Η συγκεκριμένη τριλογία τίτλων πάντως είναι παράξενη περίπτωση remastering που μας θυμίζει κάπως τα remasters του Silent Hill. Για αρχή καλό είναι να ξεκαθαριστεί ότι τα online video που δείχνουν μερικές τρομακτικές αλλαγές είναι κάπως παραπλανητικά διότι εστιάζουν σε πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις τίτλων που απαιτούν δεκάδες ώρες ενασχόλησης. Όχι τίποτα άλλο, αλλά η ουσία βρίσκεται αλλού. Οι τίτλοι είναι ακριβώς όπως του θυμάστε, με τη δομή, τα συστήματα και τις ιδιαιτερότητες του παρελθόντος. Το platforming δεν είναι ομαλό όσο σε νεότερους τίτλους, ο Ezio κάνει τα δικά του ώρες ώρες, και σε αυτό συμφωνεί συχνά με την κάμερα. Παρόμοιοι χαρακτήρες κατά μία έννοια. Λογικό αφού έχουμε να κάνουμε με απλά remasters, όχι με διασκευές και κινήσεις παρεμβατικού χαρακτήρα.
Στη συλλογή Assassin’s Creed: The Ezio Collection, τα Assassin’s Creed II, Assassin’s Creeed: Brotherhood και Assassin’s Creed: Revelations συμπληρώνονται από τα Assassin’s Creed: Lineage και Assassin’s Creed: Embers.
Σε σημεία έχουν αλλάξει κάποια μοντέλα χαρακτήρων, ο ρουχισμός είναι πολύ πιο προσεγμένος και έτσι καταλήγει να δημιουργεί αντίθεση όταν βρίσκεται πάνω σε ανέγγιχτα μοντέλα του παρελθόντος. Το draw distance σε συνδυασμό με την ουσιαστική εξάλειψη του pop in κάνει ακόμη και τα ξεπερασμένα γραφικά του Assassin’s Creed II να εντυπωσιάζουν σε σημεία, ειδικά στα γενικά πλάνα μιας περιοχής κατά το sync σε κορυφή κτιρίου. Ο συγκεκριμένος τίτλος εμπεριέχει το μεγαλύτερο πλήθος μικροαλλαγών, λόγω παλαιότητας φυσικά, με Brotherhood και Revaltions να έχουν τις γενικές βελτιώσεις αλλά όχι και πολλά πολλά σε μοντέλα και σημεία. Κάτι που επίσης αποτελεί θετική εξέλιξη για το σύνολο είναι η δραματική μείωση των χρόνων φόρτωσης. Πάνε οι εποχές που τρέχαμε από πλήξη στο κενό του Animus περιμένοντας να φορτωθούν τα απαραίτητα δεδομένα. Η διαδικασία αυτή κρατά πολύ λίγο πλέον και η αναμονή είναι σχεδόν ανύπαρκτη.
Οι τίτλοι είναι ακριβώς όπως του θυμάστε, με τη δομή, τα συστήματα και τις ιδιαιτερότητες του παρελθόντος. Το platforming δεν είναι ομαλό όσο σε νεότερους τίτλους, ο Ezio κάνει τα δικά του ώρες ώρες, και σε αυτό συμφωνεί συχνά με την κάμερα.
Μία πότε αρνητική και πότε θετική εξέλιξη είναι η μεγάλη αλλαγή στο σύστημα φωτισμού. Ο νέος φωτισμός προσπαθεί να είναι φυσικότερος πράγμα που δεν κάνει ακριβώς γοητευτικότερα τα γηρασμένα κατά τα άλλα γραφικά. Ο φωτισμός στους πρωτότυπους τίτλους, και ειδικά στο δεύτερο τίτλο της σειράς, ήταν πιο μουντός, απόκοσμος και κατ’ επέκταση, γοητευτικός. Κάνει τα textures να δείχνουν ακόμη πιο επίπεδα (όχι ότι δεν είναι), ευτυχώς βέβαια δεν μπορεί να ακυρώσει τη βαρύτητα της προσεγμένης φλορεντίνικης αρχιτεκτονικής. Όσο για το PS4 Pro, προσφέρει δυναμική ανάλυση που μπορεί να φτάσει και σε 4K, ανάλογα με την περίπτωση. Βέβαια το σημαντικότερο είναι πως, αφήνοντας στην άκρη την υψηλότερη ανάλυση, όλα τρέχουν σε 1080p30, σε υψηλότερη ανάλυση από τις προηγούμενες εκδόσεις για κονσόλες αλλά και σε σταθερότερο ρυθμό ασφαλώς. Εκτός από τη διαδρομή του Ezio βλέπουμε και τη διαδρομή του franchise, καθώς φεύγει από τα χέρια του βασικού δημιουργού της. Ξεκινά με μεγαλύτερη έμφαση στο σωστό ιστορικό κλίμα (δεν εννοούμε τόσο την ακρίβεια), ξέρει ότι πάει κάπου με την ιστορία που τρέχει εκτός του Animus μιας και δεν έχει ξεφύγει ακόμη η κατάσταση και, με εξαίρεση το Revelations, δεν είναι ακόμη συνειδητή η προσπάθεια να πείσει η Ubisoft ότι το Assassin’s Creed είναι τα πάντα για όλους ή το απόλυτο blockbuster. Σίγουρα δεν υπήρχε η εντύπωση ότι απλά γίνονται άλματα σε εποχές μόνο και μόνο για να γίνουν. Η βαρύτητα ήταν διαφορετική.
Η συλλογή αυτή λοιπόν μπορεί να είναι τεχνικώς απαρχαιωμένη, ακόμη και προβληματική βάσει παλαιότητας του design, αλλά αντιστοιχεί ακόμη στην καλή εποχή τη σειράς. Κρίμα που ξεκινά με το πολύ καλό Assassin’s Creed II, διατηρείται αλλά ραγίζει με το Brotherhood και ξεκάθαρα παίρνει την κατιούσα με το Revelations. Το πιο μεγάλο ερωτηματικό βέβαια σχετίζεται με την ύπαρξη της συλλογής αυτής. Σε γενικές γραμμές, οι νέες εκδόσεις αλλάζουν για καλό πάντως. Το ότι μας πηγαίνουν πίσω στην εποχή που το assassination συγκεκριμένων στόχων είχε κεντρικότερο ρόλο αξίζει τον κόπο, ακόμη και με την ανοιχτή μάχη να φαίνεται πιο αστεία σήμερα ακόμη και από τότε (ήταν ήδη περίεργη και στην εποχή της).
Δεν έχει σημασία τι περίμενε ο καθένας στα τεχνικά, αλλά ότι η συλλογή αυτή είναι σαν συμπυκνωμένη εκδοχή των σημείων καμπής της σειράς, με δύο στους τρεις προσφερόμενους τίτλους να αντιστοιχούν στην καλή εποχή του Assassin’s Creed. πριν χρειαστεί η θάλασσα για να ξεχνάμε τις επαναλήψεις, πριν βαρεθούμε στην Αμερικανική αλλά και στη Γαλλική Επανάσταση, πριν κάνουμε τον Batman στη Βικτοριανή Αγγλία. Ezio. Μακάρι να ‘ταν κι άλλος.
Από ότι καταλαβαίνω οι παρεμβάσεις είναι μηδαμινές... ένα Bump την ανάλυση, σταθερότερα FPS και αλλαγές στον φωτισμό. Δε μπορώ να πω ότι περίμενα περισσότερα από τη ubi, αλλά για μένα παρ'ότι λάτρης της σειράς δεν βλέπω λόγο να αγοράσω δεύτερη φορά τα ίδια παιχνίδια.
Αυτό είναι ένα θέμα ναι. Όσοι τα έχουν ήδη είναι απίθανο να ασχοληθούν με την έκδοση αυτή. Μάλλον προορίζεται περισσότερο για εκείνους που δεν έπαιξαν ποτέ τα πρωτότυπα.
Άψογος επίλογος...+ ότι όντως στην ιστορία του Ezio ένιωθες μια κλιμάκωση κι έναν σκοπό.Τώρα όσο καλά και να είναι τα AC απλά βγαίνουν για να βγαίνουν αφού πουλάνε.
Την έχω λιώσει την τριλογία αλλά ο μόνος λόγος που θα το σκεφτόμουν, όταν πέσει γερά η τιμή φυσικά, είναι να τα μαζέψω όλα μαζί και να ασχοληθώ μαζί τους στο PS4, σαν ένα φιλαράκι που έρχεται από τα παλιά ενα πράμα :P
δεν μου αρεσε κανενα απο αυτα.
@yaponvezos, έχω παίξει ένα από τα τρία παιχνίδια, πιστεύεις ότι αξίζει για αγορά (κυρίως για τα όσα προσφέρει στα χρήματα που ζητάει). Και το λέω με τη λογική ότι το AC2 το έχω τελειώσει και δύσκολα θα το πάω όλο ξανά από την αρχή. Για να χαζέψω σε αυτό λίγο τις αλλαγές και να δω τι παίζει στα άλλα;
@GrinidV
Το Brotherhood στέκεται καλά από τα δύο που δεν έχεις παίξει. Το Revelations είναι...anti-climactic. Οπότε προτείνω να περιμένεις και να το πετύχεις σε καλύτερη τιμή αν δεν βιάζεσαι για κάποιο λόγο.
Assassin's Creed II, ίσως το καλύτερο της σειράς!
Ότι πρέπει για συλλογή, για όποιον δεν τα έχει.
Κάποια στιγμή η ubisoft έκανε ψηφοφορία ποιος χαρακτήρας από τα τότε 3 assassin's creed είναι ο πιο αγαπημένος και ο Ezio βγήκε πρώτος και όχι άδικα.
Το καλύτερο sequel κατ'εμέ, σε όλα είναι καλύτερο απο το πρώτο assassins.
Tα 50 ευρω που ζηταει ειναι πολλα για παλια games λιγο βελτιωμενα digital σε sale η σε προσφορα απο μαγαζι
Κλασσική ubisoft... Προσπαθεί να βγάλει χρήμα και απτις πέτρες..!