Η χρήση των gadgets είναι ικανοποιητική, και ένα από αυτά είναι το drone, το οποίο και σας βοηθάει να tag-άρετε τους στόχους σας, για να έχετε πλήρη εποπτεία του χώρου.
Αφήνοντας λοιπόν την ιστορία στην άκρη, για όσους δεν είχαν επαφή με τους προηγούμενους τίτλους της σειράς, το Sniper Ghost Warrior 3 είναι ένα first person shooter, όπου, όπως προδίδει και ο τίτλος, οι παίκτες αναλαμβάνουν τον ρόλο ενός σniper. Όπως προαναφέρθηκε, η δράση λαμβάνει χώρα σε ένα ανοιχτό κόσμο που χωρίζεται σε τρεις περιοχές. Τι σημαίνει αυτό; Σημεία ενδιαφέροντος, collectibles, και γενικότερα πολλές κουκκίδες σε ένα χάρτη, οι οποίες δυστυχώς δεν προσφέρουν το παραμικρό ενδιαφέρον. Επιπρόσθετα, πρέπει να σημειωθεί ότι οι χρόνοι loading φτάνουν στην καλύτερη περίπτωση τα τέσσερα λεπτά, ενώ άλλες φορές ξεπερνάνε ακόμα και τα πέντε. Αν προσθέσει κανείς και τα bugs και πολυάριθμα crashes, τότε δεν είναι δύσκολο να περιμένει πάνω από 15 λεπτά σε ένα μισάωρο session. Γενικότερα, η απόφαση για μετάβαση από γραμμικά επίπεδα σε open-world κρίνεται ως λανθασμένη, αφού η κίνηση αυτή πρακτικά δεν προσφέρει απολύτως τίποτα στους παίκτες. Απεναντίας, φτάνει στο σημείο εκνευρισμού, όταν -αφήνοντας στην άκρη τα crashes- έχουμε να κάνουμε με έναν άδειο κόσμο και από αποστολή σε αποστολή πρέπει να αλλάξουμε περιοχή, με το πεντάλεπτο loading που σημαίνει το βήμα αυτό.
Δυστυχώς έχουμε να κάνουμε με μια από τις χειρότερες υλοποιήσεις της CryEngine, με textures χαμηλής ανάλυσης.
Και είναι πολύ κρίμα, γιατί στις αποστολές αυτές καθ’ αυτές, η ομάδα της CI τα καταφέρνει πολύ καλά -main missions αλλά και side-. Τα objectives είναι πολύ καλοστημένα και με καλή ποικιλία, ο χώρος που «φιλοξενεί» κάθε φορά τη δράση είναι καλοσχεδιασμένος, και χρειάζεται προσεκτικός σχεδιασμός από πλευράς παικτών αν θέλουν να βγάλουν εις πέρας την κάθε αποστολή. Εδώ βέβαια πρέπει να αναφερθεί ότι όλες οι αποστολές έχουν σχεδιαστεί με stealth προσέγγιση κατά νου και, ακολουθώντας αυτό το μοτίβο δράσης, η αίσθηση που αφήνει η επιτυχής ολοκλήρωσή τους είναι εξαιρετική. Ευτυχώς η τακτική “all-guns-blazing” δεν ακολουθείται «με το ζόρι» παρά σε ελάχιστες περιπτώσεις, και γενικότερα είναι πολύ δύσκολο να πάμε ως “Rambo” σε κάθε αναμέτρηση, αφού το πολύ 4 σφαίρες είναι αρκετές για τον πρωταγωνιστή (λίγες ακόμα αν φοράει armor). Κατά τα άλλα η αίσθηση των όπλων και δη των sniper rifles είναι πολύ καλή, τα attachments και τα gadgets είναι ιδιαίτερα χρήσιμα και βρίσκουν όλα τη θέση τους σε ένα καλό και προσεκτικό infiltration, ενώ πολύ ικανοποιητικό είναι και το bullet cam στις «τέλειες» βολές από μεγάλη απόσταση (σκεφτείτε Sniper Elite, αλλά χωρίς το X-Ray). Το ΑΙ, τέλος, λειτουργεί αρκετά καλά (όσο ακολουθείται πάντα η stealth προσέγγιση), ψάχνοντας προς τη γενική κατεύθυνση του σκοπευτή εφ’ όσον αυτός γίνει αντιληπτός, και με το συναγερμό να μην ενεργοποιείται ως διά μαγείας σε όλο το στρατόπεδο αν ανακαλυφθεί η παρουσία και θέση του παίκτη.
Οι αποστολές τουλάχιστον είναι πολύ καλοστημένες, με πολύ καλή δράση stealth.
Γενικότερα, αν η ομάδα ανάπτυξης έδινε σε όλες τις πτυχές του τίτλου την προσοχή που έδωσε στις αποστολές και το shooting, τότε θα μιλούσαμε για ένα από τα hits της χρονιάς. Αλλά δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν ισχύει και το τελικό αποτέλεσμα είναι σαν να πήραν μέρος δύο διαφορετικές ομάδες στη δημιουργία του τίτλου. Ένα παράδειγμα είναι η προσθήκη του crafting, το οποίο είναι απλό και εύκολο και υπεύθυνο για τη δημιουργία σφαιρών και gadgets, αλλά εν τέλει είναι παντελώς αχρείαστο – και λειτουργεί εις βάρος της εξερεύνησης του ανοιχτού κόσμου του τίτλου. Γιατί, πολύ απλά, αντί να αναζητάει κανείς τα συστατικά για τη δημιουργία όλων αυτών που χρειάζεται, μπορεί να αγοράσει τα πάντα από το in-game store, με το in-game currency που μοιράζεται απλόχερα μετά το πέρας της κάθε αποστολής. Και δυστυχώς τα ατοπήματα δεν σταματάνε εκεί. Κάθε φορά που «τρέχει» το game, η δεύτερη κιόλας οθόνη μάς ενημερώνει πως όλα αυτά που θα δούμε ήταν “achieved with CryEngine”. Όλα καλά μέχρι εδώ. Το πρόβλημα όμως είναι ότι, τουλάχιστον στο PS4, όπου και έγινε η δοκιμή του τίτλου για τις ανάγκες του review, έχουμε να κάνουμε με μια από τις χειρότερες υλοποιήσεις της μηχανής, με textures χαμηλής ανάλυσης, πλαστικά πρόσωπα χαρακτήρων, και γενικότερα οπτικό τομέα που κανείς δεν θα θυμάται.
Σε γενικές γραμμές το Sniper Ghost Warrior 3 είναι ένας τίτλος που θα ικανοποιήσει μόνο τους πιο σκληροπυρηνικούς fans ενός πολύ συγκεκριμένου είδους - και αυτό λόγω των πολύ καλοστημένων αποστολών του. Η απόφαση της μεταφοράς σε open-world μόνο κακό κάνει στον τίτλο και αν εξεταστεί εκ των υστέρων, οι γραμμικές αποστολές θα ταίριαζαν πολύ καλύτερα σε αυτό που επιχείρησε να κάνει η CI Games.
καλά στην συγκεκριμένη περίπτωση το σενάριο δε νομίζω να μας απασχολεί, απλά θέλουμε μια δικαιολογία για να λάβει χώρα η δράση.