Από τις πρώτες στιγμές είναι φανερό ότι η Dontnod θέλει γρήγορα γρήγορα να προσθέσει ένα ακόμα επίπεδο στην ήδη πολύπλοκη κατάσταση των αδερφών. Πλέον, δεν πρέπει απλώς και μόνο να βρουν τρόπο να επιβιώσουν αλλά και να καταφέρουν να θέσουν υπό έλεγχο τις τηλεκινητικές δυνάμεις του Daniel, που ως άλλος Jedi πρέπει να μεταβεί από την ανύψωση της μικρής πέτρας στη μεγάλη. Αναπόφευκτα οι ευθύνες που φορτώνεται ο Sean είναι ακόμα μεγαλύτερες, κάτι που η Dontnod περνάει στο gameplay με μικτά αποτελέσματα. Το πρώτο επεισόδιο ασχολήθηκε περισσότερο με την ανάγκη του Sean να προστατεύσει το μικρότερο αδερφό του μπροστά στα σοκαριστικά γεγονότα και λιγότερο με την ηθική του καθοδήγηση. Τώρα, τα πράγματα αλλάζουν, καθώς οι δυνάμεις του Daniel προσδίδουν και μια άλλη πλευρά στην προσωπικότητά του, καθώς όπως είναι γνωστό η δύναμη διαφθείρει με τις πιθανότητές της. Βέβαια, μιλάμε ακόμα για παιδιά κι έτσι η Dontnod έχει φροντίσει να παραμείνει πιστή στις αξίες της και να μη δημιουργήσει μια προβλέψιμη ηλεκτρονική νουβέλα για ένα εξελισσόμενο υπερηρωικό παραμύθι, αλλά να αναδείξει πρώτα από όλα το φόβο που κρύβει η αποδοχή τέτοιων υπερφυσικών ικανοτήτων.
Το gameplay έτσι φροντίζει να αντικατοπτρίζει τις επιλογές του παίκτη καθώς ο Sean προσπαθεί να ελέγξει και να διδάξει τον αδερφό του, ενώ παράλληλα πρέπει να τον αναθρέψει. Κάθε βρισιά, κάθε περίεργη αντίληψη, κάθε κίνηση ή πιστεύω έχει τη δύναμη να διαμορφώσει τον Daniel, ο οποίος φυσικά -και αναμενόμενα- λατρεύει το μεγάλο του αδερφό. Αυτός ο συνδυασμός της διπλής ανατροφής όμως δημιουργεί διάφορα κενά λογικής που δεν υπήρχαν στο πρώτο επεισόδιο, όπως π.χ. το γεγονός ότι κάποιες επιλογές δεν μετράνε καθόλου, καθώς ο Sean αδυνατεί να συμπεριφερθεί με κακό τρόπο στον Daniel (πέρα από το τι θα επιλέξει ο παίκτης). Είναι αναγκαίο κακό, βέβαια, από τη στιγμή που οι υπερφυσικές δυνάμεις προσθέτουν ένα ακόμα εμπόδιο που πρέπει να αντιμετωπίσει η αφήγηση, αλλά η Dontnod θα μπορούσε να κρύψει λίγο καλύτερα αυτές τις περιπτώσεις που ξεγυμνώνουν συχνά πυκνά έναν κατά τα άλλα άρτιο μηχανισμό.
Αυτή η άγρια ενηλικίωση του Sean τού αφαιρεί τη δυνατότητα να συμπεριφερθεί πιο φυσιολογικά στον αδερφό του (όπως το να δείξει εκνευρισμό και να μαλώσει για καθημερινά πράγματα όπως στο πρώτο επεισόδιο) και του προσδίδουν περισσότερο μια ιδιότητα δασκάλου που στην αρχή δεν λειτουργεί καθόλου. Παρόλα αυτά το επίπεδο της γραφής και ορισμένες εντυπωσιακές στιγμές και επιλογές τον στηρίζουν ακράδαντα ως χαρακτήρα και ο παίκτης αποδέχεται τη νέα του ταυτότητα. Αυτή η παράλληλη ενηλικίωση (ο Daniel ως ήρωας και ο Sean ως μέντορας) αντικατοπτρίζεται στους νέους χαρακτήρες που κάνουν την εμφάνισή τους, όπως η γιαγιά και ο παππούς των αδερφών αλλά και ο Chris, ο εξαιρετικός Captain Spirit από το ομώνυμο spin-off. Η Dontnod προτείνει στους παίκτες να ολοκληρώσουν το The Adventures of Captain Spirit πριν ξεκινήσουν το δεύτερο επεισόδιο, κάτι που όντως προσφέρει μια πιο ολοκληρωμένη εμπειρία (είναι δωρεάν για όσους ενδιαφέρονται).
Παρά την αργή αρχή και κάποιες σκηνοθετικές αμέλειες, η Dontnod δεν κάνει πίσω και εισβάλει ακόμα περισσότερο στην ψυχοσύνθεση του Sean και του Daniel καθώς προσπαθούν να αναλάβουν τους νέους ρόλους τους. Η συγκίνηση και η ένταση των επιλογών οδηγούν την ιστορία σε ιδιαίτερα δύσκολα μονοπάτια, ακριβώς πριν έρθει το παραδοσιακά «δύσκολο» τρίτο επεισόδιο (όπως συμβαίνει συνήθως στις πενταλογίες). Αν και η Dontnod δείχνει ότι δεν θα ακολουθήσει τον πολιτικό σχολιασμό για τη σύγχρονη εικόνα της Αμερικής, η δοκιμασία κι η έκταση της σχέσης των δύο αδερφών φαίνεται να είναι εξίσου -αν όχι περισσότερο- σημαντική και καίρια. Πώς αλλιώς, αφού το επίκεντρό της είναι η αγάπη;
Κρίμα που δεν υπάρχει δυνατότητα να αγοράσεις κάθε επεισόδιο ξεχωριστά.
Ναι, συμφωνώ. Είναι οικονομικό το θέμα όμως και ενα από τα μειονεκτήματα του επεισοδιακου μοντέλου. Το άλλο είναι ο χρόνος μεταξύ των επεισοδίων. Νομίζω πως σύντομα θα δούμε το τέλος αυτού του μοντέλου.