τύπου ναρκωτικά/αναβολικά) και ο μόνος τους στόχος είναι…να κλέβουν τους άλλους και να επιζούν.
Σε μια από αυτές τις φατριές πρέπει κάποια στιγμή να γίνει μέλος ο Jax, με την επιλογή αυτή να είναι οριστική και αμετάκλητη, κάτι που σημαίνει ότι θα πάρει αυτόματα όλα τα αντίστοιχα προτερήματα και μειονεκτήματα. Για να μπορέσει να κάνει αυτήν την επιλογή βέβαια, πρέπει να του τη δώσει ο αρχηγός της εκάστοτε φατριάς, αφού πρώτα ο Jax ολοκληρώσει μια σειρά από αποστολές. Το να γίνετε μέλος μιας φατριάς δεν σημαίνει ότι μετά δεν μπορείτε να επισκέπτεστε τις άλλες, απλά ουσιαστικά η επιλογή επηρεάζει ξεκάθαρα την εμφάνιση, τα όπλα και τον εξοπλισμό του χαρακτήρα. Ταυτόχρονα, από το σημείο επιλογής φατριάς και μετά, ο Jax αποκτά πρόσβαση στα καλύτερα όπλα, τις ισχυρότερες πανοπλίες και τις επιπλέον δυνατότητες της κάθε φατριάς. Η ισχυρότερη φυλή για να διαλέξει κανείς είναι αυτή των Clerics και η πλέον αδύναμη αυτή των Outlaws, με τους Berserker όμως να δίνουν την επιλογή να πετά o Jax fireballs. Αν γίνει Berzerker, χρησιμοποιεί μαγεία, έχει κλασικού τύπου πανοπλίες α λα Witcher και όπλα. Αν γίνει Cleric, θα έχει πανοπλίες σαν αυτές των ηρώων του Mass Effect και αντίστοιχα όπλα. Αν πάλι γίνει Outlaw, θα κυκλοφορεί με ρούχα Western και θα έχει αντίστοιχα όπλα.
Σε κάθε περίπτωση, δεν μπορεί ο Jax να ξαναγίνει Alb, αφού αυτούς μάχεται ούτως ή άλλως ενώ πάντα είναι εφοδιασμένος με Jet Pack. Το έχει από την αρχή και είναι το μόνο μεταφορικό μέσο -πέρα από τους διάφορους τηλεμεταφορείς που πρέπει να ανακαλύψει- που είναι διαθέσιμο. Και τις πρώτες ώρες θα φανεί πολύ χρήσιμο, καθώς ο κατεστραμμένος κόσμος του Magelan είναι γεμάτος με μεταλλαγμένα ζώα που σκοτώνουν..με ένα χτύπημα. Ειδικά οι πρώτες ώρες προσφέρονται περισσότερο για…τρέξιμο προς την αντίθετη κατεύθυνση από τους εχθρούς παρά για μάχες. Πέρα από τα melee όπλα υπάρχουν ranged (τόξα, laser rifles κ.τ.λ.), heavy (το flamethrower είναι φοβερό) αλλά και χειροβομβίδες (να έχετε πάντα μπόλικες μαζί σας, μεγάλη βοήθεια). Οι μάχες με τη σειρά τους δεν είναι τόσο arcade όσο θα ήθελε κάποιος, είναι αργές και βασίζονται στο stamina. Πρέπει να πετύχετε σωστά χτυπήματα στον εχθρό για να γεμίσει μια μπάρα που με τη σειρά της ξεκλειδώνει σε ένα σημείο ένα δυνατότερο χτύπημα. Αν δε γίνουν καλά τα combo ή δεν είστε σωστά συγχρονισμένοι ή γίνουν όλα τα διαθέσιμα χτυπήματα με το εκάστοτε stamina, τότε ένα θαυμαστικό εμφανίζεται που σημαίνει ότι δε μπορείτε να χτυπήσειτε τον εχθρό (no stamina) ούτε είναι διαθέσιμο το roll για αποφυγή χτυπήματος.
Τι μένει; Το τρέξιμο και το…jet pack για να ανέβει ο Jax γρήγορα κάπου ψηλά, που δεν τον φτάνει ο εχθρός. Αν στα παραπάνω συνυπολογίσουμε το γεγονός ότι τα όπλα στην αρχή του παιχνιδιού είναι…της πλάκας, και οι πανοπλίες είναι…ανύπαρκτες, αντιλαμβάνεται κάποιος το βαθμό δυσκολίας, ακόμα και σε χαμηλού επιπέδου ρύθμιση. Τουλάχιστον ο Jax, μέσα από κάθε φατριά, μπορεί να βρει συμμάχους NPCs, αν και μόνο ένας μπορεί να είναι μαζί του στην εξερεύνηση, με τους υπόλοιπους να μένουν μαζί στο εκάστοτε camp. Επειδή βέβαια το παιχνίδι δεν έχει και το καλύτερη AI, δε θα προσφέρουν πάντα βοήθεια στο Jax, χωρίς προφανή λόγο. Για παράδειγμα, σε μια αποστολή που μας δίνει ο Ray για να πάμε να σκοτώσουμε κάτι παλιούς εχθρούς του, και αφού τον παίρνουμε μαζί μας, βρισκόμαστε σε camp των Outlaws με εχθρούς μεγαλύτερου level από εμάς. Ο Ray σε καμία περίπτωση δεν επιτέθηκε στους εχθρούς του και μετά από κάθε load απλά μας έβλεπε να τρώμε ανελέητο ξύλο. Θέλετε γιατί είναι και ο ίδιος Outlaw, γιατί είναι bug, δε μας βοήθησε ποτέ και για να βγάλουμε την αποστολή επιστρατεύσαμε άλλο NPC.
Όπως κάθε RPG που σέβεται τον εαυτό του, έτσι και το Elex έχει leveling χωρίς cap, και δεκάδες επιλογές γι' αναβάθμιση διαφόρων χαρακτηριστικών, χωρισμένα σε μπόλικες κατηγορίες. Τα κλασικά stats αναβαθμίζονται όποτε θέλουμε, ωστόσο τα διάφορα skills μπορούν να αναβαθμιστούν μόνο σε εξειδικευμένους trainers που βρίσκονται στις κεντρικές πόλεις. Εκεί επίσης μπορεί ο Jax να αναβαθμίσει όπλα και να δημιουργήσει potions και stims ώστε να τα έχει διαθέσιμα κατά τη διάρκεια των εξερευνήσεών του. Θα βρει μπόλικα αντικείμενα εξερευνώντας τον κόσμο, τα οποία όμως είναι κυρίως υλικά για crafting, πολλά από τα οποία βέβαια μπορούν να καταναλωθούν άμεσα για αύξηση των HP για παράδειγμα, αλλά με μικρό κέρδος. Μόνο μέσα από το crafting θα μπορέσει να φτιάξει ένα καλό stash από potions, τα οποία είναι υπερ-απαραίτητα και όσο ανεβαίνει σε level, τόσο καλύτερα αποτελέσματα μπορεί να έχει από τα διάφορα «προϊόντα», εφόσον επενδύσει στα σωστά skills. Γενικότερα τα πολλά XP έρχονται ολοκληρώνοντας αποστολές και όχι από μάχες και σκοτωμούς εχθρών οπότε το grinding δεν είναι επιλογή για level up, αλλά το να ακολουθηθούν τα διάφορα quests, main και side. Τα οποία είναι πολλά, πάρα πολλά, πάρα μα πάρα πολλά! Ωστόσο, το Elex δεν παίρνει το παίχτη από το χεράκι, το αντίθετο μάλιστα. Μπορεί ο παίχτης να πάει όπου θέλει στο χάρτη (με τα πόδια και το jet pack) χωρίς μάλιστα το παραμικρό φόρτωμα αφού μόνο με χρήση τηλεμεταφορέα και μετά από θανάτους βλέπουμε loading screen. Το πρόβλημα είναι ότι γρήγορα θα βρεθεί σε περιοχές γεμάτες με τέρατα που έχουν από πάνω τους μιας νεκροκεφαλή (καθώς δεν υπάρχει level scaling), το οποίο σημαίνει πως η μάχη με αυτά θα έχει γρήγορο και όχι αίσιο τέλος για το Jax.
Βέβαια, μετά από καμιά 20αριά ώρες παιχνιδιού και αφού ο Jax έχει αναβαθμιστεί, οι ίδιοι εχθροί είναι σαφώς ευκολότεροι (αλλά ποτέ εύκολοι, με εξαίρεση τα…ποντίκια). Επίσης, δεν υπάρχει το κλασσικό fog στο χάρτη, αφού όλος είναι διαθέσιμος οπότε είναι πολύ πιθανό να μη ξέρετε που έχετε ξαναπάει και που όχι. Μόνο οι ενεργοποιημένοι τηλεμεταφορείς και φυσικά οι διάσπαρτες πόλεις που ανακαλύπτουμε δίνουν στίγμα ότι ο Jax έχει βρεθεί εκεί. Επιπλέον, στο χάρτη εμφανίζεται μόνο το τρέχον quest icon, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που πρέπει να σκεφτούμε τι πρέπει να κάνουμε. Επίσης, αρκετές αποστολές έχουν σαν αποτέλεσμα η ιστορία να πάρει μια διαφορετική και επιπλέον μόνιμη τροπή, όπως για παράδειγμα να σκοτώσουμε κάποιον χαρακτήρα. Βασικά μπορούμε να σκοτώσουμε σχεδόν τους πάντες, κάτι που μπορεί από τη μια να έχει πλάκα αλλά από την άλλη μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα καθώς, για παράδειγμα, σε μια μάχη εναντίων των Albs παρέα με μπόλικους συμμάχους, μέσα στο κακό χαμό είναι πιθανό να χτυπήσετε ένα συμμαχο NPC και ξαφνικά στρέφονται και οι υπόλοιποι εναντίων σας. Γενικότερα, το Elex έχει μια δόση Mass Effect όσον αφορά στις επιλογές που κάνει ο παίχτης στους εκατοντάδες διαλόγους με διάφορους κύριους ή μη χαρακτήρες. Οι ίδιοι οι διάλογοι είναι αρκετά συμπαθητικοί, αλλά δεν πρέπει να περιμένει κανείς κορυφαίο lip-sync ή χολιγουντιανή ηθοποιία. Είπαμε, η παραγωγή δεν είναι κορυφαία, αυτό που αξίζει είναι το περιεχόμενο, ο κόσμος και η ιστορία.
Τι είναι τελικά το Elex; Ένα τεράστιο RPG, με όμορφη ιστορία που όσο προχωράμε στο παιχνίδι γίνεται καλύτερη. Δεν είναι κάποια κορυφαία παραγωγή σε κόστος, δεν έχει κορυφαία γραφικά ούτε μαγεύει με τη μουσική και το voice acting. Είναι πολύ δύσκολο, τουλάχιστον τις πρώτες 20 ώρες, έχει τα θέματά του με το ΑΙ και το animation. Αλλά δεν έχει loot boxes, ούτε microtransactions. Είναι ζωντανό και θα προσφέρει σε όποιον αποφασίσει να ασχοληθεί μαζί του, μπόλικες ώρες κλασικού role play. Ο γράφων το ευχαριστήθηκε τόσο όσο και το The Withcer 3, κι ας ακούγεται σαν ιεροσυλία.
Ένας τίτλος που δεν είχα σκοπό να ασχοληθώ ούτε στον αιώνα τον άπαντα.Με το παρόν άρθρο βέβαια,και την όλη περιγραφή του World building κλπ μου θύμισες παλιότερες εποχές που έπαιζα και πιο μικρούς τίτλους,ικανούς να με απορροφήσουν για πολλές ώρες στον κόσμο τους.Ίσως να του δώσω μια ευκαιρία.
Ολο το review και τα θετικα/αρνητικα στο τελος ενα πραγμα μου φερνουν στο μυαλο (και θα μου το εφερναν ακομη κι αν δεν ειχα δει ποια ειναι η ομαδα αναπτυξης): Gothic 1 και 2. Τα ιδια ελαττωματα αλλα και το ιδιο ταξιδι. Για μενα πιο σιγουρη αγορα πεθαινεις! Ειδικα το Gothic 2 το ειχα ευχαριστηθει πολυ περισσοτερο απο το Skyrim! Πολλα σκηνικα του τα θυμαμαι και τωρα λες και το επαιξα χτες! Πολυ κριμα που τα φτωχα production values (συγκριτικα με αλλους τιτλους) θα αποτρεψουν πολυ κοσμο να το παιξει.
Ψήθηκα! Η μόνη μου ανησυχία ήταν μην έχει απλά καμιά ''αναβαθμισμένη'' εκδοχή του κάπως δυσκοίλιου συστήματος μάχης( και κίνησης γενικά) του Risen.
Μου είχε κεντρίσει το ενδιαφέρον από την αρχή, ενδιαφέρον που δεν χάθηκε ούτε με τις άθλιες κριτικές που διάβασα γύρω-γύρω. Μου έχει κάνει κλικ, τέλος.
Με εξαίρεση το Witcher 3 που αποτελεί μια ''ανωμαλία'' εξαιρετικής ποιότητας σε ένα κυκεώνα από ελλιπείς rpg πολυδιαφημισμένους τίτλους, βρίσκω από παικτικής πλευράς πιο ενδιαφέροντα χαμηλού κόστους παιχνίδια. The Technomancer, Risen, Elex, Divinity, Wasteland, Pillars of Eternity, Tyranny κτλ. κτλ. μπορεί να μην φτιάχνονται με υπέρογκα ποσά αλλά αξίζουν πολλά περισσότερα από άλλους πιο επιφανειακούς τίτλους.
Ρε φίλε copy paste την games to play list μου έκανες;
Χαχαχαχα
Ωραίο review Δημήτρη! To elex το έχω στα υπόψιν εδώ και αρκετούς μήνες και ως Fan της σειράς Gothic & Risen κάποια στιγμή όταν θα έχει στρώσει μετά από μερικά patches θα το τιμήσω σίγουρα!
Κατά τη διάρκεια του που έπαιξες συνάντησες κανένα game breaking bug πέρα από αυτό με τον NPC? η χρειάστηκε να γυρίσεις σε παλαιότερο Save λόγο επαναλαμβανόμενου bug?
Ένα μόνο που μου φάνηκε έτσι, στο οποίο είχα φτάσει λίγο πριν βγει το πρώτο patch με μπόλικες διορθώσεις και το είχα ξεπεράσει με άλλο, πλάγιο τρόπο :P αλλά γενικά δεν έχει χρειαστεί να πάω πίσω σε saves λόγω bugs
Μπράβο Δημήτρη για το review,χαίρομαι που έγραψε review και για ένα άλλο είδος.Το παιχνίδι σίγουρα θα το αγοράσω απλά θα περιμένω και εγώ να βγούνε τα κλασσικά patch που θα διορθώσουν την κατάσταση.Για τους φίλους που λατρέυουν τα Gothic/Risen νομίζω το παιχνίδι θα προσφέρει πολλές ώρες διασκέδασης.Είναι ιδιαίτερα παιχνίδια και χρειάζονται αρκετές ώρες για να μπορέσεις να μπεις στον κόσμο του.Δημήτρη θα σου πρότεινα αφού σου άρεσε το συγκεκριμένο να δοκιμάσεις και τα Gothic 1-2.Υπάρχει μεγάλο mod community το οποίο δίνει την δυνατότητα να δεις το παιχνίδι με καλύτερα γραφικά αλλά κρατάει και την ουσία των παιχνιδιών.
Αφού η Piranha Bytes επέστρεψε με ένα τόσο καλό τίτλο, δεν μπορώ να πω όχι! Εννοείται πως δεν θα το πάρω σύντομα καθώς υπάρχει ήδη τεράστιο backlog αλλά δεν το χάνω.
Τωρα που εχω ριξει καμια 25ρια ωρες πανω του μπορω να πω με ασφαλεια οτι ειναι το κορυφαιο RPG φετος. Μακραν. Bugs και τετοια δεν συναντησα καθολου. Δυσκολο αλλα οχι εκνευριστικο σαν το dark souls με τα saves 100χμ το ενα απο το αλλο. Το μονο παιχνιδι που με εχει κανει να νιωσω οπως το Gothic 2. Παιξτε το