Αυτή η διαδρομή είναι που καθιστά ειδική περίπτωση το Rogue. Για τίτλος που αντιμετωπίστηκε σαν παραπαίδι, έχει πολλά να πει, εφόσον αντέξει κάποιος το πέρασμα από τη θάλασσα σημάνσεων στο χάρτη και το ανούσιο μάζεμα αντικειμένων που γίνεται για να γίνεται, πριν καν αναφέρουμε το αιώνιο fetching και τα παραδοσιακά ανέμπνευστα filler quests που παραγεμίζουν τη διαδρομή μεταξύ των καλών τμημάτων της περιπέτειας. Βλέπετε, ο Shay ξεκινά ως μέλος του Brotherhood, μέχρι που φτάνει σε ένα ενδιαφέρον σημείο καμπής και αλλάζει στρατόπεδο. Δεν συμβαίνουν κάθε μέρα τέτοια στο σύμπαν του Assassin’s Creed, που προτιμά να κρατά τα πάντα σε λογική «άσπρο/μαύρο». Παρά το απαρχαιωμένο design λοιπόν, είναι σίγουρο πως η ιστορία του Rogue θα σας μείνει στη μνήμη. Και για διάφορες εξελίξεις στη διαδρομή, σίγουρα όμως και για το τελείωμα της διαδρομής του Shay. Για αυτήν τη διαδρομή και μόνο, αξίζει το υπόλοιπο μαρτύριο.
Βέβαια μιλάμε και για remaster, οπότε τι σημαίνει αυτό στην πράξη; Τα αυτονόητα. Σχεδόν. Βελτιωμένα textures, αισθητά μεγαλύτερο draw distance, υψηλότερη ανάλυση (1080p στις κανονικές εκδόσεις των κονσολών και 4K στις ισχυρότερες), ακόμη και πυκνότερα πλήθη σε σχέση με τον πρωτότυπο τίτλο. Σε σημεία μάλιστα οι τεχνικές βελτιώσεις κινούνται σε επίπεδα πέρα των υψηλότερων ρυθμίσεων που είδε η αρχική κυκλοφορία σε PC. Το ότι δεν υπάρχει ακόμη το remaster για το PC το ίδιο είναι κάπως απορίας άξιο, κυρίως διότι η σημαντική δουλειά έχει γίνει για τις κονσόλες αυτήν τη φορά και η συγγένεια σε τεχνικό επίπεδο είναι τέτοια που δεν χρειάζεται και σοβαρός κόπος για να καλυφθεί και αυτό το format.
Τεχνικά το remaster αυτό αποτελεί καλύτερη περίπτωση από το Assassin's Creed The Ezio Collection, όχι επειδή έγινε διαφορετική δουλειά ή επιδείχθηκε λιγότερη προσοχή. Η τριλογία του Ezio έχει άλλη βαρύτητα άλλωστε. Η αρχική τεχνική βάση του Rogue όμως, όντας και πιο πρόσφατος τίτλος, έχει λιγότερες αμαρτίες να κρύψει καθώς καθαρίζει η «ομίχλη», καθώς φεύγουν οι περιορισμοί της εποχής του.
Το Assassin’s Creed Rogue δεν πρόκειται να υποκαταστήσει στο μυαλό κανενός το Assassin’s Creed IV: Black Flag, παρά τις βελτιώσεις σε ορισμένα σημεία. Αν είναι βέβαια να νοιαστεί αρκετά κανείς για τη σειρά ώστε να εξασφαλίσει βελτιωμένες εκδόσεις των πάντων, η περίπτωση του Rogue μπορεί να είναι και η τελευταία από αυτές που μπορεί να κάνει εντύπωση έστω και κατόπιν εορτής. Με Assassin’s Creed και Assassin’s Creed III να είναι οι εκκρεμότητες για remastering πλέον, μένει ουσιαστικά ένας τίτλος με συναισθητική αξία από τη μία και ενδεχομένως ο πιο αδιάφορος από την άλλη.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity