Με το Yakuza: Like a Dragon, η Ryo ga Gotoku Studio επιχείρησε να μετατρέψει ένα action-adventure beat-‘em-up σε turn-based JRPG. Για τους περισσότερους, τα κατάφερε με επιτυχία, όχι μόνο μεταφράζοντας το παραδοσιακό στυλ παιχνιδιού σε κάτι φρέσκο για τη σειρά, αλλά φέρνοντας κι έναν ολοκαίνουριο πρωταγωνιστή στο προσκήνιο. Ο αξιαγάπητος Ichiban, αποκομμένος από τον κόσμο για σχεδόν δύο δεκαετίες όμως με αστείρευτη καλοσύνη και όρεξη για ζωή, ήταν μια τεράστια αλλαγή από τον στωικό Kiryu όμως δεν επιχείρησε να τον επισκιάσει. Το Like a Dragon: Infinite Wealth ξεκινάει στους γνώριμους δρόμους του Isezaki Ijincho, το παιχνίδι βάζει τον παίκτη στον ρόλο του Ichiban ο οποίος πλέον εργάζεται στην Hello Work, βοηθώντας ανθρώπους να βρουν εργασία. Ωστόσο, ο Ichiban κάνει υπερπροσπάθεια να βοηθήσει πρώην μέλη της Yakuza που προσπαθούν να αποκτήσουν μια κανονική ζωή, καθώς για εκείνους η εύρεση εργασίας είναι αδύνατη εξαιτίας μιας νομοθεσίας που πρακτικά τους αποκλείει από την κοινωνία. Ο ίδιος ο Ichiban δυσκολεύτηκε πολύ να βρει μια τίμια δουλειά, μακριά από τη Yakuza κι όμως, παρά τη σταθερότητα, ρισκάρει τα πάντα για να βοηθήσει άτομα που έχουν ανάγκη.
Η καλοσύνη του σύντομα θα του στοιχίσει και θα βρεθεί στο μηδέν, στους δρόμους της Yokohama, μονάχα με την παρέα του από το προηγούμενο παιχνίδι. Για τα πρώτα δύο κεφάλαια, οι παίκτες θα περιπλανιούνται σε γνώριμα τοπία, αφού το σκηνικό παραμένει ίδιο με του προηγούμενου Like a Dragon, σε σημείο που όσοι έπαιξαν πολύ θα μπορούν να περιπλανιούνται με κλειστά μάτια. Στα επόμενα κεφάλαια, ωστόσο, έρχονται τα πάνω-κάτω. Ο Ichiban μαθαίνει πως η μητέρα του βρίσκεται στη Χαβάη, ανατρέποντας όσα γνώριζε όλη του τη ζωή. Προφανώς, θα ταξιδέψει εκεί όμως η παρέα του δεν μπορεί να ακολουθήσει. Κάνει ένα φρέσκο ξεκίνημα, όπου όλα πηγαίνουν στραβά κι ανάποδα μέχρι να συναντήσει τον Kiryu και να μάθει περισσότερα για την πόλη, την τοπική μαφία αλλά και την μητέρα του. Εδώ ξεκινάει πραγματικά το Like a Dragon: Infinite Wealth, στη Χονολουλού, όπου ο Ichiban ενώνει τις δυνάμεις του με τον Kiryu και σιγά-σιγά συμπληρώνεται το υπόλοιπο party με νέα πρόσωπα. Στο προηγούμενο παιχνίδι, ο Kiryu ήρθε αργά στη ζωή του Ichiban όμως εδώ δεν χάνεται χρόνος. Παρότι η ιστορία παραμένει εστιασμένη στον Ichiban, ο ρόλος του Kiryu κάθε άλλο παρά μικρός είναι.
Μπορεί τα Yakuza 6: The Song of Life και The Man Who Erased His Name να έκλεισαν την ιστορία του Kiryu, αλλά στο Like a Dragon: Infinite Wealth έρχεται το (μάλλον) οριστικό, γλυκόπικρο τέλος για τον θρυλικό πρωταγωνιστή της σειράς. Πλέον, ο Ichiban σηκώνει το βάρος στους ώμους του ενώ ο Kiryu κάνει ένα βήμα πίσω, χωρίς να επισκιάζεται, να μειώνεται η προσφορά του ή να εμφανίζεται ως «χειρότερη εκδοχή» του Ichiban. Η σκυτάλη αλλάζει χέρια με απόλυτο σεβασμό, κάτι που δεν γίνεται πολύ συχνά τα τελευταία χρόνια. Τι σχέση έχει η μητέρα του Ichiban με τη Yakuza; Γιατί βρίσκονται όλοι στο κατόπι της; Η εμφάνισή της από το πουθενά ίσως φανεί παράξενη, όμως στη διάρκεια του παιχνιδιού εξηγούνται τα πάντα και το παρελθόν του Ichiban γίνεται πλουσιότερο. Όσο προχωράει η πλοκή, θυμίζει περισσότερο τα παλαιότερα παιχνίδια (υπάρχει μια συμμορία, υπάρχουν καλοί και κακοί σε κάθε πλευρά, υπάρχουν κρυφά κίνητρα και πάει λέγοντας) οπότε μέχρι το τέλος, θα έχει κάνει «κλικ» με βετεράνους της σειράς και νέους παίκτες. Είναι μια καλοφτιαγμένη ιστορία συμμοριών στην επιφάνεια και μια ακόμη καλύτερη ιστορία για την φιλία, την οικογένεια, τις αξίες, τη ζωή. Στα Yakuza/Like a Dragon, ποτέ δεν πρωταγωνιστούσαν παντοδύναμοι «εκλεκτοί» αλλά 30-40άρηδες δίχως παρόν και μέλλον, που έκαναν πολύ κακές επιλογές ζωής και τις πληρώνουν καθημερινά. Σε πολλά σημεία, η ιστορία και η αφήγηση μοιάζουν με εορτασμό της σειράς, με διάφορες αναφορές στο παρελθόν και συγκινητικές στιγμές που θα εκτιμήσουν ιδιαίτερα όσοι έχουν ασχοληθεί με προηγούμενα παιχνίδια.
Τα νέα πρόσωπα που συνοδεύουν τον Ichiban είναι νεαρότερα από τους Kiryu, Koichi και Yu, δίχως τις ίδιες (τραυματικές, ομολογουμένως) εμπειρίες που κουβαλούν εκείνοι. Οπότε ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο οι «παλιοί» είναι συχνά τρομακτικός για τους νεότερους, οδηγώντας σε σκηνές που βγάζουν χιούμορ χωρίς μεγάλη δυσκολία – όπως μια σκηνή ανάμεσα στον Ichiban και τον Kiryu σε ένα μπαρ, την οποία θα θυμούνται οι περισσότεροι πολύ μετά τον τερματισμό. Βλέποντας τον Ichiban να παίρνει ρόλο μέντορα και τον Kiryu να μαλακώνει είναι πολύ όμορφο, σαν να τους χρωστούσε η ζωή μια τέτοια (σχετική) ηρεμία και κανονικότητα. Στο τρίτο κεφάλαιο, πέραν της πλοκής και του σκηνικού, αλλάζει δραματικά και το gameplay. Για πρώτη φορά η σειρά περνάει τα σύνορα της Ιαπωνίας και για πρώτη φορά, προσφέρει έναν τόσο μεγάλο κόσμο για εξερεύνηση. Από τις παραλίες μέχρι τα κλαμπ, τις κακόφημες περιοχές και τα μαγαζιά, η Χονολουλού έχει τεράστια ποικιλία σε τοπία και αποτελεί μια φρέσκια, καλοδεχούμενη αλλαγή από τους βρώμικους, φωτισμένους από ταμπέλες νέον δρόμους των προηγούμενων τοποθεσιών. Κι όπως στο Kamurocho κάθε μαγαζάκι είχε την θέση του, έτσι κι εδώ υπάρχουν διάσπαρτα μαγαζιά για αναλώσιμα και εξοπλισμό, τα οποία ο παίκτης επισκέπτεται κατά βούληση.
Η νέα τοποθεσία είναι τεράστια, πιο μεγάλη από των παλαιότερων παιχνιδιών, όμως εύκολα μπορεί κανείς να πάει παντού χωρίς να ταξιδεύει επί ποδός για ώρα. Συνεχίζουν να υπάρχουν ταξί για κάλυψη μακρινών αποστάσεων, όμως προστίθεται κι ένα ηλεκτρινό πατίνι για διευκόλυνση στις μικρές αποστάσεις. Απίστευτη εμπειρία να βλέπει κανείς τον Kiryu με… φράντζα και κομψό ντύσιμο επάνω σε ηλεκτρικό πατίνι, βέβαια χωρίς να σκάει ούτε μισό χαμόγελο – όπως πάντα! Φυσικά, η Ιαπωνία παραμένει διαθέσιμη στο Premium Adventure, το ένα εκ των δύο post-game modes που ξεκλειδώνονται μετά τον τερματισμό. Στο Premium Adventure mode, ο παίκτης μπορεί να επισκεφθεί την Χαβάη ή την Ιαπωνία όποτε θελήσει, ώστε να ολοκληρώσει dungeons, substories, να εξερευνήσει κλπ. Είναι μια καλή ευκαιρία για τους τελειομανείς, να «καθαρίσουν» το παιχνίδι χωρίς να ξεκινήσουν από την αρχή. Το New Game+ φέρνει τον παίκτη πίσω στο μηδέν, ξεκινώντας από την αρχή την ιστορία όμως αφήνοντάς τον με όσα ξεκλείδωσε (από levels έως equipment) την πρώτη φορά. Μια παράξενη επιλογή εδώ, είναι πως το Premium Adventure προσφέρεται για όλους ενώ το New Game+ ως επιπλέον DLC έναντι μικρού αντιτίμου. Κακή κίνηση, αψυχολόγητη, αχρείαστη – δεν χρειάζεται μεγάλες αναλύσεις.
Σε κάθε περίπτωση, ο παίκτης έχει την ευκαιρία να εξερευνήσει τόσο την Χαβάη όσο και την Ιαπωνία, όμως ακόμη και ξεχωριστά, οι δύο τοποθεσίες προσφέρουν μεγάλη ποικιλία σε δραστηριότητες και θα κρατήσουν το ενδιαφέρον των παικτών ακόμη και για τριψήφιο αριθμό ωρών. Περισσότερα για τα mini-games σε λίγο, διότι προέχει η μάχη. Στο Yakuza: Like a Dragon έγινε μια τεράστια αλλαγή, μεταβαίνοντας σε μάχη turn-based. Παρότι λειτουργούσε πολύ καλά από όλες τις απόψεις, το Like a Dragon: Infinite Wealth φέρνει πολλαπλές βελτιώσεις που πρακτικά τελειοποιούν το σύστημα που έφτιαξε η Ryo Ga Gotoku Studio. Για παράδειγμα, στο πρώτο παιχνίδι υπήρχε η δυνατότητα να… παίξουμε φλιπεράκι με έναν εχθρό, σπρώχνοντάς τον από σύμμαχο σε σύμμαχο. Ωστόσο, κάθε χαρακτήρας του party ήταν στατικός κι ήταν δύσκολο να προβλεφθούν τέτοιες κινήσεις, πόσω μάλλον να γίνουν σταθερό κομμάτι της στρατηγικής. Το ίδιο ισχύει για τα βαριά αντικείμενα που οι χαρακτήρες μπορούσαν να σηκώσουν από το έδαφος, τις επιθέσεις area-of-effect και πάει λέγοντας. Με το νέο σύστημα μάχης, κάθε χαρακτήρας (και στις δύο πλευρές) διαθέτει έναν κύκλο μέσα στον οποίο μπορεί να κινηθεί ελεύθερα μέχρι να ολοκληρώσει τον γύρο του. Η διάμετρος δεν είναι τεράστια, αφήνοντας όσο χώρο χρειάζεται ώστε ο παίκτης (ή ο αντίπαλος) να πάρει σωστή θέση: πίσω από τον εχθρό, κοντά σε έναν τοίχο, παγιδεύοντας τον αντίπαλο ανάμεσα σε δύο και πάει λέγοντας. Καθ’ όλη τη διάρκεια του γύρου, όσο ο παίκτης παίρνει θέση ή επιλέγει κινήσεις, όλοι οι χαρακτήρες κινούνται στο πεδίο μάχης οπότε μέσω του νέου μηχανισμού, κάθε μάχη είναι πολύ δυναμική.
Για τα δεδομένα ενός turn-based JRPG, το αποτέλεσμα είναι μοναδικό. Προστίθεται ένα μεγάλο στρώμα στρατηγικής πάνω από όσα ήδη διαχειρίζεται ο παίκτης (weaknesses/resistances, buffs κλπ) και κάνει την τοποθέτηση στον χώρο εξίσου σημαντική με οποιοδήποτε ability. Μια στρατηγική αποτελούμενη από απλές επιθέσεις και κίνηση στον χώρο είναι συχνά καλή λύση για οικονομία σε αντικείμενα και MP. Επιπλέον, οι απλές επιθέσεις αναπληρώνουν λίγο HP και δίνουν ένα ακόμη κίνητρο για χρήση. Ο παίκτης μπορεί να πετάξει τον εχθρό επάνω στους συμμάχους του και να τους χτυπήσει όλους παρέα με ένα AoE skill ή να τους χωρίσει μειώνοντας τις πιθανότητες να λάβουν μαζικό healing με ένα skill. Σπάνια μια μάχη αποτελεί απλές εναλλάξ επιθέσεις, αφού ακόμη και οι εχθροί εκμεταλλεύονται τον χώρο όπως θα έκανε ο παίκτης. Το συγκεκριμένο σύστημα μάχης θα μπορούσε κάλλιστα να χρησιμοποιηθεί, όπως ακριβώς είναι, σε remakes κλασικών JRPG και να τους δώσει ολοκαίνουρια πνοή δίχως να αλλοιώσει τη βασική εμπειρία – είναι τόσο καλοφτιαγμένο. Μαζί με το ανανεωμένο σύστημα μάχης έρχονται περισσότερα jobs (από Samurai και Desperado μέχρι Geodancer), προσφέροντας διαφορετικά skills και εξοπλισμό σε κάθε χαρακτήρα, με πολλά jobs να είναι διαθέσιμα μόνο για συγκεκριμένους χαρακτήρες. Πέραν αυτών, είναι πολύ σημαντικά τα tag team attacks, τα οποία επίσης διευρύνουν τις στρατηγικές επιλογές του παίκτη και δίνουν ακόμη μεγαλύτερο χαρακτήρα στην ομάδα. Τα ομαδικά skills γίνονται ισχυρότερα όσο ο Ichiban δένεται με τους συμμάχους του, μέσω δώρων και δραστηριοτήτων, οπότε πέραν της καλύτερης γνωριμίας με τους χαρακτήρες και της ιστορίας που ανακαλύπτεται, ο παίκτης έχει έναν επιπλέον λόγο να επενδύσει σε αυτούς.
Γενικώς, οι δραστηριότητες δεν είναι λίγες. Υπάρχει το Super Crazy Delivery, όπου ο Ichiban καβαλάει ποδήλατο και κάνει παραδόσεις φαγητού a la Crazy Taxi, baseball, golf, μια παραλλαγή του Tinder (με πολλές εκπλήξεις) και φυσικά, karaoke με νέες επιτυχίες όπως το “Baka Darou” αλλά και πολλά αγαπημένα τραγούδια από προηγούμενους τίτλους. Το Sujimon mini-game είναι πολύ μεγαλύτερης έκτασης από τα παραπάνω, επιστρέφοντας από το πρωτότυπο παιχνίδι με σημαντικές βελτιώσεις. Πρακτικά, ο κόπος του παίκτη να «αιχμαλωτίζει» Sujimon επιβραβεύεται στις μάχες, αφού μπορεί να ζητήσει τη βοήθεια ενός Sujimon και να ριχτεί στη μάχη δίπλα στον Ichiban. Τα Sujimon εκπαιδεύονται, μεγαλώνουν και ο παίκτης πολεμάει ενάντια σε άλλες ομάδες Sujimon, θυμίζοντας πολύ το Pokemon αν παιζόταν με παρανοϊκούς ανθρώπους στη θέση των χαριτωμένων πλασμάτων. Αντίστοιχης έκτασης είναι το Dondoko Island, ένα νησί στο οποίο ο Ichiban χτίζει ένα θέρετρο και σιγά-σιγά το αναπτύσσει. Ο παίκτης διαλέγει ακόμη και τη διακόσμηση, με σκοπό να προσελκύσει περισσότερους πελάτες ενώ θα πρέπει να παλεύει και με εισβολείς. Θα μπορούσε να είναι ένα παιχνίδι μόνο του, όπως και το Sujimon, με λίγες ακόμη προσθήκες. Όλα τα παραπάνω mini-games, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, επηρεάζουν το βασικό παιχνίδι. Είτε παρέχουν πολύτιμα χρήματα και XP, είτε φέρνουν πιο κοντά τους χαρακτήρες και ξεκλειδώνονται skills, πάντοτε ο παίκτης φεύγει κερδισμένος αφότου ασχοληθεί μαζί τους. Είναι πολλά και ορισμένα αρκετά χρονοβόρα, όπως το Sujimon που απαιτεί αρκετό ψάξιμο, σε σημείο που μπορούν να εκτροχιάσουν την ροή της ιστορίας. Εκεί που το βασικό παιχνίδι μπορεί να πάρει περίπου 60-70 ώρες, κάποιος που θα ασχοληθεί με όλα τα mini-games έστω για λίγες ώρες, θα βρεθεί με save file 100+ ωρών. Εν ολίγοις, το Like a Dragon: Infinite Wealth είναι απέραντο, έχει ποικιλία σε δραστηριότητες και έπαθλα, όμως εύκολα μπορεί να οδηγήσει έναν παίκτη μακριά από τον στόχο φλερτάροντας με το «παραφουσκωμένο» αντί του «γεμάτου».
Η Dragon Engine που χρησιμοποιείται για τα γραφικά κάνει εξαιρετική δουλειά στην απόδοση. Το παιχνίδι προσφέρει μόνο μία στάνταρ επιλογή γραφικών/απόδοσης, εκεί που ο προκάτοχός του άφηνε την επιλογή μεταξύ Performance/Quality. Τα καλά νέα είναι πως τρέχει αρκετά σταθερά στα 60fps με ανάλυση (φαινομενικά) στα 1440p και upscaling. Τα λιγότερο καλά νέα έχουν να κάνουν με το μέτριο anti-aliasing που οδηγεί σε παράξενες γωνίες και φωτεινά σημεία στις άκρες αντικειμένων, χαρακτήρων κλπ, το οποίο τραβάει λίγο την προσοχή όμως συνηθίζεται. Οι λεπτομέρειες σε μοντέλα χαρακτήρων και κόσμο είναι υψηλής ποιότητας, από τα ρούχα έως τα μαλλιά ή τις επιγραφές, ωστόσο το δέρμα ορισμένες φορές φαίνεται υπερβολικά γυαλιστερό (χαρακτηριστικό παράδειγμα το pause menu με τους χαρακτήρες να ποζάρουν). Είναι παράξενο που σε απλό gameplay δείχνει όμορφο, όμως σε στατικές εικόνες ο φωτισμός μπορεί να κάνει τη διαφορά για καλό και για κακό. Όταν αφήσει τελείως πίσω την προηγούμενη γενιά κονσολών, η Ryu Ga Gotoku Studio ενδεχομένως να δώσει στη μηχανή γραφικών και τα παιχνίδια την ώθηση που τους αξίζει. Για την ηθοποιία, επιλέχθηκε κατά κύριο λόγο η ιαπωνική έκδοση με μερικές ώρες στην αγγλική για σύγκριση. Χωρίς να υπάρχει κάτι ξεκάθαρα αρνητικό στις αγγλικές φωνές, η ιαπωνική έκδοση ταιριάζει περισσότερο και δύσκολα θα την προσπεράσουν οι fans. Εξάλλου, το “Baka Mitai” ερμηνεύεται από τον ηθοποιό του Kiryu, οπότε… δύσκολα θα ξεπεραστεί από τις αγγλικές φωνές. Αντίστοιχα, το soundtrack είναι πλούσιο και με φοβερά νέα τραγούδια, από το “Awake” μέχρι το “Baka Darou” και μια νέα εκτέλεση του “Fly Like a Butterfly”. Η πλήρης κυκλοφορία βρίσκεται ήδη σε πλατφόρμες όπως το Spotify και αξίζει μια ακρόαση, τουλάχιστον για τα highlights.
Με το Like a Dragon: Infinite Wealth, η Ryo Ga Gotoku Studio άλλαξε σελίδα για τη σειρά με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους χαρακτήρες, τους μηχανισμούς, τον κόσμο και το περιεχόμενο. Η μετάβαση σε μια νέα εποχή γίνεται με απόλυτο σεβασμό για το παρελθόν, όμως τα φρέσκα στοιχεία είναι αρκετά για να προσελκύσουν και νέο κοινό. Με λίγα λόγια, όποιος λατρεύει κλασικά JRPG, μια καλή ιστορία που θα μπορούσε να απολαύσει με ένα ποτήρι ουίσκι, άριστη μουσική και ηθοποιία, μπορεί να απολαύσει το Like a Dragon: Infinite Wealth ακόμη κι αν δεν έχει επαφή με τα προηγούμενα παιχνίδια της σειράς.
Χρήστο σε ευχαριστούμε για το υπέροχο και ευχάριστο review (ως συνήθως)! Με "έψησες" και το αγόρασα τελικά αν και δεν το είχα σκοπό! :-)
Από τη σειρά των παιχνιδιών μου λείπει μόνο ο προκάτοχός του (απόλαυσα τη σειρά "Judgment"), τον οποίο απέφυγα λόγω της αλλαγής του συστήματος μάχης). Οφείλω να ομολογήσω πως το νέο αναβαθμισμένο σύστημα είναι πραγματικά καινοτόμο και εντυπωσιακό - δεν το περίμενα!!