Μετά τις περιπέτειες του Jim Raynor και της Sarah Kerrigan, η τριλογία του δεύτερου κεφαλαίου της σειράς κλείνει με τους Protoss και το “Legacy of the Void”. Η BlizzCon 2014 ήταν σίγουρα μια πολύ καλή ευκαιρία για την Blizzard να δώσει μια πρώτη γεύση ως προς το τι μπορούν να περιμένουν οι φίλοι της σειράς για το πολυαναμενόμενο stand-alone sequel, όμως από τότε έχουν περάσει αρκετοί μήνες - και τι καλύτερο από μια closed beta και μια hands-on εμπειρία; Το Enternity είχε τη δυνατότητα να ασχοληθεί με την beta του “Legacy of the Void” και τις αλλαγές που αυτό φέρνει στο meta και το online multiplayer της σειράς γενικότερα. Το πρώτο πράγμα που θα παρατηρήσει κανείς είναι η αύξηση στην ταχύτητα της ροής του αγώνα. Πιο συγκεκριμένα, τα 6 worker units των προηγούμενων τίτλων γίνονται 12, ενώ η ποσότητα των αρχικά διαθέσιμων minerals μειώνεται συνολικά (με το Vespene gas να παραμένει το ίδιο). Τα αποτελέσματα από αυτήν και μόνο την αλλαγή είναι αρκτά για να αλλάξουν τελείως την εικόνα των πρώτων λεπτών του παιχνιδιού, με τους παίκτες να βρίσκονται μπροστά από μια γκάμα επιλογών από τα πρώτα κιόλας δευτερόλεπτα. Η εξερεύνηση πλέον μπορεί να ξεκινήσει ταυτόχρονα με τη συλλογή πόρων, ενώ η επέκταση και η δημιουργία δεύτερης βάσης από το πρώτο κιόλας λεπτό κρίνεται ως επιβεβλημένη. Όπως είναι λογικό, αυτό με την σειρά του επιταχύνει τα πράγματα ακόμη περισσότερο, με την επιθετική ανάπτυξη να είναι το “name of the game” για τις online αναμετρήσεις.
Το πλάνο ενός παιχνιδιού όμως χωρίζεται σε macro και micro-management, και τα νέα units του Legacy of the Void σε αυτό ακριβώς το σημείο έρχονται για να δώσουν τον τόνο της δράσης του expansion. Η αρχή γίνεται με το ένα και μοναδικό -μέχρι στιγμής- νέο unit των Terrans, το Cyclone, ένα μηχανοκίνητο όχημα που «κλειδώνει» σε ένα στόχο και βάλλει εναντίον του από μεγάλη απόσταση, ακόμα και εν κινήσει. Η απάντηση από τους Zerg έρχεται με το Ravager, μια εξέλιξη του Roach (με λιγότερα health points) που εξαπολύει βολές σε στιλ όλμου, με ένα ability που απαιτεί χειροκίνητη στόχευση και μπορεί να εξολοθρεύσει ολόκληρες ομάδες από units (αλλά και άμυνες) μέσα σε δευτερόλεπτα, ενώ διακρίνεται στην καταστροφή των force fields. Ταυτόχρονα, δυναμική επιστροφή κάνει και το αγαπημένο Lurker, η αναβαθμισμένη έκδοση των Hydralisks που εισχωρεί στη γη και επιτίθεται με ακανθώδη βλήματα που εκτείνονται κατά μήκος του εδάφους. Σειρά έχουν οι Protoss με τις δικές τους προσθήκες, και πιο συγκεκριμένα την Adept και το Disruptor. Η πρώτη μπορεί να δημιουργήσει ένα psionic ολόγραμμα του εαυτού της (που δεν δέχεται ή προξενεί damage) και μετά από λίγα δευτερόλεπτα να τηλεμεταφερθεί στη θέση του ολογράμματος. Η παραπάνω ικανότητα, σε συνδυασμό με το splash damage που η Adept προκαλεί (μετά το kill και εφόσον τα άλλα units βρίσκονται σε κοντινή απόσταση), δίνει νέες δυνατότητες για γρήγορο scouting και harassment. Τέλος, το Disruptor είναι ένα ευάλωτο unit, το οποίο όμως μέσω του ability “Purification Nova” αποκτάει μεγαλύτερη ταχύτητα, γίνεται άτρωτο για μικρό χρονικό διάστημα και στο τέλος προκαλεί AoE (Area of Effect) damage ικανό να εξοντώσει μικρές ομάδες από units (π.χ. workers ή marines).
Φυσικά, οι αλλαγές δεν περιορίζονται στην εισαγωγή των νέων units, αφού tweaks και βελτιώσεις έχουν γίνει σε μια σειρά από ήδη υπάρχοντα units, κατά μήκος και των τριών φυλών. Επιγραμματικά, κάποιες από αυτές είναι η δυνατότητα μεταφοράς Siege Tanks σε siege mode, η αφαίρεση της passive των Immortals και η αντικατάστασή της από active ability, η δυνατότητα μεταφοράς units εξ αποστάσεως με το Warp Prism ή τα Stasis Wards των Oracles, συσκευές που παγιδεύουν τα αντίπαλα units σε stasis fields. Γενικότερα όμως, από τα πρώτα δείγματα της beta του Legacy of the Void, κανείς θα μπορούσε να πει ότι η Blizzard ρίχνει πλέον το βάρος στο micro-management και την ακόμα προσεκτικότερη ανάπτυξη των μονάδων. Οι νέες προσθήκες της beta κλείνουν με το Archon Mode, το οποίο και θέτει αντιμέτωπες ομάδες των δύο ατόμων, με τη διαφορά ότι οι δύο παίκτες που απαρτίζουν την κάθε ομάδα αναλαμβάνουν να διαχειριστούν έναν ενιαίο στρατό. Η εμπειρία μπορεί να…διαφέρει, ανάλογα με το βαθμό συνεργασίας και την συνεννόηση που μπορεί να υπάρξει ανάμεσα στους συμπαίκτες, ωστόσο είναι εύκολο για κάποιον να αντιληφθεί τις πιθανότητες που δημιουργεί κάτι τέτοιο για αγώνες ανάμεσα σε top-tier player.
Σε γενικές γραμμές, η κατεύθυνση που αποφάσισε να επιλέξει η Blizzard όσον αφορά το τρίτο και τελευταίο μέρος του StarCraft II είναι σαφής: Γρηγορότερες αναμετρήσεις, επιθετική ανάπτυξη και έμφαση στο micro-management. Είναι φανερό το πώς η ομάδα ανάπτυξης δίνει έμφαση στην competitive και επαγγελματική σκηνή, με τις επιλογές της να αφήνουν υποσχέσεις για εντυπωσιακά match-ups και plays που μέχρι πρότινος ήταν αδύνατα. Από την άλλη βέβαια, αυτή ακριβώς η προσέγγιση δεν μπορεί παρά να δημιουργεί ερωτηματικά όσον αφορά στη φιλικότητα του τίτλου σε όσους αποφασίσουν να ασχοληθούν περιστασιακά με το online multiplayer - κάτι που σίγουρα στοχεύει το Allied Commanders mode. Όπως και να ‘χει, η κυκλοφορία του Legacy of the Void βρίσκεται ακόμα μακριά και οι fans του StarCraft II μπορούν να είναι σίγουροι ότι πολλά είναι τα στοιχεία και χαρακτηριστικά που ακόμα δεν έχουν παρουσιαστεί και θα αφήσουν το δικό τους στίγμα στο gameplay. Αν πάντως η beta (στην τρέχουσα μορφή της) μπορεί να αποτελέσει κάποιου είδους τεκμήριο, το “Legacy of the Void” αναμένεται να είναι το πιο συναρπαστικό StarCraft μέχρι στιγμής.
Kalkanator Speaking ναουμ!