Αγαπητέ χρήστη, παρατηρήσαμε οτι έχεις ενεργοποιημένο Ad Blocker.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity

Warhammer 40,000: Dawn of War III Review - Σελίδα 2

H Relic Entertainment, μετά το εξαιρετικό Homeworld και το Impossible Creatures, στράφηκε σε ένα γνωστό και καθιερωμένο IP, αυτό του Warhammer 40K της Games Workshop, του επιτραπέζιου wargame με μινιατούρες, το οποίο είχε ήδη κάνει το πέρασμα στα videogames με διάφορους τίτλους, άλλοτε με λιγότερη και άλλοτε με περισσότερη επιτυχία.
Το πρώτο Warhammer 40,000: Dawn of War σίγουρα πέρασε στην ιστορία ως μία από τις πλέον  επιτυχημένες μεταφορές του συγκεκριμένου σύμπαντος σε videogame. Δεν είναι διόλου περίεργο, λοιπόν, το γεγονός ότι 13 χρόνια αργότερα, κυκλοφορεί αισίως το δεύτερο sequel, ενώ στο μεταξύ έχουν παρεμβληθεί πολυάριθμα expansions και DLC για τα δύο προηγούμενα παιχνίδια. Η δύναμη της Relic εντοπίζεται στο γεγονός ότι γενικά δεν ακολουθεί τη συνταγή της Blizzard, την επιλογή δηλαδή δοκιμασμένων ιδεών και μηχανισμών και το συνδυασμό τους σε ένα καλογυαλισμένο, άρτιο σύνολο, αλλά στον πειραματισμό με νέες φόρμες στο gameplay. Αυτό έκανε στο πρώτο Dawn of War, ενώ στο δεύτερο μέρος άλλαξε και πάλι τόσο πολύ τους μηχανισμούς ώστε θα μπορούσε κανείς να πει ότι επρόκειτο για ένα εντελώς διαφορετικό παιχνίδι, όχι για sequel.


Τα κτίρια επιστρέφουν στο νέο DOW.


Στο Warhammer 40,000: Dawn of War ΙΙΙ η Relic μας αιφνιδίασε και πάλι, αυτήν τη φορά όμως επιχειρώντας να παντρέψει τα δύο προηγούμενα παιχνίδια σε ένα. Έτσι, βλέπουμε να επιστρέφει η κατασκευή βάσης και η συλλογή πρώτων υλών (που αποτελούν παραδοσιακά στοιχεία των real-time strategy games) από το πρώτο μέρος, ενώ δίνεται έμφαση στη χρήση των ηρωικών μονάδων, όπως στο δεύτερο. Όσον αφορά το πρώτο σκέλος, η κατασκευή των, λίγων σχετικά, κτιρίων και των μονάδων που αυτά παράγουν χρησιμοποιεί και πάλι requisition και power τα οποία αντλούνται από τα ειδικά resource points που βρίσκονται διάσπαρτα σε κάθε χάρτη.
Οι μονάδες και τα κτίρια των Ork έχουν τη δική τους "ιδιαίτερη" αισθητική.
Κατά κανόνα, οι αρχικές, πιο αδύναμες μονάδες χρησιμοποιούν αποκλειστικά requisition, ενώ οι ισχυρότερες και τα οχήματα βασίζονται περισσότερο στο power. To τρίτο είδος πρώτης ύλης, τα elite points, αποκτούνται με το πέρασμα του χρόνου (1 πόντος κάθε δύο λεπτά) και με την κατασκευή ενός elite point generator στα resource points (μόνο στο multiplayer). Με τα elite points ο παίκτης αγοράζει, φυσικά, elite units τα οποία είναι οι ηρωικές μονάδες που αναφέραμε προηγουμένως. Εδώ ακριβώς βρίσκεται και ο παράγοντας που είτε θα καταστρέψει, είτε θα απογειώσει το Dawn of War III για τον παίκτη, ανάλογα με τις προτιμήσεις του: τα elite units βρίσκονται στο επίκεντρο του παιχνιδιού και η σωστή χρήση τους είναι καθοριστική για την πορεία κάθε μάχης. Ειδικά αν λάβουμε υπόψη ότι σε κάθε μάχη ο παίκτης μπορεί να έχει πρόσβαση όχι σε ένα, όχι σε δύο, αλλά σε τρία elite units.
Το καθένα από αυτά διαθέτει τις δικές του ειδικές ικανότητες, οι οποίες είτε ενεργοποιούνται μέσα στη μάχη, είτε ενισχύουν κάποια συγκεκριμένη "απλή" μονάδα με διάφορους τρόπους. Αν και πλέον τα elite units δεν εξοπλίζονται με wargear, ωστόσο κερδίζουν experience points και skulls, με τα οποία ξεκλειδώνονται νέα elite units, καθώς και νέες ικανότητες για τα ήδη υπάρχοντα. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν περισσότερες ηρωικές μονάδες από τις τρεις που μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει σε κάθε σενάριο ή μάχη και, άρα, υπάρχει η δυνατότητα επιλογής εκείνων που μας αρέσουν περισσότερο ή που ταιριάζουν καλύτερα με τις απλές μονάδες που προτιμούμε. Θεωρητικά.


Σε κάθε μάχη επιλέγουμε έως και τρία elite units.

Παίζοντας το single player campaign και ακολουθώντας την πορεία της ιστορίας, παίρνουμε μια γεύση και από τα τρία διαθέσιμα factions: Space Marines, Orks και Eldar, καθώς και από αρκετά elite units. Το κάθε faction έχει, όπως είναι αναμενόμενο, αρκετά διαφορετικό στιλ παιχνιδιού. Οι Space Marines είναι η χρυσή τομή σε όλα, άμυνα και επίθεση, τα Orks βασίζονται στην επιθετικότητά τους και στη μετατροπή των παλιοσίδερων από τα διαλυμένα κτίρια και οχήματα σε αναβαθμίσεις ή και νέα οχήματα, ενώ οι Eldar ειδικεύονται στην απόκρυψη και τον ανταρτοπόλεμο, με γρήγορες επιθέσεις και υποχώρηση για να ανανεωθούν οι ασπίδες τους. Με την ολοκλήρωση του campaign (στο επίπεδο Normal) θα έχουμε αρκετά skulls ώστε να ξεκλειδώσουμε όλα τα elite units ενός από τα τρία factions. Για τα υπόλοιπα θα χρειαστεί είτε να ξαναπαιχτεί το campaign εν μέρει ή εξ ολοκλήρου (στο Hard), είτε να επενδυθούν πολλές ώρες στο multiplayer. Με λίγα λόγια, αν θέλει κανείς να τα ξεκλειδώσει όλα θα κάνει το γνωστό και μισητό grind.


To campaign μοιράζει απλόχερα τα rewards αλλά στη συνέχεια χρειάζεται grind.

Το ίδιο το campaign μοιάζει σχετικά σύντομο και, παρόλο που τα voiceovers και η γενικότερη παρουσίαση του τίτλου είναι  ικανοποιητικά, δίνεται η αίσθηση ότι κάτι λείπει: οι χάρτες είναι σχετικά μικροί και περιορισμένοι, ενώ και η πορεία είναι εντελώς γραμμική, σε αντίθεση με το προηγούμενο παιχνίδι. Η υπόθεση παρακολουθεί την πορεία των  τριών βασικών ηρώων, ενός Marine, ενός Ork και μίας Eldar, και περιστρέφεται γύρω από έναν πλανήτη-φάντασμα και το αρχαίου όπλο το οποίο αυτός προστατεύει.
Οι χάρτες είναι γενικά περιορισμένοι σε μέγεθος.
Από ένα σημείο και πέρα η εξέλιξη είναι αρκετά προβλέψιμη, ενώ η καθοριστική μάχη στο τέλος βασίζεται αποκλειστικά σε elite units, πράγμα που αποκαλύπτει και την αδυναμία του παιχνιδιού: με την έμφαση που δίνει στις ηρωικές μονάδες και στη χρήση των δυνάμεών τους, αλλά και με τη δομή του multiplayer που χωρίζει τη μάχη σε τρία στάδια (με το καθένα να αντιστοιχεί στην καταστροφή ενός αμυντικού κτιρίου) είναι προφανής η πρόθεση της Relic να ακολουθήσει τη μόδα και να προσθέσει στοιχεία από MOBA στο gameplay.



Mόνο που, κατά την άποψή μας, αυτό απαξιώνει σε μεγάλο βαθμό τις απλές μονάδες του παιχνιδιού, οι οποίες στις περισσότερες περιπτώσεις "μετρούν" μόνο όταν χρησιμοποιούνται οι ειδικές τους ικανότητες (αν έχουν), ενώ η ενίσχυση που λαμβάνουν από τους ήρωες σπανίως  παίζει μεγάλο ρόλο. Εάν κανείς επενδύσει αρκετό χρόνο για να μάθει καλά ένα faction και να ξεκλειδώσει όλες του τις μονάδες και επιλογές (doctrines) είναι σίγουρο ότι θα βρει αποτελεσματικές στρατηγικές που δε θα βασίζονται μόνο στους ήρωες. Όλα αυτά λίγη σημασία έχουν για το single player, ωστόσο. Για τους παίκτες που δεν ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για το multiplayer, λοιπόν, ο νέος τίτλος της Relic είναι μάλλον φτωχός. Το μακρινό μέλλον του Warhammer 40K μπορεί να έχει μόνο πόλεμο, αλλά στην περίπτωση του Dawn of War III αυτός δεν είναι για όλους. 

7

ENTERNITY SCORE
ΒΑΘΜΟΛΟΓΗΣΕ ΤΟ opencritic.com
ΘΕΤΙΚΑ
  • Αρκετά καλή παρουσίαση, ειδικά στα voiceovers
  • Τρία factions, αρκετά διαφορετικά σε προσέγγιση
  • To multiplayer είναι αρκετά διαφορετικό από τα προηγούμενα
ΑΡΝΗΤΙΚΑ
  • Single player campaign: περιορισμένο σε διάρκεια και περιοριστικό σε σχεδιασμό Grind. Grind never changes
  • Μάλλον μέτριο story
  • Τα στοιχεία από MOBA games ή θα τα λατρέψετε ή θα τα μισήσετε
*