Όλα οδηγούν σε μια αρένα με πλακίδια. Οι, ιδανικά, 4 παίκτες ή συνδυασμός κανονικών παικτών και παικτών AI μπορούν να κινηθούν σε αυτήν με βασικό στόχο να κοπανήσουν μετά από άλμα κάποιο πλακίδιο για να προκαλέσουν το αναποδογύρισμα και τη μετατροπή τους στο χρώμα του χαρακτήρα. Η μετατροπή γίνεται σταυρωτά και έχει σημασία τι μέρος των πλακιδίων στην αρένα έχει το ένα ή το άλλο χρώμα, αφού αυτό επηρεάζει με τη σειρά του την ταχύτητα κίνησης. Στα πλακάκια του παίκτη η κίνηση είναι πιο γρήγορη και στα υπόλοιπα πιο…βασανιστική. Τα πράγματα περιπλέκονται ελαφρώς από τη δυνατότητα του παίκτη να ακυρώσει άλμα πριν ολοκληρωθεί, μπλοφάροντας ουσιαστικά, ή δίνοντας κάποια κατεύθυνση στο μέσο του να κινηθεί κατά ένα τετράγωνο και να προσγειωθεί σε διαφορετικό από το αρχικά αναμενόμενο. Το γύρισμα των τετραγώνων έχει και μια ακόμη παρενέργεια, αφού αν κάποιος αντίπαλος βρίσκεται σε πλακίδιο που αναποδογυρίζει, εκτοξεύεται και βγαίνει εκτός επιπέδου, στο οποίο στάδιο γίνεται respawn. Με το respawn όμως χάνει όποιο power-up είχε ενδεχομένως πρόχειρο. Τα power-ups κρύβονται σε πλακίδια και αποκαλύπτονται με τον τρόπο που φαντάζεστε, αλλά από εκεί και πέρα είναι θέμα του καθενός να προλάβει να τα αρπάξει. Όπως και να ‘χει, ένα μόνο μπορεί να έχει κανείς στην κατοχή του ανά πάσα στιγμή, οπότε δεν έχει νόημα να τα κυνηγά κανείς στα τυφλά αν δεν είναι του είδους που τον εξυπηρετούν. Τρία είναι βέβαια. Ένα αλλάζει τη μετατροπή των τετραγώνων, από σταυρωτή σε χιαστί. Ένα άλλο εκτείνει την εμβέλεια της μετατροπής κατά ένα τετράγωνο σε κάθε κατεύθυνση. Και το τελευταίο χαρίζει προσωρινή ανοσία σε οτιδήποτε, κάτι που ισχύει και για το respawn πάντως.
Δεν είναι μόνο οι άλλοι παίκτες στη λίστα με τους κινδύνους, αφού σε κάποια επίπεδα περνούν κύματα κατά διαστήματα που ταράζουν τα πλακίδια και μπορούν να στείλουν τον παίκτη εκτός. Με ένα καλά υπολογισμένο άλμα πάντως, γλιτώνει κανείς. Όχι πως είναι και το πιο εύκολο πράγμα πάνω στο χαμό. Κατά περίπτωση εμφανίζονται και διακόπτες που οδηγούν σε διαφορετικά αποτελέσματα. Ένας μετατρέπει τα γύρω του τετράγωνα στο χρώμα εκείνου που τον ενεργοποίησε, ενώ άλλος ενεργοποιεί turret που στρέφεται αυτόματα λίγο λίγο, η ακτίνα του οποίου κάνει ζημιά σε όποιον αντίπαλο βρεθεί στο διάβα της ενώ ταυτόχρονα μετατρέπει τα πλακίδια στην ευθεία στο χρώμα εκείνου που πάτησε το διακόπτη. Δεν είναι για χόρταση οι βοήθειες αυτές βέβαια, αφού υπάρχει και cooldown στη μέση. Μη φανταστείτε ότι είναι πολύ μεγάλο βέβαια, διότι οι αναμετρήσεις διαρκούν μερικά λεπτά συνήθως. Εξαρτάται κι από την αναμέτρηση βέβαια. Στα τρία διαθέσιμα modes κερδίζει όποιος έχει τα περισσότερα τετράγωνα στο χρώμα του στο τέλος του χρόνου, όποιος μείνει όρθιος στο τέλος ή, στο τελευταίο, όποιος καταφέρει τα περισσότερα KO στο διαθέσιμο χρόνο. Δεν πρόκειται να κατηγορηθεί η ομάδα ανάπτυξης ότι δεν αφιέρωσε κόπο και σκέψη στους μηχανισμούς του παιχνιδιού. Ταιριάζει δε η όλη ιδέα στο Switch, αφού κάθε κονσόλα είναι έτοιμη να υποδεχθεί μονομιάς δεύτερο παίκτη. Και όλα είναι διαθέσιμα και online, με quick matches ή δημιουργία room με μικρές παραλλαγές στις ρυθμίσεις της αναμέτρησης.
Στις λεπτομέρειες όμως και, περιέργως, στο multiplayer είναι που πάνε διάφορα στραβά. Η αίσθηση του άλματος και η κίνηση στο χώρο με οποιαδήποτε από τις πιθανές ταχύτητες είναι βασανιστικά, δεν βγάζουν ένταση ούτε είναι σε θέση να αποτυπώσουν ποτέ τη βιασύνη του παίκτη. Η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να έχει τρία επίπεδα δυσκολίας αλλά δεν χαρίζεται και πολύ σε κάποιο από αυτά. Θα το αγνοούσαμε αν το online multiplayer δεν έπασχε από δυο θέματα: είναι δύσκολο να βρεθεί κόσμος, κάτι που, τέλος πάντων, δεν εκπλήσσει δεδομένων των περιστάσεων, αλλά και όταν έρθει η ώρα για match το netcode αποδεικνύεται αναξιόπιστο. Ακόμη κι αν το φταίξιμο στο τελευταίο είναι συνδυασμός netcode και online υποδομών της Nintendo, η κατάληξη για τον παίκτη είναι η ίδια και κάθε άλλο παρά ευχάριστη. Υπάρχουν και χειρότερα. Στο λανσάρισμα δεν υπήρχαν leaderboards και ranked matches. Ήρθαν αργότερα με patch, αλλά ακόμη περιμένουμε το προανακοινωθέν local multi με πολλαπλές κονσόλες που απλά δεν υποστηρίζεται, πράγμα αδιανόητο σε τέτοιο τίτλο.
Δεν έχει σημασία που είναι φθηνός εξ αρχής ο τίτλος. Θα ήταν ευκολότερο να κάνουμε υπομονή (κι άλλη) για κάποια πράγματα, εφόσον ο θεωρητικά καλός πυρήνας έπιανε καλό ρυθμό. Χωρίς αυτόν το Flip Wars έχει μεν τη συμπάθειά μας, αλλά καταλήγει να ωθεί να κάνουμε κι εμείς flip. Με την κακή έννοια.
Έκανες κάτι και σε "τιμωρεί" ετσι το enternity να κανεις τέτοιο παιχνίδι review? :D
Ε, να κρατάω και τις ισορροπίες. Τι θα πει κι ο κόσμος; :P