Άλλος ένας χρόνος, άλλη μια προσθήκη στο σύμπαν ενός αντικειμενικά εκ των καλύτερων JRPG όλων των εποχών, του Persona 5. Η Atlus, αναπτύσσοντας το Persona 5, φαίνεται πως έχτισε… ολόκληρη την τύχη της, μεγιστοποιώντας την τεράστια επιτυχία του franchise. Άλλωστε, γι’ αυτό τον λόγο, η ομάδα ανέπτυξε και το Persona 5 Royal, το οποίο είναι επανακυκλοφορία του αρχικού τίτλου, με αρκετές προσθήκες και επέκταση της ιστορίας. Έκτοτε, έχει γεμίσει ο τόπος θα λέγαμε, με spin-offs, όπως τα Persona 5: Dancing in Starlight, Persona 5 Strikers, Persona Q2: New Cinema Labyrinth και τώρα το Persona 5 Tactica. Πόσο αξίζει λοιπόν, να ασχοληθείτε με ένα ακόμη spin-off ενός παιχνιδιού επτά ετών, λίγους μήνες πριν την κυκλοφορία του Persona 3 Reload;
Το Persona 5 Tactica δανείζεται στοιχεία από τη φόρμουλα των Fire Emblem, Triangle Strategy και των λοιπών κλασσικών turn-based tactical RPG, προσπαθώντας να τα ενσωματώσει στο χαρακτηριστικό ύφος και στυλ του. Επιπλέον, υιοθετεί την καλλιτεχνική προσέγγιση του Persona Q2: New Cinema Labyrinth, αυτήν του “chibi”, ένα είδος ιαπωνικής καρικατούρας όπου όλοι οι χαρακτήρες είναι σχεδιασμένοι ως μικροσκοπικοί, με στρογγυλά πρόσωπα, μεγάλα κεφάλια και λίγες λεπτομέρειες. Οφείλουμε να πούμε πως η Atlus, για πολλοστή φορά, έχει σημειώσει τεράστια επιτυχία στην συνολική αισθητική, αφού τα πάντα στο νέο παιχνίδι “ουρλιάζουν” Persona. Η ιστορία τοποθετείται μεταξύ των Persona 5 και Persona 5 Strikers, ενώ περιέργως φαίνεται να αγνοεί πλήρως τα γεγονότα του Persona 5 Royal. Ο πρωταγωνιστής, Joker επιστρέφει μαζί με τα μέλη της αγαπημένης παρέας των Phantom Thieves, Takamaki Ann, Sakamoto Ryuji, Morgana, Kitagawa Yusuke, Nijima Makoto, Sakura Futaba και Okumura Haru. Οι χαρακτήρες, γυρίζοντας από τις διακοπές τους μετά το τέλος του Persona 5, εγκλωβίζονται ξαφνικά σε ένα νέο μέρος του Metaverse. Γρήγορα εμπλέκονται σε έναν πόλεμο μεταξύ της δικτάτορος του μέρους, Marie και των “Rebel Corps” που έχουν ως ηγέτη την Erina, η οποία σύντομα επιστρατεύει την βοήθειά τους. Η Marie, φαίνεται να έχει την δύναμη να υπνωτίζει με το φιλί της οποιονδήποτε και να τον αναγκάζει να ακολουθεί τις εντολές της. Η ιστορία είναι αρκετά ενδιαφέρουσα, ειδικά αν σκεφτούμε το είδος και το μέγεθος του τίτλου, παρόλα αυτά οποιοσδήποτε δεν έχει παίξει Persona 5 θα βρει τον εαυτό του εντελώς χαμένο και αποπροσανατολισμένο, αφού το μόνο background που προσφέρεται, είναι μερικά συνοπτικά κείμενα από το μενού, στα οποία αναφέρονται οι πρωταγωνιστές και τα γεγονότα του κυρίως παιχνιδιού.
Το κομμάτι στο οποίο εστίασε η Atlus, είναι το νέο σύστημα μάχης. Η μάχη υιοθετεί κλασσικά στοιχεία των tactical RPGs, όπως το grid, ένα σύστημα με όπλα κοντινού και μακρινού βεληνεκούς και φυσικά, turn-based gameplay. Πέραν του κλασσικού, έχουν προστεθεί στοιχεία τα οποία υλοποιούνται σωστά για να ταιριάξουν με το σύμπαν του Shin Megami Tensei, σχηματίζοντας ένα πολύ καλό τελικό αποτέλεσμα. Ο παίκτης μπορεί να δημιουργήσει ένα party τριών χαρακτήρων. Στην σειρά του, ο καθένας δικαιούται να κινηθεί και να κάνει ένα είδος επίθεσης με το όπλο του, ή με το δικό του Persona. Μόλις παίξουν όλοι, εκτελούν την σειρά τους οι αντίπαλοι. Όσο οποιοσδήποτε στέκεται δίπλα σε οποιοδήποτε μέρος όπου μπορεί να καλυφθεί, τότε δέχεται λιγότερο (ή και καθόλου, ανάλογα με το μέγεθος της κάλυψης) damage κατά την επίθεση με όπλα εμβέλειας. Αν όμως δεχθεί επίθεση από κοντινή απόσταση, τότε εκτίθεται και αν ξαναδεχθεί επίθεση όσο είναι εκτεθειμένος, ο χαρακτήρας που τον χτύπησε δικαιούται να ξαναπαίξει.
Βασικά, όλη η μάχη κινείται γύρω από το τελευταίο στοιχείο. Σκοπός είναι να εκμεταλλευτεί ο παίκτης την τοποθεσία των αντιπάλων και να κινήσει με τέτοιο τρόπο τους χαρακτήρες του party του, ώστε να κερδίζει συνεχώς σειρά, προκειμένου να κατατροπώσει τον στρατό λεγεωνάριων της Marie. Η πιο δυνατή επίθεση, είναι το λεγόμενο “triple threat”. Για να εκτελεστεί, πρέπει ο παίκτης να μπορέσει να κερδίσει γύρο εκθέτοντας τους αντίπαλους και να τοποθετήσει με τέτοιο τρόπο τους χαρακτήρες του, έτσι ώστε να περικυκλώνουν σε οποιαδήποτε απόσταση αντιπάλους, σχηματίζοντας ένα τρίγωνο. Σε αυτή την περίπτωση, όσοι βρίσκονται μέσα στο τρίγωνο, θα δεχθούν μεγάλο κομμάτι ζημιάς, ενώ ο παίκτης θα κερδίσει και άλλη κίνηση. Τα κεντρικά στοιχεία της μάχης είναι πάντα τα ίδια, αλλά σε κάθε μάχη μπορεί να υπάρχει διαφορετικό objective: Είτε θα πρέπει να νικηθούν όλοι οι αντίπαλοι, είτε το party θα πρέπει να μετακινηθεί σε συγκεκριμένη τοποθεσία, είτε θα πρέπει να συνοδευτεί ένας “guest” σε ένα προκαθορισμένο σημείο. Τα boss fights επικεντρώνονται γύρω από την δύναμη του νέου μέλους της παρέας, την Erina, η οποία μπορεί να τοποθετήσει μια σημαία σε συγκεκριμένο σημείο για να εξουδετερώσει την δύναμη του φιλιού της Marie. Κάθε φορά που ολοκληρώνεται μια μάχη, όλο το ενεργό party λαμβάνει experience, με το οποίο μπορούν να εξελιχθούν οι ικανότητες των χαρακτήρων, μέσα από talent trees τα οποία μετά από πολλές ώρες θα ολοκληρωθούν πλήρως, ξεκλειδώνοντας τα πάντα. Σε αντίθεση με παλαιούς τίτλους, νέες ικανότητες για τα Persona των χαρακτήρων, μπορούν να αποκτηθούν μόνο από τα talent trees.
Οι μάχες είναι αρκετά διασκεδαστικές, αλλά καταλήγουν να είναι μονότονες, κάτι το οποίο δεν οφείλεται στο σύστημα μάχης. Η μονοτονία έρχεται από το γεγονός πως οι συγκρούσεις διαδέχονται η μια την άλλη συνεχώς, αφού δεν υπάρχει σχεδόν τίποτα άλλο σε περιεχόμενο ή δραστηριότητα. Όλη η ροή ακολουθεί τον ίδιο επαναληπτικό βρόγχο: Μάχη, συνάντηση στην βάση των Rebel Corps, συζήτηση και ξανά μάχη. Η βάση των Rebel Corps λειτουργεί σαν το κεντρικό hub του τίτλου. Σε αυτήν, υπάρχει ένα μόνο μενού, από το οποίο μπορείτε να αλλάξετε τα όπλα σας, να αγοράσετε καινούργια, να επισκεφθείτε το χαρακτηριστικό Velvet Room για Persona Fusions – για τα οποία θα μιλήσουμε στην συνέχεια – και να συνομιλήσετε με τους φίλους σας. Κατά την συνομιλία με τους φίλους, ενδεχομένως να προκύψουν αυτόματα νέα quests. Αν όχι, τότε απλά πατάτε το κουμπί της συνέχειας για να πάτε στην επόμενη μάχη, όπου η Erina θα σας περιγράψει την νέα εξέλιξη στην ιστορία, πριν ξεκινήσετε να πολεμάτε. Πολλές μάχες εισάγουν νέα στοιχεία τα οποία συνεχώς φρεσκάρουν την φόρμουλα, όπως σημεία στα οποία μπορείτε να ανεβείτε σε ψηλότερο έδαφος για πλεονέκτημα, ή συγκεκριμένα τετράγωνα στα οποία αν τελειώσετε την σειρά σας θα κερδίσετε πόντους ζωής. Παρόλα αυτά, το παιχνίδι είναι παγιδευμένο στην προαναφερθείσα λούπα και σύντομα κουράζει. Οι διάλογοι στην βάση δεν είναι τίποτα παραπάνω από στατικές εικόνες, στις οποίες οι χαρακτήρες συνομιλούν. Περιέργως, υπάρχουν συνομιλίες που έχουν πλήρες voice acting και άλλες που δεν διαθέτουν καθόλου, κάτι που σπάει την ροή της αφήγησης και ενοχλεί. Στα σημεία όπου υπάρχει πλήρες voice acting, η ποιότητά του είναι εξαιρετική και στα ιαπωνικά και στα αγγλικά.
Πέραν της αισθητικής, του διασκεδαστικού συστήματος μάχης και της – για άλλη μια φορά – απίστευτης μουσικής και soundtrack, το Persona 5 Tactica δεν περιέχει κάποιο άλλο από τα στοιχεία που έκαναν το franchise να ξεχωρίσει. Δεν υπάρχει χτίσιμο σχέσεων με τους χαρακτήρες, δεν μπορείτε να μετακινηθείτε στον κόσμο, δεν υπάρχουν επιλογές ως προς το σε ποιον να μιλήσετε και τι να κάνετε μαζί του, δεν υπάρχει ημερολογιακή πρόοδος. Tο Velvet Room και όλες οι δραστηριότητες που μπορούν να προσφερθούν, βρίσκονται σε ένα άψυχο μενού, στο οποίο έχετε πρόσβαση μεταξύ των αποστολών. Το 90% του χρόνου, οι χαρακτήρες το περνάνε πολεμώντας. Το υπόλοιπο 10% είναι χρόνος που θα σπαταλήσετε στην βάση, όπου το μόνο σημαντικό πράγμα που έχετε να κάνετε, είναι το Persona Fusion, κατά το οποίο μπορείτε να συγχωνεύσετε δύο Persona για να φτιάξετε ένα καινούργιο και να το εξοπλίσετε σε κάποιον χαρακτήρα. Κάθε ένα μέλος του Party δικαιούται να έχει το κεντρικό του Persona που δεν αλλάζει και άλλο ένα Sub-Persona το οποίο θα προσφέρει μια από τις επιθέσεις του. Τα Persona, αποκτώνται σαν loot στο τέλος κάθε μάχης και δεν χρειάζεται να καταβάλετε την οποιαδήποτε προσπάθεια να βρείτε περισσότερα, ή συγκεκριμένα. Στο τέλος του κάθε story arc, θα προστίθεται στην συλλογή ένα αποκλειστικό Persona, το οποίο δεν θα μπορεί να βρεθεί αλλού στο παιχνίδι. Προχωρώντας στην ιστορία, τα Persona μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να κατασκευαστούν νέα πιο δυνατά όπλα για τους χαρακτήρες. Η δημιουργία νέων όπλων μέσω των Persona είναι πολύ ευπρόσδεκτη προσθήκη στο Velvet Room.
Το Persona 5 Tactica σε καμία περίπτωση δεν είναι κακό παιχνίδι. Συγκριτικά όμως με την επιτυχία των προηγούμενων τίτλων, ακόμη και του τελευταίου spin-off, Persona 5 Strikers, φαντάζει κενό και βεβιασμένο. Είναι σίγουρο πως θα μπορούσε να προσφέρει πάρα πολλά περισσότερα στους fans, δεδομένου και του γεγονότος πως απευθύνεται σχεδόν αποκλειστικά σε αυτούς, αφού ελάχιστα προσπαθεί να εντάξει έναν νέο παίκτη στον κόσμο του και στις ιδιαιτερότητες που το έκαναν να αγαπηθεί σαν franchise. Οι fans του Persona 5 σίγουρα θα ευχαριστηθούν άλλη μια καλή ιστορία με τους Phantom Thieves, αρκεί να έχουν ως προτεραιότητα το tactical combat και να μην περιμένουν την απόλυτη μαγεία και την πληθώρα επιλογών και δραστηριοτήτων στην οποία τους έχει συνηθίσει η Atlus με το σύμπαν του Shin Megami Tensei.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity