Η ιστορία είναι περισσότερο μια δικαιολογία για να στηθεί το σκηνικό της δράσης, και αφηγείται την περιπέτεια ενός μαθητή Kung-Fu που είδε τον πατέρα και δάσκαλό του να σκοτώνεται από τους μαθητές του μπροστά στα μάτια του. Ορκισμένος εκδίκηση, τα επόμενα χρόνια εκπαιδεύεται ανελλιπώς στις τεχνικές του πατέρα του και όταν πλέον φτάνει 20 χρονών ξεκινάει την αντεπίθεσή του. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργείται πολύ έξυπνα η «βάση» του gameplay και ένας από τους κεντρικούς του πυλώνες, η ίδια η ηλικία του πρωταγωνιστή. Το Sifu λοιπόν είναι έναν third person brawler στο οποίο οι παίκτες χειρίζονται τον νεαρό (αρχικά) πρωταγωνιστή και θα χρειαστεί να πλοηγηθούν μέσα από μια σειρά επιπέδων ούτως ώστε να αντιμετωπίσουν τον καθένα από τα 5 bosses που ευθύνονται για τον θάνατο του πατέρα του. Το κάθε boss έχει το δικό του επίπεδο, το καθένα από αυτά γεμάτο από μυστικά, shortcuts και φυσικά εχθρούς. Η κεντρική ιδέα είναι απλή. Ο παίκτης χρησιμοποιεί τις κινήσεις που γνωρίζει και μαθαίνει στην πορεία μέσα από xp points, για να αντιμετωπίσει τους εχθρούς του. Κάθε φορά που η ενέργειά του (hp) μηδενίζεται, ένας μετρητής ανεβαίνει σε μονάδες, και το νούμερο στον μετρητή προστίθεται στην ηλικία του πρωταγωνιστή.
Για παράδειγμα: Ο χαρακτήρας ξεκινάει από 20 χρονών, και το hp πέφτει στο μηδέν. Ο μετρητής από το 0 πάει στο 1, και αν οι παίκτες θέλουν να συνεχίσουν, η ηλικία θα πάει στα 21. Την δεύτερη φορά που θα μηδενιστεί το HP, ο μετρητής θα προσθέσει +2 και στο επόμενο respawn η ηλικία θα είναι 21+2=23. Την επόμενη φορά θα είναι 23+3=26 και συνεχίζουμε με τον ίδιο τρόπο. Όταν η ηλικία φτάσει τα 70 ή τα ξεπεράσει, το επόμενο KO είναι και το τελευταίο. Ο παίκτης μπορεί να αρνηθεί το respawn και να ξεκινήσει το επίπεδο ξανά από την αρχή, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι οι δημιουργοί έχουν φτιάξει μια σειρά από “bonuses” για να καθυστερεί η αύξηση της ηλικίας. Σε πρώτη φάση έχουμε τα mini-bosses και bosses που με κάθε επιτυχή αναμέτρηση ρίχνουν τον μετρητή κατά 1 μονάδα. Στη συνέχεια, μετά από κάθε επιτυχή εκκαθάριση ενός επιπέδου, ο τίτλος κρατάει τη χαμηλότερη ηλικία με την οποία «βγήκε», και προσφέρει την δυνατότητα στους χρήστες να ξεκινήσουν από εκεί την επόμενη φορά.
Το σύστημα μάχης αν και απλό είναι εξαιρετικά ικανοποιητικό, και πολύ γρήγορα ο τίτλος κάνει σαφές ότι στο Sifu το ζητούμενο είναι η αντίληψη, η παρατήρηση των κινήσεων του αντιπάλου και η αντεπίθεση. Κεντρική θέση έχει το σύστημα άμυνας/αποφυγής, όπου ο χαρακτήρας μας και οι αντίπαλοι έχουν δύο μπάρες, μια ενέργειας και μία structure (ή αλλιώς stamina). Με κάθε άμυνα σε χτύπημα η δεύτερη μπάρα γεμίζει, και όταν είναι πλήρης, ο χαρακτήρας μένει ευάλωτος για ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα (περίπου σαν το Sekiro). Οι παίκτες μπορούν αντί για άμυνα να αποφεύγουν τα υψηλά ή χαμηλά χτυπήματα με evade, ενώ με το leveling το επιτυχές evasion μπορεί να προσφέρει bonuses στο structure ή τον ειδικό μετρητή που δίνει τη δυνατότητα για special κινήσεις που μπορούν να επαναφέρουν την ισορροπία στη μάχη. Όπως προαναφέρθηκε, μέσα από το xp που κερδίζεται μπορούν να ξεκλειδωθούν ικανότητες, ενώ αν αυτές ξεκλειδωθούν 5 φορές, τότε μένουν διαθέσιμες για πάντα.
Ακούγεται πολύ πιο εύκολο από ότι πραγματικά είναι, και στην πράξη το Sifu είναι ένας από τους πλέον απαιτητικούς τίτλους των τελευταίων ετών. Η ομάδα ανάπτυξης περιμένει από τους χρήστες να χάσουν ξανά και ξανά μέχρι να μπορέσουν να φέρουν σε πέρας την κάθε αποστολή, ενώ σε μετέπειτα επίπεδα μπορούμε να βρούμε collectibles/μυστικά από προηγούμενες, ούτως ώστε να επιστρέψουμε και να επιτύχουμε ένα ακόμα καλύτερο «σκορ» (από πλευράς ηλικίας), έχοντας περισσότερες «ζωές» στη διάθεσή μας για τη συνέχεια. Και πράγματι, τα επίπεδα μπορούν να ολοκληρωθούν μέσα σε λίγα λεπτά όταν κάποιος έχει στη διάθεσή του όλα τα shortcuts και έχει εξοικειωθεί πλήρως με το σύστημα μάχης, κάνοντας την ιστορία των 20+ ωρών διαθέσιμη από την αρχή μέχρι το τέλος σε ένα κλάσμα της αρχικής διάρκειας.
Πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι παρά το ομολογουμένως εξαιρετικό μέσα στην απλότητά του σύστημα μάχης, πολλές φορές η κάμερα λειτουργεί εναντίων των παικτών με γωνίες και πλάνα που κάθε άλλο παρά διευκολύνουν την εποπτεία της δράσης. Ταυτόχρονα, παρά την πολύ καλή δουλειά που έχει γίνει στον ηχητικό τομέα και τα όμορφα soundtrack, η μουσική τις περισσότερες φορές και αυτή λειτουργεί περισσότερο αρνητικά παρά θετικά, αφού ο ρυθμός της είναι εντελώς διαφορετικός από τα χτυπήματα και τον ρυθμό της δράσης, κάτι που περισσότερο αποσπά την προσοχή, παρά την εστιάζει στη μάχη. Κάτι τέτοιο γίνεται ιδιαίτερα εμφανές στα boss fights, όπου το mute είναι λίγο-πολύ μονόδρομος, τουλάχιστον για τις συγκεκριμένες αναμετρήσεις. Τέλος, παρά το γεγονός ότι ο τίτλος βασίζεται τόσο πολύ σε evasion, είναι πολύ κρίμα το γεγονός ότι υπάρχει μια μεγάλη γκάμα κινήσεων από πλευράς αντιπάλων και bosses, όπου είναι εξαιρετικά δύσκολο να γίνει αντιληπτό που θα είναι το επόμενο χτύπημα (ψηλά/χαμηλά), ούτως ώστε να γίνει η αντίστοιχη αποφυγή. Ως αποτέλεσμα, ορισμένες μάχες γίνονται ξεκάθαρα παιχνίδι εικασίας και τύχης, τουλάχιστον σε κάποιες φάσεις τους.
Το Sifu κάνει τις προθέσεις του γνωστές από πολύ νωρίς, και παραμένει μέχρι το τέλος πιστό στο όραμά του χωρίς να «απολογείται». Αυτό από μόνο του είναι αρκετό για να κλείσει το μάτι σε μια αρκετά μεγάλη μερίδα του κοινού. Αν προσθέσουμε σε αυτό την όμορφη παρουσίαση και το συμπαγές σύστημα μάχης, τότε τα πράγματα γίνονται ξεκάθαρα. Παρά τα όποια ατοπήματά του, το Sifu είναι ένας τίτλος που θα ικανοποιήσει αυτούς που ψάχνουν μια επιπλέον πρόκληση, προσφέροντας ένα αίσθημα ικανοποίησης που δύσκολα βρίσκουμε πλέον.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity