Η μεγάλη κυκλοφορία του Nintendo Switch για το καλοκαίρι του 2022 είναι το Xenoblade Chronicles 3. Ακόμα μια συνέχεια του έπους του Tetsuya Takahashi που ξεκίνησε το 2010 στο Nintendo Wii, βασιζόμενο στο franchise που γεννήθηκε νωρίτερα, το 1998, στο πρώτο PlayStation με το Xenogears. Είναι επίσης ο δεύτερος τίτλος της σειράς που κυκλοφορεί για την υβριδική κονσόλα της Nintendo, ενώ μετά και το λανσάρισμα του Xenoblade Chronicles Definitive Edition, ολόκληρη η τριλογία είναι playable σε ένα σύστημα. Χρειάζεται να έχει παίξει κανείς τους πρώτους δύο τίτλους προτού πιάσει στα χέρια του το καινούργιο κεφάλαιο της σειράς; Και ναι και όχι. Εξαρτάται από το πόσο διατεθειμένος είναι να επενδύσει συναισθηματικά στον κόσμο και στους χαρακτήρες με τους οποίους θα ξοδέψει τουλάχιστον 100 ώρες παιχνιδιού.
Η συνέχεια του οράματος του Tetsuya Takahashi
Τα πρώτα δύο παιχνίδια Xenoblade Chronicles ξεχωρίζουν για τη φιλοδοξία τους και για το γεγονός ότι εκμεταλλεύονται στο έπακρο τις δυνατότητες των συστημάτων στα οποία κυκλοφόρησαν. Είναι δύο τεραστίων διαστάσεων JRPGs που θεμελίωσαν ένα ολόκληρο φουτουριστικό και συνάμα post-apocalyptic σύμπαν με άκρως ενδιαφέροντες χαρακτήρες, ικανούς να σηκώσουν στις πλάτες τους drama μυθιστορημάτων. Στο τρίτο πόνημα της μυθολογίας αυτής, οι άνθρωποι των Bionis, Mechonis και Alrest - οι κόσμοι των προηγούμενων τίτλων - ζουν πλέον στον κόσμο Aionios, έχοντας διαμορφώσει τα έθνη Keves και Agnus. Τα δύο αυτά έθνη βρίσκονται σε μια ακατάπαυστη πάλη μεταξύ τους, η οποία δε σταματά στιγμή, αναγκάζοντας τους ανθρώπους τους να ζουν μονάχα για να σκοτώνουν, έως ότου σκοτωθούν. Οι λιγοστοί που επιβιώνουν μέχρι την ηλικία των 10 ετών περνούν στη μετά θάνατον ζωή σε μια τελετή που τιμά τους καλύτερους πολεμιστές που πέρασαν ποτέ από τους τόπους αυτούς. Ναι, γεννιούνται πολλά ηθικά και φιλοσοφικά ζητήματα προς συζήτηση από αυτές τις προϋποθέσεις και μόνο. Και ναι, όλα τους εξερευνώνται μέχρι τελικής πτώσεως καθ’ όλη τη διάρκεια του Xenoblade Chronicles 3.
Τον Aionios τον ζούμε μέσα από τα μάτια μιας ομάδας χαρακτήρων από αμφότερα τα έθνη του. Στην αρχή οι μεταξύ τους αλληλεπιδράσεις είναι εχθρικές, όμως στη συνέχεια τα πράγματα εξομαλύνονται για χάρη ενός απώτερου σκοπού: την αναζήτηση της αλήθειας σχετικά τη μοίρα όλων όσων πολεμούν και χάνουν τη ζωή τους σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, αλλά και τον κινητήριο μοχλό πίσω από όλα αυτά που αποδυναμώνουν δίχως τέλος την εναπομένουσα ανθρωπότητα. Σε μια άγραφη συμφωνία αντιμετώπισης ενός κοινού κακού, οι πρωταγωνιστές μας βρίσκονται κυνηγημένοι από τις αρχές των εθνών τους, αντιλαμβανόμενοι πως έχουν ήδη πάρει έναν δρόμο άνευ επιστροφής. Με τα περιθώριά τους να είναι εξ’ αρχής λιγοστά, ο Noah του Keves κι η Mio του Agnus - οι δύο off-seers που οδηγούν τις χαμένες ψυχές στο επόμενο στάδιο - ενώνουν τις δυνάμεις τους θέλοντας να βάλουν ένα τέλος στον αέναο κύκλο του πολέμου.
Το Xenoblade Chronicles 3 δίνει περισσότερο βάρος σε διαλόγους και cutscenes συγκριτικά με τους προκατόχους του. Πράγμα που του αποφέρει σημαντικό όφελος. Η ιστορία του είναι ώρες-ώρες υπερβολικά περίπλοκη, όμως ξεδιπλώνεται σχεδόν αριστοτεχνικά, με πολλή δράση και έντονο δράμα που καθηλώνει, με έναν θησαυρό συναισθημάτων από ένα group χαρακτήρων με μοναδικές ιστορίες να τους ακολουθούν και, κατ’ επέκταση, να τους στηρίζουν σ’ αυτό το μονοπάτι της αναζήτησης και της εξιλέωσης. Το voice-acting είναι αναμενόμενα καταπληκτικό, τα animations είναι σαφώς ομορφότερα από ποτέ και η μουσική δημιουργεί μια απίστευτη ατμόσφαιρα θλίψης, συνδυασμένης με την ελπίδα. Κομμάτια του lore κρύβονται περίτεχνα ακόμα και στα μικρά συννεφάκια αποκλειστικά γραπτών διαλόγων με δευτερεύοντες χαρακτήρες, των οποίων τα ονόματα δε θα μάθουμε ποτέ.
Ακόμα και αν υπάρχουν στιγμές που τα πράγματα μοιάζουν να κυλούν πιο αργά απ’ όσο θα έπρεπε, αναλογιζόμαστε το πραγματικό μέγεθος του κόσμου και του περιεχομένου του και δεν έχουμε κανένα απολύτως παράπονο για αυτό. Το ζήτημα δεν είναι ο συνεχής βομβαρδισμός εξελίξεων, αλλά η μετάβαση από το ένα στάδιο της ιστορίας στο άλλο με ενδιάμεσο χώρο για την εξερεύνηση φαινομενικά πιο ασήμαντων πραγμάτων. Άλλωστε, ο Aionios βρίθει πληροφοριών, χαρακτήρων, αντικειμένων και εχθρών, τεράτων και ρομπότ που μπορούμε να βρούμε ή να συναντήσουμε. Είναι μια τεράστια εγκυκλοπαίδεια που, πέραν του βασικού της κομματιού, μας αφήνει να την “ξεφυλλίσουμε” με τον δικό μας ρυθμό και με όποια σειρά εμείς προτιμάμε.
Το τρίτο Xenoblade Chronicles μας παρουσιάζει την καλύτερη ιστορία της σειράς, μαζί με τους πιο ελκυστικούς και συναισθηματικά πολύπλοκους χαρακτήρες του franchise. Ο κόσμος του είναι πολυποίκιλος και υπερβολικά φιλόξενος απέναντι στους δεινούς εξερευνητές (εφόσον είναι προετοιμασμένοι για τις αντιξοότητές του, κάτι που κοιτάζουμε στη συνέχεια). Η κάθε περιοχή φέρει το δικό της κλίμα, ξεχωρίζοντας από τα υπόλοιπα μέρη που έχουμε επισκεφθεί. Μερικές φορές τείνει να θυμίζει την εξερεύνηση του NieR:Automata, ενώ ορισμένες άλλες αυτήν του Monster Hunter Rise. Ο πυρήνας όμως είναι πολύ… Xenoblade Chronicles, κάτι που μόνο σε όσους έχουν ήδη παίξει κάποιο παιχνίδι της σειράς θα ακουστεί ουσιώδες. Με το Xenoblade Chronicles 3 θα περάσουν σίγουρα καλά όλοι οι newcomers που αγαπούν τα JRPGs με πλούσια και περίπλοκη ιστορία. Όσοι όμως επιστρέφουν από προηγούμενο τίτλο, πρόκειται αναμφίβολα να διακρίνουν αναρίθμητες στιγμές όπου η εξέλιξη της ιστορίας χτυπά το κατάλληλο νεύρο των αναμνήσεων.
Gameplay και σύστημα μάχης
Συνεχίζοντας στο ίδιο μοτίβο με τα προηγούμενα games του franchise, ελέγχοντας έναν από τους playable χαρακτήρες εξερευνάμε τον κόσμο γύρω μας, συλλέγοντας loot, συνομιλώντας με άλλους χαρακτήρες και πολεμώντας διαφόρων τύπων εχθρούς. Όλα περιστρέφονται γύρω από 4 κατηγορίες αποστολών. Η πρώτη και κύρια είναι φυσικά η κατηγορία του main story, όπου υπάρχουν οι αποστολές που προοδεύουν την ιστορία του παιχνιδιού. Η δεύτερη είναι τα hero quests, ειδικές αποστολές για τους χαρακτήρες μας που θα τους επιβραβεύσουν με το ξεκλείδωμα περισσότερων διαθέσιμων classes. Τα standard quests είναι τα παραδοσιακά side quests και τα collectopaedia cards είναι αιτήματα συγκεκριμένων αντικειμένων από NPCs που θα μας ανεβάσουν το affinity – ή εμάς στην υπόληψή τους, διαθέτοντάς μας επιπλέον storylines προχωρώντας. Μπορούμε να αναλάβουμε πραγματικά όσα quests θέλουμε ανά πάσα ώρα και στιγμή, αφού όλα καταχωρούνται στην προσωπική μας λίστα. Από εκεί επιλέγουμε ποιο απ’ όλα θέλουμε να ολοκληρώσουμε και το αντίστοιχο waypoint εμφανίζεται ευθύς στον ορίζοντα. Οτιδήποτε έχει να κάνει με δευτερεύοντα quests αναλώνεται κυρίως σε επαναλαμβανόμενα tasks, όμως σχεδόν πάντα προσφέρει κάτι σχετικά με τη μυθολογία του κόσμου και πάντα επιβραβεύει με πολύτιμα experience points. Η ενασχόληση μαζί τους ενόσω προχωράμε τη βασική ιστορία μπορεί να μας κρατήσει απασχολημένους γύρω στις 40 με 50 επιπλέον ώρες.
Το πιο σημαντικό κομμάτι του gameplay δε θα μπορούσε - για άλλη μια φορά - να μην είναι το σύστημα μάχης του παιχνιδιού. Πρόκειται για έναν τομέα στον οποίο το Xenoblade Chronicles 3 θριαμβεύει πανηγυρικά, προσφέροντας ένα εντυπωσιακά πολύπλοκο σύστημα που απαιτεί μεν πολύ χρόνο για την εξοικείωση μαζί του, επιβραβεύει δε χαρίζοντας αξιοθαύμαστη ποικιλία επιλογών, builds και class… mutations. Ο κάθε χαρακτήρας διαθέτει arts και skills που συνδυάζονται για να συντελέσουν ένα build με συγκεκριμένο στυλ μάχης, το οποίο ενισχύεται από ultra επιθέσεις – κινήσεις που γίνονται διαθέσιμες με το γέμισμα της αντίστοιχης μπάρας. Το ολοκαίνουργιο χαρακτηριστικό μεταμορφώσεων Interlink ενώνει δύο χαρακτήρες σε ένα επιβλητικό mecha χάρη στην ενέργεια Ouroboros. Οι επιθέσεις που εξαπολύονται ως αποτέλεσμα είναι με ευκολία οι πιο ισχυρές και πιο ικανοποιητικές που υπάρχουν στον τίτλο.
Χάρη στην εύκολη εναλλαγή μεταξύ classes, διατηρώντας μεμονωμένα κομμάτια τους, δημιουργείται ένα ολοκαίνουργιο combo από arts και skills. Έτσι είναι εφικτό το να προσαρμόσουμε κάθε έναν από τους playable χαρακτήρες στον τρόπο με τον οποίο θέλουμε να αντιμετωπίζουμε τους εχθρούς μας. Στη συνέχεια, ελέγχοντας μόνο έναν από αυτούς, δίνουμε εντολές στους υπόλοιπους, οργανώνοντας ένα αυτοσχέδιο tactical combat system που ανταμείβει αδρά τον πειραματισμό. Η εκμάθηση όλων των λεπτομερειών και των δυνατοτήτων του συστήματος μάχης απαιτεί πολλές ώρες κι αυτό το γνωρίζει καλά (ευτυχώς) η Monolith Soft που μερίμνησε μοιράζοντας τα… μαθήματα μέσα στις πρώτες 10 με 15 ώρες του παιχνιδιού. Σε άλλη περίπτωση θα αναρωτιόμασταν αν 100+ ώρες παιχνιδιού “γεμίζουν” ικανοποιητικά χάρη στο gameplay του. Στην προκειμένη αναρωτιόμαστε αν σε 100 ώρες προλαβαίνουμε να χρησιμοποιήσουμε ενδελεχώς όλα τα χαρακτηριστικά του. Αυτό μπορεί να είναι αφόρητο ώρες ώρες, ιδιαίτερα από τη στιγμή που ανάλογος όγκος πληροφορίας και λεπτομέρειας ενίοτε προσθέτει πίεση στον παίκτη, όμως όσοι προχωρήσουν μεθοδικά και μελετήσουν όλα όσα τους υποδειχτούν στο πρώτο κεφάλαιο του παιχνιδιού, τα πράγματα θα προχωρήσουν όπως πρέπει. Σε αντίθετη περίπτωση, αρκεί η μείωση της δυσκολίας του παιχνιδιού, η επιφανειακή χρήση του συστήματος μάχης και το ρίξιμο της προσοχής στην ιστορία του. Έτσι όμως χάνεται τεράστιο κομμάτι της συνολικής εμπειρίας.
Το τεχνικό κομμάτι
Το Xenoblade Chronicles 3 είναι με διαφορά το ομορφότερο παιχνίδι του franchise, αλλά και το μεγαλύτερο από όλα. Σε γενικές γραμμές τρέχει ομαλά, με ελάχιστα frame drops σε στιγμές έντονης δράσης με πολλούς εχθρούς, ή κατά τη μετάβασή μας σε κάποιο fast-travel point. Πολλά θέματα υπάρχουν κυρίως στη φόρτωση συγκεκριμένων χαρακτηριστικών. Για παράδειγμα, όταν ο παίκτης πλησιάζει έναν εχθρό καλείται να δώσει την εντολή για έναρξη της μάχης με το πάτημα ενός πλήκτρου. Πολλές φορές το παιχνίδι δεν ανταποκρίνεται στην εντολή, ακόμα και ύστερα από πολλές φορές επανάληψης. Σε τέτοιες περιπτώσεις χρειάστηκε να απομακρυνθούμε από τον εχθρό και να επιστρέψουμε για να δούμε λύση. Σε άλλες αρκούσε το πάτημα πολλών πλήκτρων μαζί. Το ίδιο θέμα υπάρχει και όταν εμφανίζονται ειδοποιήσεις (notifications) από quests ή από αντικείμενα που συλλέξαμε. Σε περίπτωση που συλλέξουμε πολλά αντικείμενα, συνήθως ως loot από εχθρό που νικήσαμε, τότε θα πρέπει να περιμένουμε πολλά δευτερόλεπτα έως ότου σταματήσει το συνεχόμενο pop-up.
Η κάμερα του παιχνιδιού δίνει αρκετά μεγάλη ευελιξία, ιδιαίτερα χάρη στον συνδυασμό ενός πλήκτρου και ενός αναλογικού που ρυθμίζει την απόσταση από τον χαρακτήρα μας, φτάνοντας μέχρι και σε οπτική πρώτου προσώπου. Στο πλαίσιο μάχης όμως φαίνεται να προστίθεται “βάρος” και υπάρχουν έντονα προβλήματα στον χειρισμό της. Ειδικά αν κολλήσουμε σε ένα σημείο λόγω έλλειψης χώρου πίσω ή πλάγια μας, ακόμα και το zoom-in / zoom-out αδυνατεί να σώσει την κατάσταση. Ένα άλλο θέμα που παίζει συχνά (έως και συνέχεια) κατά τη διάρκεια των μαχών έχει να κάνει με τις ατάκες των χαρακτήρων. Από την πρώτη κι ολας ώρα παιχνιδιού αντιλαμβανόμαστε πως ακούγονται συνεχώς οι ίδιες ατάκες, είτε εν μέσω μάχης, είτε στην κατάληξή της. Το εν λόγω θέμα γιγαντώνεται καθώς περνούν οι ώρες. Ας μην μιλήσουμε για το πόσο εριστικό είναι 30+ ώρες μετά.
Τα συμπεράσματά μας
Το Xenoblade Chronicles 3 είναι ο καλύτερος δυνατός τρόπος ολοκλήρωσης της τριλογίας που ξεκίνησε από το Nintendo Wii πριν από 12 χρόνια. Έχει την πιο φιλόδοξη και καθηλωτική ιστορία του franchise και κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον για δεκάδες ώρες. Το σύστημα μάχης του είναι ότι πιο λεπτομερές και πλούσιο έχουμε δει μέχρι σήμερα από τη Monolith Soft, δίνοντας πάντα το κάτι καινούργιο προς δοκιμή ή πειραματισμό, ακόμα και 100 ώρες μετά. Σαφώς και απευθύνεται κυρίως σε παίκτες που είναι πρόθυμοι να εμβαθύνουν τόσο στην ιστορία και στον κόσμο του, όσο και στο σύστημα μάχης του, διαθέτοντας πολύ χρόνο, όπως και πολλή υπομονή. Πρόκειται όμως εύκολα για ένα από τα καλύτερα JRPGs του 2022, παρόλο που έρχεται με μερικά σοβαρά προβλήματα, για τα οποία ίσως και να ευθύνεται το hardware. Σίγουρα, ο συγκεκριμένος τίτλος θα μπορούσε να κάνει θαύματα σε μια πιο δυνατή κονσόλα, κάτι που από μόνο του αποτελεί τροφή για σκέψη τόσο για ενδεχόμενο sequel του, όσο και για το επόμενο σύστημα της Nintendo. Μέχρι τότε…
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity