Δύο διαφορετικοί στόχοι, λοιπόν, σε δύο διαφορετικά σημεία του επιπέδου, και ο Agent 47 ξεκινά στο παζάρι του Μαρακές, κρυμμένος σε κοινή θέα.
Ο δεύτερος στόχος είναι ο άνθρωπος που τον βοήθησε να δραπετεύσει, ο στρατηγός Reza Zaydan. Ο Zaydan φυσικά και δεν το έκανε από την καλή του την καρδιά, αλλά για να χρησιμοποιήσει την κατακραυγή και την ενδεχόμενη λαϊκή εξέγερση σαν αφορμή για να προβεί σε πραξικόπημα. Ο ίδιος μάλιστα υποκινεί λαϊκές αντιδράσεις, χρησιμοποιώντας προβοκάτορες και προσπαθώντας με αφίσες και σκηνοθετημένα ξεσπάσματα βίας να ανάψει τη σπίθα. Ο Zaydan βρίσκεται στην άλλη μεριά του χάρτη, σε ένα εγκαταλελειμμένο σχολείο, το οποίο και χρησιμοποιεί ως πρόχειρη βάση. Δύο διαφορετικοί στόχοι, λοιπόν, σε δύο διαφορετικά σημεία του επιπέδου, και ο Agent 47 ξεκινά στο παζάρι του Μαρακές, κρυμμένος σε κοινή θέα. Πολύ γρήγορα γίνεται αντιληπτό ότι ο βαθμός δυσκολίας ανεβαίνει για αυτήν την αποστολή, αφού και στις δύο τοποθεσίες είναι εξαιρετικά δύσκολο για τον πρωταγωνιστή να μην κινήσει υποψίες, δεδομένων των καταστάσεων που επικρατούν. Οι ευκαιρίες, βέβαια, πάντα υπάρχουν, και θα χρειαστεί αρκετή εξερεύνηση, υπομονή και επιμονή από πλευράς παικτών για να καταφέρουν να φτάσουν κοντά στους στόχους τους και να εκπληρώσουν την αποστολή τους αφήνοντας μόνο δύο πτώματα στο πέρασμά τους και όλα τα υπόλοιπα ακριβώς στη θέση τους, σαν να μην πέρασαν ποτέ εκεί.
Από μια σφαίρα ανάμεσα στα μάτια όταν κανείς δε βλέπει, μέχρι ένα μοιραίο «ατύχημα» ή κάτι εντελώς αθώο όπως ένα μασάζ χαλάρωσης, οι δύο στόχοι θα μείνουν με κάποιο τρόπο ευάλωτοι.
Όταν τελικά αυτές οι ευκαιρίες ανακαλυφθούν, τότε τα πράγματα αρχίζουν και παίρνουν το δρόμο τους. Και αν το να εισχωρήσουμε σε κάθε μία από τις δύο τοποθεσίες είναι δύσκολο, το να εκτελέσουμε τους στόχους περιπλέκει ακόμη περισσότερο τα πράγματα, αλλά, και πάλι, ο 47 θα βρει τον τρόπο. Από μια σφαίρα ανάμεσα στα μάτια όταν κανείς δε βλέπει, μέχρι ένα μοιραίο «ατύχημα» ή κάτι εντελώς αθώο όπως χαλαρωτικό μασάζ, οι δύο στόχοι θα μείνουν αργά ή γρήγορα ευάλωτοι, και είναι στα χέρια των παικτών να τους παρακολουθήσουν και να βρουν το «που», το «πως» και το «πότε».
Η Io Interactive, πάντως, φαίνεται πως έχει βρει τη φόρμα και «πατάει» σε όλα αυτά που έκαναν το Hitman απολαυστικό, τόσο στα τελευταία δύο επεισόδια, όσο και στη μέχρι τώρα πορεία του franchise.
Από καθαρά τεχνικής άποψης, η κατάσταση στο μεγαλύτερο μέρος της παραμένει ως έχει. Η Io καταφέρνει για ακόμη μια φορά να «χωρέσει» δεκάδες NPCs στο επίπεδο χωρίς να επηρεάζονται (στην πλειοψηφία των περιπτώσεων) οι επιδόσεις, ενώ οι χρόνοι loading παραμένουν το ίδιο μεγάλοι – κάτι στην καλύτερη περίπτωση εκνευριστικό, αφού τουλάχιστον κατά τη διάρκεια των πρώτων προσπαθειών θα χρειαστούν πολλές δοκιμές για την ανακάλυψη του πλέον ενδεδειγμένου τρόπου δράσης για την κάθε περίσταση. Το ΑΙ επιμένει να επιδίδεται στα ίδια «λάθη», αν και αυτήν τη φορά είναι λίγο πιο αυστηρό, ενώ μικροβελτιώσεις έχουν γίνει στα menus και UI του τίτλου, οι οποίες μπορεί αρχικά να περνούν απαρατήρητες, στη συνέχεια όμως αναγνωρίζεται η χρησιμότητά τους.
Το τρίτο επεισόδιο τα έχει όλα. Εξερεύνηση, stealth, πολύ χιούμορ, και φυσικά replayability.
Σχεδιαστικά, πάλι, οι χάρτης χωρίζεται σε τρεις διαφορετικές περιοχές, οι οποίες όμως δεν έχουν συνδεθεί μεταξύ τους με τον καλύτερο τρόπο, αφήνοντας την αίσθηση τριών διαφορετικών κομματιών που απλά ενώθηκαν χωρίς ιδιαίτερο κόπο και προσπάθεια. Μικροπράγματα, θα μπορούσε να πει κανείς, όταν όμως έχει γίνει κάτι ανάλογο σε προηγούμενο επεισόδιο (Sapienza) και με πολύ καλύτερο τρόπο, τότε πρέπει να αναφερθεί. Ο ήχος παραμένει σε εξαιρετικά επίπεδα, αν και είναι απορίας άξιο πώς γίνεται οι μαροκινοί στρατιώτες να μιλούν με αμερικανική προφορά.
Η Io Interactive, πάντως, φαίνεται πως έχει βρει τη φόρμα και «πατάει» σε όλα αυτά που έκαναν το Hitman απολαυστικό, τόσο στα τελευταία δύο επεισόδια, όσο και στη μέχρι τώρα πορεία του franchise. Το τρίτο επεισόδιο τα έχει όλα. Εξερεύνηση, stealth, πολύ χιούμορ, και φυσικά replayability, μέσα από τα contracts που συνεχώς εμπλουτίζονται και δίνουν στους παίκτες ευκαιρίες να επιστρέφουν, με τους διαφορετικούς στόχους και τις ανταμοιβές που δίνουν μετά την επιτυχή εκτέλεσή τους. Η ιστορία που εκτυλίσσεται βέβαια μέσω των cutscenes μετά από κάθε επεισόδιο ακόμα δε βγάζει κάποιο νόημα, αλλά σίγουρα κάποια στιγμή θα συμβεί και αυτό. Όχι ότι η ιστορία ήταν ποτέ το δυνατό χαρτί του Hitman, αλλά σίγουρα βοηθάει.
πολύ ωραίο το hitman αλλά γιατί δεν το βγάζουν όλο μαζί να τελειώνουμε ???επεισόδια και κομμάτια να περιμένεις ???