2009. Ο γράφων διάγει μια παράξενη περίοδος τη ζωής του σε πολλαπλά επίπεδα. Για να το θέσουμε ευγενικά βρίσκεται σε ένα προσωπικό τουρλουμπούκι, σε εργασιακό επίπεδο έχει ξεπεράσει τα επίπεδα αντοχής του και γενικά χαρούμενο δεν τον λες. Όπως έχω πει και παλιά για το World of Warcraft (που και πάλι έπαιζα φανατικά εκείνη την περίοδο), το gaming μπορεί να σε κάνει να ξεπεράσεις άλλες εμμονές, αν γίνει αυτό η εμμονή σου. Και τότε, εμφανίστηκε το Facebook και τα flash games.
Η σημερινή στήλη γράφεται με την αφορμή της ανακοίνωσης, ότι το τέλος αυτής της τρισκατάρατης χρονιά, θα αποτελέσει και τέλος για όλα τα flash games του Facebook, μαζί και της ναυαρχίδας αυτών, του Farmville. Και διαβάζοντας την είδηση, έσκασαν χιλιάδες αναμνήσεις. Αρχικά, το Farmville, και πολλά άλλα παιχνίδια, για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα ήταν ένα τρεντ που είχε παρασύρει ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ κόσμο. Μάλιστα, ξέρω πολλούς ανθρώπους που εκεί είχαν και την πρώτη επαφή τους με την έννοια του gaming, και, εξαιτίας αυτού, έκαναν και το πέρασμα στο gaming στα κινητά.
Τι είχαν τέλος πάντων αυτά τα παιχνίδια; Ήταν εθιστικά, και είχαν συγκεκριμένους χρονικούς περιορισμούς που σε υποχρέωναν να μπαίνεις ξανά και ξανά, να φυτέψεις τα σπαρτά σου, να τρυγήσεις τα φρούτα και τα λαχανικά σου, να βγάλεις τα φαγητά από τον φούρνο σε παιχνίδια με εστιατόρια, να ταΐσεις τα ψάρια σου σε ενυδρεία και να τα καθαρίσεις και διάφορα άλλα. Φυσικά υπήρχαν και γνωστά entries στο πανηγύρι, όπως ήταν το Sims Social και το Dragon Age Legends, που έκαναν μία δυναμική -πλην σύντομη- εμφάνιση στον χώρο, με το δεύτερο μάλιστα να είναι ένα από τα καλύτερα παιχνίδια του «είδους». H EA όπως ήταν αναμενόμενο, μπήκε δυναμικά στον χώρο, εξαγοράζοντας τη Zynga του Farmville, και φυσικά καταφέρνοντας κατά την προσφιλή της συνήθεια να την κλείσει, αλλά… η φούσκα έκανε μπαμ.
Αφενός ήταν αρκετά δύσκολο να κεφαλαιοποιηθεί σε κέρδος η ενασχόληση, μιας και όλα ήταν f2p, ενώ η ασταμάτητη προέλαση tablets και smartphones σήμανε σιγά-σιγά ή και πιο γρήγορα το τέλος των flash games, παρά μια σύντομη αναλαμπή που είχαν με την μορφή «adventures» τύπου «βρες το αντικείμενο» και που ένα εξ αυτών, το Criminal Case, με βοήθησε πολύ να περάσω κάποιες δύσκολες ώρες σε μακροχρόνια παραμονή σε νοσοκομείο.
Για τους Enternity που είστε περισσότερο «hardcore» που λένε και στο χωριό μου, μπορεί όλα αυτά να ακούγονται ως χαζομάρες και «casual». Όμως μια ολόκληρη ομάδα ανθρώπων είχε ως πρώτη επαφή με τον χώρο αυτά και μετά έκανε και το πέρασμα παραπέρα. Δεν θα ξεχάσω την -δεν έχω καμία σχέση με τον χώρο- αδερφή μου να βάζει ξυπνητήρι στις 4 το πρωί να βγάλει από το φούρνο τα κοτόπουλα στο My Restaurant, δεν θα ξεχάσω ότι με την -μέλλουσα τότε- γυναίκα μου, μία από τις πρώτες «οικειότητες» που είχαμε ήταν να ξέρει ο ένας τον κωδικό του άλλου για να μπορούμε να κάνουμε εργασίες ο ένας στα παιχνίδια του άλλου και να μη μας χαλάνε τα… blueberries. Μέσω τέτοιων παιχνιδιών γνώρισα κόσμο και διατηρώ ακόμα φιλίες, βλέπε και άρθρο για το φοβερό και τρομερό Knighthood.
Αυτή η εποχή λοιπόν, φτάνει στο τέλος της. Για να είναι εντελώς ειλικρινής πιο μεγάλη έκπληξη μου έκανε ότι το Farmville υπήρχε ακόμα, παρά το ότι ανακοινώθηκε το οριστικό του τέλος. Ομολογώ, ότι στα τελειώματα, όλο αυτό το πρήξιμο με τα requests, που κάποτε έκανα και εγώ σε άλλους, με είχε κουράσει και είχα μπλοκάρει και αυτό και άλλα παιχνίδια. Αλλά, όπως πάντα στη ζωή μου, όταν έκανα κάτι το ήθελα. Οπότε, δεν μετανιώνω τίποτα, και απόψε θα πιώ ένα ποτηράκι εις μνήμην όλων των Blueberry που κατάφερα να σαπίσω.
Καλή χρονιά να έχουμε και να προσέχετε τους εαυτούς σας. Και να φοράτε μάσκα. ΣΩΣΤΑ.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity