Ο Yoku είναι ένα μικροσκοπικό σκαθάρι το οποίο έχει δεμένη πάνω του μια -αναλογικά- τεράστια μπάλα που είναι αναγκασμένο να τη σέρνει μαζί του παντού. Γρήγορα καταλήγει στο νησί Mokumana και με ιδιαίτερα συνοπτικές διαδικασίες αναλαμβάνει το ρόλο του ταχυδρόμου. Φυσικά, με ακόμα πιο συνοπτικές διαδικασίες, ο παίκτης μαθαίνει ότι το νησί κινδυνεύει από μια σκοτεινή δύναμη και…το υπόλοιπο σενάριο μάλλον συμπληρώνεται αυτόματα. Ο παίκτης λοιπόν καλείται να εξερευνήσει έναν τεράστιο χάρτη, να συναναστραφεί με περίεργους NPC, να ολοκληρώσει quest, να ανακαλύψει μυστικά και όλα όσα έχει συνηθίσει από παρόμοιους τίτλους. Μόνο που στο Yoku’s Island Express φαίνεται να μην αρέσει η λέξη «παρόμοιο». Και έτσι αφαιρεί το άλμα από τον πρωταγωνιστή και στη θέση του αποφασίζει να χρησιμοποιήσει μηχανισμούς pinball. Παράξενος, περίεργος, ασυνήθιστος και -γιατί όχι- πρωτότυπος συνδυασμός ο οποίος αποδίδεται και λειτουργεί εξαιρετικά. Παρόμοιο; Μπα. Όλο το σύστημα εξερεύνησης περιστρέφεται γύρω από τους νόμους του pinball. Ο Yoku χρησιμοποιεί τις διάσπαρτες «ρακέτες» για να φτάσει σε δύσκολα σημεία ή επισκέπτεται μέρη που στην πραγματικότητα είναι αυτόνομα τραπέζια pinball που πρέπει να «λύσει» για να προχωρήσει, να ξεκλειδώσει πόρτες κ.λπ. Οι φίλοι των pinball θα νιώσουν σαν στο σπίτι τους. Όλοι οι παραδοσιακοί μηχανισμοί δίνουν το «παρών» (lanes, bumpers, «αποστολές», multi-ball κ.ο.κ.) μόνο που στόχος πλέον δεν είναι το high score, αλλά το άνοιγμα μιας περιοχής, η επικράτηση έναντι ενός boss κ.ά. Και όλα αυτά με πολύ προσεγμένη φυσική, που δεν χαλάει την αίσθηση. Δεν υπάρχει πρόβλεψη να χάσει κανείς ενώ παίζει σε ένα τραπέζι (πέρα από τα φρούτα που έχει συλλέξει ο παίκτης και τα οποία μειώνονται σε κάθε ατυχή στιγμή), κάτι που ξενίζει και μειώνει σημαντικά το βαθμό δυσκολίας.
Έξω από τα τραπέζια, οι μηχανισμοί αντικαθιστούν έθιμα των platformers, μόνο που εδώ η κίνηση μετά την εκτίναξη από μια ρακέτα μοιάζει σκηνοθετημένη, χωρίς τον παράγοντα του τυχαίου, κυρίως γιατί πρέπει να εξυπηρετηθεί συγκεκριμένος σκοπός/στόχος. Δεν χτυπάει άσχημα, μιας και επιτρέπει στους μηχανισμούς του pinball να λειτουργούν σωστά και εκτός των παραδοσιακών πλαισίων τους αλλά και να συνδυάζονται με τις καταβολές από metroidvania του άλλου μισού του τίτλου. Αυτές φυσικά δεν στερούνται προσοχής. Ο παίκτης αποκτά νέες δυνατότητες που επιτρέπουν την πρόσβαση και την περιήγηση σε περισσότερες περιοχές, υπάρχουν αρκετά side quest για να ξεχάσει κανείς το campaign, ο ίδιος ο κόσμος προκαλεί το ενδιαφέρον για εξερεύνηση. Όλα μοιάζουν ζωγραφισμένα στο χέρι, υπάρχει διάχυτη μια ανάλαφρη προσέγγιση στα πάντα, ακόμα και στη δυσκολία του τίτλου που κινείται μάλλον σε χαμηλό επίπεδο. Η διάρκεια δεν είναι μεγάλη, όμως είναι αρκετή, γεγονός που σημαίνει ότι επιτυγχάνεται μια ισορροπία μεταξύ πρωτοτυπίας και ανούσιας επανάληψης. Ναι, το backtracking δεν είναι και το πιο ευχάριστο πράγμα στο Yoku’s Island Express, ειδικά αν πρέπει να περάσει κανείς από κάποιο τραπέζι pinball που έχει ολοκληρώσει ή αν δεν έχει ξεκλειδώσει ακόμη το fast travel, αλλά το κακό δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλο. Ναι, δεν λειτουργούν άψογα όλες οι αναβαθμίσεις, με το “Sooting on a leash” να προκαλεί τα περισσότερα προβλήματα, μιας και η κίνηση swing που επιτρέπει θέλει περισσότερη ακρίβεια από όσο θα θέλαμε και από όσο χρειαζόταν. Ναι, δεν υπάρχει ιδιαίτερη πρόκληση, αλλά προφανώς δεν αποτελεί σκοπό η συχνή εμφάνιση του game over.
Όμως το αποτέλεσμα παραμένει έξυπνα πρωτότυπο και ευχάριστο. Αξιοποιεί τον μοναδικό συνδυασμό με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, σε τέτοιο βαθμό που όλα δείχνουν ως φυσική εξέλιξη και όχι ένα τυχαίο συνονθύλευμα μηχανισμών. Κάτι που, τελικά, αποδεικνύεται και το μεγαλύτερο ατού του.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity