Για την Gamescom 2018 η Capcom ετοίμασε διαφορετικό demo, από άλλο τμήμα του παιχνιδιού στο οποίο χειριζόμαστε την Claire. Προειδοποιηθήκαμε ότι η συγκεκριμένη έκδοση δίνει έμφαση στη δράση, όχι στην εξερεύνηση και την ατμόσφαιρα, με την παράκληση να θυμόμαστε ότι πρόκειται για μια πλευρά του παιχνιδιού, όχι για το σύνηθες. Το ότι χρειάζεται αυτή η διευκρίνιση ή, έστω, θεωρεί η Capcom πως χρειάζεται, δείχνει ότι της έχουν μείνει τραύματα από την κατρακύλα της σειράς. Το Resident Evil 7 ήταν ένα πολύ καλό «ξέσπασμα» πάντως, από πολλαπλές απόψεις και σε αυτό πατάει το Resident Evil 2, ειδικά σε τεχνικό επίπεδο. Χρησιμοποιεί την ίδια ακριβώς μηχανή, ωστόσο εδώ δεν έχουμε προοπτική πρώτου προσώπου αλλά τρίτου, όχι τόσο κατά τα πρότυπα του αρχικού Resident Evil 2, αλλά περισσότερο στη λογική του Resident Evil 4.
Η κίνηση πάντως είναι ανάλογα αργή με εκείνη της εποχής. Η στόχευση όχι τόσο, αλλά για να δημιουργείται η κατάλληλη ένταση τα reload των όπλων φαντάζουν αργά και βασανιστικά όταν τυχαίνουν σε δύσκολη στιγμή. Και στην έκδοση της δοκιμή η δύσκολη στιγμή ήταν σίγουρη. Η Claire βρίσκεται σε σφιχτό χώρο, με μικρά δωμάτια και διαδρόμους και χωρίς να περιφερθεί και πολύ εντοπίζει την Sherry Birkin να κρύβεται πίσω από χαλάσματα. Η Claire προσπαθεί να την φτάσει και η μικρή την κοιτά έντρομη πριν της πει ότι η ίδια η Claire είναι που χρειάζεται βοήθεια. Γιατί; Διότι ακριβώς πίσω της βρίσκεται ο William Birkin, ο πατέρας της μικρής Sherry, μάλλον η πλέον τραγική φιγούρα του παιχνιδιού ακόμη και στο απόλυτο camp της πρωτότυπης παραγωγής. Αναμενόμενα στόχος ήταν να δεχθεί αρκετά χτυπήματα ώστε να ανοίξει καλά το μάτι που φυτρώνει στο παραμορφωμένο του χέρι, το οποίο και μας ωφελεί να βάλουμε…στο μάτι με ό,τι οπλισμό έχουμε πρόχειρο.
Είναι δύσκολο να αξιολογήσουμε την ισορροπία της μάχης πάντως, διότι βρεθήκαμε μονομιάς να έχουμε ένα περίστροφο που χωρά 5 σφαίρες τη φορά, ένα υποπολυβόλο που δεν είναι και η πιο βολική επιλογή κόντρα σε εχθρούς με αντοχές αλλά, ευτυχώς, και με εκτοξευτήρα βομβίδων. Ακόμη καλύτερα, είχαμε εμπρηστικές βομβίδες στη διάθεσή μας και μερικές ακόμη που βρήκαμε στο χώρο. Ένα πράσινο βότανο, ένα κόκκινο και μια θήκη που μας έδινε δυο ακόμη θέσεις στο inventory ήταν μεταξύ των αντικειμένων που εντοπίσαμε εξερευνώντας λίγο πριν αλλά και κατά τη διάρκεια της μάχης. Το να ξεκινά κανείς μάχη με βομβίδες βέβαια είναι μεγάλη υπόθεση. Γενικότερα αλλά και ειδικότερα σε Resident Evil. Εξ ου και το ερωτηματικό για την ισορροπία της μάχης στην κανονική ροή του παιχνιδιού. Ο συνδυασμός αργής κίνησης και της συγκεκριμένης κάμερας είχε μια άτυχη στιγμή πάντως κατά τη μάχη με τον William Birkin μιας και βρεθήκαμε να βλέπουμε μόνο μέρος του ίδιου, με το σώμα του να κρύβει την Claire, να μην έχουμε καμία ορατότητα στον περίγυρο άρα και δυνατότητα να στραφούμε επιτυχώς προς οποιαδήποτε διέξοδο. Αυτό το πάθαμε μια φορά βέβαια. Στη δεύτερη απόπειρα δεν είχαμε τέτοια περιπέτεια.
Από αισθητική, τεχνικό τομέα και την ατμόσφαιρα που χώρεσε δεν έχουμε παραπάνω πάντως. Η έκδοση της δοκιμής έτρεχε σε debug unit του PS4 Pro, ήταν ξεκάθαρο ότι ήμασταν ένα σκαλί πάνω από το τυπικό σε ποιότητα εικόνας, όπως ήταν μάλλον ξεκάθαρο πως καλύπτει τη υπόλοιπη διαφορά scaler. Κομπιάσματα δεν είχαμε πάντως και, στο συγκεκριμένο τμήμα τουλάχιστον, δεν είχαμε και αέρα B-movie όπως περιμένει κανείς παντού και πάντα όταν θυμάται το Resident Evil 2 σε οποιαδήποτε μορφή του μέχρι σήμερα. Το διαπιστώσαμε μετά τη μάχη, όταν η Claire έχασε την Sherry μέσα από τα χέρια της και βρέθηκε δεμένη να προσπαθεί να προλάβει το κορίτσι και τον, ξεκάθαρα, απαγωγέα της. Μέσα σε λίγες ατάκες ο ρεαλισμός δεν κατέρρευσε. Για καλό κιόλας. Δεν έχει νόημα να κυνηγήσει πια κανείς την απόλυτη πιστότητα στο πρωτότυπο.
Έχουμε μερικούς μήνες μπροστά μας ακόμη μέχρι την κυκλοφορία της τελικής έκδοσης και σίγουρα δεν έχουμε άγχος για το πώς θα τρέχει το remake του Resident Evil 2. Δεν έχουμε καν άγχος για το κατά πόσο θα τιμά το πνεύμα της πρώτης του εξόρμησης. Έχουμε όμως ένα κάποιο άγχος για το αν αυτό το Resident Evil 2 θα δείξει και το δρόμο για το franchise γενικότερα. Έτσι κι αλλιώς, λίγο άγχος δεν βλάπτει μερικές φορές. Ίσως αν είχαμε μπροστά μας δείγμα της τυπικής ροής του παιχνιδιού, να μέναμε με λιγότερα ερωτηματικά.
Έχω δύο απορίες.
Το πρώτο ερώτημα είναι αν το Resident Evil 2 Remake καταφέρει να είναι αντάξιο του αρχικού Resident Evil 2 που κυκλοφόρησε στο PS1 και σε οποιαδήποτε άλλη πλατφόρμα/κονσόλα.
Το δεύτερο ερώτημα είναι αν μπορεί να το ξεπεράσει.
Το πρόβλημα και με τις δυο απορίες είναι πως στην παρούσα είναι αδύνατο να απαντηθούν με οποιαδήποτε ασφάλεια. Στη θεωρία όλα γίνονται. Ως συνήθως, την πράξη περιμένουμε.
Να σημειώσουμε βέβαια πως το timing για ένα τέτοιο πείραμα είναι εξαιρετικό. Η Capcom πέτυχε εμπορικά με το RE7, αλλά αυτό δεν ήταν αυτό που είχαμε μάθει ως "Resident" game. Αν της κάτσει εμπορικά (που φαίνεται πως θα πάει μπούνια), ίσως έχουμε ελπίδα να δούμε ξανά στο μέλλον παραδοσιακά resi games ξανά :D
Νοσταλγια στο ταβανι. Την προηγουμενη φορα που διαβαζα preview για το re2 πηγαινα γυμνασιο... Παραμενει ο αγαπημενος μου τιτλος της σειρας αλλα ευτυχως βλεπω εδω και σε διαφορα βιντεο οτι δεν προκειται για πιστη 1-1 μεταφορα. Β-μουβια ηταν για τα δεδομενα του 98, σημερα θα επεφτε γελιο αν ηταν ακριβως το ιδιο με σημερινα γραφικα (so bad it's good φαση). Ειδικα με εκεινα τα voice over...