Αν και χωρισμένοι και τσακωμένοι μεταξύ τους, οι Εκδικητές πρέπει να βρουν έναν τρόπο να συνεταιριστούν δυναμικά ώστε να αντιμετωπίσουν τον ολέθριο ερχομό του Thanos. Που θέλει το κακό του σύμπαντος. Ξέρεις.
Συμβαίνει κάτι το παράδοξο με τούτο το δεύτερο sequel των «Avengers»: είναι φτιαγμένο από υλικά τα οποία μπορούν να του εξασφαλίσουν καινούργια ρεκόρ εισπράξεων παγκοσμίως, αλλά ταυτόχρονα… το ίδιο το φιλμ μπορεί και να σημάνει την ταφόπλακα των κομιξικών franchises (της Marvel, προφανώς)! Περιμένεις να δεις κάτι μεγαλύτερο (στα όλα του), όμως στην τελική έχεις καταναλώσει απλά κάτι… «περισσότερο». Από αυτό που ήδη γνωρίζεις και έχεις ξαναδεί. Είναι σαν να βρίσκεσαι σε ένα παγωτατζίδικο, να λαχταράς μια λίγο μεγαλύτερη δόση από την αγαπημένη σου γεύση και ο υπάλληλος του καταστήματος, αντί για κυπελάκι με μια ή δύο μπάλες, να σου προσφέρει ένα… πεντόκιλο στο χέρι!
Ομολογώ ότι με τις τελευταίες παραγωγές της Marvel βαρέθηκα. Αν δεν ήταν επαγγελματική υποχρέωση, θα είχα σταματήσει να τις παρακολουθώ. Τα τελευταία έργα δεν τα είδα καν μέχρι το τέλος (γι’ αυτό και απείχα από τις κριτικές τους). Η λανθάνουσα χιουμοριστική διάθεση (που είχε ανέκαθεν η τριλογία των φιλμ του «Iron Man», εδώ που τα λέμε) μεταλλάχθηκε σε κάτι πιο… vulgar και ζορισμένο (ουσιαστικά) με τον ερχομό του «Φύλακες του Γαλαξία» (2014) και του «Deadpool» (2016). Ειδικά οι ταινίες των ηρώων της Marvel (υπό την αγκάλη της «φραγκοφονικής» Disney), πλέον, έπρεπε να σπάνε πλάκα (με το όλο και νεαρότερο ηλικιακά target group των θεατών) και όσο αυτό λειτουργούσε ηχηρά στο box-office, κατάντησε υποχρεωτικό για κάθε ξεχωριστό franchise των μεμονωμένων χαρακτήρων. Σήμερα, αυτό το ύφος τοποθετείται στα όρια της αυτοπαρωδίας. Περιμένεις να γυρίσει ο αγαπημένος σου ήρωας προς το μέρος της κάμερας, να την πλησιάσει, να σε κοιτάξει από κοντά στα μάτια και να σου πει.. «Σε τι μαλακίες έχω φτάσει να παίζω;»! Κι εσύ να αντιδράσεις γελώντας δυνατά. Δεν έχει συμβεί ακόμη, αλλά ίσως δεν απέχουμε και πολύ από κάτι τέτοιο…
Πέραν του «χιούμορ», όμως, αρχίσανε και τα «mash-up» των ηρώων, με δειλά cameos στο ξεκίνημα κι ύστερα… «αρμένικη βίζιτα» σε ολόκληρες ταινίες, που μπορεί να έφεραν το όνομα ενός συγκεκριμένου χαρακτήρα στον τίτλο, όμως εσύ έβλεπες μέσα σε αυτές και «φιλοξενούμενες» ατραξιόν από άλλα… επώνυμα φιλμ του genre. Για να καταλήξουμε σε τούτον τον «Πόλεμο της Αιωνιότητας», όπου από όλο το τουρλουμπούκι των «guests» απέχει κυρίως ο Ant-Man, μάλλον επειδή βγαίνει καινούργια δική του ταινία τον Ιούλιο, άρα… ας μην βγάλουμε μόνοι μας τα μάτια τού συγγενούς franchise (βάζω και στοίχημα πως αυτή θα ήταν η τίμια και λογική εξήγηση της Marvel σχετικά με τη συγκεκριμένη απουσία εδώ).
Φυσικά, ένας νοήμων άνθρωπος δεν θα απαιτούσε να του εξηγήσει κανείς γιατί όλοι αυτοί οι ήρωες των comics της εν λόγω εταιρείας συναντιούνται στον «Πόλεμο της Αιωνιότητας». Γιατί πρέπει να κάνουν ακόμη μεγαλύτερο θόρυβο στο παγκόσμιο box-office. Τέλος. Μπορεί σε χρήμα αυτό να ακούγεται απόλυτα υποσχόμενο, όμως πρακτικά δημιουργεί (και) άλλου είδους προβλήματα. Πριν ξεκινήσει η προβολή τούτου του φιλμ, συνάδελφος που καθόταν δίπλα μου αναρωτιόταν ποιο sequel των «Avengers» επρόκειτο να παρακολουθήσουμε. Του απάντησα πως (πρέπει να) είναι η συνέχεια της «Εποχής του Ultron» (2015). Εκείνος πίστευε πως ήταν το «Εμφύλιο Πόλεμος» (2016). «Όχι», του απάντησα, «αυτό ανήκε στη σειρά του Captain America». Τώρα που το ξανασκέφτομαι, είναι μια γελοία απάντηση. Ποια η διαφορά;
Συνολικά, για να επανέλθω στην «ταφόπλακα», μετά τον «Εμφύλιο Πόλεμο», δεν αντιλαμβάνομαι τη χρησιμότητα των ξεχωριστών φιλμ για τον όποιο superhero της Marvel, αφού σχεδόν όλοι μπορούν πια να εμφανίζονται σε μια ταινία. Γιατί να δεις κάτι… «λιγότερο», όταν έχεις φτάσει σε αυτό το επίπεδο της κομιξικής «παρτούζας»; Υπάρχει και εκεί λύση, φυσικά: «παρθένοι» κινηματογραφικά χαρακτήρες ηρώων που θα συστήνονται με νέα, δικά τους franchise φιλμ (αυτές τις μέρες λανσαρίστηκε το trailer του «Venom», για παράδειγμα), με την ελπίδα να ανανεώνουν το ενδιαφέρον και τη δράση των τίτλων που φέρουν το όνομα των «Avengers». Κι αν κάποτε το επιτρέψουν τα συμβόλαια των άλλων studios, να μπουν στο παιχνίδι και οι X-Men, και οι Fantastic Four, και ο Deadpool, μη σου πω για την «απόλυτη» (σαρκασμός) πρόκληση, να μπει και η DC με τους δικούς της και ν’ αρχίσουν να πλακώνονται όλοι μεταξύ τους! Ακόμη κι αν φτάναμε σε αυτό το εντελώς φανταστικό σενάριο, τι νόημα θα είχε; Τι θα έμενε από όλο αυτό το genre; Τι μένει, πια, όταν έχεις βγει από το σινεμά, έχοντας παρακολουθήσει δυόμισι ώρες από… τα ίδια και τα ίδια; Ποιος κερδίζει δημιουργώντας νέες γενιές ανεγκέφαλων όντων / καταναλωτών παρόμοιων έργων, τα οποία (θα) πολλαπλασιάζονται διαρκώς; Τα ταμεία μένουν ευχαριστημένα (μέχρι στιγμής), όμως, θα μπορούμε να μιλάμε για κινηματογράφο ύστερα από τον επερχόμενο καταιγισμό μιας superhero ταινίας τον μήνα, τεσσάρων με πέντε «Star Wars» (μαζί με τα spin-off τους…) τον χρόνο, ακόμη και των πέντε sequel του «Avatar» που ετοιμάζει ο Τζέιμς Κάμερον; Προσωπικά, τρομάζω για το μέλλον (και την πορεία της pop κουλτούρας). Εκτός κι αν… προκύψει ένα ολέθριο μπούκωμα των μαζών και όλος αυτός ο συρφετός αρχίσει να μετρά αντίστροφα προς την παρακμή. Μπας και αναγκαστεί το Χόλιγουντ να κάνει ένα «restart» προς κάτι το πιο δημιουργικό. Με τι μυαλά, θα μου πεις…
Για τον «Πόλεμο της Αιωνιότητας», τι να πω; Ακριβώς όπως και στο περσινό «Justice League» της DC, το κλου της υπόθεσης είναι η συγκέντρωση κάποιων μυθικών… ό,τι να ‘ναι (τρία κουτιά σ’ εκείνο, έξι «Infinity Stones» εδώ) από τον υπέρτατο κακό (Thanos), που μονάχα με σύμπραξη των καλών superheroes μπορεί να αντιμετωπιστεί ή (κατ’ ελπίδαν) να ηττηθεί. Τα δύο τρίτα του φιλμ σπαταλάνε τον χρόνο σου με τη «στρατολόγηση» διαφόρων ξέμπαρκων από όλους τους τίτλους της Marvel που διαχειρίζεται η Disney (συν του Spider-Man της SONY), με ολίγη από κόντρες (οι τσακωμένοι μεταξύ τους Εκδικητές) ή «ψυχαναλυτικά» δράματα (η Gamora από τους «Φύλακες του Γαλαξία» είναι η κόρη του Thanos), συνοδεία σχετικών σκηνών δράσης και δοκιμασιών, μέχρι το τελευταίο μέρος μιας μεγάλης μάχης με τέρατα στα εδάφη της Wakanda (διότι το «Black Panther» ήταν το τελευταίο σουξέ της εταιρείας…), δηλαδή ένα τεράστιο ψηφιακό πανηγύρι… ψευτιάς που πάνω κάτω έχουμε ξαναδεί από την εποχή της τριλογίας του «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών» μέχρι το «Warcraft» του 2016.
Το ελαφρώς ακατανόητο (και ενδεχομένως αναστρέψιμο) μη φινάλε της ταινίας δεν αποτελεί τη δραματική κορύφωση που θα ήλπιζε να δει κανείς και πατάει πάνω στη συνήθη τακτική (από εποχής «Άρχοντα» ειδικά) της δημιουργίας επιπλέον anticipation για τη συνέχεια - δεύτερο μέρος του «Πολέμου της Αιωνιότητας» που θα παρακολουθήσουμε την άνοιξη του 2019. Σε γενικές γραμμές, δεν πρόκειται για ένα κακό θέαμα. Και σε κάποιες περιπτώσεις ρόλων, το δυνατό καστ της σειράς εξυπηρετεί αφάνταστα. Από την άλλη, βέβαια, η προφανής «παραγγελιά» των αδελφών Ρούσο, τα πρώτα ονόματα να παίζουν όσο πιο μπουφόνικα γίνεται για να βγαίνει το «χιούμορ», λειτουργεί σαν boomerang (εκτός από τον Κρις Πρατ που αυτό γνωρίζει να κάνει καλύτερα ή τον αναπάντεχα δυνατό συνδυασμό του Thor με το Rocket Racoon). Η στιβαρή παρουσία του μεταμορφωμένου από τα εφέ Τζος Μπρόλιν ως Thanos είναι ικανοποιητική, αν και δεν αντιπροσωπεύει κάτι σαν την υπέρτατη έκφραση της δύναμης του Κακού, ενίοτε φέρνοντας στον νου ακόμη και τη φιγούρα του Hellboy (!). Και χωρίς έναν super κακό (που υποτίθεται ότι σφάζει ολόκληρους λαούς και εκτελεί στην ψύχρα οτιδήποτε σταθεί μπροστά του), ένα τέτοιο έργο χάνει μια κάποια μερίδα από το δέος που θα έπρεπε να προκαλεί. Ίσως επειδή αυτού του τύπου οι ταινίες γίνονται όλο και πιο… παιδιάστικες (δώσε PG-13, αυτά τα «κεφάλια» είναι που θα πάνε και θα ξαναπάνε να το δουν στην αίθουσα);
ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;
Οι σκληροπυρηνικοί οπαδοί του Marvel Universe κρατάνε ήδη τα εισιτήρια (από τις προπωλήσεις των multiplex) στα χέρια τους. Μερικοί θα κρατάνε το στόμα τους ανοιχτό για ώρα, άλλοι θα τσιρίζουν, άλλοι θα χειροκροτούν. You know. For kids. Οι κάπως πιο… μυαλωμένοι δεν θα δουν κάτι πραγματικά μεγαλύτερο ή καλύτερο. Εκείνοι οι θεατές που αρχίζουν να εμφανίζουν δείγματα κόπωσης από το genre εσχάτως, θα το ζήσουν κι αυτό, κάπου μέσα τους θα αναρωτηθούν «Γιατί;» και μετά το δεύτερο μέρος της ταινίας, του χρόνου, θα το σκεφτούν σοβαρά… αν θα το ξανακάνουν. Διότι, αυτό ακριβώς συμβαίνει και με τούτες τις παραγωγές: ξανακάνουν τα ίδια. Και τα ίδια. Και τα ίδια. Στην «Αιωνιότητα». Ναι.
Του Ηλία Φραγκούλη, σε συνεργασία με το freecinema.gr
κριμα για ειναι και 4 γιατι εμενα μου αρεσουν τα εργα της Μαρβελ ναι δεν ειναι ταινιαρες πολυ καλυτερες απο την DC δεν ακολουθουν τα κομικς εχω το civil war σε κομικς και δεν ξεκινησε ετσι με το εργο επισης κανουν και λαθη σιγουρα τελοσπαντων εγω θα τη δω σαν φαν που ειμαι
Φραγκούλαρος θεός,εντάξει τι να λέμε τώρα.Με το που είδα 4 ξεράθηκα από τα γέλια.Μου βγήκε ο καφές από τη μύτη,κι ας μην πίνω καφέ.
Θα το διαβάσω όταν γυρίσω από την προβολή της ταινίας σήμερα,αλλά ρε Φραγκούλη,γιατί τόσο πολύ;Από σένα περιμένω θάψιμο,ακούς εκεί 4.
Το review εχει καποια δικια και το χιουμορ στην ταινια ειναι λιγο περ απο οσο θα επρεπε αλλα υπαρχουν στιγμες που ανατριχιασα πολυ δυνατη ταινια με πραγματικα απιστευτα εφε.η τελευταια σκηνη για οσους πανε να ξερετε ειναι μετα τα γραμματα των τιτλων τελους.9/10 απο εμενα.
Πραγματικά τώρα...πόσα κιλά ταινίες τον χρόνο βγαίνουν από την Marvel;έχω πάψει εδώ και καιρό να τις παρακολουθώ(με εξαίρεση το ΘΕΙΚΟ Deadpool)γιατί απλά είναι αδύνατον να παρακολουθήσω τις ανελέητα συνεχόμενες κυκλοφορίες τους.Προς Θεού δε λέω ότι είναι κακές ταινίες,ίσα ίσα τις βρίσκω(με ελάχιστες εξαιρέσεις)πολύ καλές.Αλλά αυτό το πράγμα ξανά και ξανά και ξανά...ούτε ο παράδεισος δεν αντέχεται σε τέτοια συχνότητα.Οπότε ναι θα συμφωνήσω 1000000000% με τον Φραγκούλη όσον αφορά την κόπωση.
Συμφωνώ και επαυξάνω. Επίσης με το χιούμορ τους σόρυ παιδιά αλλά δεν γέλασα ποτέ (με εξαίρεση το Deadpool). Δεν μπορώ να γελάσω με τους τάχα αστείους. Βέβαια το χιούμορ το εκλαμβάνει ο καθένας διαφορετικά.
Nαι θα συμφωνήσω 100% και για το χιούμορ.Προσωπικά μου φαίνεται της πλάκας όπως και το ότι πρέπει πάντα μα πάντα να πουν μια ατάκα και καλά αστεία,εκβιάζουν αυτή την κατάσταση όσο δεν πάει.Αλλά κι εγώ δέχομαι ότι το εκάστοτε χιούμορ δε μπορεί να αρέσει σε όλους.Θα πω όμως ένα πράγμα που πιο πολύ ρητορικό είναι.Αν αντί της επικής τριλογίας Batman του Νόλαν(η οποία πήρε 8 χρόνια να ολοκληρωθεί)είχαμε κάθε χρόνο Batman μέχρι να παγώσει η κόλαση θα ήταν ίδιο το αποτέλεσμα;βλέπω στην φώτο τον Robert Downey Jr και αναρωτιέμαι θεέ μου σε πόσες ταινίες της marvel έχει παίξει;σου δίνει την εντύπωση ότι είναι δεκάδες και το ακόμη χειρότερο ότι θα τον δεις άλλες τόσες και παραπάνω!
Καταλαβαίνω πολύ καλά τι θέλει να πει το review και νομίζω πως δεν θέλω να δω πάλι μια από τα ίδια. Πέφτει βαρύ τόσο ποπκόρν.
Την ειδα λοιπον μου αρεσε που ειχε γρηγορο ρυθμο αλλα ειχε και καποια λαθη δεν εμφανιστικε ο αντ μαν και χανκευ και στο τρελειερ δειχνει να τρεχουν ολοι μαζι με τον χαλκ που δεν μεταμωρθηκε ποτε
Η ταινία είναι το part 1 οπότε εξ ορισμού είναι αδύνατον να έχει οριστική κατάληξη. Τα αστεία ναι μεν είναι κάπως πολλά αλλά είναι έξυπνα και ωραία δωσμένα, ίσως δεν προκαλούν γέλιο αλλά περισσότερο μία πιο διασκεδαστική ατμόσφαιρα σε συνδυασμό με έντονη δράση. Άλλωστε αυτό δεν είναι τα κόμικ;;;; Από εκεί μαι έπειτα όχι δεν είναι μία από τα ίδια, καθώς εδώ η ιστορία εξελίσσεται γύρω από τον κακό με τους ήρωες να ακολουθούν αυτήν την εξέλιξη, και να χάνουν τον ρόλο του πρωταγωνιστή. Άλλωστε ούτε οι προηγούμενες ταινίες είναι το ίδιο, καθώς κάθε μία έχει διαφορετική προσέγγιση με μόνο κοινό τους σούπερ ήρωες. Πάραυτα υπάρχουν κάποια κακώς κείμενα που εξυπηρετούν όπως ο overpowered εχθρός και η απουσία ή αποδυνάμωση σεναριακά των μεγάλων όπλων των avenger,και ναι μιλάω για την απαράδεκτη παρουσία του Vision.
Τι εννοείς overpowered κακός;Τα infinity gems έχει,και είναι από τις λίγες οντότητες που μπορούν να αντέξουν την δύναμή τους.Ακόμα και χωρίς τa Gems,τους έχει.Όχι όλους μαζί προφανώς.
Πάντως όσο αποδυναμώθηκε ο Vision τόσο τουμπάνιασε ο...δε λέω ποιος λόγω spoilers.Ξέρεις όμως αφού την είδες την ταινία. ;)
Από την πρώτη σκηνή μου φάνηκε overpowered ο Θάνος με μόνο ένα gem. Από την άλλη ο vision σέρνονταν και αυτός από την πρώτη σκηνή σε βαθμό αηδίας. Ο strange μία από τα ίδια και ο Hulk, ποιος Hulk; Ε δε μου κάθισε καλά να βλέπω τη Black widow να θερίζει. Αλλά υπήρχαν και άλλες "χαζές" αποφάσεις και ευκολίες στο σενάριο
Geo4ever συμφωνώ με αυτά που λες αλλά θα έχαναν από το Θάνος από την άλλη δεν περίμενα ο Χαλκ να χρειαστεί hulkbuster αφού από μόνος έχει δυνάμεις όταν πρωτοείδα το τρελειερ νόμιζα ότι εκεί μέσα ήταν η βοηθός του θρόνου μαν
Μια κορυφαία ταινία έπος η ταινία είναι για βαθμολογία από 8-10 καταπληκτικo cgi στον Thanoa παράδειγμα πώς βάζεις πολλούς χαρακτήρες σε μια ταινία δείτε την τώρα στον κινηματογράφο
H ταινια ειναι εκπληκτικη!
Δεν βαρεθηκα σε κανενα απολυτως σημειο. Καποιες σεναριακες ευκολιες υπαρχουν.
Ηταν ακριβως αυτο που περιμενα. Ουτε λιγοτερο ουτε περισσοτερο.
Προσωπικα θα εβαζα ενα 9!
Όντως ο κόσμος βαρέθηκε τις κόμικ ταινίες μέσα έπεσε ο μεγάλος κριτικός το Box office τον δικαιώνει χαχαχα
η ταινια ειναι ΕΠΟΣ μολις γυρισα απο το σινεμα... για πολλες καρπαζιες οι σινεφιλ κριτικοι... ας πανε να βλεπουν κυκλους χαμενων ποιητων και γεφυρες μαντισον που ειναι μονο για να ριξεις κανα θολοκουλτουριαρικο γκομενακι που εχεις βαλει στο ματι και μετα στον καλαθο των αχρηστων το dvd (που εχεις βρει απο εφημεριδα) μαζι με τα αλλα σκουπιδια της ανθρωπινης διανοησης