Οι καταστροφές του Γουιντσκέιλ στην Λέικ Ντίστρικτ της Μεγάλης Βρετανίας, το πλέον μακρινό 1957, αποτέλεσαν την πρώτη μεγάλη καταστροφή που οφειλόταν σε διαρροή ραδιενέργειας από πυρηνικό εργοστάσιο. Πολύ πριν το Θρι Μάιλ Άιλαντ και το Τσέρνομπιλ, η φωτιά που έπιασε στο κεντρικό κτήριο του αντιδραστήρα όταν απέτυχαν και οι δύο από τις θερμικές κατεργασίες της μεθόδου Βίγκνερ, προκάλεσε τη διαρροή ραδιοενεργών ισοτόπων όπως το πολώνιο και το ιώδιο στην περιοχή. Από το ατύχημα δεν υπήρξαν άμεσες ανθρώπινες απώλειες και η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου προσπάθησε να αποκρύψει το γεγονός, όμως η ανάγκη απόρριψης αγαθών υλικών όπως το γάλα κι εν συνεχεία η άνοδος των κρουσμάτων καρκίνου του θυρεοειδή, ανάγκασαν εν καιρώ την πολιτική ηγεσία να παραδεχθεί την απώλεια. Μία έρευνα το 2010 αποκάλυψε ότι παρότι δεν υπήρχαν πολλαπλές συνέπειες από το ατύχημα, συνολικά πάνω από εκατό άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους έμμεσα λόγω καρκίνου και 140 ακόμη είχαν την επάρατη νόσο εξαιτίας αυτού.
Στο Atomfall, τη νέα δημιουργία της Rebellion Developments, που οι περισσότεροι την γνωρίζουν πιθανότατα από τους τίτλους της σειράς Sniper Elite, αυτή η φωτιά δεν περιορίστηκε μετά από τρεις ημέρες, αλλά διήρκησε αρκετά παραπάνω. Η αρχική απόκρυψη δεν ήταν αρκετή και χρειάστηκε η επέμβαση των αρχών κι η εφαρμογή μέτρων περιορισμού και καραντίνας. Μέσα σε αυτήν την καραντίνα ξυπνάει ο άγνωστος κι ανώνυμος ήρωάς μας, αντιμετωπίζοντας εξαρχής μία σειρά από αλλόκοτα φαινόμενα και συμβάντα. Από εκεί και πέρα, ο παίκτης έχει την απόλυτη ελευθερία κινήσεων, ήδη μετά το πρώτο πεντάλεπτο του παιχνιδιού. Κάθε επιλογή του είναι αποκλειστικά δική του απόφαση και ο πανέμορφος κι απόκοσμος …κόσμος που απλώνεται μπροστά του, τον περιμένει. Σύντομα θα χρειαστεί να αλληλεπιδράσει με τους υπόλοιπους ενοίκους της ζώνης καραντίνας, όπου και θα μάθει όλες τις πληροφορίες που χρειάζεται και θα αρχίσει να ξετυλίγει το πραγματικό μυστήριο που περιπλέκεται γύρω από τον τίτλο.
Ξεκινώντας την κριτική, πρέπει να γίνει σαφές ότι το Atomfall είναι πρακτικά το πρώτο RPG που βγαίνει από το στούντιο της Rebellion, όσο δηλαδή μπορεί να θεωρηθεί παιχνίδι τέτοιου είδους. Το περιβάλλον του είναι σίγουρα ξεχωριστό, όσο περίπου είναι κι οι μηχανισμοί του. Η απότομη είσοδος στον κόσμο, σετάρει μεν υπέροχα όλο αυτό το αίσθημα της απόγνωσης και της αγνωσίας που κυριαρχεί στον τίτλο, αλλά ταυτόχρονα, υπάρχει μία ξεκάθαρη προχειρότητα στο πως ο κόσμος (και άρα το ίδιο το παιχνίδι) εξελίσσεται με βάση αυτήν την άγνοια. Παρότι υπάρχει η δυνατότητα, ο παίκτης να ελέγξει πως θα του αποδίδονται οι πληροφορίες για την ροή του παιχνιδιού. Από τα presets που υπάρχουν πάντως και στα οποία συγκαταλέγονται επιλογές για περισσότερη ή λιγότερη δράση και ανάγκη επιβίωσης, η λειτουργία που προτείνει το ίδιο το παιχνίδι, αυτή της ισορροπημένης εμπειρίας είναι ταυτόχρονα η πιο διασκεδαστική, αλλά και αυτή που χρειάζεται περισσότερη δουλειά. Φυσικά, από μόνη της η ύπαρξη αυτής της δυνατότητας δείχνει το πλήθος επιλογών, αλλά επί παραδείγματι, στην πρώτη μεγάλη αποκάλυψη που γίνεται, δεν παίζει καμία σημασία τι έχει διαπιστώσει ο παίκτης. Παρόλα αυτά, η ενεργοποίηση αυτής της ιστορίας δεν λαμβάνει καθόλου τοις μετρητοίς, το τι ξέρει ο παίκτης, με αποτέλεσμα να του σκάνε σαν χαστούκια αλλεπάλληλες πληροφορίες, οι οποίες μέχρι πριν από λίγα δευτερόλεπτα ήταν τελείως άγνωστες. Εκεί χρειάζεται περισσότερη προσοχή και καλύτερη ανάπτυξη, αν και με την πάροδο του παιχνιδιού και την απόκτηση ρυθμού και σαφήνειας, όλα γίνονται πολύ πιο αποτελεσματικά.
Συνολικά, η ιστορία είναι αρκετά ενδιαφέρουσα, τόσο από πλευράς της βασικής ιστορίας, όσο και σε αυτές των παράπλευρων ιστοριών που επεκτείνουν τον κόσμο του Atomfall. Αν κάτι, μπορεί να προσαφθεί στις περίπου 15 ώρες που διαρκεί η ιστορία, είναι ότι στο τελευταίο τρίτο της η ιστορία είναι κάπως προβλέψιμη και ότι η μεγάλη τελική αποκάλυψη δεν είναι τόσο εκκωφαντική, ειδικά σε σύγκριση με τα όσα μυστήρια έχουν προηγηθεί. Αντίθετα, στα side quests υπάρχει μάλλον πιο μικρό και σίγουρο γράψιμο, με αποτέλεσμα τα μεγαλύτερα μυστήρια και οι καλύτερες αποκαλύψεις να είναι εκεί. Καθαρά από θέμα gameplay, το Atomfall δεν έχει σημαντικά θέματα, χωρίς να είναι κάτι το ξεχωριστό. Το μικρό inventory κι η έλλειψη fast travel σε έναν γενικά ευρύ χάρτη, θα απογοητεύσει κάποιους, όμως σε γενικές γραμμές όλα είναι στρωτά και συγκεκριμένα. Η σύγκριση με το Fallout ή περισσότερο με το Outer Worlds είναι κάτι παραπάνω από προφανής, όμως συνολικά η αίσθηση που αποφέρει όλος ο τίτλος είναι αρκετά διαφορετική.
Highlight του είναι οι μάχες, ειδικά απέναντι στα σθεναρά, αναχρονιστικά αλλά καλοφτιαγμένα ρομπότ, όμως είναι εξαιρετικό πως υπάρχει αισθητή διαφορά ανάλογα με τον εχθρό. Είτε είναι τα προαναφερθέντα ρομπότ, είτε συμμορίες, είτε, εχμ, άλλοι άνθρωποι, χρειάζεται διαφορετική προσέγγιση, που σε συνδυασμό με τον τύπο του παιχνιδιού (δράση ή επιβίωση δηλαδή) διαμορφώνει μερικά ξεχωριστά μοτίβα μαχών που αυξάνουν εκθετικά την κατά τα λοιπά περιορισμένη ποικιλία του τίτλου. Από την άλλη, μετά την δέκατη πέμπτη συνεχόμενη μάχη που όλα έχουν γίνει σωστά και ο παίκτης μπορεί να πεθάνει από το παραμικρό λάθος και κάποια τρανταχτά λάθη στην ΑΙ συγκεκριμένων εχθρών θα ξενίσουν, συνολικά όμως το αποτέλεσμα είναι αρκετά ποιοτικό και σίγουρα παίρνει θετικό βαθμό, κυρίως λόγω του εξαιρετικού shooting, που άλλωστε αποτελεί και το δυνατότερο σημείο του στούντιο. Σε τεχνικό επίπεδο, ο κόσμος είναι, όπως προαναφέρθηκε, πανέμορφος, όμως η προσπάθεια επέκτασης σε ένα αρκετά μεγαλύτερο χάρτη, σε σύγκριση με αυτούς που υπάρχουν στα Sniper Elite, θα ήταν πρακτικά αδύνατο να μην επιφέρει σημαντικές αστοχίες. Υπάρχουν (αστεία) bugs, υπάρχουν σημεία στον χάρτη που δεν είναι εξίσου προσεγμένα και γενικά το αποτέλεσμα δεν είναι αντίστοιχο άλλων τίτλων της γενιάς. Η εταιρεία έχει αναγνωρίσει αυτές τις αστοχίες πάντως κι υπόσχεται να τις διορθώσει άμεσα. Το καλό είναι ότι κανένα από αυτά τα προβλήματα δεν θα δημιουργήσει πονοκέφαλο ή εκνευρισμό, αλλά μάλλον γέλιο.
Εκεί που έχει γίνει καλύτερη δουλειά είναι στον ήχο και στο voice acting. Από τις προφορές των ντόπιων, που είναι ταιριαστές με την περιοχή της βόρειας Αγγλίας, όπου διαδραματίζεται το παιχνίδι, μέχρι το soundtrack και την ποικιλία του ανάλογα με τις γνώσεις που έχει ο παίκτης σε κάθε σημείο, η δουλειά που έχει γίνει εκεί είναι αξιοπρόσεκτη. Μάλιστα, επειδή κάμποσα από τα στοιχεία που θα κληθεί να μαζέψει ο παίκτης είναι ακουστικά, γίνεται αντιληπτό το μέγεθος της λεπτομέρειας που υπάρχει σε αυτόν τον τομέα, καθώς και η ποιότητα που αντιστοιχεί εκεί.
Φτάνοντας σε ένα συμπέρασμα, το Atomfall, τηρουμένων των αναλογιών πως πρόκειται για την πρώτη προσπάθεια της Rebellion σε αυτό το είδος και δεδομένων των συνθηκών πως δεν αποτελεί ένα σύνηθες και στρωτό RPG, πρόκειται για μία πολύ τίμια προσπάθεια. Μπορεί να μην τα καταφέρνει καλά σε όλα, μπορεί να υπάρχουν κάποιες αστοχίες, ειδικά στο τεχνικό κομμάτι, αλλά καταφέρνει να βάζει μία αρκετά δυνατή ιστορία (και πολλές μικρές υπέροχες ιστορίες τριγύρω της) σε ένα εντυπωσιακό περιβάλλον. Αν μη τι άλλο, καταφέρνει να υπερκεράσει τις περισσότερες αμφιβολίες και τελικά να αφήσει και αρκετές υποσχέσεις για το μέλλον.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity